Huis van Sebastiaan Vaugh en Igraine Green

'Rustig maar Iggie,' Zusde ik. 'Stil eens.' zei ik waarna ik vervolgens deed alsof ik iets hoorde. 'Hoor je dat?' vroeg ik na een stilte en liet er opnieuw een vallen. 'Je hart klopt nog Iggie.' zei ik vervolgens en keek haar aan. 'Luister er naar, want het klopt nog letterlijk, maar figuurlijk ook. Luister ernaar Iggie, want dat maakt je perfect.' Met een glimlach keek ik har aan waarna ik met mijn vinger tegen haar neus tikte. 'Perfect in mijn ogen en ik weet zeker ook in die van Seb.' opnieuw drukte ik haar tegen me aan.

Ik keek haar aan en glimlachte na haar woorden. Mijn armen sloeg ik om haar heen en zo bleef ik even zitten. 'Als jullie hier niet waren geweest, was ik waarschijnlijk al dood geweest of gebrainwasht,' lachte ik zachtjes, al was er niets leuks aan. Ik giechelde bij de tik op mijn neus en veegde daarna de tranen weg. 'Ik heb nog nooit zoveel gehuild als dat ik in ongeveer een jaartje heb gedaan hier.'

'Als wij hier niet waren geweest had je je hier dood verveeld en was je een deurtje verder gegaan,' ik liet haar iets losser terwijl ik haar aan keek. 'Ik wou dat ik dat kon veranderen.' zei ik eerlijk waarbij ik haar haren uit haar gezicht haalden. 'Echt waar'

Ik schudde mijn hoofd. 'Ik weet niet wat ik dan gedaan zou hebben...' Ik keek haar aan en knikte flauwtjes. 'Dat weet ik, Elies.' Daarna stond ik op en klapte vrolijk in mijn handen. 'Maar nu gaan we het over leuke dingen hebben. Wil je een rondleiding door het huis? Of zullen we een film kijken of nog wat kletsen?'

Ik moest lachen toen ze zo plots om klapte van haar stemming. 'Iggie, ik hou van je.' zuchtte ik met een glimlach. 'Jij mag kiezen, ik vind alles prima.' Ik nam mijn glas van de tafel af en dronk de laatste slok op. 'Bevalt het je eigenlijk om hier te wonen?' vroeg ik terwijl ik voor het eerst de woonkamer echt een beetje bekeek. Ja, dat paste wel goed bij Sebastiaan. Hier en daar zag je ook wel de inbreng van Igraine, toch haar oude huis paste haar veel beter.

'Dan gaan we wel een film kijken,' besloot ik en liep naar de kast met de DVD's. Even keek ik naar haar om. 'Ja, bevalt perfect. Het is vooral dat ik Sebas elke dag zie wat het zo perfect maakt, maar hij heeft een heel erg leuk huis. Ik vind en heb het dus ook nooit echt een probleem gevonden dat we bij hem gingen wonen.' Ik pakte een Sex and the City DVD uit de kast, omdat ik nu echt in de stemming was om naar iets te kijken waar je vooral niet over hoefde na te denken, en ging weer naast Elisa zitten.

'Ik ken het,' glimlachte ik. Het was heerlijk om elke dag overal Liam tegen te komen in huis en dat zou voor haar echt niet anders zijn met Sebastiaan. Ik legde mijn hoofd op haar schouder toen ze weer naast me kwam zitten en kneep even kort in haar been.

Ik lachte en ging wat onderuit zitten, zodat ze goed haar hoofd kon neerleggen. 'Dat ken je zeker,' zei ik met een glimlach en startte de film. 'Ik ben echt gek op Carrie,' zei ik over de film en glimlachte. Op de een of andere manier was ik gek op deze films, al zou ik ze nooit samen met Sebastiaan kijken.

'Pfff Sex and the City, dat is lang geleden dat ik die gezien heb.' ik glimlachte enkel even. 'Wat me ergens aan doet denken... We moeten echt weer eens naar new york,' ik keek even naar de film. 'Ja ik snap Seb wel, Hmm wat lig jij lekker,' plaagde ik haar.

-sorry kind of out of inspiration-

'Voor mij ook, maar ik dacht, nu is het perfecte moment,' lachte ik zachtjes en hield daarna mijn hoofd schuin. 'O ja, dat zeker! Ik mis het zo ontzettend. Kijk, we kunnen toch gewoon uit Mystic weggaan en naar New York gaan? Ik weet zeker dat Liam het leuk vindt, Sebas is er ook enthousiast over.' Ik moest opnieuw hardop lachen bij haar woorden. 'Fijn dat ik lekker lig,' giechelde ik enkel.

'Ja, dat is wel waar.' het was de perfecte film misschien wel op dit moment. Ik lachte even hardop bij haar opmerking. 'Niet opnieuw daarover beginnen Iggie, maar we kunnen sowieso wel weer een keer daar heen.' zei ik en keek haar even zijdelings aan. 'Nouja, stel je voor dat je niet lekker ligt,' plaagde ik haar. Deels om weer van het onderwerp af te komen.

Ik zuchtte en ging ook gemakkelijker zitten, maar hield Elisa's hoofd op mijn schouder. Het zat me nog steeds niet lekker, maar ik ging er maar niet over door. Ik lachte zachtjes bij een scene van de film en keek Elisa daarna weer aan. 'Wat ga je volgend jaar doen? Want dan zit je niet meer op high school.'

'Jawel, ik blijf zitten, ben jij niet bij de vergaderingen geweest of zo?' zei ik serieus met een beschuldigende ondertoon. Hoewel zij net zo goed als ik wist dat het amper mogelijk was om niet te slagen als je al 200 jaar rond loopt. 'Nee, ik weet niet. Ik kijk wel of er iets leuk is wat ik kan doen.' Het woord hier liet ik weg. Zodat we het er niet weet over zouden hebben.

Ik schudde schuldbewust mijn hoofd. 'Ik kon er niet tegen om zulke kleine problemen aan te horen, terwijl er veel grotere gevaren in Mystic Falls zijn. Sebastiaan is geloof ik wel gegaan, al weet ik dat niet zeker.' Ik glimlachte naar haar. 'Ik zou zo snel mogelijk met school stoppen. Les geven is nog leuk, maar les krijgen terwijl je alles weet? Nah.'

Ik lachte toen ze serieus antwoorden dat ze niet naar de vergaderingen was geweest. 'Het is best leuk hoor. Beetje Liam uitdagen, beetje Seb uitdagen, beetje tijd besteden met jou, de lessen overslaan waar je geen zin in hebt, mensen afleiden.' ik glimlachte even. 'Bekend staan als probleemleerling bij de eerste paar weken en dan bij de eerste toetsen achten en negens halen.' Dat was gewoon heerlijk om te merken hoe verbaasd sommige leraren dan waren.

Ik moest lachen om haar woorden en duwde een pluk achter mijn oren. 'Liam uitdagen? Sebastiaan uitdagen? Pikken ze dat wel? Vooral Sebas?' Ik giechelde nog even achter mijn hand en keek met een schuin oog naar de televisie. 'Tja, het geeft wel een kick. Ik heb het ooit een keer gedaan, me ingeschreven als leerling, maar ze hadden echt iets door. Nu ben ik dus lerares.'

'In het ergste geval krijg ik billenkoek van Liam,' zei ik eigenlijk alleen maar om Igraine een beetje te pesten. 'Nah Seb die laat het toch meestal voor wat het is, toch ook als ik niet mee doe.' zelfde trouwens wat ik had gedaan. 'Oh het valt me mee dat Arthur het pas zo laat door had en de rest van de leraren die geloven eigenlijk best wel in mijn verhaal. Arthur trouwens eerst ook.' ik lachte even toen ik terug dacht aan de begraafplaats waar ik Arthur ontmoette. Eigenlijk had ik hem daar ook gewoon als prooi moeten zien.

Ik rolde lacherig met mijn ogen bij haar opmerking en luisterde daarna naar haar andere woorden. Ik had al van Sebas zelf gehoord dat hij er niet zoveel tegen deed en hij had gelijk ook. Ik hield even glimlachend mijn hoofd schuin. 'Je ziet er volwassen uit, maar toch met jonge en speelse trekken. Je zou zo als leerlinge herkend worden.'

'Ik geef Seb trouwens groot gelijk hoor, andersom had ik het ook zo gedaan.' gaf ik toe waarna ik voor het eerst in een aardige poos mijn blik weer op de film richtte. 'Ik doe het ook prima als leerling hoor,' lachte ik. 'Toch, ik vond het verbazend dat mensen het zo makkelijk aannamen dat ik op mijn achttiende alleen woonde wegens gedoe met ouders.'

Ik voelde me stom dat ik er weer over wou beginnen, maar het kwam plotseling in mijn hoofd op. 'Maar wat moeten we doen als er weer een slachtoffer valt? Of als iedereen zich gaat samenspannen... tegen ons bijvoorbeeld. Wat dan, Elisa?' Ik wreef met mijn handen over mijn knieen, om ze daarna in vuisten te buigen.

'Als er slachtoffers vallen kun je het toch niet tegen gaan.' zei ik terwijl ik haar aankeek. 'Tenzij ze het je van te voren mededelen, maar dat doen ze toch niet.' Ik nam haar handen vast die vuisten vormden. 'Waarom zouden ze samen spannen tegen ons?' vroeg ik, me afvragend wie er precies onder "ons" viel. 'Als dat gebeurd zijn we weg ok?' vroeg ik haar.

Ik knikte niet echt overtuigend en richtte me weer op het beeld, maar die perfecte leventjes van die vrouwen konden me nu even mijn rug op. Ik keerde me met een glimlach om naar Elisa. 'Wanneer ben je van plan de bruiloft te houden?' Een ander onderwerp leek me het beste om nu te doen en dit leidde ons beiden vast en zeker wel af.

Ik glimlachte even toen ze over een ander onderwerp begon. 'Daar hebben we het eigenlijk nog niet over gehad.' we hadden de tijd, we zagen wel wanneer het ging gebeuren. 'Trouwens, eigenlijk moet ik je nog iets officieel vragen,' schoot me te binnen. 'Igraine Brastias, bijna Vaugh, Green' begin ik op officiële toon. 'Wil je mijn bruidsmeisje zijn?' ik keek haar even met een glimlach aan. Nee, ik zou echt niet iemand anders willen als bruidsmeisje.

Ik moest glimlachen om haar woorden en staarde naar mijn ring. 'Dat hebben Seb en ik ook. Het blijft nog een beetje bij ideeën,' lachte ik en klapte daarna blij in mijn handen. 'I'd be honoured!' zei ik blij en legde mijn hand op mijn borst. 'Je weet dat je ook mijn bruidsmeisje bent hè?' Nu begon ik echt zin in de bruiloft te krijgen. Ik moest het er maar weer eens over hebben met Seb.

Toen ze over Seb en ideeën begon schoot me iets te binnen waarover ik hem binnenkort maar even moest gaan aanschieten. 'Ik weet het,' glimlachte ik. 'Ik moet gewoon twee jurken aan gaan schaffen, pff' zei ik, maar ik kreeg het niet echt voor elkaar om het als klagen over te laten komen omdat ik moest lachen bij het idee dat ik allerlei jurken moest gaan passen.