Het Football-veld

Kort glimlachte ik toen ze zei dat het prima ging. 'Mooi.' Eigenlijk had ik Frances nog niet gesproken sinds al dat gedoe. Maargoed, er werd geroddeld. Zeker na die scene op de gang. 'Ja, en voor jou.' zei ik toen ze vroeg of ik hier voor Dan had. 'Ik kon je hier toch niet alleen laten zitten.' zei ik plagend en schoof vervolgens mijn tas onder mijn stoel.

Ik zag zijn frons, dus legde ik mijn vinger op zijn lippen en schudde mijn hoofd. Mijn vinger haalde ik weg en drukte daarna mijn lippen tegen de zijne aan. 'Het moet een leuke wedstrijd worden,' zei ik met een glimlach en trok even plagerig aan zijn sjaal. Verbaasd keek ik op en zag Elisa en Liam staan. 'Hey Lies!' glimlachte ik en keek toen ook naar Arthur. 'Ik ben echt blij dat ze ongedeerd weer terug is.'

Met twee blikjes drinken in mijn hand en een bak popcorn wurmde ik me langs de mensenmassa, richting de plek waar ik Elisa had zien zitten. Igraine, Sebastiaan en Arthur waren er ook, dus het kon nog best gezellig worden. Ik was gehuld in een blauw overhemd met een bijpassende blauwe pet met het "Timberwolf-logo" erop en ging zo naast Elisa zitten. 'Hello there Sunshine.' Ik drukte een kus op haar wang en glimlachte naar de rest.

Ik knikte. 'Dus het is nu wel een soort van officieel, of dat nog niet?' Vroeg ik nieuwsgierig en nam wat slokjes uit mijn flesje water. 'Ik ben echt heel erg blij voor je Ellie, dat je echt iemand hebt met wie je dit kan delen.' Zei ik oprecht en sloeg mijn armen om haar heen.

'Een soort van, maar niet voor de hele buitenwereld. Dus alsjeblieft mondje dicht!' giechelde ik, knuffelde haar waarna mijn ogen weer op Arthur waren gericht. Lag het aan mij of was opeens zo bedroefd? Ik glimlachte naar hem waarna ik met mijn ponpons naar Zoe haar buik ging. 'Kom op! Een beetje strechen en dan het beste van onszelf geven.'

Met een aanloopje kwam ik naar Zoe en Eleanor toelopen en sloeg mijn armen om hun heen. 'Mijn favoriete cheerleaders!' zei ik enthousiast en bewoog samen met ze op de muziek. Ik was echt veel te blij, omdat ik wist dat deze wedstrijd zou lukken. Die beurs was voor mij. 'Hoe gaat het met Ellie? Ik heb je een lange tijd niet gesproken!'

'Staat je goed hoor, die blauwe strepen,'zei ik lachend tegen Iggie. Ik glimlachte bij Liam zijn kus op mijn wang verderop(?) stond nog een groepje andere leraren die het over het algemeen er nog steeds niet helemaal eens waren met mij en Liam. Ik nam een van zijn blikjes aan en pakte zijn pet van zijn hoofd af. 'Ik wist niet dat jij die had,' zei ik lachend waarna ik hem zelf opzette.

Ik liep naar Logan toe. 'Hey Logan! Ook zo nerveus?' Ik sprak niet heel vaak met deze jongen, maar hij was een fijne kerel. Erg vriendelijk en speelde goed. Ja, ik mocht hem wel. 'Ga diep, wil je?' dirigeerde ik terwijl ik een bal in de lucht gooide.

'Ik ben heel blij dat je er bent.' zei ik toen ik Alicia weer een knuffel gaf. Nu wist ik zeker dat het tussen haar en Teoh foute boel was. Ik zou er niet naar vragen, maar ik wist wel dat ik Teoh nog eens zou aanspreken. 'Ik heb gehoord dat Logan basis speelt.' zei ik enthousiast nadat ik Alicia weer los had gelaten.

Ik begon te lachen. 'Ik zeg niets.' Voordat ik over het stretchen kon beginnen sprong Teoh half op ons. 'Teoh.' Zei ik lachend, maar ergens vond ik zijn enthousiasme beangstigend. Hij was altijd enthousiast, maar zó enthousiast, nee dat had ik nog niet meegemaakt. 'En hebben we er een beetje zin in?'

'Ook niet basketbal, ik struikel toch wel over mijn eigen voeten of val over de tegenstander of iets anders onnozels.' Grinnikend keek ik toe hoe Ariel op haar stoel ging staan. 'Ik lust wel wat, maar als die man toch naar boven komt, kunnen we wel even wachten.' Ik kriebelde aan Ariel's been en glimlachte naar Meg. Ik was blij hen te hebben leren kennen.

'Het gaat goed met me, favoriete footballspeler.' Enkel had ik Teoh nog niet vergeven. 'Ach, ik ben het gewoon van je. Ironisch genoeg is dit de plaats waar we voor het laatst spraken, niet?' Ik had het gerucht gehoord dat hij met Genevieve ging in plaats van Alicia. Ik verachtte hem daardoor automatisch.

Ik begon te grijnzen. 'Aha, nou dan zijn wij lekker de onsportievelingen, niet waar.' Even glimlachte ik en keek naar Ariel die enthousiast op haar stoel stond te springen. Misschien werd deze avond toch nog beter dan ik had verwacht. Eigenlijk had ik verwacht dat Eli met zou negeren en verder niemand naar me toe zou komen, maar dat viel uiteindelijk dus heel erg mee.

Ik kuste haar terug. 'Oh, maar het spel is juist begonnen.' antwoordde ik liefjes tegen Igraine. 'Mr. Broomstick dacht dat ik Ellie had. Wist je dat? Oh! Totaal vergeten. Ik ben de slechterik hier, niet waar Arthie? Wel, het spijt me.' Hierbij liet ik Igraine helemaal los en ging een conversatie aan met een paar andere leerkachten. Altijd zou het Arthur zijn voor haar en voor hem Igraine.

Ik grijnsde toen Elisa mijn pet afpakte en hem zelf opzette. Hij stond haar waarschijnlijk toch beter; ik had geen gezicht voor hoofddeksels. Ik zag er daardoor altijd veel ronder uit. 'Je weet wel meer zijn.' Zei ik geheimzinnig en sloeg mijn armen vanaf achteren om haar heen. Ze was mijn meisje en het interesseerde me vrij weinig wat andere leraren daarover dachten. En nu we verloofd waren kon mijn leven al helemaal niet meer stuk.

'Ik ook.' antwoordde ik nog als reactie op Igraine. Ik glimlachte naar haar, zij kon er ook niets aan doen dat haar verloofde een ongelooflijke eikel was die me op iedere moment probeerde dwars te zitten of te treiteren. Echter bleef er een stemmetje in mijn achterhoofd dat zei dat Sebastiaan al het recht had om zo te reageren. Toch, wat had hij tegen Ellie? Ik glimlachte toen zij glimlachte.

Ik knuffelde Frances terug en was blij dat ze nergens naar vroeg. 'Dat is super!' zei ik toen ze zei dat Logan in de basis stond. Zij was hier tenslotte voor Logan en ja, het was ook zo raar om hier te zitten en hem aan te moedigen als hij toch niet speelden. Oké, ze was er natuurlijk ook om de rest van het team aan te moedigen, maar Logan was nu eenmaal de reden dat ze er was.

Ik was hierheen gesleurd door Jake en zijn verloofde. Blijkbaar vonden ze football heel wat in Mystic Falls. Iedereen nam het serieus en dan enkel niet de jeugd. Misschien kon ik hier wel een artikel overschrijven. Ik nam dan ook een foto van wat cheerleaders en voetballers te saam waarna ik Jake volgde de tribune op. Gehoorzamend als een puppy achter een koppel dat niet van elkaar kon afblijven. Niet dat ik het erg vond, maar ik zou liefst een bekend gezicht zien in de mensenmassa.

Ik luisterde gepijnigd naar zijn woorden en zag hoe hij zich omdraaide. 'Sebastiaan...' probeerde ik nog en tikte zachtjes op zijn schouder, maar hij reageerde niet. Ik keek achterom en opzij. Elisa was met Liam bezig en ook al had Arthur gereageerd, hij zat toch met zijn gedachtes bij Eleanor. Ik ging dus maar onderuit zitten en sloeg mijn armen over elkaar heen. We waren hier nog maar paar minuten en het beviel me al niet meer. Fronsend duwde ik mezelf omhoog toen ik een van de footballers een onmogelijke bal zag gooien.

Ik lachte toen hij zijn armen om me heen sloeg. Onwillekeurig keek ik even naar mijn ring, of zijn ring. Hoe je het noemen wou. 'Hmm heb je stiekem een petten collectie?' vroeg ik toen hij zei dat ik wel meer niet wist. Ik draaide me om in zijn armen en zette kort zijn pet weer op zijn hoofd om even te kijken en daarna hem weer op mijn hoofd te zetten. 'Het spijt me, ik heb je toch liever zonder pet,' zei ik plagend waarna ik hem een kus gaf.

Ik bekeek de cheerleaders en zag opeens Harper ertussen staan. Waarschijnlijk had ze mij ook opgemerkt - het was ook een wonder geweest als dat niet was geweest met dit pak - en zwaaide enthousiast terug. Op hetzelfde moment zag ik Juliet op de rij voor me lopen. Ik legde mijn hand op haar schouder en glimlachte. 'Hey Juliet!'

'Ehu, volgens mij had hij het ook niet verwacht.' zei ik instemmend. Het was echt geweldig, maar tegelijkertijd zenuwslopend. Ik had Logan nooit meegemaakt voor volle maan, daar had hij wel voor gezorgd, maar ik had geen idee hoe hij zou reageren op al het geweld op het veld. Ik trok mijn blauwe shirt recht en glimlachte weer naar Alicia.

Ik zag Frances pas toen ze stond en zwaaide enthousiast terug. Het zorgde ervoor dat ik nog best normaal op Daniël kon reageren. 'Ja, best wel,' gaf ik toe en wreef over mijn arm. Vooral omdat ik pas net hoorde dat ik mocht spelen. Al fronste ik bij zijn bevel. 'Ja hoor,' mompelde ik dus maar en pakte ook een football, om zo te beginnen met ingooien naast Daniël.

Ik glimlachte naar Elisa en knikte. 'Stiekem wel.' Grijnsde ik en drukte een kus tegen haar achterhoofd aan. 'Gelijk heb je, die pet staat me totaal niet.' Ik keek even om naar Arthur. 'Ik hoorde dat Eleanor weer boven water is. Goed nieuws.' Zei ik met een gemeende glimlach en keek weer naar Elisa. Arthur mocht ik wel, al wisten Igraine en Elisa nog niets. Misschien was dat maar beter ook.

Soms moest ik niets van haar weten zoals nu. Soms haalde enkel haar aanwezigheid het bloed onder mijn nagels. Het feit dat ze sussend deed, veradde maar al te goed dat ze het voor Arthur opnam. Niet voor mij. Toch keek ik op hoe ze opeens geinteresseerd kon zijn en zuchtte diep. Ook kon ik soms niet anderes dan toegeven aan haar. Altijd eigenlijk. Hierbij drukte ik een kus in haar hals en nog eentje. Bijna smekend voor vergeving. Enkel haar vergeving.