Het Football-veld

'Echt abnormaal veel zin,' zei ik, terwijl ik glimlachend rondkeek. De waarschijnlijk onderliggende toon bij Eleanor merkte ik niet eens op. 'Ik weet het, veel te lang geleden hè? En die gast van een Arthur blijft maar naar je zwaaien.' Ik wees naar hem en was zelfs in zo'n goede bui dat het me niet eens meer uitmaakte. 'Zoe, staat onze weddenschap nog? Want ik moet nog een keer gecheerleaderd hebben voordat ik van school afga.'

Ik schrok op bij de hand op mijn schouder dat ik bijna mijn drinken en cola liet vallen. Dan was al mijn concentratie van daarjuist niks geweest. 'Ryan?' Ik zag hoe Jake en Jane omkeken. 'Ga maar zitten! Ik blijf even bij hem als jullie het niet erg vinden?' Ze knikte en bevestigde waarna ze wegliepen. Ik lachte even met Ryan. 'Staat je erg... Volwassen?' Ik ging stuk. 'Weddenschap verloren?'

Ik giechelde bij zijn aanraking en tikte even plagend op zijn hoofd. 'Niet onder mijn rokje kijken, hè Eli!' zei ik met een plagerig streng gezicht en sprong toen op bij mijn nieuwe idee. 'Als jij nou gaat staan en ik ga op je nek zitten, dan ben ik nog hoger! Al breek je dan wel ongeveer je nek.' Ik lachte en klapte daarna in mijn handen, terwijl ik weer ging zitten. 'Mag ik zometeen misschien een foto maken? Ik beloof je dat ik hem niet laat vallen!' vertelde ik Meg.

Tevreden keek ik toe hoe Ryan naar me terug zwaaide maar fronste toen ik zag hoe hij een vrouw begroette en zij bij hem bleef staan. Ik zou morgen wel eens uitzoeken wie dat was. Ik liet mijn pompoms naast me op de grond vallen en ging zitten om te rekken en te strekken. Ik richtte ondertussen mijn aandacht op Eleanor. Ze zag er nog verbazingwekkend vrolijk uit voor een weerwolf een paar dagen voor de volle maan, maar daar zou wel verandering in komen.

Instinctief hield ik mijn hoofd een stukje schuin bij zijn kussen in mijn nek. Daarna draaide ik me naar hem op en legde mijn hoofd in zijn nek. 'Waarom hebben we de laatste tijd toch steeds ruzie?' vroeg ik, terwijl ik hem even goed aankeek. Ik drukte mijn lippen op zijn neus en glimlachte, terwijl ik met zijn sjaal speelde. 'Blauw staat je goed.'

'Is dit eigenlijk de eerste wedstrijd dat hij in de basis speelt?' vroeg ik. Ik moest eerlijk bekennen dat ik me daar niet zo mee bezig had gehouden. Ondertussen nam ik een zakje chips uit mijn tas. Ik had niet zo'n zin in popcorn of om veel geld uit te geven aan drankjes omdat de popcorn veel te zout was. 'Jij ook?' vroeg ik terwijl ik een tweede zakje ophield.

Ik maakte zijn arm los van mijn lichaam. Dus hij ging het zo spelen? 'Alicia kijkt naar je alsof ze zo een tsunamie gaag veroorzaken van tranen. En Teoh, ga toch neuken met Genevieve.' Ik keek even hem strak aan. Mijn gevoelens die ik ooit voor hem had... Tsja, waar waren ze gebleven? 'Kom op, Zoe. We beginnen zo.'

Ik keek naar rechts, om het kleffe gedoe van Sebastiaan en Igraine niet te hoeven zien en glimlachte dankbaar bij Liam zijn opmerking. 'Inderdaad goed nieuws, niet alles valt daar onder, trouwens.' Ik kon moeilijk openlijk over het onderzoek praten, maar ik wist dat Genevieve het nu scherp in de gaten hield, plus had ik geen idee of iemand anders het niet verdacht zou vinden als ik het er hier met hem over zou hebben. Dus keek ik weer voor me naar de warmlopende spelers.

Alsof die paar woorden me weer terug op aarde lieten belanden. Ik bleef stokstijf staan en keek hoe ze samen wegliepen. Tegelijkertijd begonnen de twee stemmen in mijn hoofd te praten. De ene die me vertelde dat niemand en ook maar niemand me meer mocht, en de anderen dat ik die beurs toch wel zou winnen en al die mensen toch niet nodig had. Ik probeerde rustiger adem te halen en me opnieuw te focussen. Maar die stem met de woorden dat niemand me meer mocht bleef door me heen spoken en het deed meer pijn dan de ergste pijnen die ik ooit had gevoeld.

'Ja, laat Ariel al dat actieve gedoe maar doen.' Lachend keek ik op en schudde mijn hoofd. 'Nee, wat heb je wel neit voor beeld van mij?' vroeg ik verontwaardigd en licht geirriteerd, maar richtte toch mijn blik af. Toen de drank-man bij onze rij stond, kwam ik overeind en haalde mijn portomonnee tevoorschijn. 'Wat willen jullie drinken?'

Ik drukte weer mijn lippen om die van haar en sloeg mijn armen rond haar heen. 'Wel, we oefenen al voor later?' grapte ik. 'Allemaal door G.' Zoals ik haar vroeger noemde. 'En het feit dat ik Arthur niet mag. No offence, kerel.' Ik drukte Iggie goed tegen me aan. 'Zit je goed?'

Ik kreeg wel mee dat er iets tussen Igraine en Sebastiaan was, volgde het half, maar liet ze toch met rust ondanks dat ik maar al te graag mijn armen om Iggie had heengeslagen. Ik leunde zachtjes tegen Liam aan en streelde zijn hand die rond mijn middel lag. Ik keek even zijn kant op toen ik "goed nieuws" op ving, maar verder had ik me niet erg er mee bezig gehouden waar het over ging. Ja, over Eleanor dacht ik. 'Je moet me toch vertellen wat ik nog meer niet weet behalve jou geheimen petten verzameling, want nu ben ik nieuwsgierig.' zei ik.

Ik keek met een glimlach naar Logan. 'Je gooit goed sterk.' Ik stak mijn hand uit voor een vuistje. 'Als we nu niet gaan winnen dan weet ik het ook niet.' Ik was opgewekt en hoe meer de wedstrijd eraan kwam, hoe minder gespannen ik werd.

Het grootste deel van mijn aandacht was op Logan gericht, hij leek niet anders dan normaal te doen. 'Ja, hij is de nieuweling en de jongste, dus kwam nooit in de basis terecht.' vertelde ik Alicia. Dankbaar nam ik het zakje aan. 'Bedankt, goed om de spanning weg te eten.' zei ik lacherig. 'Daniel is wel een vaste speler, toch? Weet je wat hij speelt?' Ik was wel van de sporten, alhoewel ik me niet echt in school sporten interresseerde, alleen het professionele vond ik werkelijk interressant. Maar nu speelde Logan en dat maakte het verschil.

Ondanks dat ze me waarschijnlijk aan het uitlachen was, moest ik ook lachen. Snel trok ik haar op de stoel naast me, zodat we geen aandacht zouden trekken, oftewel mijn pak. Ik schudde mijn hoofd. 'Ik moet een dreigende boodschap afgeven door dit pak. Dus, voel je je al geïntimideerd door me?' vroeg ik lachend.

Om eerlijk te zijn had ik meteen spoijt van wat ik had gezegd. Ik liep dan ook naar Teoh en omhelsde hem snel. 'Het spijt me, maar ik kan er niet tegen als je zo je gedraagd.... Teoh, ik weet niet wat er aan de hand is, maar Genevieve valt niet te vertrouwen. Vertrouw haar niet en blijf alsjeblieft Teoh. Veel succes. Het wpijt me echt... Tijd van de maand....' Het was ook de tijd, maar geen maandstonden. Eerder een volle maan. 'Zet hem op!'

'Een beeld van een oud, vies mannetje,' giechelde ik, maar legde daarna mijn hand op zijn schouder. 'Het is maar een grapje, hè Eli?' Ik was even verrast geweest door de boze toon van zijn woorden. Ik ging nu rustig zitten, maar wist dat ik zometeen wel weer stond. Ik keek naar het veld, maar herkende eigenlijk alleen maar Teoh, Daniël en Logan.

Ik keek op naar Eli die nogal geïrriteerd op Ariel leek te reageren, maar besloot er niets van te zeggen. 'Tuurlijk, maar je moet er echt voorzichtig mee zijn.' Zei ik lachend. Als dat ding kapot ging, was ik zo screwed. Ik pakte het fototoestel weer uit de tas en gaf deze aan Ariel, 'Laat maar eens zien wat je in huis heb.' Lachte ik.

Ik liet me op de stoel trekken en lachte nog steeds. 'Oh ja! Helemaal.' Grijnsde ik nog na. Auw, mijn kaakspieren. Hierbij haalde ik mijn pilote-zonnebril uit mijn tas en zette die bij hem op. 'Nu nog een snor laten groien en een donut in je had. Dan voel ik me pas geintimideerd.' Ik haalde mijn fototoestel boven. 'Say: Juliet: I love you!'

Ik glimlachte. 'Nee hoor, je weet zowat al mijn geheimen. Eigenlijk weet je ze denk ik allemaal wel.' Zei ik en drukte mijn lippen even in haar nek. De football spelers waren nog steeds druk bezig met opwarmen en ook de cheerleaders waren druk bezig. 'Nou, ze mogen wel eens beginnen van mij.' Zei ik ietwat ongeduldig en pakte wat popcorn uit de bak die ik op de stoel had neergezet. Met mijn mond nog half vol popcorn keek ik om naar Arthur. 'Komt allemaal goed jongen, let op mijn woorden.'

Ik opende mijn zakje en begon een beetje afwezig te eten terwijl ik naar het veld staarde en zag dat Daniël en Logan samen bezig waren met ingooien. 'Ja, en hij staat -positie waar Dan staat-' zei ik. Het zou best erg zijn als ik dat niet wist van Dan. Toen hij net in het team zat was ik elke wedstrijd komen kijken, ook als hij niet was opgesteld.

Ik moest om zijn woorden lachen, maar was toch bezorgd. Zouden we voortaan altijd zo tegen elkaar doen? Ik knikte en nestelde me tegen hem aan, terwijl ik met zijn handen speelde. 'Ik zit goed,' glimlachte ik, mar vervolgde serieus: 'Zie je die jongen daar bij Eleanor? Houd hem goed in de gaten. Hij gooide net een onmogelijke bal en ik kan me niet herinneren dat hij 'iets' was.' Hierbij keek ik ook ernstig naar de mensen rondom ons. Hij moest dan wel een vampier geworden zijn, en of eens van ons had dat gedaan, of de Originals.

'Wat willen jullie nou drinken?' vroeg ik ongeduldig en keek achter me hoe Meg haar camera aan Ariel gaf. Ze luisterden niet eens. Ergernis tekende mijn gezicht en ik kocht een cola voor alleen mezelf en ging weer zitten. Ik maakte het blikje luidruchtig open en nam een slok. Daarna keek ik naar het veld en herkende Teoh en Logan tussen de blauwe spelers.

Ik glimlachte even naar Teoh en schrok van Eleanor's woorden. 'Genevieve? Wie is Genevieve? Mis ik iets?' Ik keek beide verbaast aan. 'Teodore Gard. Wat heb jij me niet verteld.' Ik keek hem ietwat gefrustreerd aan en keek vervolgens naar Eleanor. Wat was hier in vredesnaam aan de hand? 'Weetje wat, laat maar - ik ga me opwarmen.'

Verbaast keek ik naar Eli die overdreven geïrriteerd ergerde. 'Nou sorry hoor.' Mompelde ik en stond op met mijn eigen portemonnee in mijn handen. Zo liep ik zelf naar de man toe liep en kocht een blikje fanta voor mezelf. Voor Ariel besloot ik gewoon een cola te nemen omdat iedereen dat meestal wel lust, lustte ze het niet mocht ze altijd mijn fanta nog hebben. Met twee blikjes drinken in mijn hand liep ik terug en gaf ik Ariel de keuze. 'Welke wil je?'