Het Football-veld

Ik liep de tribune op het publiek afspeurend naar Frances. Ik had haar nu eenmaal gezegd dat ik zou komen dus deed ik dat ook en ik kon er ook niet maken om niet naar Dan te komen kijken. Ik had een blauw shirt aan, maar verder had ik niet zoals sommige supporters mijn gezicht blauw gemaakt en dergelijke. Mijn oog viel op Frances war ik dan ook naartoe liep 'Hey,' begroette ik haar.

Met de kleuren van het team op mijn wang baande ik me een weg door de menigte. Ik had een weddenschap met Elisa verloren en moest dus voor schut staan met die stomme kleuren op mijn wang, maar zelf vond ik het wel grappig. Een paar leraren hadden ergens afgesproken en ik vond het best om daar ook te gaan zitten. Ik draaide me om en keek glimlachend naar Sebastiaan. 'Ben je een beetje een football fan?' vroeg ik, terwijl ik ging zitten en Arthur naast me begroette.

Ik begon te lachen. 'En ik maar denken dat je zo sportief was.' Zei ik lacherig en begroette Ariel die bij ons kwam zitten. Mijn blik richtte ik weer op het footballveld waar wat spelers binnen kwamen sijpelen. Sommige begonnen al aan hun opwarming, terwijl de andere zich nog niet eens hadden vertoond. Ik pakte mijn fototoestel al uit mijn tas en maakte een paar simpele plaatjes. Ik wilde vooral foto's hebben van de overwinning, de mimieken van de jongens.

Ik keek op met een glimlach, maar opeens leek er zo hard iets verranderd aan Teoh. Er was iets in die vertrouwde manier eruit. Vergaan. 'Misschien. Doe je best voor die beurs. We hebben er niet voor niets zo hard voor getraint. Je bent er goed in dus laat de wereld dit ook weten.' Ik drukte de bal in zijn handen. 'Begin al maar bij Mystic Falls,' lachte ik hierna.

Ik begon te lachen. 'Dus hoe gaat het eigenlijk tussen jou en Arthur? Ik wil binnenkort wel een uitgebreid verslag horen met details en al erop en eraan hè!' Riep ik lachend en keek om of ik Dan al zag. Toen hij nog steeds het veld niet opkwam twijfelde ik eventjes. 'Ik ga even naar de kleedkamer, kijken hoe het met Dan gaat en dan ben ik weer terug, goed?' Zei ik, terwijl ik al richting de kleedkamers liep.

Met mijn cheerleader pakje aan en pompoms in mijn hand stapte ik het veld op. De audities waren voorbij, hadden ze gezegd, er was geen plek meer vrij. Nou, dat hadden ze wel geweten. Ms. headbitch van de school was zomaar ineens gevallen en had haar been gebroken, moesten ze toch nog iemand hebben. Ik was maar een paar keer eerder cheerleader geweest in mijn leven, maar het was een van de dingen die ik kon waarderen. Mijn blik gleed over het publiek en glimlachend wuifde ik naar Ryan die ik in vol ornaat aantrof.

Met een zelfverzekerde blik glimlachte ik en rolde de bal in mijn hand. 'De beurs gaat helemaal goed komen.' Ik rekte mezelf uit en sprong kort op. 'Ik heb nog nooit zo goed gevoeld!' Ondertussen zag ik Zoe binnenlopen en glimlachte naar haar, terwijl ik een kus op haar wang drukte. Meteen rook ik haar bloed, dus sloot ik mijn ogen en liep snel weg. 'Ik ga alvast ingooien,' zei ik, proberend zo weinig mogelijk te ademen.

Ik had me gedwongen om een Timberwolvessjaal aan te doen. Ik was nu eenmaal de turnleerkracht én "bevriend" met de coach. 'Whoehoe, Timberwolves!' Ik keek hierbij Igraine aan. 'Ik hou van football. Soms. Ik verkies meer andere sporten zoals basketbal of atlethiek.' Zacht drukte ik een kusje op haar wang. 'Hey Arthur! Kijk eens wie we daar hebben.' Ik wees naar Eleanor. 'Je vriendinnetje is weer terecht. Dus waar hing ze uit? Verloren geraakt onder jou lakens soms?'

'Geloof me, daar wil je geen deel van uit maken. Een en al gebitch.' zei ik tegen Ariel toen ik haar opmerking hoorde. Cheerleaden was niet mijn ding. Glimlachend zwaaide ik naar Alicia en knuffelde haar. 'Hey, hoe gaat het?' Ik wist niet of dat een goede vraag was om te stellen, maar ik zag op dat moment Logan en stond op om naar hem te zwaaien.

Ik glimlachte even bij de knuffel van Frances en haalde enkel mijn schouders op bij haar vraag. 'En met jou?' maar ze zwaaide al richting Logan. Ik nam de spullen die ze op een stoel naast haar had gezet eraf zodat ik ook plaats kon nemen. Ik wist nog niet zo zeker of ik hier wel zin in had.

Ik keek na hoe Teoh verdween. 'Hij voelt zich goed, maar hij is echt opeens anders.' mompelde ik minachtend over hem tegen Zoë. 'Sorry, ik word blijkbaar emotioneel door voetbal.' Hierbij knuffelde ik haar eens erg goed en drukte een kus op haar lippen.

Met een brede glimlach liep ik het veld op en genoot van al het publiek dat er was. In een enkele worp gooide ik de bal naar de andere kant toe. Ik moest grinniken, want het was veel te enthousiast. Oeps. Lachend rende ik naar Eleanor, om mijn armen van achteren om haar heen te slaan en zo met haar heen en weer te bewegen. 'Mijn favoriete cheerleader!'

Ik wist bijna zeker dat Eleanor naar me had gezwaaid, maar een meisje niet ver van mij vandaan leek de begroeting te beantwoorden. Lachend keek ik nog even naar Eleanor, maar wendde mijn blik af toen ik Igraine en Sebastiaan zag. 'Hallo, erg toepasselijk, Igraine.' merkte ik grinnikend op, maar mijn de grijns verdween bij Sebastiaan's opmerking. 'Eerder in de klauwen van je ex-vriendin.' mompelde ik en leunde naar achteren.

'Hey, alles komt goed.' Zei ik, terwijl ik zijn gezicht tussen mijn handen nam. 'Hij is gewoon enthousiast en nerveus voor de wedstrijd.' Ik wist dondersgoed waar Dan het over had, Teoh was veranderd en ik wist niet hoe en eigenlijk wilde ik het ook niet weten. 'Jullie gaan keihard winnen en wij gaan jullie keihard aanmoedigen.' Zachtjes kuste ik hem en haalde mijn hand door zijn haren heen.

'Als er iemand is die enthousiast letters kan schreeuwen en er plezier in heeft, dan ben jij het wel Ariel. Je verdient er een plekje.' Grinnikend gaf ik Ariel een speelde duw en lachte naar Meg. 'Zelfs in een ander leven zou sport nog niet bij mij passen.' Gefascineerd keek ik toe hoe ze foto's maakte. En steeds verbaasde ik me er weer over dat ik nog niets gemeens had gezegd, nog niet naar iemand had gesnauwd of wat dan ook.

Ik kuste haar innig terug en streelde over haar heupen. 'En wij gaan kei hard voor jou, jullie, winnen.' Hierbij knuffelde ik haar nog een keer. 'Ik ga ook naar het veld zo een beetje opwarmen en dan het beste geven vanmezelf.' Hierbij drukte ik weer een kusje tegen haar lippen.

Ik porde zachtjes giechelend in Sebastiaans zij en leunde lachend tegen hem aan. 'Wat Seb eigenlijk bedoelt is dat we heel erg graag willen weten wat er nou eigenlijk gebeurd was.' Ik keek Arthur even peilend aan en draaide me daarna om naar Sebastiaan bij Arthurs woorden. 'Wát?' zei ik verbaasd en veegde een pluk uit mijn gezicht, terwijl ik me weer naar Arthur draaide. 'Was ze meegenomen door Genevieve? En ze heeft er niets aan overgehouden?' Ik keek naar Eleanor en concludeerde dat ze er eigenlijk prima uitzag.

Ik lachte naar hem. 'En ook niet basketbal?' Vroeg ik oprecht nieuwsgierig en keek hem aan. 'Ik dacht dat dat wel iets voor je zou zijn.' Ik schoot nog een paar plaatjes en borg mijn fototoestel weer veilig op in mijn tas. Mijn fototoestel was een van mijn meest waardevolle bezittingen. 'Wil iemand dadelijk zo wat te drinken? Dan loop ik straks wel even naar zo'n mannetje toe die van die blikjes verkoopt.'

'Ik weet zeker dat jullie het kunnen. Super veel succes, maar heb vooral veel plezier.' Ik omhelsde hem nog even, drukte mijn lippen tegen die van hem en pakte zijn hand beet om de kleedkamer uit te lopen. Eenmaal buiten gaf ik hem nog één kus en liep ik weer naar Eleanor toe. 'Nou we hebben nog we leven de tijd, dus vertel.' Zei ik lachend en keek haar aan.

'Ik hoop dat ze dat volgend jaar ook vinden,' giechelde ik en ging op mijn stoel staan, om met mijn handen om mijn mond hard te joelen. 'Ik houd van zulke wedstrijden!' glimlachte ik. Ik was dan ook totaal in de kleuren van het team. Een bijpassend jurkje, linten in mijn haar en kleurige armbanden. 'De man staat trouwens niet meer beneden, maar is naar boven aan het lopen,' lachte ik, omdat ik nu alles kon zien op deze hoogte.

Ik keek naar Igraine en fronste mijn voorhoofd. Emh nee, dat bedoelde ik niet? 'Ach Arthur, volgende griet zal beter zijn. Nooit voorgehouden dat ze lesbisch was.' Hierbij grijnsde ik. Eigenlijk had ik een bottere opmerking op mijn tong liggen. Een arm lag rond Igraine en ik keek rond waarbij ik ook wuifde naar Eleanor, maar een norse blik kreeg. 'Ja, ze is absoluut lesbisch.'

Logan zag me niet, begrijpelijk, het publiek was één grote massa enthousiaste, zwaaiende massa. Ik ging weer zitten en glimlachte naar Alicia. 'Prima.' Ik had al door dat ik maar niet mijn geluk zou moeten verwoorden, want Alicia zat ergens mee. 'Je bent hier voor Daniel?' vroeg ik haar en pakte mijn spullen van haar aan.

Ik had Igraine zien staan bij een groepje leraren waaronder ook Arthur en Sebastiaan. Liam had ik nog niet gezien dus besloot ik even langs Iggie te gaan. 'Boe,' zei ik terwijl ik een arm om Igraine haar middel legden. Ik had het gesprek niet echt gevolgd, maar moest breed glimlachen toen ik de strepen zag op Igraine haar wangen. Ik had zowaar een blauwe top aan. Toch meer omdat ik wist dat Liam van donnkerblauw hield dan voor de wedstrijd.

Ik was Sebastiaan nu al zat. Moest hij dit echt doen? Het had best gezellig kunnen worden als hij gewoon zijn mond over Eleanor had gehouden, want dit kon ik echt niet hebben. Zwijgend keek ik voor me uit en besteedde geen aandacht meer aan hem. De wedstrijd zou toch zo beginnen en anders zou ik mijn aandacht wel richten op een cheerleadende Ellie.

'Er valt niet veel te vertellen. Of wat wil je weten?' Ik keek weg van mijn enge leerkracht gym. Alsof die van geschiedenis nog niet eng genoeg was. Arthur zijn glimlach had me doen stralen. 'Ik confronteerde hem met het feit dat ik van hem hield, maar we beiden onze gevoelens leken te negeren. En voor ik het wist zoende hij me in zijn lokaal.' Iedereen was toch te druk bezig. 'Sindsdien zien we elkaar.'