De Mystic Falls

'Dat is goed.' zei ik en volgde hem met mijn armen over elkaar geslagen. Zo uit de zon en nat, was het toch frisser dan ik had gedacht. Ik ontweek wat scherpe stenen en zag voor ons een open plekje waar de zon nog net door de bomen heen scheen. 'Hier?' vroeg ik en ging er op een stuk gras zitten.

Ik ging op de plek zitten en legde onze droge kleding voor ons. Wel pakte ik mijn shirt en legde die over haar schouders heen. 'Is dit beter?' vroeg ik, doelend erop dat het leek alsof ze het net wat koud had. 'Of moet ik je anders opwarmen?' vroeg ik met een veelbetekende, plagende glimlach en kuste zachtjes haar nek.

'Ah, dat hoeft niet. Straks is ie helemaal nat door mijn haar.' Ik haalde het shirt weer van mijn schouders af en legde het bij de andere kleren. 'En ik word veel liever door jou persoonlijk opgewarmd.' antwoordde ik lachend en werd spontaan warmer toen hij mijn nek kuste. Nu pas besefte ik overduidelijk dat ik slechts ondergoed en een hemd aan had en ik voelde mijn wangen gloeien.

Ik fronste even en haalde mijn lippen uit haar nek. 'Zeker weten? Want het is niet erg als hij nat is.' Ik drukte nog een enkele kus in haar nek, om daarna naar haar kaak te gaan en haar lippen te bereiken. 'Een taak die ik totaal niet erg vind,' zei ik met een lach. Door haar rode wangen wist ik dat er iets aan de hand was en keek ik naar beneden, om ons alleen met ondergoed aan te treffen. Nu pas realiseerde ik het eigenlijk. Alsof het een automatisme was, werden mijn wangen ook weer wang, maar dat verborg ik door haar lippen weer te kussen.

Ik hield mijn adem verrast in en verzuchtte genietend. De spanning verdween al snel toen ik zijn lippen weer op de mijne voelde en ik leunde tegen hem aan. Met één hand in zijn nek en de andere om zijn middel hield ik hem vast en kuste hem innig terug. Ik had het spontaan niet koud meer.

Haar lippen en aanrakingen brachten een warm gevoel met zich mee en lieten me opwarmen. Ik was zo enorm gek op dit meisje. 'Moet je bedenken dat jouw oma of moeder, of mijn vader nu langs zou komen!' Ik grinnikte en ging achter haar zitten, zodat ze tegen me aan kon leunen. 'Zullen we vaker van deze dagen houden?' vroeg ik met een lach.

Lachend schudde ik mijn hoofd en leunde tegen hem aan. 'Alsjeblieft niet, die krijgen abrupt een hartaanval.' merkte ik op en keek even om naar Logan. Ik legde mijn hand op zijn been en glimlachte. 'Graag, daar zou ik geen problemen mee hebben.' Van mij mocht iedere dag zo zijn, het was beter dan school, dan werk, dan iedere dag zonder Logan.

'Zij én wij,' lachte ik en legde mijn hoofd op haar schouder. 'Bij de roadtrip zijn we dag en nacht samen. Dat lijkt wel de hemel,' murmelde ik zachtjes en sloeg mijn armen om haar buik heen. Toen ze omkeek, drukte ik een kus op haar neus en glimlachte. 'Nog maar paar weken en dan is school over...'

'En dan moet je het iedere dag met mijn geweldige ochtendhumeur doen.' plaagde ik hem lachend en liep met mijn vingers over zijn been. 'Als school over is-' zei ik toen ik opkeek, 'dan ga ik je stalken. Je alvast voorbereiden op de roadtrip en het altijd mij in de buurt hebben. Daar heb je zeker voorbereiding voor nodig.' meende ik glimlachend.

Ik lachte geamuseerd en draaide ons zo, zodat ik boven haar hing. 'De twee keer dat ik bij je sliep viel die hartstikke mee.' Ik drukte een kus op haar lippen. 'Stalken? Klinkt heel erg goed. En bereid me alvast maar voor, want eigenlijk voel ik me al een beetje ongemakkelijk in je buurt na paar uurtjes met je zwemmen.' Ik stak plagend mijn tong uit en trok een rondje met mijn vinger rond haar navel.

'Ja, maar ik moet wel een goede eerste indruk maken.' merkte ik snugger op en lachte om zijn laatste woorden. 'Echt waar?' vroeg ik quasi verbaasd en wentelde ons weer om totdat ik boven hem hing. 'Die roadtrip gaat ongelooflijk tegenvallen, jongentje.' zei ik grinnikend en drukte mijn lippen op zijn kaak en vervolgens in zijn hals.

'Aha, dus je onderdrukte hem gewoon? Kan je dat ook een hele roadtrip volhouden? Want dan houd ik het met jou vol.' Lachend werden we omgedraaid en hing ze boven me. Ik legde mijn hand op haar rug en liet mijn vingers langs haar ruggenwervel glijden. Ik glimlachte gelukkig bij de kusjes en streek een pluk haar achter haar oor.

'Nee, 3 dagen is het ultieme maximum.' stelde ik met een pruillip en glimlachte daarna weer. Teder plaatste ik weer een kusje in zijn hals en streek over zijn borst met mijn vingers. 'Volgens mij heb ik dit nooit eerder gezegd, maar je hebt serieus abs, Logan.' Grijnzend prikte ik in zijn buik.

'Nu heb je me afgeschrikt om voor een derde keer te komen slapen, dat weet je hè, Frankie!' lachte ik en duwde mezelf een stukje omhoog, zodat ik mijn borst kon bekijken. 'Dat moet ook wel, ik word zo afgemaakt bij football dat het ook wel een beetje mag lonen.' Ik keek haar aan en glimlachte. 'Nu wou ik een heel ongemakkelijk compliment over je lichaam geven, waar jij uit kan concluderen dat ik naar je staar. Je moet weten dat je er prachtig uitziet.'

'De derde keer zal nog wel goed komen, maar die 4e keer. Oh, ik heb nu al medelijden met je. Je kunt het nog voorkomen door me nu gewoon links te laten liggen, dan krijg je niet met die geweldig chagerijnige kant te maken.' Ik ging op mijn knieeën naast Logan zitten en streek grijnzend over zijn buik. Bij zijn opmerking streek ik verlegen mijn haar naar achteren en wendde mijn blik af. 'Dankje.' mompelde ik.

'Je laat het me nu wel vreselijk overwegen, Frankie, om nu op te staan en weg te gaan, natuurlijk samen met je kleding.' Ik grinnikte en schudde mijn hoofd, terwijl ik haar hand vastpakte. 'Hoe erg je ochtendhumeur ook is, het zal nooit erger zijn dan die van mijn moeder.' Ik ging ook op mijn knieen zitten en hield haar gezicht tussen mijn handen. 'Ik zal maar gaan wennen aan complimentjes van je vriend, want ik ga je er mee overspoelen.'

'Please don't leave me.' zei ik met een zielige blik en leunde naar voren om hem kort een kus te geven. 'Je moeder heeft een ochtend humeur?' vroeg ik lachend. Eigenlijk wist ik niet veel over zijn moeder, alleen dat ze het niet wist en een geweldige vrouw scheen te zijn. 'Kun je me meer over haar vertellen?' vroeg ik gefascineerd. 'Ik ben niet goed met complimenten.' zei ik terwijl ik mijn schouders onverschillig ophaalde.

'I will never let you go,' fluisterde ik liefdevol tegen haar lippen en kuste deze zachtjes. Ik keek naar haar op en lachte. 'Ja, mijn moeder heeft een vreselijk ochtendhumeur. Mijn mond en ogen zijn hetzelfde als de hare. Ze heeft donker haar en heeft de mooiste glimlach ter wereld. Ze is erg sportief en houdt van het strand. Ze heeft vijf honden en ik kan ze bijna broers en zusters van me noemen.'

Met mijn vingertoppen raakte ik zijn lippen aan. Ondertussen luisterde ik naar Logan en kauwde op de binnenkant van mijn wang. In mijn hoofd was zijn moeder dé supervrouw, ze was een soort fantasiebeeld in mijn gedachten dat zelfs het beeld van mijn eigen moeder en oma oversteeg. Logan moest ergens zijn geweldige karakter vandaan hebben en ik geloofde niet dat hij het van zijn vader had. 'Vijf, jeetje, ik heb niet eens één huisdier gehad.'

Ik beet op mijn lip bij alle gedachtes aan mijn moeder en wendde mijn blik een beetje af. Ik miste haar zo enorm erg. Ik wist dat, als ik nu haar stem zou horen, in huilen zou uitbarsten. 'Ja, de honden zijn heel erg lief,' glimlachte ik, 'misschien heeft één van de handen wel een nestje als we er zijn. Die puppy's zijn altijd zo lief!'

Glimlachend legde ik mijn hand geruststellend op Logan's wang. Het leek me vreselijk één van je ouders te moeten missen. Mijn vader had ik nooit gekend, dus die kon ik niet missen, maar ik kon het me niet inbeelden hoe het was zonder mijn oma of moeder. 'Oh, eh, ik ben heel slecht met kleine dingen.' gaf ik toe en wreef over mijn bovenarm. Kinderen, katjes, lammetjes; ik wist er absoluut geen raad mee.

Ik glimlachte lichtjes bij haar aanraking op mijn wang en sloeg mijn arm om haar middel, om daarna mijn hoofd tegen haar schouder aan te leggen. Ik keek grinnikend op. 'Meen je dat echt? Dan leer ik het je, want je mist echt iets. Ik ben gek op jonge, kleine mensen of dieren.' Zachtjes drukte ik een kus op haar lippen en hield haar weer vast.

'In mijn buurt gaan ze altijd huilen of wegrennen?' Het was echt waar, ik had eens opgepast bij een vriendin van mijn moeder. Het jongetje was spontaan harder gaan huilen toen hij s'avonds wakker was geworden en ik hem weer in slaap wilde sussen. 'Volgens mij ben ik een verloren zaak.' Ik glimlachte na zijn kus en leunde tegen hem aan.

'Dat zou ik eigenlijk ook doen als ik klein was geweest en jou had gezien...' Ik moest lachen en sloeg mijn arm om haar heen. 'Waarschijnlijk verbeeld je het je gewoon. En anders dan zorg ik er wel voor dat het niet meer zo is.' Ik liet mijn lippen glijden langs haar hals en belandde weer bij haar lippen. 'Nog steeds niet koud?'

'Nou, Logan!' zei ik lachend en duwde speels met mijn hand tegen zijn wang aan. Ik glimlachte toen ik zijn lippen in mijn nek en uiteindelijk op mijn mond voelde. 'Nope, nog steeds niet koud. Ik geloof dat ik zelfs al bijna droog ben.' Ik voelde aan het bandje van mijn BH, iets wat als laatste droog zou zijn en knikte. 'Ja, dat was snel.' Tenminste, ik had het idee dat we hier nog niet zo lang zaten, maar dat kon nog wel eens tegenvallen.