de partyspot van Samuel's feest.

'Was Genevieve maar de streep overgegaan en had ze me maar vermoord. Dan had ik je niet zo'n pijn gedaan.' Mijn stem klonk kwaad. Alsof ik enkel met hem moest gaan omwille van dat hij me gered had. Hij hield van me? Dat had hij nog niet laten blijken. 'Werkelijk Tommy... Dit... Dit is me te veel. Niet voor vandaag.' Ik zwom weg van hem, klom snel uit het water en ging terug naar mijn auto. Ik was hier weg.

Toen ze wegliep keek ik snel om me heen of iemand op me lette, en toen dat niet het geval was, rende ik met mijn snelheid door het bos richting Eleanors auto, precies toen ze daar aankwam. 'Oke Eleanor, ik weet dat ik net onredelijk deed, maar denk er alsjeblieft over na. Ik... Ik ben er echt toe bereid een relatie met me aan te gaan. Bij je te blijven, hoe oud je ook wordt.'

Ik liet zijn woorden maar voor wat ze waren. Ik zou Eleanor inderdaad wel een keer aanspreken ja. 'Hé, ik ben geen leugenaar!' riep ik licht verontwaardigd, maar tegelijkertijd ook lachend en gaf hem een kleine duw. 'Je beweegt echt goed,' verzekerde ik hem en draaide zwierig een rondje om hem heen. Ik had zin om lol te maken, dus deed ik dat ook. Normaal was ik altijd met Dan, begrijp me niet verkeerd - ik was dol op hem, maar af en toe kon hij wat terughoudend zijn en deed ik met hem mee, maar nu kon ik losgaan wat ik op zijn tijd ook wel leuk vond. 'Wil je iets te drinken?'

Ik zat aan de bestuurderskant en keek enkel opzij waar ik Tommy zag. Ook ik had gelopen. Hij stond -weer- halfnaakt voor me. Dit keer druppelde het water over zijn lichaam. Ik schudde al huilend mijn hoofd. Frustratie kwam er opeens allemaal uit. Waarom kon hij me verdomme niet even gerust laten? 'Niet voor eeuwig,' snikte ik. We waren niet zo voor elkaar gemaakt. Hij was niet degene voor altijd. Ik kon er niet voor altijd zijn.

Ik leunde door het raam en stopte een pluk achter haar oor. 'Niet voor altijd, maar wel een lange tijd. Ik zal bij je blijven, tot je laatste dag. Ik zal moeten lijden daarna, jij niet. En ik heb het er heel erg voor over, want... Ik hou van je. Echt gestoord veel.' Daarna zette ik een stap naar achteren en maakte een gebaar dat ik haar nu met rust zou laten. Ik zou zometeen wel naar Katy of Heath gaan, ik had iemand nodig om mee te praten.

Mijn ogen staarde even in die van hem. Dit kon werkelijk niet. Helemaal niet. Tommy was verward, netzoals ik. 'Besef je wat je nu vraagt? Het is alsof je op je knie gaat zitten en mij ten huwelijk vraagt, Tommy. Ik ben achttien. Ik plan niet verder dan overmorgen.' Hierbij deed ik de tranen weg. Hij moch me niet zien huilen. Hierna startte ik de motor. 'Veel plezier nog.' Waarna ik weer begon te huilen en wegreed

Ik keek op bij het horen van mijn naam. 'Nee, ik zit hier prima!' riep ik terug. Ondertussen had ik plaatsgenomen aan de rand van het meer op een wat grotere steen die een prima zitplaats was om te genietenn van het uitzicht. Helemaal rustig en kalm keek ik glimlachend naar de zwemmende mensen en nam een slokje van mijn bier. Dit was geweldig.

Ik zwom lachend naar hem toe en ging naast hem op de steen zitten. Het was fijn dat het buiten zo warm was. Ik kuste hem zachtjes op zijn wang en glimlachte naar hem. 'Ik zal je maar niet knuffelen, want dan ben je ook drijfnat.' zei ik lachend en keek hem aan. Ik pakte het flesje bier uit zijn handen en nam er een slok uit. 'Ja, ik lust bier. Misschien was het zeldzaam voor een meisje, maar ik lust toch echt bier.' lachte ik en gaf zijn flesje weer terug.

Ik keek haar met een brede grijns aan. 'Och! Hou je mond! Zo maak je me nog verlegen!' zei ik met een hogre stem en erg veel overdrevenheid waarna ik haar zacht terug duwde en haar hierna tegen hield van naar achteren te gaan door de duw. Simpel was het een gbaar van haar vingers met de mijne te verstrengelen. Even keek ik erna en toen weer in haar ogen. 'Ik ben altijd in voor een drankje. Alcohol wel te verstaan liefst.'

Ik begon te lachen toen hij op een hoge, vrouwelijke toon begon te praten. 'Wauw, dat klonk ontzettend overtuigend.' zei ik plagerig en grinnikte even. 'Alcohol, natuurlijk alcohol.' zei ik met een grijns. 'Bier of iets sterkers?' Bij sommige wist je het maar nooit.

Mijn verontwaardiging groeide met de seconde, zeker toen hij vroeg of ik iets had gezegd. Met een zuur gezicht keek ik naar mijn nagels en verzachtte mijn uitdrukking toen ik door had naar wie hij had gekeken. 'Dat is Heath, mijn broer. Vrouwenverslinder, dat meisje gaat zeker voor hem vallen.' Ik glimlachte naar hem en vroeg hem quasi geïnterresseerd. 'Je ex, is het niet?'

Ik fronste mijn wenkbrauwen. 'Ze heeft al een vriend.' Er was enige treurigheid in mijn stem te bekennen, maar ik probeerde dit zo min mogelijk te verbloemen. 'Ja, Zoë. Ze doet ook aan cheerleaden.' Ik Harper aan en glimlachte. Ik moest het verleden achter me laten, ik wist het - maar het was af en toe verdomde lastig. 'Wat een ophef hè, bij die laatste wedstrijd.' zei ik uiteindelijk maar, om van onderwerp te veranderen. Het was jammer, want het was een goed spel, maar natuurlijk moest Teoh het weer komen verpesten.

Inwendig lachte ik hem uit. Alsof Heath zich er wat van aan zou trekken dat Zoë een vriend had. Dat hield hem echt niet tegen. 'Ik weet het, ze is goed, Zoë.' Dat vond ik echt, maar goed, dat deed er niet echt toe, wat ik echt vond en wat niet, het ging er om wat men wilde horen. 'Helaas wel, het had een mooie wedstrijd en overwinning kunnen worden.' zei ik als reactie en glimlachte kort naar hem.

'Volgens mij spelen we hem binnenkort weer opnieuw, al weet ik niet of de scouts er dan bij zullen zijn. Ach, we zien het wel.' Per toeval stonden we bij de tafel met drank, dus pakte ik nog een flesje bier. 'Kan ik jou misschien ook iets aanbieden?' vroeg ik vriendelijk en gebaarde naar de tafel toe.

'Geen bier. Dat zal lauw zijn dus liefst iets sterks. De meer ik goed gezelschap zal zijn.' Dat laatste plaagde ik meer. Een soort grapje dat erg flauw was. 'Dus je bent een cheerleader. Niet waar?'

'Dat dacht ik al.' zei ik met een grijns en schonk een of ander drankje in. Deze overhandigde ik aan hem en knikte bij zijn vraag. 'Ja, ik was een tijdje gestopt, maar ik ben weer begonnen.' Een glimlach versheen rond mjn mond bij mjn woorden. Ik was blij dat ik weer was begonnen. Het gaf me weer ritme en regelmaat en daarbij kon ik al mijn frustraties erin uiten.

Ik pakte haar vrije hand omdat ik haar niet kon omhelzen en grinnikte. 'Wauw, en ik aanschouw nu zomaar een zeldzaam exemplaar van de vrouwelijke mens. Wat een geluk en dan mag ik haar ook nog eens 'van mij' noemen.' Hebberig pakte ik het flesje weer terug en lachte naar Meg. 'En het water, koud?' vroeg ik en nam zelf een slok.

'Misschien heb je al een goede eerste indruk gemaakt?' Ik herinnerde me dat hij in de basis stond, dus hij had wel wat minuten speeltijd gekregen, missschien was dat al genoeg om de interesse van een scout op te wekken. 'Hetzelfde, alsjeblieft.' Alcohol was altijd een verademing op dit soort feestjes. Niet voor mezelf, maar voor anderen. En ik kon toekijken hoe zij zichzelf voor gek zetten als ze te veel op hadden. Heerlijk vermaak voor een avondje.

Ik lachte bij zijn woorden en drukte een kus op zijn lippen. 'Niet zo hebberig.' lachte ik plagerig toen hij het flesje uit mijn handen pakte en liet mezelf het water weer in glijden. 'Nee, het is heerlijk - je zou mee moeten doen!' riep ik enthousiast zijn kant op en ging kopje onder. Mijn haar zag er toch al niet uit, dus het interesseerde me niet zo veel meer.

'Wie weet.' De hoop was nog niet verloren. Het verbaasde me dat ze bier lustte, maar ze was niet de enige. Zoals ze had gevraagd, overhandigde ik haar een flesje bier en nam zelf een slok uit die van mij. 'Zin om te dansen?' stelde ik voor en glimlachte.

Met een dankbare glimlach nam ik het flesje aan en opende het met een opener die ik op de tafel vond. Ik nam een slokje en draaide het flesje tussen mijn handen rond. Het was niet koud, maar het was prima te drinken. Het was tenminste niet van dat verdunde spul. Dat smaakte nergens naar. 'Graag.' Daar zat ik al de hele avond op te wachten, naast wat drama dan.

Ik keek hoe Harper een sterveling aan de haaks sloeg, Tommy was nergens te bekennen met zijn wolfje, Genn had haar handen vol met haar kleintje en onze kleinste, Katy leek Ariel te kennen. Ierbij luisterde ik naar Zoe en keek haar met een glimlach aan. 'Ik had je al herkent van de wedstrijd en dat ritme gevoel samen met het heupwerk is speciaal.' Plagend gaf ik haar een zacht prikje in haar zij en nam een drankje. 'Proost.' Hierbij klinkte ik mijn glas tegen het hare, nam een grote slok en toverde een sigarettenpakje tevoorschijn. 'Vind je het erg?'

'Proost.' In vergelijking met hem nam ik een klein slokje en toen hij het pakje sigaretten tevoorschijn haalde, schudde ik mijn hoofd. 'Ga je gang, zolang je de rook maar niet mijn kant op blaast vind ik het best.' grinnikte ik lichtjes en nam nog een slokje.

Ik stak een sigaret op en keek haar met een glimlachje aan. 'Wil je dan geen trekje?' Hierbij blaasde ik de rook de lucht in. Even keek ik de mensenmassa nog eens in, maar kwam niemand bekend tegen. 'Dus woon je hier al lang?' Misschien moest ik haar een beetje beter leren kennen.

'Nee dankje,' zei ik toen hij me een trekje aanbood en knikte vervolgens. 'Mijn hele leven eigenlijk al. We zijn een jaar geleden wel verhuisd, maar altijd al in Mystic Falls geweest. Jullie zijn hier net komen wonen hè?' Ik wist dat het antwoord ja zou zijn, maar ik vond het als nog wel zo netjes om het gewoon te vragen.