Liam's auto.

Ik glimlachte bij haar enthousiasme en liep achter haar aan. 'En als ik me niet vergis.' Ik liep naar een kleine open plek. 'Is dit de plek waar ik veranderde. Niet waar?' Zei ik met een lach rond mijn mond en kuste haar zachtjes. 'En daar ben ik blij om, anders had ik hier nu niet gestaan.' Ik tilde haar weer op en kuste haar lippen. Ik was blij dat ze het leuk vond, heel even was ik bang geweest dat ze er niets aan had gevonden en gewoon maar deed alsof ze het leuk vond, maar ik zag aan haar dat ze het meende.

Ik glimlachte en keek kort naar de plek. 'Nee je vergist je niet.' ik liet me door hem optillen en klemden mijn benen om hem heen. 'Oja het is mijn schuld dat je er nog bent. Hoe heb ik dat ooit kunnen doen?' met mijn neus streelde ik langs die van hem waarna ik hem opnieuw kusten. 'En nu laat ik je ook al nooit meer gaan, wat moet het verschrikkelijk zijn om aan mij vast te zitten.' ik grijnsde even maar plaatste mijn lippen al snel opnieuw op de van hem. Zijn zachte, overheerlijke lippen.

'Ik snap het ook niet hoor,' Zei ik spijtig en glimlachte bij haar lippen op die van mij. 'En ja, het is werkelijk vreselijk om iedere dag naast jou ik bed te moeten liggen.' Zei ik heel serieus en begon te lachen. 'Je bent het beste wat mij ooit is overkomen, dus dat moet wat zeggen na 200 jaar.' Zachtjes raakte mijn lippen die van haar weer.

Ik kon enkel even breed glimlachen bij zijn woorden. De grip van mijn benen die zich om zijn niddel gellemd hielden verdween en mijn voeten plaatste ik weer op de grond. 'Ik had je nooit achter moeten laten.' zei ik waarna ik mijn hoofd tegen zijn schouders legde. De herrinneringen die steeds meer terug kwamen maakte dat ik me afvroeg hoe ik dat in mijn hoofd had kunnen halen. Nee, ik wist wel waarom ik die beslissing ja genomen, maar ik wist niet hoe ik het ook tot uitvoering had gekregen want het sou me nu never nooit niet meer lukken. En dat wou ik ook helemaal niet.

'Het is gebeurd. Het is het verleden en dat moeten we achter ons laten. Waar het om gaat is dat we nu samen zijn.' Het laatste zei ik met een gelukzalige glimlach en drukte onze neuzen zachtjes tegen elkaar. 'Zullen we naar het strandje gaan?' Vroeg ik me hardop af en liep, zonder op antwoord te wachten, richting het strand. Een zilte zeelucht kwam ons tegemoet en het waaide ineens ook harder. Ik vond het heerlijk.

Ik was blij dat hij er zo makkelijk over deed. Andersom was het nooit zo gelopen. Nooit. Maar dat is een van de redenen waarom ik zo ontzettend veel van hem houd. Hij had mij nooit laten stikken en dat had ik wel gedaan. Ik had geen antwoord gegeven op zijn vraag, maar eigenlijk wou ik heel graag naar het strandje, dus was het perfect. Langzaam werd de lucht een echte zilte zeelucht en begon de wind harder te waaien. Mijn blik ging over de zee die behoorlijk golfden. 'Wil je samen met mij straks het water in en later de zonsondergang met mij op het strand bekijken?' vroeg ik. Een vraag, vooral de laatste, die nogal vreemd klonk uit mijn mond.

'Dat zou je nog niet eens hoeven vragen.' Zei ik lachend en trok haar dicht tegen me aan. Er was geen beter gevoel in de wereld dan haar tegen mij aan te voelen. Haar lichaam, haar warme handen, haar zijde zachte gezicht en rooskleurige lippen. Alles aan haar aanbad ik. Mijn vingers streken langs haar wangen heen omhoog en legde haar pony achter haar oor.

Ik glimlachte bij zijn antwoord en liet me tegen hem aan trekken. Mijn hand liet ik rusten op zijn borstkas terwijl hij langs mijn wangen streek en mijn haar uit mijn gezicht haalden. Zijn ogen waren zo verdomde mooi. Ik bracht mezelf iets omhoog door op mijn tenen te gaan staan en drukte zachtjes mijn lippen voor een enkel moment tegen die van hem aan. 'Ik hou zo ontzettend veel van je,' fluisterde ik zo ongeveer tegen zijn lippen aan terwijl ik hem aankeek.

'En ik van jou.' Zei ik zwoel terug, waarna ik haar optilde en richting de zee liep. We hadden onze kleding nog aan, dus bleef ik net ervoor staan, zodat de golven mijn schoenen net niet raakte. Een glimlach streek over mijn lippen heen. Het was zo perfect. Zo ongelofelijk perfect dat het bijna eng was. Uiteindelijk zette ik haar neer en trok ik mijn jas uit. 'Nou, waar wachten we nog op!' Zei ik lachend en begon aan de veters van mijn schoenen.

Ik moest lachen toen hij vroeg waar we op wachten. Sneller dan nodig trok ik dan ook mijn schoenen, sokken jas en shirt uit en begon op er normaal tempo aan mijn broek uittrekken waarbij ik hem aankeek. 'Nou we wachten voornamelijk op jou.' zei ik plagend. Hmm deze twee dagen zouden perfect worden. Hoewel dat eigenlijk al het geval was.

Ik begon te lachen. 'Moest je nou weer op super speed alles doen, Elies.' Zei ik hoofdschuddend en zuchtte uit. Natuurlijk was het een grapje, maar ik hield van grapjes. Ook ik had alles in een mum van tijd uit en liep met een ongewoon snelle snelheid een stuk het water in. 'Had je het over wachten?' Riep ik verbaast naar haar toe.

Ik moest lachen toen hij het water in rende en legde onze kleding nog even op een veilige afstand, maar rende vervolgens minstens net zo snel naar hem toe om letterlijk op hem te springen. 'Valsspeler,' lachte ik met mijn benen om zijn middel en armen rond zijn hals. De golven kwamen nu pas tot zijn heupen waardoor enkel de onderkant van mijn benen met de golven werden geraakt.

'Zegt wie?' Zei ik lachend en liep wat verder het water in. Het had een aangename temperatuur. Het was niet al te koud, maar warm kon je het ook niet noemen. Toen ik tot mijn middel in het water stond kuste ik haar teder.

Ik voelde het water hoger komen terwijl hij verder liep tot mijn benen ook onder het wateroppervlakte kwamen. Zijn lippen voelde heerlijk terwijl hij me kuste en ik hem zacht en teder terug kuste.

Ik zakte door mijn knieën heen, zodat ze nog dieper het water inging en glimlachte naar d’r. ‘De zonsondergang hè?’ Zei ik, terwijl ik m’n hoofd naar de zon toe draaide die al wat begon te zakken. ‘Zonsondergang was altijd mijn favoriete moment van de dag, vooral toen ik nog niet zo’n mooi juweeltje om m’n vinger had.’ Ik wees naar mijn ring en grinnikte.

Ik lachte toen hij verder in het water zakte. 'Nou zo word ik nog nat,' zei ik op een klagende toon waarna ik mijn benen los liet en mijn voeten naast die van hem neerzette. Iets waardoor ik juist verder het water in zakte. Ik keek even naar de zon die al begon te zakken. 'Is het niet apart, dat in zo weinig tijd de zon kan verdwijnen, terwijl je overdag amper ziet dat ze zich over de hemel verplaatst.' dacht ik hardop. Ik keek hem weer aan en glimlachte even. 'Het eerste wat ik deed toen ik een ring geregeld had was dagen lang van de warmte genieten.' het was echt verschrikkelijk om enkel 's nachts naar buiten te kunnen. Zelfs voor iemand als ik die eigenlijk altijd al meer een nachtdier was.

Ik knikte bij haar veronderstelling over de zon en glimlachte. 'De eerste keer warmte op je gezicht na die lange tijd, ja dat was een goed gevoel.' Gaf ik toe en trok haar dichter naar me toe. Ik liet mijn kin tegen haar schouder leunen, maar zorgde er wel voor dat ze op de grond kon staan.

- sorry, ik ben zo inspiratieloos en ik wordt ook steeds afgeleid XD

Ik legde mijn hoofd tegen die van hem aan toen hij met zijn kin op mijn schouder leunden. 'Ik hou van je,' fluisterde ik. Mijn armen vouwden zich meer om zijn middel. Ik drukte mijn lippen een paar keer in zijn hals. Langzaam liet ik me verder zakken in het water en trok hem zachtjes mee met een brede glimlach. Ik has geen idee waar ik hem aan te danken had, maar ik genoot enorm van elk moment dat ik bij hem was.

'En ik hou nog veel meer van jou.' Zei ik zachtjes tegen haar lippen aan en liet onze lippen met elkaar versmelten. Toen alleen onze hoofden nog boven water waren, pakte ik haar bij haar middel beet en trok haar dichter naar me toe.

Mijn mondkoeken krulde omhoog toen hij me nog dichter naar hem toe trok. 'Daar zou ik maar niet zo zeker van zijn,' zei ik toen onze lippen elkaar hadden los gelaten. Ik streelde zachtjes over zijn rug. De zon was nog steeds aan het zakken en droog zouden we niet meer worden wat betekenden dat onze kleding straks nat werd. Ik kuste hem nogmaals en keek hem daarna even aan.

Ik gaf geen antwoord meer en tilde haar met één simpele beweging op. Met haar in mijn armen liep ik het water uit en zette ik haar op haar voeten op het zand neer. Hier kuste ik haar weer en streek haar natte haren naar achteren toe.

Ik glimlachte enkel toen hij me optilden. Mijn lippen liet ik langs zijn wang glijden terwijl ik mijn armen om zijn hals vestigden. Liefdevol kuste ik hem terug toen hij me terug zette in het zand wat ik direct aan mijn voeten voelden plakken. De zon zakte nu enkel nog het laatste stukje voordat het echt donker zou zijn. Enkel merkte ik alleen de kleuren die een gloed brachten over het gezicht van Liam. 'Wat gaan we vannacht allemaal doen?' vroeg ik terwijl ik met mijn vinger strelend figuurtjes tekenden op zijn rug.

Bedenkelijk keek ik haar aan en kuste haar in haar nek. ‘Dit,’ Zei ik, waarna ik haar op haar wang kuste. ‘En dit,’ Hierna kuste ik haar op haar lippen, waarna ik glimlachte. ‘Dat gaan we doen vannacht.’ Zei ik grijnzend en pakte haar gezicht tussen mijn handen.

Ik genoot duidelijk van zijn overheerlijke lippen op mijn huid en ik vreesde dat de glimlach die zich rond mijn lippen gevormd had er de rest van de dag niet meer af zou gaan. 'Lijkt me perfect.' zei ik waarna ik hem kuste. Daar had ik helemaal niets op tegen.

'Mooi,' Zei ik grijnzend en keek even rond, maar alles leek hier uitgestorven te zijn. Mooi. Ik pakte haar middel beet en trok haar naar me toe. Mijn lippen vonden die van haar, waar ik zachtjes overheen streek. Ik genoot van iedere aanraking, van ieder woord dat ze zei en dat zou ik mijn leven lang blijven doen.