Huize Black

Het huis is een niet van de keurig onderhouden huizen, in een keurig onderhouden straat, met welles waar vrijstaande, kleine woningen. Een van de huizen is door een 'lieve' blik van Elisa op haar naam gezet en hier komt ze dan ook zo nu en dan. Het huis bestaat uit een beneden verdieping met een woonkamer, toilet en keuken/eetkamer met in de gang een trap naar boven waar zich twee slaapkamers bevinden die verbonden zijn door de badkamer. Een van deze slaapkamers heeft Elisa omgebouwd tot kledingkast.

Ik opende de deur voor mij en Liam en keek hem daarbij even aan. 'Welkom in mijn huisje,' lachtte ik. Door de jaren heen had ik soms in enorme huizen gewoon soms in appartementen. Maar eigenlijk betaalde ik er weinig voor.

Met mijn leren jack over mijn schouder geslagen en mijn andere arm om haar middel heen, liep ik naar een appartement toe. Het was niet ontzettend groot, maar dat had ze ook niet nodig. Het was perfect voor haar helemaal in haar stijl. Een kleine glimlach sierde mijn lippen, die ik kort daarna op die van haar drukte.

'Moet ik nog voorstellen om iets te drinken te pakken of je het huis te laten zien of niet?' vroeg ik met een glimlach waarna ik hem een kus terug gaf. Ik hielt me in niet te beginnen over hoe hij zich tegenover Igraine gedroeg. Dat moesten ze maar met z'n tweeën uitzoeken ik had geen zin om als scheidsrechter tussen hun beide in te zitten.

'Hmm.. Ik vind de slaapkamer denk ik toch wel het leukst, dus als je daar nou mee begint.' Grinnikte ik en trok haar iets dichter naar me toe, waarna ik haar optilde. Met een arm bij haar schouders en de andere in haar knieholten bleef ik in de hal staan. 'Oké, je moet me wel even helpen. Welke kant?'

'Ja, dat dacht ik al.' Ik kon een lach niet onderdrukken. 'Boven en dan de eerste deur.' Ik sloeg mijn armen om zijn nek heen om me naar boven te laten dragen. Zacht kuste ik hem in zijn nek terwijl ik over zijn schouder heen streelden.

In een mum van tijd was ik boven en toen ik eenmaal in haar slaapkamer was, legde ik haar op het bed neer. Mijn lippen streelde zachtjes die van haar, toen ik half bovenop haar kroop. Mijn handen gleden door haar zachte haren heen en een glimlach sierde mijn lippen.

'Je hebt ook totaal geen geduld hé?' zei ik plagend waarna ik hem weer terug kuste. Ik proefde de smaak van bloed. Godverdomme. Klonk er door mijn gedachte waarna ik hem aankeek. Ik weet niet wat ik op dit moment erger vond. Dat hij tegen me gelogen had of dat hij het meisje vermoord had. Dat hij iemand vermoord had boeiden me eigenlijk nog niet eens zo. Het ging meer om de reden waarvan ik vermoedde dat die erachter zat. 'Verveelde je je zo erg? Of had het een andere reden?' vroeg ik.

'Nee, ik heb totaal geen geduld.' Lachte ik en kuste haar verder. Ze stopte plots en ik keek haar aan. 'Een andere.' Zei ik vrij direct omdat ik wist waar ze het over had. 'Er was een afspraak, zij had die overschreden dus deed ik dat ook. Een oog voor een oog,' Oké, ik had natuurlijk ook iemand kunnen vermoorden buiten het gala, maar dan was het lang zo leuk niet geweest.

'En die afspraak was? Of mag ik niet weten wat er tussen jou en Igraine speelt?' Het kwam er veel botter uit dan ik bedoelde, maar ik had geen zin om dat bij te stellen. Ik had ook helemaal geen zin hierin, maar ik wou weten wat er tussen hem en Igraine speelden. Waarom ze niet gewoon konden doen alsof er niets was en elkaar konden negeren.

'Zij pakte iets dierbaars van mij, dus ik pakte iets dierbaars van haar.' Meer details wilde ik niet geven. Inmiddels zat ik rechtop en keek ik haar aan. 'Het is iets tussen haar en mij, maar ik zal beloven om geen leerlingen meer om te brengen. Oké?' Ik wist eigenlijk niet eens waar het om ging, maar ik had gewoon geen zin in die nutteloze discussie die hieruit zou volgen.

'Daar gaat het me niet om,' ik ging ook rechtop zitten en keek hem even aan. Mijn stem klonk niet meer bot, eerder vermoeid. 'Het gaat erom dat jij mijn vriendin daarmee pijn doet en ik wil er niet tussen in zitten Liam,' ik draaiden aan mijn ring en keek daarbij naar mijn handen. 'Igraine is de enige die ik überhaupt ooit als vriendin heb beschouwd en...' ik had er moeite mee dit soort dingen te zeggen. Ik kon dat al helemaal niet tegen Igraine zeggen en wat ik tegen Liam wou zeggen kostte me enorm veel moeite. 'en jij bent de enige waar ik ooit echt van heb gehouden,' kort keek ik hem aan na mijn woorden.

Ik legde mijn handen, beide op haar armen en keek haar aan. 'Het is niets, oké? Ik speel alles volgens de spelregels - ik speel niet vals, ik doe niet iets zonder een rede. Als zij zich stil houdt, hou ik me ook stil. Dat beloof ik. Oké?' Meer dan dat kon ik er niet van maken. De trut had me verdomme bedreigd om me te vermoorden, dat ging niet zomaar mijn ene oor in en het andere weer uit.

Ik keek hem even aan. Had hij het nu niet gehoord of wat? Ik vertel hem dat ik van hem houd, voor het eerst, en zegt daar helemaal niets op. Hij wist dat ik dat niet zomaar zei. Kort bleef ik stil om daarna te reageren op wat hij had gezegd. Ik wist dat ik er niet veel meer uit zou gaan krijgen en dat hij niet ineens poeslief tegen Igraine zou gaan doen. 'Oké,' zei ik kort.

'En ik hou ook van jou.' Zei ik met een gemeende glimlach op mijn gezicht en kuste haar zachtjes. 'Vergeven en vergeten, voor deze ene keer?' Ik trok mijn mond schuin in een glimlach en pakte haar kin zachtjes vast. Mijn lippen nog even kort op die van haar drukkend streek ik een pluk haren uit haar gezicht weg. Ineens realiseerde ik me dat ze echt had gezegd dat ze van me houdt. Iets wat ze nog nooit had gedaan.

'Dat is je geraden,' zei ik terwijl ik hem een por in zijn buik gaf. Ik kuste hem terug, waarbij mijn gezicht weer iets opklaarden. 'Een keer,' antwoordde ik. Ik bracht mijn neus tegen die van hem aan 'En niet meer tegen me liegen.' deelde ik hem mee, welles waar met een glimlach omdat ik dat op een of andere manier op dit moment minder erg vond. 'Want ik wil niet boos op je worden,' gaf ik toe waarna ik hem kuste.

'Ik wilde je avond niet verpesten, zie het als een goede daad.' Grinnikte ik en duwde haar zachtjes tegen de kussens aan. Mijn handen gleden over haar heupen heen en mijn lippen over die van haar. God, wat hield ik van die vrouw. Het was voor mijzelf ook nog steeds moeilijk te bevatten, maar het was de waarheid. Ik denk niet dat ik ooit nog van iemand zou kunnen houden op de manier hoe ik van haar houdt.

'Hmm een goede daad hé,' terwijl hij me naar achter duwde trok ik hem, misschien iets overbodig, mee aan zijn stropdas. Ik kuste hem gewillig en vol liefde terug, waarna ik hem met een speelse glimlach aankeek. Het was raar hoe snel wij van ruzie, of een meningsverschil misschien, overgingen in innig kussen. Niet dat ik het erg vond, we waren er nu tenminste wel uit. Min of meer, het zat me in ieder geval nu niet meer dwars. 'Oja ik had een voorwaarde gesteld hé?' zei ik terwijl ik zijn stropdas af deed.

Voorwaarde? Ik spinde even door mijn gedachte heen, maar had geen idee waar ze het nou ove had. 'Refresh my mind, please.' Grinnikte ik en frutselde wa aan haar ingewikkelde jurk. Waarom moesten die dingen altijd met zoveel ritsjes en toestanden vast zitten? Het stond haar werkelijk prachtig, maar echt hadig was het niet als je et uit wilde trekken.

'Ik zou een brave leerlinge zijn op de voorwaarde dat ik jou vanavond mocht uitpakken,' Ik lachte toen hij onhandig mijn jurk probeerden uit te doen. 'De rits zit op mijn rug,' lachtte ik. Op dit moment was het oneerlijke wel dat hij een honderd-delig pak aan had terwijl ik enkel een jurkje aan had. Ik had niet eens een bh aan aangezien de band niet mooi stond bij deze rug. Ik draaiden ons om, wetend dat het onmogelijk zou zijn mijn jurk uit te krijgen als ik op de rits lag. Met nog steeds een glimlach rond mijn lippen plaatste ik enkele kusjes in zijn nek waarna ik zijn jasje uit deed en de knoopjes van het vestje (Hoe noem je dat o:) begon los te maken.

'Dat vind ik een hele leuke afspraak.' Lachte ik en ritste haar jurk open. Deze liet ik afglijden en ik kuste haar blote schouders. Langzaam vlogen de knopen van mijn colbert open en ik lachte eventjes. Zij had het veel moeilijker dan ik had, bij mij was het één rits en klaar. 'Ik zal je wel even helpen.' Binnen de kortste keren had ik het overhemd uit, nu was het alleen nog een kwestie van de broek.

Ik plaatste mijn lippen in zijn nek om daarna zijn ontblootte bovenlijf te kussen. Al snel was ook zijn broek uit en kuste ik hem liefdevol op zijn mond. Elke aanraking kwam op dit moment voort uit liefde voor hem. Ik had hem verteld dat ik van hem houd en eigenlijk was ik daar trots op. Dat ik het hem gezegd heb.

Mijn handen gleden over haar schouder bladen heen en eindigde al snel op de rand van haar slipje. Ik was aan het begin van plan geweest om het rustig aan te houden, maar al snel was ik van deze gedachte veranderd. Het enige wat ik op dit moment aan had, was een boxer en een stel on charmante sokken. Die laatste had ik binnen de kortste keren uit en een glimlach sierde mijn lippen.

Ik streelde met mijn voet langs zijn voet terwijl ik hem aankeek, voor enkele seconden hem enkel aankeek en uitdaagden, om daarna toch weer hem te kussen en mijn handen zich naar zijn heup te laten begeven. Zacht streelde ik net boven de rand van zijn boxer waarna ik mijn vingers net onder de rand terug liet gaan naar de zijkant van zijn heupen.

Haar slipje weg, mijn boxer weg. Nee, rustig ging het zeker niet - maar dat maakte mij niet uit. Het ging om haar en om mij. Om ons, en ik vermaakte me wel. Mijn lippen streken over die van haar heen en mijn handen gleden door haar zijde zachte haren.