Het zuiderlijke bos.

Ik glimlachte gerustgesteld en knikte. 'Ik knip gewoon mijn haar en dan lijkt er niets aan de hand.' Ik keek haar even bang aan. 'Als Sebastiaan hierachter komt... Straks vermoordt hij Arthur nog!' Ik streek een pluk achter haar oor en legde mijn hand op haar wang. 'Ik zal hem ontlopen, zoveel als ik kan. Maar ik weet toch dat dat niet gaat lukken. Ik... Ik verzin wel iets.'

Ik moest eerlijk toegeven dat ik medelijden met haar had. Ik mocht haar niet, nee - maar dit verdiende ze ook niet. Ik vond het ronduit onbeschoft en ontzettend egoïstisch van Arthur. Hij was geen onaardige man, zeker niet maar nu was hij te ver gegaan. 'Je mag wel bij ons blijven vannacht als je daar behoefte aan hebt?' Ik had geen idee waarom ik dit zei, waarom ik het überhaupt aanbood, maar ze had het nodig had ik zo het idee. 'Opfrissen en een goede nachtrust hebben. Ik slaap wel op de bank.'

'Doet hij niet, dat zou jou ontzettend boos op hem maken,' zei ik. Dat zou hij nooit riskeren. Tenminste, dat zou ik nooit riskeren. Ik keek naar Liam toen hij aanbood dat ze bij ons mocht blijven slapen, een tikkeltje verbaasd, maar al snel kwam er een glimlach op mijn gezicht. Kort keek ik naar Igraine, maar daarna richtte ik mijn blik weer op Liam. 'Ik zei toch dat hij ontzettend lief is.' zei ik eigenlijk zowel tegen hem als tegen Igraine. Ik wou Liam op dit moment ontzettend graag een knuffel geven. Hij mocht Igraine echt niet, en dit betekende meer voor me dan dat ik had gedacht.

Door de tranen heen moest ik toch glimlachen. Ik keek naar Elisa en daarna naar Liam. 'Bedankt, Liam,' zei ik zachtjes. Ik besefte me wel op dat moment dat ik wel vreselijk behandeld geweest moet zijn, dat zelfs Liam medelijden had. Maar ik kon hem er niet genoeg voor bedanken. Ik keek opnieuw naar mijn huid, maar die was gelukkig helemaal genezen. Ik stond op en wilde Liam een knuffel of zoiets geven om hem te bedanken, maar durfde het niet, omdat Arthur er ook zo boos op reageerde. Ik glimlachte dus maar.

Ik gaf Igraine een klein knikte. 'Graag gedaan.' Zei ik met een heldere stem en zette een paar stappen naar hen toe. Één dag in en andere kamer slapen kon geen kwaad. We hadden minstens drie slaapkamers en nog wel een paar - maar daar kwam ik haar nooit. 'Zullen we dan maar gaan? Hier blijven staan maakt het ook niet veel beter - daarbij denk ik wel dat je toe bent aan iets van een bad.' Waarom ik dit deed? Voor Elisa, en misschien ook een kleine beetje uit medelijden voor Igraine.

Ik stond na Igraine op en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Inmiddels had ik Igraine los gelaten en liep ik richting Liam om hem te omhelzen. 'Ik hou van je,' kort gaf ik hem een kus waarna ik me weer op Igraine richtte. 'Kom mee jij, dan ga ik je verwennen.' later zou ik Liam wel uitgebreid bedanken, het was zo ontzettend lief dat hij het aanbood. Ik stak mijn hand uit naar Igraine.

NEW.

Ik had even rust nodig, dus was ik naar het bos gelopen dat aan ons huis grensde. Het was er stil, maar dat beviel me wel. Al die drukte thuis werd me even te veel. Natuurlijk was het wennen, iedereen moest zijn of haar plek weer vinden, maar eigenlijk had ik gehoopt dat het makkelijker zou gaan. Daarbij kwam ook nog de herrie van Tommy die zo nodig een boomhut moest maken.

Ik moest er vaak tussen uit aangezien het echt druk was bij ons thuis. Toch kon ik niet wachten om weer bij hen te zijn, bij hen voelde ik me ook dan echt thuis tussen al het gekibbel en het beetje geknuffel. Met die gedachten zag ik een van mijn zusters staan. 'Daar is mijn welkomscomité!' Ik grijnsde breed en liep op haar af waarbij ik een arm rond Genevieve sloeg. 'Hello pretty one,'

Ik keek naar Heath die plotseling voor mij verscheen. Altijd de grote broer uithangen. Ik grijnsde even en sloeg ook mijn armen om hem heen. 'Ik heb je gemist,' Zei ik oprecht en drukte een kus op zijn wang. We waren altijd al close geweest, ook toen we nog mensen waren. Ik omhelsde hem even stevig en keek om naar het huis. 'Pas op, het is daar echt een kippenhok binnen.'

Ik liet mijn tas op de grond zakken en knuffelde haar terwijl ik een kusje terug drukte, maar dit op haar voorhoofd. 'Tommy is zeker thuis?' Ik lachte en keek haar aan. Genevieve was absoluut mijn favoriete zus. Onze leeftijden verschilden ook allemaal en onze personaliteiten ook, maar uiteindelijk kwam het vaak op hetzelfde neer. 'En mij gemist?'

Ik knikte met een lach. 'Hij heeft bedacht dat hij niet in het huis wilt wonen, dus hij is nu een boomhut aan het maken.' Ik moest er toch even om grinniken. Ja Tommy had vaak de raarste ideeën, maar hij was een aardige gozer en een goede broer. 'Natuurlijk heb ik je gemist gekkie.' Ik omhelsde hem nog een keer kort en keek hem daarna aan. 'Waarom deed je er zo lang over? Nog leuke tussenstops gemaakt?'

'Typisch Tommy! Hoewel het slim bekeken is als zussen beginnen te kibbelen om een schuilplaats te maken voor zijn broer Heath.' Ik streelde even over haar blonde krullen. 'Wat kan ik zeggen? Londen heeft werkelijk mijn hart gestolen, maar mijn hart ligt bij mijn thuis en dat zijn werkelijk jullie. Ik miste het gekibbel en het gelach. Bad-ass vimpires.' Ik grijnsde en ik keek haar aan.

'Volgens mij is ie niet van plan jou binnen te laten. Ik zal zijn woorden even herhalen " Ik ga zo een boomhut maken, waar alleen vrouwen, bier en bloed binnen mogen komen. En nee, niet mijn zussen, als jullie onder vrouwen wilden vallen." Dus, tenzij je een geslachtstranformatie hebt ondergaan in Londen, vrees ik dat je niet veel verder komt dan de voordeur.'

Ik keek haar aan en lachte om haar woorden. Zo hard dat ik bijna de slappe lach had. 'Ik mag wel een setje van je pikante rode lingerie lenen, niet?' Hierbij gooide ik mijn twee tassen naar de kant van ons huis. 'Nee, ik krijg hem wel overtuigd. Dus heb ik nog veel gemist?'

'Natuurlijk mag dat, je mag ook de roze als je wilt.' Grapte ik en keek zijn tassen achterna. 'Sebas is hier... En Igraine ook.' Zei ik met een triomfantelijke glimlach rond mijn mond. 'En het leukste is nog dat ze verloofd zijn.' Hierdoor begon ik te lachen, ik kon het nog steeds niet geloven, maar het was te leuk voor woorden. 'Is dat niet geweldig?'

'Lovely?' Ik lette niet echt op, maar besefte me opeens wat. 'Wacht eens! Je bedoelt dat sexy grietje dat ondankbaar bij ons heeft geleefd en Sebastiaan als in jou ex?' Ik lachte weer, maar dit keer geamusseerd. 'Hello drama! Ach, Genn pest de mensen niet te hard als ik er niet bij ben. Oké?'

'Ja, die twee ja.' Zei ik grijnzend en keek hem aan. 'Ik heb alleen gedreigd haar iets aan te doen, de rest laat ik ook aan jou over. Wees niet bang, ik ben je niet vergeten hoor.' Ik kneep hem voor de grap in zijn wang en begon te lachen. 'Zo zag je er toch je klein was ook altijd uit. Klein hoofd met gigantische wangen.' Ik wist niet veel meer van mijn jeugd. Ik wist niet veel meer van mijn tijd als mens, maar kleine dingen zoals dat had ik opmerkelijk genoeg onthouden.

'Hou jij je mond maar voordat ik je aan Tommy voer!' Hierbij nam ik haar in mijn armen en tilde haar op om haar daarna rond te zwieren. 'Misschien laat ik het toch beter aan jou over met je dreigen, maar geef hem alsjeblieft niet de indruk dat hem terug wilt. Zin om op jacht te gaan?'

'Ik en hem terug willen? Volgens mij was ik degene die hem dumpte en niet andersom. En geloof me, aan z'n gedachten te horen was hij nog niet geheel over me heen.' Ik grijnsde en knikte. 'Bloed klinkt me op dit moment als muziek in de oren.'

'Ik zeg niet dat jij hem terug wilt, zus. Ik zeg dat je hem de indruk kan geven dat je hem terug wilt en dat kan kleine Sebastiaan zijn gedachten wel eens veranderen.' Enkel nam ik haar hand vast en kneep hier zacht in. 'Laten we dan gaan.'

Ik keek hem aan en knikte. 'Daar heb je gelijk in.' Hij had vaak gelijk. 'Ja,' Zei ik toen hij voorstelde om te gaan en ik rende een eind voor hem uit. 'Kom dan.' Riep ik lachend en liep weer terug naar hem. 'Je gaat me toch niet vertellen dat ik sneller ben geworden dan jou hè.'

Ik lachte enkel en keek haar aan waarna ik haar achterna liep alsof we tikkertje speelde. Dat deden we vroeger. Genevieve was zoals ieder ander van mijn familie; degene waar ik dood voor zou willen gaan. Ik nam haar hand vast waarbij ik naar een groepje tieners leidde dat het bond aan het maken was in het bos. 'Laten we samen maar eens boodschappen doen.'

Ik begon te grijnzen zette mijn hoofd schuin en voelde hoe mijn hoektanden begonnen te vervormen. De aders onder mijn ogen werden duidelijk zichtbaar en het wit van mijn ogen werd donkerrood. Al snel verdween dit alles weer en keek ik naar Heath. 'Let's do this.' Zei ik met een grijns rond mijn mond, terwijl ik op de groep afliep.

Dat is waar ik zo van hield bij haar: ze was pittig. Nadruk op pittig. Ik lachte enkel. Normaal hield ik ervan om met mijn prooi te spelen. 'Hallo! Zijn dat marshmellows?' Eentje ervan knikte. Meisjes konden zo naïf zijn. Ik keek even naar Genevieve. 'De jongen is wel schattig, niet? De eer is aan jou.' Ik liep naar het meisje toe en streelde over haar wang. 'Je moet even stil zijn en erg lief. Oké?' Alsof het niets was luisterde waarna ik opkeek naar een andere jongen. 'Als iemand probeerd te ontsnappen dan dood je ze. Begrepen?' Hij knikte. Wat was het toch handig om over deze gave te beschikken. Hierna nam ik de pols van het meisje vast en beet daar in. Ik zag dat ze pijn had, maar ergens genoot. Even dronk ik om daarna mijn tanden in haar hals te plaatsen en gulzig te zijn.

Met mijn nagels gleed ik zachtjes langs de hals van de jongen en keek hem liefelijk aan. 'Het enige wat je gaat doen is genieten, goed?' Zei ik zoetjes en duwde ruw zijn hoofd opzij zodat ik bij zijn nek kon. Dit bloed was warmer, het was lekkerder, verser - ik wist het niet, maar een pols was simpelweg gewoon niet mijn ding. De jongen begon licht te schokken, waarna ik stopte en hem quasi-geschrokken aankeek. 'Oeps, sorry - iets te veel. Mijn fout.' Zei ik giechelend en likte mijn lippen af. Ik kon voelen hoe een klein straaltje bloed langs mijn mondhoek liep, maar al snel likte ik deze ook op.