De Milkshakebar "Milkie Milkie"

Toen hij met zijn hand over die van mij streelden nam ik deze vast en kneep er zachtjes in. Ik moest lachen bij zijn woorden en schudden mijn hoofd. 'Ik hou van je, maar toch op een andere manier.' bij mezelf merkte ik dat ik de neiging had iets veel te serieus te zeggen, wat ik dan ook met een slok van mijn milkshake inslikte. 'Daarbij, Ik kan echt niet opboksen tegen Zoë,' Plagerig stak ik mijn tong uit.

Ik glimlachte naar haar. 'Ik ben gelukkige met Zoë, maar wie weet...' Ik lachte plagerig en plezierig naar haar. 'Je bent sexy, Alicia. Op een manier die zelfs jij niet van jezelf verwacht. Ik ben er van overtuigd dat wel nog meer jongens je zien zitten. Je gaat er enkel niet zo voor.' Hierbij keek ik haar aan, maar meende het.

Ik moest even lachen, maar bij zijn laatste woorden bleef er enkel een glimlach. Bij ieder ander die iets in die richting had gezegd was ik rood geworden, hoewel, misschien bij Teoh niet. Toch ik had niet het gevoel dat hij gelijk had of dat het zo was, hoewel ik in zijn ogen zag dat hij het meende. 'Meer? Zelfs bij Teoh twijfel ik daar vaak zat aan, hij zou toch degene moeten zijn die me ziet zitten.' Ik roerde even met mijn rietje door mijn milkshake en toverde weer een magere glimlach rond mijn lippen. 'Als je weet hoe ik er helemaal voor kan gaan zodat hij enkel mij weer helemaal ziet zitten, je weet me te vinden.' zei ik als grap bedoeld, maar eigenlijk meende ik het ook.

Mijn gezicht betrok. 'Alicia... Jij en Teoh... Ik heb er nooit honderd procent in geloofd en dat zal ik nooit doen. Het spijt me...' Als ze dan toch zo graag de waarheid wou. 'Teoh heeft nooit een serieuse relatie gehad. Daarvoor is hij te speels en onvoorstelbaar. Ik bedoel.... Ga eens weer daten. Ontdek de ruime oceaan,' Dat laatste was plagend waarbij ik in haar hand kneep. Teoh en Alicia zou nooit werken. Dat wist ik.

'Het is maanden lang goed gegaan,' bracht ik ertegen in. Nee, zijn woorden hielpen niet bepaald. Hij was wel eerlijk, dat waardeerde ik. Het kon dan wel eens vervelend zijn als iemand gewoon zei wat hij vond, maar dan wist je waar je aan toe was. En goed, zelf had ik ook vaak genoeg zo gedacht. Of het niet gewoon goed was als een van ons het uit maakte of we er gezamenlijk een punt achter moesten zetten, maar dat kon ik niet, dat wou ik niet. 'Dat kan ik niet, je kent me en ik ken mezelf. Ik hou van hem en ik kan niet zomaar verder of hem vergeten. Ondanks dat hij af en toe een eikel is, blijft hij een schat. Dat weet jij ook.' Mijn duim streelden kort over zijn hand. 'Maar dit is geen leuk onderwerp en dat was waarom ik ging biechten; om een leuk onderwerp aan te snijden. Dus tenzij je weet hoe ik Teoh weer opnieuw verliefd op me kan laten worden; jouw beurt.'

Ik keek haar aan. Ze snapte niet wat ik wou zeggen. Teoh was nu eenmaal op zijn best als hij uit een relatie was. Hun relatie had hen op het einde ook kapot gamaakt. Hij had zich schuldig gevoeld doordat ze in een relatie hadden gezeten en hij iets had gedaan. Hierbij staarde ik Alicia enkel aan. Hoe oneerlijk was het dat zij erover begon en dat ik m'n kop maar erover moest houden. 'Laat hem gaan, Alicia. Ik was verliefd op jou. Zo'n twee jaar geleden. Enkel leek je te blind om het op te merken.'

Mijn ogen gingen naar mijn milkshake toen hij zei dat ik hem moest laten gaan. Dat kon ik niet, maar ik besloot er niet meer tegen in te gaan. Wat er verder volgde zorgden er ook voor dat ik er niet meer bij stil stond en hem weer aan keek. 'Echt?' vroeg ik verbaasd. Nee, ik had er niets van gemerkt. Soms merkte ik dingen echt niet op, maar soms was ik ook te naïef. 'Nee, dat heb ik nooit gemerkt...' zei ik waarbij ik even op mijn lip beet. Dan was altijd de eerste die ik het vertelde als ik iemand leuk vond en zo waren er dan vast meer dingen geweest.

'Geloof het of niet, Alicia. Doe ermee wat je wilt, maar het was zo. Ik was helemaal gek op je. Enkel jij begon over andere jongens of over je droombeeld van een jongen. Wel kon ik er niet tegen opboksen, wel was ik het niet en meestal was ik te beschaamd om het aan je te vertellen. Ik wou onze vriendschap niet kwijt.' Tijden veranderde. Zo werd ik vooraanspeler bij football, droeg het jasje, werd gerespecteerd en kende een ton cheerleaders. Op die manier had ik haar dan ook uit mijn hoofd gekregen. Ze was mijn beste vriendin en meer was het niet geworden.

Ik keek met een schuldgevoel richting mijn beker, maar keek hem snel weer aan. 'Dat is lief, jij bent lief.' Mijn hand ging even door mijn haar waarbij ik hem aankeek. 'Jij hoeft daar ook niet tegen op te boksen. Je bent het perfecte vriendje, lief, te vertrouwen, hebt humor, je bent knap' ik wierp een veelbetekenende, plagende blik toe ' en je gaat honderd procent voor je vriendinnetje.' voegde ik er nog aan toe met een glimlach. Zoë had geluk wat Dan betrof. 'Ik val eigenlijk altijd op jongens die of eikels of betweters blijken te zijn.' Mijn hand lag nog steeds in die van hem. 'Ik zou onze vriendschap nooit kwijt willen.'

'Misschien, Alicia waren we dan nog altijd samen.' Hierbij keek ik haar aan. Nee, ik kon er niet bepaald om lachen. 'Maar als we zo gaan beginnen hebben we over honderd jaar nog niet geleefd.' Ik hield inderdaad van Zoe, maar dat kwam door Zoe zelf. Ze was echt alles wat ik wou in een meisje, vrouw.

'Misschien.' Misschien waren we ook wel samen gekomen als het me was opgevallen. Maar als meisje van een jaar of tien zag ik hoe hij meisjes, knuffelen, kussen, liefde "vies" vond en had ik me langzamerhand bedacht dat het niet ging werken, zette me er over heen. Waarna ik bedacht dat ik voor geen goud onze vriendschap had kwijt gewild en onze band was alleen maar sterker geworden door de jaren heen. Ik had me er simpelweg voor afgesloten. Zijn opmerking over leven en honderd jaar snapte ik niet helemaal, dus ging ik er ook niet op in.

Ik keek enkel naar haar milkshake en nam toch een slokje. Enkel omdat ze het eerder zelf had aangeboden. 'Ach ja, we kunnen niet de hele tijd denken wat als er dit of dat was gebeurd.' Hierna keek ik naar buiten waar het weer helemaal leek om te slaan.

Ik kon een glimlach niet onderdrukken toen hij toch een slok nam van mijn milkshake. 'Nouja een ding is zeker. Als er iets was gebeurd hadden we denk ik niet zo gezeten.' zijn blik naar buiten volgde ik waarbij ik de eerste spetters op de grond zag vallen 'Kut, ben jij met de auto?' vroeg ik. Waarom moest het altijd gaan regenen als ik lopend of op de fiets was omdat het mooi weer was?

'Ja, dat ben ik.' Hierbij keek ik haar met een klein glimlachje aan. Als we een koppeltje waren dan zouden we nog steeds hier al die vriendschappelijke dingen doe, maar hier en daar elkaar kussen of knuffelen. Zoiets. Het was raar om van elkaar te weten dat we elkaar ooit wel wilden. Verleden tijd wel te verstaan.

'Wil jij me dan straks naar huis brengen?' vroeg ik. Mijn milkshake was bijna op, wat ik jammer vond. Vanmiddag hier had ik het namelijk best naar mijn zin, in tegenstelling tot in de speeltuin. Hoewel, naar mijn zin was misschien niet de juiste omschrijving. Dat ik me door vanmiddag af vroeg wat er gebeurd zou zijn als we wel samen waren gekomen als stelletje, dat maakte me niet eens zo veel uit. Toch was het wel vreemd. Erg vreemd.

'En ja, dat wil ik.' Ik keek haar aan. Een beetje zoekend naar wat er in haar omging. 'Hey, Alicia, ga je nu niet te veel wat-als-vragen stellen. Dat is namelijk nooit goed.' Zacht streek ik een pluk weg waarna ik haar weer met een glimlachje aankeek. 'Wil je soms nog eentje?'

'Je kent me echt veel te goed.' zei ik toen hij precies benoemde waar ik over aan het denken was. Bij zijn vraag of ik er nog een wou knikte ik. 'Maar, jij neemt er ook een.' Hoewel ik het niet stelden als een vraag wachtte ik wel op antwoord voor ik er nog twee bestelden. De wat-als vragen bleven toch rondspoken. Een vraag die in me op kwam zou waarschijnlijk nog wel even blijven hangen, maar het antwoord kon ik zelf niet geven. Misschien dat ik het hem zo zou vragen.

'Het is omdat ik je niet kan weerstaan. Een aardbeien, alsjeblieft!' Ik wachtte tot de ober weg was en keek haar daarna aan. 'Wauw, het is eigenlijk best rustig. Vind je ook niet?'Ik glimlachte naar haar. Misschien moesten we van onderwerp veranderen, misschien ook niet.

'Twee dus,' maakte ik ervan toen hij aardbeien bestelden. 'Zo niet goed voor de lijn waar ik niet aan doe.' lachte ik toen de ober weg liep. Bij zijn woorden knikte ik. 'Misschien omdat iedereen behalve wij wisten dat het ging regenen...' mijn blik ging weer naar buiten. 'Het was namelijk wel super mooi weer eerder, misschien moet ik eens beginnen met het weerbericht kijken.'

___
Happy Birthday to Heath (:

'Ach, het weerbericht kan er ook langs zitten.' Hierbij staarde ik ook naar buiten en zuchtte diep. Ik was werkelijk moe. Oververmoeid zou je kunnen zeggen. Daarbij wist ik ook niks meer te zeggen tegen Alicia. Of het wel nog zo'n goed idee was of niet om hier te zitten alsof er niks was.

'Klopt, maar dan kan ik tenminste het weerbericht de schuld geven.' Ik keek hem even met een glimlach aan. Ikbwist echt wel dat het niet allemaal goed was, maar daar wou ik nu niet aan denken. Hij zag er vermoeid uit, maar de reden kon ik grotendeels waarschijnlijk wel invullen. Als ik dat niet helemaal kon. De milkshakes werden gebracht en ik nam direct een slok van die voor mijn neus. Ik ging wel een manier verzinnen om alles goed te krijgen tussen ons, maar first things first. Eerst moest ik nog wat duidelijkheid scheppen bij Teoh.

'Dat wel, maar misschien is dat ook weer te gemakkelijk.' Hierbij keek ik hoe ze dronk van de milkshaje en hoe ook ik maar weer eens een slokje nam. Zomer kwam eraan. Dan hadden we tijd genoeg om niet na te denken.

'Niet alles hoeft moeilijk en ingewikkeld te zijn toch?' vroeg ik waarbij ik veel meer dan ik wou doelde op alles behalve dan iets als het weer. Ik besloot dan ook dat het misschien maar beter was als ik veranderde van onderwerp. 'Heb je al plannen voor de vakantie?' vroeg ik geïnteresseerd. Gemeend.

'Niet perse, maar meestal is het dat wel. Het is altijd wel zo.' Hierbioj nam ik nog eens een goede slok en dacht na. 'Zoe. We gaan waarschijnlijk op vakantie samen of oziets... Jij?'

'Ik vind het echt fijn voor je dat het zo goed gaat tussen jullie. Je weet nog niet waarheen?' Kort probeerde ik me voor te stellen dat ik met Teoh op vakantie ging, maar dat zag ik niet bepaald snel gebeuren. 'Nee. Ja, werken, maar verder niet.' Vorig jaar was ik toevallig met mijn moeder een week weg geweest. Niet echt ver weg eigenlijk, alleen naar een andere staat. Voor de rest kwam het eigenlijk nooit voor dat we op vakantie gingen. Ofwel omdat mijn moeder moest werken, ofwel omdat mijn moeder graag naar het buitenland wou maar dat al snel bakken met geld kost en er dan toch van ag zag. Gelukkig gingen we wel vaak zat dagjes weg, ergens had ik dat misschien wel liever.