De Milkshakebar "Milkie Milkie"

De serveerster kwam weer aanlopen, om de twee milkshakes neer te zetten. Ik gaf de ene aan Juliet en pakte zelf de andere. Ik stopte bedenkelijk het rietje in mijn mond en dacht na. 'Dus als ik binnen een maand een vriendin heb, heb jij gewonnen. En als ik dan geen vriendin heb, dan heb ik gewonnen...' Ik grinnikte en keek haar vragend aan. 'Ik wil je overal naartoe nemen of van alles kopen voor je, maar op iets echt interessants kom ik op dit moment niet.'

Ik lachte even. 'Koop me dan maar een knappe hunk. Kan ik wel gebruiken in mijn leven.' Eentje die je op kon zetten wanneer je hem nodig had en anders kon laten in de kast staan. Mijn vorige relaties waren echt onmogelijk geweest. 'Dus je mag niet gaan valsspelen en iedere vrouw gaan ontwijken. Je mag ze afwijzen als ze niet leuk zijn en anders niet.' Hierbij nam ik het rietje in mijn mond. 'Comprendo?' lachte ik zacht.

Ik lachte en knikte daarna. 'Als ik verlies, dan zorg ik voor een ''hunk''. Maar wat nou als jij verliest? Dan moet jij een vrouw voor mij zoeken.' Ik leunde lachend achterover in de stoel en nam nog een slok van de milkshake. 'Ik zal niet valsspelen,' beloofde ik en tikte daarna op mijn voorhoofd, alsof ik een comboyhoed op had. 'Si, madame.'

'Een vrouw hé? Wat dacht je van little miss waitress?' Ik hield mijn hoofd even schuin en lachte speels. 'Ze is perfect voor jou; een harde tante.' Weer dronk ik een slokje. 'Hoe weet ik nu zo zeker dat je niet vals gaat spelen?'

Ik keek naar de serveerster en moest lachen, terwijl ik mijn hoofd schudde. 'Perfect? Ik houd wel van vrouwen die mijn gekke kant waarderen,' grinnikte ik, terwijl ik refereerde naar de eerdere woorden die ze had uitgesproken. 'Dat weet je natuurlijk niet zeker. Ik zou jou deze maand ook kunnen ontlopen, maar dat ga ik ook niet doen.'

'Bang om verliefd op me te worden?' zuchtte ik overdreven en liet mijn haar door een overdreven zwiep naar achteren vallen. Hierna keek ik hem grijnsend aan. 'Misschien moeten we voor iets anders wedden? Iets interessesants, maar we geven het pas elkaar als iegene gewonnen heeft?' Zo hadden we beiden nog tijd om te verzinnen.

Ik sloeg mijn ogen lachend neer en roerde door mijn milkshake. 'Misschien wel, ja,' murmelde ik en keek daarna weer op. Mijn ogen lichtte op en ik grijnste breed. 'Deal. Iets interessants dus? Dat wordt dan nog wel even nadenken, als ik heel eerlijk ben.' Ik nam een slok van mijn milkshake en bleef haar aankijken.

'Als ik win dan wil ik dat je het terug dumpt!' Ik lachte en keek hem aan. 'Hmm, ik wist wel dat ik je had betoverd,' plaagde ik en acteerde ik overdreven verder. 'Serieus Ryan? Volgens mij weet je al perfect wat je wilt. Ergens in dat hoofdje van je. Nu nog het lef om het te zeggen.'

Ik moest lachen om haar imitatie en nam een slok van mijn milkshake. Het was heerlijk koel voor in mijn keel, vooral omdat ze me nogal verlegen maakte, en ik mijn hoofd voelde opwarmen. 'Je moet me niet zo plagen,' lachte ik en keek naar haar op. 'Weet je dat als ik goed werk lever, ik over paar weken zo'n echte politie auto voor mezelf krijgen.'

'Tuurlijk! Dat is je allerdiepste wens om in handen te krijgen. Beschrijf eens de ideale vrouw volgens jou, de poltie-agent.' Ik was geintresseerd in zijn visie naar vrouwen toe. Wie weet kon ik er wat uitleren. 'Plagen is liefde vragen Ryan.' grijnsde ik nogal geheimzinnig. Hoewel ik het zei voor ik er besef in had.'

'De perfecte vrouw?' zei ik verbaasd en leunde toen naar achteren, terwijl ik bedenkelijk over mijn kin wreef. 'Een vrouw met humor en een passie. Ze moet het leven met een knipoog nemen. Mysterieus, dat trekt me ook wel aan, moet ik toegeven. En ik bezwijk echt bij een mooie glimlach.' Ik keek haar nieuwsgierig aan en liet mijn been perongeluk zachtjes tegen de hare bewegen. 'En jouw perfecte man dan?'

Ik glimlachte bij zijn uitleg. Deels herkende ik mezelf erin of meende ik dat nu. Nee, hij plaagde me of wel was het onbewust. 'Een man met humor, die me lief kan hebben op een niet al te bezitterige manier, iemand die houdt van praten en van het leven te genieten. Iemand met een warm hard. En een verzorgd uiterlijk. Liefst donker haar. Geen blonde man.' Hierbij lachte ik even en nam een slokje van mijn milkshake terwijl ik mijn voet langs zijn been liet bewegen. 'Oeps,' zei ik extra nadrukkelijk en grijnsde breed. Ik plaagde deze man echt te hard.

Ik moest ook glimlachen bij haar uitleg van de perfecte man en nam de laatste slokken van een milkshake. Ik zou die man voor haar kunnen zijn, dacht ik bij mezelf. Ik moest hardop lachen en nam plagerig haar voet tussen mijn benen, terwijl ik boven tafel ook naar haar toe boog. 'Mag ik misschien nog een slok van je milkshake?'

'Enkel als je ervoor betaalt,' grijnsde ik en schoof hield mijn rietje naar zijn mond toe gericht waarna ik deze losliet en weer door mijn haren ging. 'Dit zaakje is best doods 's avonds?' veronderstelde ik. 'Gelukkig heb ik jou nog.'

Ik nam haar rietje in mijn mond en nam een slok eruit. 'Lekker,' glimlachte ik, toen opeens mijn pieper afging. Ik haalde hem uit mijn rugzak en bekeek de tekst fronsend. 'Er is een vermissing van een jong meisje,' mompelde ik en stond op. Onthutst haalde ik een hand door mijn haar en keek haar verontschuldigend aan. 'Het spijt me, maar ik moet nu meteen naar het politiebureau toe. Maar ik zie je toch nog wel he, nietwaar? We hebben elkaars nummer en...' stamelde ik onzeker.

Ik wist niet of hij het ook merkte, maar ik vond het stom dat dit afscheid moest zijn. Om eerlijk te zijn wist ik ook zeker dat ik me niet had ingehouden en hem had overtuigd om terug mee naar huis te gaan. Toch geprobeerd als de avond zich had gevorderd. Ik knikte enkel met een glimlachje. 'Nee, sorry. Je ziet me nooit meer.' Ik stond recht, legde wat geld op tafel. 'Ik betaal wel voor je.' Hierbij stond ik recht en liep ik naar buiten. 'Tot nooit meer ziens dan,' giechelde ik waarna ik een zachte kus op zijn wang drukte. Hierna liep ik mijn kant weer op.

Mijn gezicht verraadde mijn teleurstelling en legde mijn hand op haar wang bij haar kus. Met een bedenkelijke frons wreef ik met mijn duim over haar zachte huid. 'Tot nooit meer ziens,' zei ik met een glimlach en drukte een kus op haar voorhoofd, om daarna naar achteren te lopen. 'Als je een meisje van twaalf ziet lopen in een groene jurk, bel me dan!' Ik knipoogde en stapte mijn auto in, om naar het bureau te rijden.

GONE

Ik had nog steeds het idee dat hij niet helemaal bijgetrokken was wat me eigenlijk best wel dwars zat. Terwijl ik naar binnen liep keek ik hem even aan. 'Jij ook een milkshake?' vroeg ik hem vragend aankijkend. Het was niet zo heel erg druk dus dan konden we zo gewoon aan een tafeltje zitten. Toch raar eigenlijk dat het hier zo rustig was met zulk heerlijk weer.

Normaal weigerde ik nooit een milkshake, maar nu had ik echt geen trek. 'Nee, dankje. Ik zit vol.' Ik glimlachte even naar haar en streelde over haar schouder. Het zou wel weer goedkomen. Hopelijk.

Ja, hij zat er absoluut mee. Ik kon me simpel weg niet herinneren dat hij nee had gezegd tegen een milkshake. Ik keek hem kort aan, maar besloot verder er niets over te zeggen. Dat zou toch niet helpen. Ik liep dan ook naar de jongen die achter de toonbank stond en bestelden mijn aardbeien milkshake en wachtte tot hij gebracht werd. 'Als je toch zin hebt...' zei ik terwijl ik mijn milkshake voor hem hield.

Ik schudde mijn hoofd van nee. Ik had echt geen zin in een milkshake. Ik had enkel zin om onder de douche te staan en te denken aan helemaal niets. 'Ik heb niet echt zin. Iets te moe voor milkshake, geloof ik.' Hierbij ging ik door mijn haren en keek haar aan.

Ik voelde me schuldig tegenover hem. Ik kon niet precies omschrijven hoe en waarom, maar ik voelde me absoluut schuldig. Het rietje verdween tussen mijn lippen waarna ik zijn pols losjes vast nam en hem mee leiden richting een leeg tafeltje bij het raam. 'Dan moet slapen,' zei ik een beetje flauw met een magere glimlach. Ergens wou ik dat we gewoon weer terug konden naar een aantal jaar geleden dat we nog speelden in het speeltuintje, je weken van te voren uitkeek naar je verjaardag en de nachten slapen aftelden, je op school meer speelden dan leerden en het niet uit maakte wat er de volgende dag gebeurden. 'Oke,' besloot ik 'Zal ik eens iets opbiechten?' ik vroeg het mezelf af hopend dat hij erom kon lachen. 'Iets over toen we een jaar of 10 waren?' ik keek hem aan en beet even op mijn lip. Ach, het kon geen kwaad.

'Wat dan? Dat je een enorm grote crush op me had?' Ik plaagde haar een beetje en keek haar hierbij bredd glimlachend aan. Misschien dat ik zowel de stemming er weer kon inblazen. Ik deed mijn best omdat zij die moeite meer waard was dan wie dan ook. Ik wist dat Alicia iemand was voor altijd. Dat wist ik, maar ik besefte het nog niet al te best.;

Er verscheen een prillipje toen hij het zelf al zei. 'Betrapt.' zei ik vervolgens met een glimlach. 'Hoe wist je dat?' klaagde ik min of meer hoewel we beide wisten dat daar niet echt iets serieus van was. Dat ik verliefd op hem was wel en dat was nog in de leeftijd dat ik dat vrolijk tegen mijn moeder vertelden zonder te beseffe dat ze dat jaren later er nog dood leuk bij kon halen toen Dan en ik bij elkaar gingen logeren. Toch was ik altijd wel blij geweest dat ze haar mond wist te houden als hij bij ons was.

Ik lachte geamusseerd, maar streelde over haar hand. 'Dat kwam doordat je vaak rood werd toen. En omdat mijn vader me het eerste bloemetjes-en-bijtjes-gesprek gaf toen ik bij je moest blijven logeren omdat zij de stad uit gingen. Ik was vies op die leeftijd van liefde...' Ik keek haar aan. 'Oh, wacht... Gaat dit in een romantische komedie veranderen waarin je me eigenlijk wil vertellen dat je nog steeds verliefd op me bent?'