Het kerkhof

'Dat idee is dan slecht. Dat idee zou verboden moeten worden,' mompel ik, terwijl ik nog een slok neem. 'Wil je ook wat?' Ik vroeg het aan Eleanor, maar ze had nog een enorm glas in haar handen, dus ik verwachte een nee. 'Weetje dat drank slecht voor je is?' vroeg ik Zoe een beetje wazig, terwijl ik glimlachte. 'Dat je hersencellen ervan afbrokkelen en je steeds meer dingen gaat vergeten. Creepy, isn't it?' Uit het niets zag ik opeens een bekende schim bij de vuurkorf staan. Shit, wat was haar nou ook alweer? 'Franca, Francis.. ehm, Frances,' riep ik hard haar richting op.

Toen Alicia de naam Frances hoorde lette ze weer een beetje op wat er gezegd werd. Automatisch draaide ze haar hoofd de richting op welke Teoh keek. Ze herkende Frances zelfs met een pruik op en zag ook meteen dat ze als Sally verkleed was. Iets wat ze wel had kunnen verwachte. Ze riep echter niet, dat zou een beetje dubbelop zijn. Gelijk dacht ze eraan dat het geen goede combinatie zou zijn, Frances en Zoë, Eleanor en Daniël. Wat was het ook lekker bij elkaar gezocht. Ze keerde haar hoofd richting Teoh en de rest van de groep waar ze in stonden. Het leek net alsof zij de enige was geweest die Teoh nog niet had gekend. Toch hield ze alweer haar mond.

'Moet jij nodig zeggen, zuiperd. Je bent verder heen dan ik.' Grinnikte ik, tegen Teoh aan en keek vervolgens naar de rest. 'Volgens mij ben jij het verste heen van allemaal hier.' Ik stak plagend mijn tong naar hem uit en keek eventjes naar de groep mensen die zich om ons hadden verzameld om het zo maar te zeggen. Met een glimlach dronk ik nog wat van mijn drankje en trok vervolgens mijn jurkje iets naar beneden. 'Wow, ik voel me echt naakt hierin, weetje dat.'

Ik hoorde iemand mijn naam roepen, velen variaties van mijn naam, en ik draaide om richting het geluid. Daar vond ik al gauw Teoh, naar wie ik glimlachte en zwakjes zwaaide als begroeting. Ik wist dat hij bij Alicia stond, maar ook bij Zoë en anderen die ik niet kende, dus liep ik wat twijfelend op het groepje af. Eenmaal aangekomen groette ik hen met een bescheiden glimlach. 'Hai.' Ik keek verwonderd naar hun pakjes, met de nadruk op 'jes', want het was ongelooflijk dat ze nog niet blauw van de kou zagen.

Ik haalde mijn schouders op en grinnikte. 'Je bent ook half naakt, Zoe. En ben ik echt zo ver heen?' Ik bedoelde de vraag serieus, en was een beetje ongerust. Ik was echt niet van plan me helemaal dood te zuipen. Ik kruiste Alicia's blik en glimlachte. Ik haalde vragend mijn wenkbrauwen op. Toen kwam Frances er ook bij staan, en ik legde mijn hand op haar schouder. 'Hey, hoe gaat het? Nu zien we elkaar ook een keer ergens anders,' grapte ik.

Ze hield zich in niet te lachen om de opmerking van Teoh's kant, ze wist dat haar jurkje maar net langer was dan dat van Zoë, en bij haar zat er dan nog een petticoat onder, maar eigenlijk was zo'n mini pakje niets voor Alicia. "Hey, ik wist niet dat jullie elkaar kende?" ze keek even van Frances naar Teoh. Het was vreemd geweest als ze van Teoh wist wie hij kende, maar van Frances was het niet vreemd geweest. Teoh kende zij tenslotte pas sinds vandaag, hoewel ze al eerder het een en ander had gehoord via Daniël.

Ik keek hem even aan en grinnikte. 'Ja, je bent best wel ver heen. Ik denk niet dat het nog verantwoord is om jou dadelijk een voertuig te laten besturen.' Lachte ik, terwijl ik het op een deftige toon zei. Daarna ging ik iets tegen hem aanstaan, omdat ik het redelijk koud had. Tot mijn verbazing was hij nog warm ook. 'Hoe kan het dat jongens het altijd warm hebben, ondanks dat ze.. Naakt zijn?' Grinnikte ik en keek de groep nog eventjes rond. Ik gaf Frances een korte glimlach, maar liet het daar ook bij.

Ook keek ik met een grijns Zoë aan en schudde lachend even mijn hoofd. 'Ergens moet het feestje beginnen en dat gaat niet lukken als jullie blijven zeuren om alcohol.' Inmiddels was de jongen met de drank al weer weg hoewel ze graag een drankje had gehad aangezien ze dat van haar de grond had op gegooid. Even keek ze weer naar Teoh en pikte behendig nog zijn plastieken beker om hier een slokje uit te nemen en het weer aan hem te geven. 'Dus komt er nog wat leven in de brouwerij of gaan jullie afwachten wie het eerste dronken wordt?' Al snel had ik een hand van Zoë vast. Ik wou dansen. 'Als je te dronken wordt dan heb ik een bed voor je en... een toilet.' Met een grijns keek ik mijn beste vriendin aan.

Echter sloeg ik ook weer een arm rond Alicia heen en deed mijn cap wat over haar lichaam. Ze was nooit een lelijk meisje geweest, maar dat lichaam in zo'n kort jurkje waren we niet gewoon. Subtiel had ze duidelijk voor iets erg aanlokkelijk gekozen. 'Dankje schatje, maar dat is je job om me te vertellen hoe goed ik er wel niet uit zie.' Met een grijns keek ik even Teoh aan. Om kort even Alicia te knuffelen. Hopend dat ze weer het warm kreeg. Voor mij maakte het niet bepaald uit wat mensen van ons dachten. Ik hield van haar en dat zou ik ook altijd doen. De manier waarop je het interpreteerde was enkel anders.
'Come and find it out yourself, devil of the night.' Een jongensachtige grijns had zich om mijn lippen geplaatst en hield mijn cape even open voor Zoë. 'Oh ja, dat was waar ook. Je deed gemeen. Ga dan nog maar wat zuipen en dan mag je erbij.' Ook stak hij zijn tong uit en dronk van het bekertje in zijn hand.

Ik begon te lachen om Eleanor en tegelijkertijd om Daniël. 'Jullie maken het me wel lastig hoor,' Lachte ik, terwijl ik mijn lege bekertje op een van de tafels neerzette. 'Let's dance!' Riep ik, toen ik Eleanor's hand op de mijne voelde, waardoor ik direct richting de dansvloer liep. 'Danny jij moet ook komen hè.' Lachte ik, oké - ik voelde mijn drankjes al licht ergens zitten, maar ik was sowieso gek - dus het viel niet echt op. Op het ritme van de muziek begon ik te bewegen, ondanks dat mijn hakken wegzakte in de modder van het kerkhof. Het was iets wat ik al vaker had meegemaakt, maar nooit had ik me er iets van aangetrokken. 'Let's party girl!'

Nog steeds licht flirtend keek ik het meisje in haar ogen aan, terwijl ik haar toesprak en zei dat ze moest gehoorzamen. Mijn extra "functies" waren toch nog best wel handig. Zeker als je een vangst als deze binnen wilde halen. Licht giechelend keek ze me aan, waarna ik schuin terug glimlachte. Het zag er eerder pijnlijk uit dan gemeen. Glimlachen was nou niet mijn sterkste punt op de momenten dat ik dat niet wilde. Luchtig speelde ik iets met mijn ring, terwijl ik keek hoe het meisje voor me stond te dansen. Hier genoot ik nou van. Wetend dat ze dadelijk mors dood op de grond zou liggen. Een bevredigende gedachte als je het mij vraagt. 'Zullen we ergens anders heengaan?' Instemmend knikte ze, terwijl ik haar hand vastpakte en dieper het bos inliep.

he is bad ass..

Weer keek ik even Teoh in de ogen toen ik voor hem stond. Ik voelde me licht, maar dat had ik altijd met feestjes. 'Thank you, sir.' Een vluchtig kusje werd tegen zijn wang geplaatst aangezien hij niet al te veel protest had gemaakt toen ze een slokje had gedronken. 'Hier kom ik dan!' Nu sloeg ik een hele arm rond Zoë en begon ook het gewicht aan mijn voeten te voelen. Halloween was tof, deze begraafplaats eng en deze hakken opeens loodzwaar. Ook ik bewoog mezelf en lachte. Enkel omdat ik me zo licht voelde als een veertje. De zonnebril ging af en ik zette hem doodleuk op Zoë. Dit outfitje had me wat gekost, maar ik wist dat het totaal het waard was. Even haalde ik een hand door mijn haar en rolde mijn ogen naar de vraag naar Dan. 'Dus je kruipt liever in iemand zijn cape dan bij je beste vriendin? Oh!'

Ik keek enkel hoe Zoë en Eleanor zich uit het groepje los maakte om te kunnen gaan dansen. Even leek ik mijn drinken weer uit mijn mond te kunnen spuwen van het lachen om die goede ouwe Zoë, maar dat deed ik gelukkig niet voor Alicia. Anders was het hele pakje om zeep geweest. 'Ik ben bezig, my lady.' Met een grijns keek ik haar aan. 'Ik kom zo...' Weer keek ik mijn beste vriendin aan. 'Hebt u, Alice, misschien zin om met graaf Dracula the 2'nd te dansen?'

'Nou ja zeg.' Lachte ik, terwijl ik me totaal liet gaan. Op feestjes als deze hield ik nergens rekening mee. Dit waren dagen dat ik los mocht gaan, dat ik mocht genieten van wat ik had. 'Mietje, durf je niet met ons te dansen?' Riep ik plagerig naar Daniel, die wat stond aan te pappen om plechtig te gaan dansen met zijn beste vriendin. Ik mocht hem ergens wel. Hij had dezelfde soort humor als ik had, wat veel mensen in mijn omgeving hadden, en hij zag in hetzelfde jaar, hij zag er goed uit - nou ja, ik kon wel meer dingen opnoemen. Maar ik wist dat Eleanor hem niet mocht, een minpunt voor mij. Ik wilde niet dat ze elkaar dadelijk zouden afmaken ofzoiets.

Dat was een uitdaging. 'Oké, die heb je nog te goed van me.' Snel drukte ik een klein kusje op haar voorhoofd, maar verplaatste me snel naar Zoë toe. Eleanor had zich al wat meer afgezonderd. 'Daag je me nu uit, Starling?' Ik mocht Zoë, maar verliefd worden kostte me heel wat hoewel het gemakkelijk zou zijn met haar. Ze was beeldschoon en had echt een leuk karakter. Ik hoopte dat Alicia niet boos op me zou zijn. Enkel kende ze me. Al snel had ik haar beet rond haar middel en keek haar aan. 'Pas goed op je, tenen.' Ook dit zei ik plagend naar haar toe en zwierde haar even rond. Mensen kenden me wel als het gekke kind dat elke uitdaging en mogelijkheid aannam in het leven.

Ik had me uiteindelijk weer rechtstreeks omgedraaid naar Teoh. Echter met een lang gezicht hoewel ik daarvoor nog snel haar de het-is-oké-blik had toegeworpen. Het was voor mij oké, als ze Daniël wou. Of plezier met hem wou hebben. Ik was niet de jaloerse feeks deze avond. Ik nam een drankje van de tafel en liep dus weer naar de zijde waaraan ik net had gestaan. 'En daar gaat mijn danspartner en jullie beste vriend. Ze zouden wel schattig samen zijn, niet?' Deze vraag ging echter naar ze allebei toen ik opeens opmerkte dat een nieuwe gast bij ons was komen staan. Haar kostuum kwam me van ergens bekend voor. 'Hey,' Weer nam ik een slokje en leunde een beetje tegen Teoh om even mijn schoen goed te doen.

'Durf je het toch aan, Meneer McKenzie.' Lachte ik, toen ik zijn handen om mijn middel heen voelde. Ja, ik zou losgaan vanavond. Helemaal los, heerlijk. Lachend draaide ik een rondje. 'Ik zou eerder zeggen dat jij op je tenen moet letten. Ik ben hier degene met de hakken aan hè.' Grinnikte ik, terwijl ik ritmisch verder bewoog op de muziek. 'Dus Daniel,' Begon ik officieel, 'Toch maar gekozen voor mevrouw Starling.' Lachte ik, op dezelfde bekakte toon als waarop ik de woorden uitsprak. Het was niet arrogant bedoeld, meer in de zin van "zie-je-wel" Ik keek eventjes om naar Eleanor, ik kende die blik. Het was haar "goedkeuring" om het zo maar eventjes te zeggen.

Eenmaal wat dieper in het bos keek ik haar aan. 'Hoe heet je?' Mijn ogen knepen zich eventjes tot spleetjes, tot ik tot de conclusie kwam dat ze Sarah heette. Het was een simpele eenvoudige naam. 'Geef me je pols.' Zei ik iets wat nors, ik had geen zin in al dat gedoe erom heen. Ik wilde naar de kern toe, hetgeen waar ik profijt aan had, en dat was haar pols. Het heerlijke sappige bloed dat door haar aderen stroomde. Dat wilde ik. Toen ik mijn tanden in haar pols zette en ik het rode goedje tussen mijn tanden in mijn keel voelde sijpelen, hoorde ik een zacht gejammer. Sarah. Tuurlijk kon het weer niet gaan zoals ik wilde. ‘Shhh..’ Zei ik, terwijl ik mijn vinger op haar lippen legde. ‘Je geniet hiervan, weetje nog?’ Bibberig knikte ze. Ik verlangde alweer naar het warme plakkerige spul uit haar aderen ‘Zo wil ik het horen.’ Direct hierna zette ik mijn tanden er weer in. Ik voelde hoe de aderen zich onder mijn ogen begonnen te vormen. Toen stopte ik, plots zonder enige reden. ‘Het zou zonden zijn om je hier te laten liggen, vind je ook niet? Zo – hulpeloos, alleen gelaten om te sterven op de bladeren van de natte bosgrond.. Ja – zonde.’ Het was meer een gesprek tegen mezelf dan tegen haar. ‘Wat zal ik doen? Wat vind jij?’ Bedenkelijk keek ik haar aan. ‘Ja, dit is het plan.’ Mijn ogen keken haar strak aan, ‘Jij gaat dadelijk terug naar het feest, verbind jou wond, zeg dat je je hebt open gehaald aan een tak – en vergeet dit allemaal. Oké?’ Met een glimlachje keek ik haar aan en zij knikte. ‘Mooi.’

Ik glimlachte naar haar en schudde even mijn hoofd bij haar woorden. 'U blijft me verrassen, mevrouw Starling. Daarbij is een dans met u moeilijk te weigeren.' Even leek hij haar diep aan te kijken, maar grijnsde weer. 'Ik neem iedere uitdaging aan of wat daar in de buurt bij komt.'

Ze had Daniël een klein zetje gegeven als teken dat hij lekker moest gaan dansen met Zoë. Zodra hij de cape en zijn arm van haar hadden afgehaald voelde ze de kou. Het kon bijna niet dat Teoh het niet koud had, net als Eleanor trouwens. Misschien had het er ook mee te maken dat Alicia geen slok alcohol op had. Ze was bang de controle die ze had kwijt te raken en dronk daarom geen alcohol, daarbij vond ze het niet eens lekker. Ze kon dan wel mee gaan met groepen, maar alcohol drinken deed ze gewoon niet. "Beste vriend slash danspartner," verbeterde ze Eleanor lachend. "Trouwens Frances," ze draaide zich even richting Frances zodat ze haar aankeek, "je Sally-kostuum is echt tof!" Ze meende het en wist dat misschien niet iedereen het met haar eens was, maar ze respecteerde het dat Frances niet mee deed met de stroom en geen minuscuul pakje droeg. Iets waar zijzelf volgend jaar ook verandering in ging brengen. Alweer trok ze haar jurkje recht om weer wat meer richting de groep te kijken. Proberend niet te staren naar Teoh. "Nu heb ik een nieuwe danspartner, of kachel nodig" zuchtte ze.

Ik haalde mijn schouders op. 'Ze passen inderdaad wel bij elkaar,' grinnikte ik. 'Beide gestoord.' Ik stond nu alleen nog met Eleanor, Alicia en Frances. In de tijd dat Zoe en Daniel naar de dansvloer waren verplaatst, was ik even weg geweest. In mijn eigen wereldje geweest, of het was gewoon de drank. Een vrolijke glimlach begon zich om mijn lippen te spelen, en ik keek naar Alicia. 'Nou, ik ken wel iemand die daar beide voor kan functioneren,' grinnikte ik en legde ook een arm om haar heen. 'Zullen we dansen?' Ik wachtte niet op antwoord, en trok ze mee naar de dansvloer. Frances gebaarde ik ook om mee te gaan, en al snel stonden we naast Daniel en Zoe.

Lachend liet ze zich meetrekken door Teoh. "Hmm vooruit dan maar," zei ze met een plagerige glimlach. Ze liet de tanden, die ze nog steeds in haar hand gehad, verdwijnen in het zakje in het schort dat in het kostuum zat. Ze had niet gezien dat Teoh gebaarde dat Frances ook moest komen en maakte ook een gebaar met haar hand dat Frances ook mee moest komen. Ze kon het niet maken om Frances aan de kant te laten staan terwijl iedereen ging dansen.

Ik zat dit danspartijtje even uit. Ergens voelde ik me goed in mijn vel vanavond, maar de zin naar dit feestje was weg aan het drijven. Iedereen was ondertussen zo wat aan het dansen terwijl ik me bedacht dat Teoh al een beetje heen leek en het onmogelijk was dat ik me door hem naar huis liet brengen. Misschien moest ik ook maar eens mijn jasje halen. Ja, dat moest ik. Mijn rug keerde ik naar hen toe om nog een drankje van de tafel te pakken en richting het bos te lopen. Daar ging ik dan ook op de tippen van mijn tenen staan om mijn jasje te pakken, aan te doen en tegen de boom even te staan. Daar kon ik tenminste genieten van mijn drankje en ontsnapte ik even van het lawaai.

Ik lachte toen hij zei dat een dans van mij moeilijk te weigeren was. 'U vleit me, Meneer McKenzie' Glimlachte ik, terwijl ik nog steeds door danste. Het was heerlijk om even te genieten van de vrijheid en nergens anders aan hoeven te denken. 'En over die uitdagingen, dat zullen we nog wel eens zien.' Lachte ik, ik had op dit moment geen idee ofzoiets, maar deze uitspraak kon wel eens leuk gaan uitpakken. Toen ik omkeek zag ik dat Teoh, Alicia en Frances ook aan het dansen waren naast ons, alleen Eleanor kon ik nergens vinden. 'Waar is Eleanor?' Ik keek Daniel even aan, tot ik in mijn gedachte tot de conclusie kwam dat die twee elkaar niet echt mochten. 'Sorry, dat was nogal dom.' Grapte ik mijn opmerking van eerder maar weg.

Toen de muziek weer luider werd, zuchtte ik eventjes. Deze avond zou niet lopen zoals ik had gepland. Mijn lust werd er niet minder op, maar ik moest onopvallend blijven en dat zou niet gaan als ik mijn lust de overhand liet nemen. In plaats daarvan besloot ik een beetje afzijdig te blijven. Niet teveel mensen moesten mij leren kennen. Ze moesten mij blijven zien als een vreemdeling. De jongen die niets kwijt liet over zichzelf. Toen ik weer bij het feest gearriveerd was keek ik hoe Sarah naar haar “vriendinnen” toe liep. Zielig kind, dacht ik bij mezelf. Nee – op mensen had ik het niet echt. Weerwolven en die andere zooi al helemaal niet, die konden mij iets aandoen en daar had ik geen zin in. Die beesten kon je maar beter op een afstand houden. Onbetrouwbare lui waren het, als ze eenmaal getransformeerd waren, wisten ze niets meer – en dan maar zeiken als ze zichzelf naast een dood echtpaar vonden. Tjah – het leven gaat niet altijd over rozen, zou mijn broertje hebben gezegd. Dwaze jongen, geloofde altijd in de goede kracht van iedereen, maar scheurde ondertussen wel iedereen aan flarden. Door hem ben ik wat ik nu ben, en dat verwijt ik hem nog steeds.