Het kerkhof

Eli zuchte en sloot zijn ogen kort. 'Ik weet het, Ariel. Ik ben een eikel geweest omdat ik na de zomer, toen Meg terugkwam, ik je ineens niet meer opzocht. En dat spijt me, maar haal alsjeblieft niet in je hoofd dat ik je niet geweldig vind. Of dat Meg een kreng is.' Dat laatste voegde hij nog snel toe, wanthij had de spanning tussen de twee daarnet kunnen voelen. 'Het zou een leugen zijn als ik zou zeggen dat ik me hetzelfde voelde.'

Meg fatsoeneerde haar eigen haar een beetje en had ook een vestje, dat ze in haar tas had gedaan, aangetrokken. Rot Ariel. Ze moest iets goeds altijd in iets vreselijks veranderen: Ze kon niet eens blij zijn dat twee mensen gelukkig met elkaar zijn, nee - want haar geluk staat daar natuurlijk weer boven. En Eli, Eli koos haar kant - dat was nog wel het ergste van dit alles. Het geluid van het feest was inmiddels al aardig ver weg en Meg kon bar weinig zien hier in het bos. Ze hield er totaal niet van, maar het was beter dan onder de mensen zijn.

Hij haalde een hand door zijn haren en haalde verrast zijn wenkbrauwen op. 'Zo zo, ik ben even te druk met vampier zijn, en iedereen wordt verliefd op je.' Hij hield haar vast en zuchtte. 'Kijk alsjeblieft wel uit met Tommy. Hij is een Kole...' Verder hoefde er niets over gezegd worden. 'Nee, laten we zeggen dat ik meer seks heb dan liefde,' grinnikte hij.

'Ik en Tommy gaat niet werken... Als ik en Arthur uit elkaar zouden gaan dan zou ik niet meer gaan zoeken. Wachten tot ik op iemand verliefd word. Zoals nu bij hem...' Hierbij ging haar vinger plagend over zijn neus. 'Zo, zo, mijn seksleven lag even stil en dat van Teoh bloeit helemaal open? What's happening!' zei ze plagend en paniekerig. Nu... Wel, nu was ze op een nieuw gebied met Arthur. 'Liefde komt wel, Teoh. Je moet enkel niet bang zijn voor die gevoelens. Als ze komen dan komen ze...' Ze glimlachte naar hem en danste nog steeds. 'Wanneer kan ik naar je komen? Of jij naar mij?'

'O nee, mijn seksleven was altijd al op volle gang,' grinnikte hij en hief een wenkbrauw op. 'Lag stil? Aha, dus preutse Arthur heeft eindelijk het licht gezien? Werd tijd ook.' Hij keek haar aan en moest schamper lachen. 'Als vampier is alles anders, Eleanor. Je gaat liefde haten, ervan inzien hoe nutteloos het is. Bijna alle vampier denken dat. Ik... Ik ben zo bang dat ik ook zo ga denken.' Hij danste met haar verder en glimlachte. 'Vanavond?'

'Misschien vanavond.' Hierbij glimlachte ze ook naar hem. 'Arthur was niet preuts. We hebben juist rustig aan gedaan... Niet meteen seks. Zoals het met mij, én jou, altijd loopt.' Even glimlachte ze hiervoor verontschuldigend naar Teoh, maar het was waar wat ze vertelde. 'Hey! Ik ben een weerwolf en ik geloof ook nog altijd in ware liefde. Vampier zijn maakt je niet perse anders Teoh. Je bent nog altijd innerlijke hetzelfde. Nu ja... Misschien een beetje meer bloeddorstig en emotioneel omdat je nieuw bent. Maar ik wil niet dat je nog zoiets aan de hand krijgt als met ons. Dat je pas later erachter komt hoeveel je van iemand houdt, hield, maar beseft dat het te laat is.' Ze staarde naar haar zwarte botjes bij die woorden. Het was moeilijk om er weer over te beginnen. Het was intiem en niet geschikt voor op een kerkhof te bespreken. Niet geschikt om nog over te spreken.

'Da's waar, bij ons gebeurt het altijd zo,' lachte hij. Hij keek haar nieuwsgierig aan. 'Ook bij jou en Tommy? Dan hebben we beiden een Kole-member in bed gehad. Hoeze gaaf?' Hij schudde een beetje geergerd zijn hoofd en keek naar de heldere hemel. 'Vampier zijn is zoveel anders dan heks en weerwolf. Niemand begrijpt hoe het is.' Hij keek haar aan en hield zijn handen op haar wangen. 'Voor mij is het nog niet te laat. Ik ben nog steeds gek op je Ellie.'

'Urgh Teoh! Doe dat nu niet.' Ze legde haar handen op die van hem waarbij Ellie hem aankeek. Hij was leuk, lief en vriendelijk. Knap, - ontzettend knap-, maar Eleanor voelde gevoelens voor een ander. Ze was het beu dat mensen hun gevoelens tegenover haar zo duidelijk moesten maken en als ze dan gekwetst werden uit haar leven verdwenen. 'Ik ben met Arthur nu. Dingen veranderen, maar volgens mij zal ik altijd wel aangetrokken tot je voelen, Gard. Dat kan tijd niet veranderen. En met Tommy... De bedoeling voor mij was enkel seks te hebben. Hij werd verliefd op me... En nu is hij gekwetst. Ik wil echt niemand zo meer kwetsen.'

'Dat heb je dan niet goed aan hem duidelijk gemaakt,' glimlachte Teoh en keek haar toen droevig aan. 'Ik geloof niet in ware liefde, Eleanor, vooral niet nu jij iemand anders hebt. Jij en Arthur... Ik weet het niet, het klopt gewoon niet.' Hij schonk voor zichzelf een glas sterke drank in en keek haar peinzend aan, terwijl hij ervan dronk. 'Aantrekking of niet, je blijft toch wel bij Arthur, nietwaar?'

'Wees daar maar zeker van, Starling!' Zacht drukte hij weer zijn lippen tegen die van haar en tilde haar speels op. Hij hield van haar. Meer dan ooit. Ze zag er leuk uit in dat jurkje, maar opeens dacht hij weer aan haar woorden van daarjuist. 'Wat dacht je van jouw huis?' Hierbij grijnsde hij uitdagend, maar vooral speels naar Zoë terwijl ze verder danste.

Eleanor keek weer even in zijn ogen. 'Ga niet zoals Tommy beginnen of ik steek je echt onder de grond!' waarschuwde ze hem en knuffelde hem. 'Teoh, ik zeg niet nooit. Ik heb lang mijn gevoelens moeten onderdrukken voor je. Dat ik vrijgezel was, maar jij met Alicia. Elke keer samen op een feestje, footballtrainingen, bij jullie thuis, in de gang... Er waren momenten dat ik jou helemaal de mijne wou maken, maar ik mocht me niet zo voelen. Dus voelde het niet. Droomde er enkel over... Ik kan ze niet opeens maar terug tevoorschijn toveren. Ik en Arthur mag voor jou niet juist voelen, voor mijn moeder niet, voor Tommy niet, maar ik hou van hem, Teoh. Hij is anders dan iedere man waarmee ik samen ben geweest tot nu toe. Hij is echt leuk, maar de rest lijkt dat niet in te zien.' Hierbij keek ze hem terug aan. 'Is het een probleem als ik bij je in de buurt ben?'

'Dat doen struikvogels,' zei hij dromerig. 'Hun kop onder de grond steken. Al snap ik niet hoe, gezegd dat er onder de grond geen zuurstof is. Dat ga ik ooit op wikipedia zoeken.' Hij begon steeds verder heen te raken, merkte hij. Hij hield zijn hoofd schuin en beet gepijnigd op zijn lip. 'Ja... Dat weet ik nog,' mompelde hij zachtjes. 'Ik vond je ook leuk, maar had iets met Alicia. Het was allemaal zo... lastig. Net zoals alles is. Enkel plassen is gemakkelijk.' Hij keek haar geschrokken aan en schudde snel zijn hoofd. 'Nee, nee, ik vind het heerlijk als je in de buurt bent.'

Eleanor fronste haar voorhoofd en mepte zijn drinken uit zijn hand. 'Geen alcohol meer of ik laat je serieus alleen hoor.' Hierbij schotelde ze hem wat water voor en trok hem daarna weer mee om te dansen. Het was raar en ging weer net zoals Halloween 1.0. De reden waarom ze enkel zich aangetrokken tot Teoh zou blijven voelen... Maar zoals Ellie eerder vertelde: Zeg nooit, nooit.

Hij keek beteuterd naar zijn drankje dat op de grond lag en toen weer naar Eleanor. 'Oké, oké, ik houd het wel op water.' Hij dronk van het water dat in zijn handen werd geduwd en danste daarna weer met haar. Hij liet haar in het ronde draaien en keek toen rond hem heen. 'Als ik je verveel, moet je het zeggen he,' fluisterde hij in haar oor.

Eleanor schudde haar hoofd. 'Je verveelt me niet, maar ik denk dat ik zo Arthur moet gaan opzoeken. En zeggen dat je met mij mee naar huis komt of dat ik met jou meega. Want je bent zoooo dronken.' Hierbij lachte ze even en keek hem aan. De staat waarin hij verkeerde zou hij waarschijnlijk thuis geraken, maar het niet doen. Eerder zou hij ergens gaan liggen en daar blijven slapen of iemand anders opzoeken. Zoë en Dan verdiende nu eenmaal wat tijd alleen. Het was hun dagje. 'Wil je naar huis?'

Hij schudde snel zijn hoofd. 'Ik wil nog lang niet naar huis! Ik moet nog een streek uithalen en mensen pesten en vervelend doen en overgeven en alles doen wat je hoort te doen op een halloweenfeest. Vooral een afterparty!' Teoh keek haar speels aan en drukte een kus op haar wang. 'Ga maar naar Arthur toe. Ik ga eens wat verzinnen om te doen.'

Eleanor schudde lachend haar hoofd waarna ze weer een kusje terug op zijn hand drukte. 'Kom me maar zoeken.' Licht giechelde ze dit opeens waarna ze zelf geschroken van dat weer naar Arthur liep. Ze hoorde Igraine praten over hen. 'Dat is Teoh en ik ken hem al lang.' Hierbij drukte ze een kusje op zijn wang. 'Dus veel zorgen heeft hij zich niet te maken. Sorry, Arthur. Hij is nogal... Dronken of aangeschoten.'

Arthur had wat met Igraine staan praten en zo goed als hij kon geprobeerd om niet op Eleanor en Teoh te letten. Maar hij was wel degelijk jaloers en achterdochtig. Hij was dan ook blij en opgelucht Eleanor weer aan zijn zijde te hebben. 'Ik vraag me af wanneer die jongen niet dronken of aangeschoten is.' verzuchte Arthur en sloeg een arm om Eleanor's schouders.

'Vaak genoeg hoor,' grinnikte Eleanor. 'Maar dan nog is hij zo onbezonnen, maar vriendelijk... Vind je het erg als ik hem zo trouwens naar huis doe of mee naar huis neem? Zoë en Dan zijn een jaar samen en die hebben alle recht om dat te vieren natuurlijk.' Bij dat laatste grijnsde ze dan weer dubbelzinnig en drukte een kusje op zijn lippen. 'Arthie is toch niet jaloers hé?' plagend keek ze hem aan.

Igraine leunde tegen Sebastiaan aan en kuste zachtjes zijn lippen. 'Het spijt me dat ik zo... dronken ben,' giechelde ze en streek met haar hand speels over zijn been. Ook zat ze maar aan de knoopjes van zijn overhemd en opende ze één voor één. 'Zullen we zometeen maar naar huis gaan?' vroeg ze en drukte haar lippen in zijn nek. 'You're sexy, Bond.'

Sebastiaan kuste niet terug en keek naar haar handen die zich een weg zochten over de knoopjes. Hierbij nam hij haar handen vast tussen de zijne. 'Igraine... Niet doen.' Hij had er helemaal geen zin in. Al helemaal niet nu ze dronken was. Toch drukte hij zijn lippen weer even op die van hem. 'Ja, we gaan zo maar weer eens.'

'Mijn huis klinkt als een goed idee.' zei ze met een lach en trok hem dichter naar zich toe. 'We kunnen ook dadelijk gewoon al weggaan?' stelde ze voor en begon te lachen. Ondertussen keek ze rond of ze Eleanor nog kon vinden en zag dat ze weer bij Arthur stond. 'Maar, eerst moet ik even langs mijn beste vriendinnetje gaan.' giechelde ze en kuste hem nogmaals en liep vervolgens naar Eleanor toe. 'Lieve Arthur, ik ga je vriendin even van je stelen - maar ik beloof dat ik goed op haal zal passen.'

Ja ik gooi mijn personages wel gewoon neer want ik heb geen geduld. Feel free to interact.
-
Alicia liep richting een van de dranktafels waar vandaan ze een overzicht had over de begraafplaats. Ze was laat aangekomen en vroeg zich nu al af waarom ze hier ook alweer was. Ja, omdat ze Daniël gezegd had dat ze zou komen terwijl ze wist dat hij toch bij Zoë zou zijn. Daarnaast had ze haar kostuum al gekocht. Vergeleken met vorig jaar was het een kostuum dat een stuk warmer was en de pruik was op zich ook een pluspunt. Het was anoniemer. Ze probeerde Frances te zoeken, maar naast Zoë en Daniël vond ze alleen Teoh in zijn blote kont.

Katy had het resultaat van haar jacht op haar kostuum enkel gezien in de spiegeling van een auto. En als ze eerlijk was, vond ze dat het er redelijk angstaanjagend uit zien. Het bloed was in ieder geval erg realistisch en niet zo overduidelijk geschminkt als bij de meeste, maar goed... wat wou je als het echt bloed was? Voordeel was dat de geur verrukkelijk was, nadeel was dat ze de neiging had haar gezicht en handen af te likken. Soms was ze echt net een wolf.

Ja, dit was absoluut de beste outfit die Elisa tegen het lijf was gelopen. Enkel had ze nu al een beetje spijt van het zwaard dat ze nu continu in haar hand moest houden. Een plastic ding nog wel waarmee je werkelijk niets kan. Zelfs als vampier niet omdat dat verdomde zwaard doormidden buigt bij de minste of geringste beweging. Onhandig probeerde ze nu dan ook om de touwtjes die aan het handvat zaten om de riem te knopen zodat ze het zwaard in ieder geval niet vast hoefde te houden.