Het kerkhof

'Serieus, Meg, ik heb geen idee wat er op dit moment allemaal aan de hand is, maar probeer alsjeblieft wat rustiger te doen.' Hoe kon zij nu uit haar slof schieten, wanneer het duidelijk níet om haar ging. Eli had moeite om zijn echte gevoelens te scheiden van degene die de volle maan hem opdrong, maar hij was echt geirriteerd. Ten eerste omdat Ariel hem nooit iets gezegd had, ten tweede omdat Meg nu niet ook boos moest worden, dat moest ze maar voor later bewaren. Én hij had geen idee wat hij in gods naam moest doen of zeggen.

Meg keek beiden aan, niet wetend wat te doen. Het was misschien niet eerlijk om boos te worden op Eli, in tegendeel zelfs - het was helemaal niet eerlijk, aangezien hij niets had gedaan. Ze ontspande weer een beetje en keek naar Ariel. 'Flikflooi maar lekker verder.' murmelde ze, zo rustig mogelijk en beende geïrriteerd weg. Ze wist niet wat ze moest denken, en vooral omdat hij níets zei. Hij zei niet dat hij niet van Ariel hield, hij zei niet dat hij wél van haar hield. Het klopte gewoon niet. Hij zou het moeten bevestigen dat hij niet van Ariel hield, in ieder geval niet op die manier en dat deed hij niet.

Ze had zin om Meg een klap te verkopen, recht in haar gezicht, omdat ze nog steeds kattig durfde te doen, terwijl ze had gewonnen. Zij had het hart van Eli veroverd. Rotwijf. Ariel liet Eli los en sloeg haar armen om zichzelf heen. 'We praten wel een andere keer verder, ver weg van de volle maan. Als je vriendin nog wel wilt dat je me ziet.' De tranen begonnen weer te stromen en ze rende weg. Ook al was ze gekleed als prinses, ze kon zich niet meer gelukkig voelen.

Eli staarde eerst Meg en vervolgen Ariel met open mond na. Dit kon je niet menen. Verwoed wreef hij over zijn voorhoofd en kneep zijn ogen dicht. Hij kon nu achter Meg aangaan en haar laten weten dat hij van haar hield en niet van Ariel, maar zij was degene die niets te verliezen had. Óf hij kon Ariel opzoeken. Het tweede leek hem op dat moment een beter idee. 'Ariel!' Eli worstelde zich een weg door de dansers en probeerde het prinsesje niet uit het oog te verliezen.

Meg keek om, om te zien wat Eli aan het doen was en zag in haar woede dat hij achter Ariel aanging. Ze staarde hem hopeloos na, schudde haar hoofd en liep vervolgens richting het bos. Ze had geen zin meer om op dit feest te zijn en om andere onder ogen te moeten komen. Boos, maar vooral ook gekwetst omdat hij Ariel's kant koos, trok ze de pruik van haar hoofd af en gooide deze weg. Ze haatte het om te huilen, maar toch voelde ze de tranen opborrelen. Ze had hem eindelijk terug en alweer voelde het alsof hij tussen haar vingers door glipte.

Ze baande zich een weg door de massa en stopte bij de rand van het kerkhof. Ze zakte tegen een grafsteen aan en huilde in haar handen. Ze voelde zich zo onwijs rottig, nooit eerder had ze dit zo sterk gevoeld. Toen ze voetstappen dichtbij hoorde, keek ze op en zag Eli staan. Nu ze hem zo zag staan, raasde woede, maar ook zoveel verlangen door haar kleine lichaam. Ze drukte haar hand tegen haar mond en onderdrukte een harde snik. 'Ik... Ik dacht dat je als reus een nimf zocht,' fluisterde ze met dichtgeknepen keel.

'Echte mannen doen niet aan ontnuchteren,' grinnikte hij en sloeg van achteren zijn armen om haar heen. Zijn kin lag op haar schouder en zo drukte hij een kus op haar sleutelbeen. 'Ik hou gewoon veel van je en ik heb het idee dat we goed genoeg vrienden zijn om niet meer voor elkaar te schamen. Jij mag me op elk moment naakt zien!' Hij glimlachte breed en keek haar aan. 'Ik wist wel dat ik grappig was.'

Eli schoof voor het moment gedachten van Meg aan de kant en maakte plaats voor alleen Ariel. Hij kon ze niet beiden tegelijk bij staan. Eli vond Ariel in elkaar gedoken tegen een grafsteen en slikte de prop in zijn keel door. Dit was wel het laatste wat hij wilde zien: een droevige Ariel. Ze hoorde gewoon altijd te lachen. Eli knielde bij haar neer en sloeg zijn lange armen om haar heen. 'Dat was ook zo, maar ik vond Meg. Maar ik heb het nimfje nog steeds nodig.'

Eleanor lachte. 'Misschien, Teoh. Misschien.' Hierbij drukte ze een kus op zijn hand en probeerde los te komen uit zijn greep. 'Jij wilt me trouwens echt niet naakt zijn. Stiekem heb ik corrigerend ondergoed,' grapte ze. Ze zorgde ervoor dat ze wat danste met hem waarna ze zocht voor Arthur, maar die helemaal niet vond. Fijn was dat.

'Dansen lijkt me een goed idee.' zei ze en trok hem mee terug naar de dansvloer. 'Mijn sexy vampier.' Ze gaf hem kort een kus op zijn lippen en draaide een rondje. Ondertussen keek ze rond of ze nog iemand zag. Blijkbaar vermaakte Eleanor en Teoh zich wel en de rest leek het ook wel naar zijn zin te hebben.

Hij liet haar los en leunde tegen een boom aan. 'Zelfs dat soort ondergoed zou je goed staan,' glimlachte hij en volgde haar blik. Ze zocht vast naar haar vriendje Arthur. Teoh wees naar de bar en zuchtte. 'Daar zit ie hoor. Voel je niet verplicht om mij bezig te houden.' Hij pakte een biertje aan van iemand en nam een flinke slok. Genevieve en Eleanor nu ook alweer waren zijn aandacht beu.

Daniël glimlachte even en drukte zijn lippen op haar wang. Hierbij streelde hij door haar haren waarna ze weer met elkaar leken te dansen. Daniël hield van dit. Van de sfeer. 'Teoh maakt het ook bond vandaag...' Kort lachte hij en keek daarna weer naar haar.

Eleanor keek hem aan. 'Teoh, tijd met jou spenderen doet me goed. Het lijkt ons beiden goed te doen. En ik kom beloftes na... Dus misschien kan ik eens bij je blijven slapen? Slàpen, Teoh. Niet...' Hierbij streelde ze even over zijn wang. 'Nja, je gezelschap houden, films kijken, mij volstoppen met eten, jou volstoppen met eten...' Hierbij knuffelde ze hem weer en nam zijn bier af om deze zelf op te drinken.

Zoë knikte. 'Zolang hij het maar niet té bond maakt.' Ze kende Teoh lang genoeg om te weten dat dat helemaal geen probleem van hem was. 'Gaan we na t feestje naar jou of naar mij toe? Als dit feestje is afgelopen hoeft het nog niet te betekenen dat óns feestje afgelopen is..' Ze glimlachte naar hem en streek langs zijn haren. Ze hield onvoorwaardelijk veel van hem.

Even kreunde hij protesterend toen ze zijn bier afpakte, maar al snel maakte daar een gigantische grijns voor in de plaats. 'Oh my god, Eleanor, vraag je mij nu werkelijk mee uit?' vroeg hij op vrouwelijke toon en grijnste toen breed. 'I'd love that! Of ik blijf bij jou slapen, want ik ben veel te lang gescheiden geweest van je jacuzzi. Elkaar volstoppen met drank en kijken hoe de avond verloopt!' Hij wiebelde speels met zijn wenkbrauwen.

'Die twee maken het altijd bond, Zoë. Teoh heeft haar erg graag, als je weet wat ik bedoel...' Even lachte hij om haar voorstel. 'Zoë... Nu stel je me wat voor.' Hierbij drukte hij kusjes in haar hals. 'Het maakt me niet uit. Ik wil enkel bij jou zijn. Werkelijk.'

Eleanor lachte om Teoh, maar dronk in een keer alles op waarbij ze het plastieken bekertje op de grond gooide. 'Maar jij slaapt niet!' protesteerde Ellie. 'En phoe! Jij bent enkel op mijn jacuzzi uit. Ik zie het al.' Hierbij sloeg ze haar armen over elkaar en draaide zich boos weg. Zogezegd dan. Ze kon niet boos zijn op Teoh. Niet vandaag.

Zoë wist dat hij gelijk had, maar ze wilde niet dat Eleanor of Teoh iets deden waarvan ze spijt zouden krijgen. 'Ik ben erg goed in dat soort voorstellen maken.' zei ze met een grijns en keek hem aan. 'Dan zien we wel wat het beste uitkomt vanavond?' En daarbij had hij weer eens gelijk, als ze maar samen waren - dan was alles goed.

'Technisch gezien kan ik wel slapen, maar het is overbodig. En ja, ik ben al die tijd op je jacuzzi uit geweest. Enkel als jij er met heel weinig aan in zat.' Hij grijnste brutaal en sloeg zijn armen weer om haar heen. 'Wil je met me dansen, Ellie?' Hij drukte een vluchtig kusje op haar slaap en trok haar mee naar de dansvloer. 'Laat eens zien wat die heupen en billen allemaal kunnen!'

'Hoe cool zou het zijn als we volgende Halloween nog met elkaar zouden vieren? Hoe zouden we het dan vieren, hé?' Die laatste vraag werd speels gesteld waarbij hij weer haar kuste. Dit maal kuste Daniel haar hartstochtelijk. Hij had haar lief, wou haar zo graag bij zich. Dit gevoel was sterk. Dit gevoel was om te koesteren. Niet dat hij dit echt zou laten gaan.

Eleanor liet zich kussen, meetrekken en haar bewegen op de dansvloer. Het was zo gemakkelijk bij hem. Daarbij kende ze elkaar lang. Niet echt kennen kennen, maar wel een paar waoorden uitgewisseld dan enkel vorig jaar. 'Teoh, jij stiekemerd!' Hierbij grijnsde ze en gaf hem een duwtje. 'Ik ga je echt zo naar huis brengen vanavond voordat ik je in mijn jacuzzi zie zitten.'

Hij schudde zijn hoofd en legde zijn handen op haar heupen. 'Uh-uh, ík ga jou naar huis brengen. Zoals een man dat hoort te doen.' Hij grijnste en trok haar tegen hem aan om zo verder te dansen. 'Hoe gaat het nu tussen jou en Arthur? Geen ruzies of meningsverschillen? En, durft ie al eens wat minder?' Hij had het zich altijd afgevraagd.

Eleanor schudde afkeurend haar hoofd. 'Lieve Teoh, ik ben nog niet klaar om dood te gaan. Amen,' grinnikte ze plagend. 'Ik heb moeilijkheden veroorzaakt met Tommy... Hij is verliefd op me en... Ik heb Arthur waar ik gevoelens voor heb. Ik hou van hem. En hoe zit het met jou liefdesleven?'

Zoë glimlachte schouder ophalen en begon te lachen. 'Ik weet niet hoe we dat gaan vieren, maar ik weet wel dat het op een hele speciale manier gaat zijn.' Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en glimlachte. 'Ik had dit met niemand anders willen delen.' Veronderstel dat ze het nooit had uitgemaakt met Samuel, dan stond ze hier misschien nu wel met hem... maar nee, dat was niet iets wat ze zou willen. Dit was veel beter.

Ze legde haar hoofd tegen zijn borst en beet op haar lip. Dit hele gedoe was zo oneerlijk. 'Maar de laatste maanden heb je me nooit opgezocht, terwijl ik heel vaak voor je deur stond. Dan was je altijd bij Meg. En de band is opgeheven en wij zingen nooit meer samen en... Alles is anders en ik vind er niets aan.' Ze keek hem aan en streek een pluk uit zijn gezicht. 'Ik dacht echt dat je hetzelfde voor me voelde.'