En het tikken ging onverstoord door. Gericht op meneer Davis lukte het me om mijn hoofd nog redelijk bij de les te houden, maar tegelijkertijd speelden er verschillende scenario's in mijn hoofd af die nooit uit zouden komen, maar waar ik wel voldoening uit haalde. Samuel's stoelpoot die plotseling afbrak, de wind die plotseling het raam openblaasde, rakelings langs Samuel's hoofd. Ik kon er nog wel een aantal verzinnen.