De Cocktailbar

Even overwoog ik hem te vragen of hij een brave baan had om braaf een inkomen te hebben, om braaf de drankjes te betalen. Maar dat deed ik niet. "Oké," stemde ik in om naar zijn huis te gaan. Dan kon ik weg wanneer ik wou, perfect. Ik deed de rist van de jas niet dicht en liet ook de riem los hangen. Ik liep naar de deur om hem open te doen en een sigaret aan te steken. Die had ik nu wel verdient.

-Gone met Liam?-

'Louis, ik sta droog. Te droog.' Ik keek smekend naar de jongen voor me en legde mijn hand op zijn schouder. Ik was nog geen 21, dus mocht nog geen alcohol drinken. 'Dit is een zaak op leven en dood.... Mijn moeder is net op school geweest voor gesprekken.' Louis begon meteen begrijpelijk te knikken en schonk iets voor me in. Ik pakte het van hem aan en sloeg het meteen achterover. 'Je bent geweldig Louis.' Ik bestelde er nog een en liet mijn gezicht vallen op de koude bar. Mijn moeder was zo razend.

Ik liep weer naar binnen bij de knipperende neon borden. Simpelweg omdat dit de enige plek leek waar ze veel verschillende alcohol hadden, en zo verschrikkelijk was het blauwe goedje me niet tegengevallen. Ik nam plaats op een van de krukken, waar ik ook mijn jas over hing. Er lag een man, nee een jongen, met zijn hoofd op de bar en een stukje verder zat een klef stelletje. Voor de rest waren er hier en daar wat mensen die er zaten. Het viel wel mee hoe druk het was, het was tenslotte een doordeweekse dag. De meeste moesten morgen gewoon weer werken. Een man vroeg wat ik wou en ik keek even achter hem op het bord waar wat drankjes op stonden om de derde van boven te bestellen. Deze keer rood van kleur.

Spoiler:

Ik kwam weer omhoog en pakte het drankje dat naast me stond. Ik dronk hem opnieuw snel op en eindigde met een diepe zucht. Ik wuifde Louis dat hij opnieuw moest komen en keek even rond. Aan de ene kant een klef stelletje; niet meer naar kijken, Teoh. Aan de andere kant een vrouw. Ik herkende haar niet en dat maakte me nieuwsqierig. Ik besloot dat ik er nog eentje op moet hebben voordat ik haar ging aanspreken.

Ik draaide me met mijn rug naar de bar toe om een beetje rond te kunnen kijken. Er was dit keer geen Liam. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant, uiteindelijk was het best gezellig bij hem. Ik merkte dat mijn mondhoeken even omhoog krulden, maar liet mijn gezicht daarna weer neutraal rondkijken. Nee, veel interessante mensen waren er hier niet. Ik bracht het glas naar mijn mond om hem half in mijn keel te gieten en daarna voor me uit te staren naar een groepje vrienden om mee te luisteren waarover ze het hadden.

Louis was teruggekomen en had me een groen drankje gegeven. Ik wist dat ik te snel ging met de alcohol, maar fuck it. Ik wilde gewoon even een avond roekeloos doen. Ik dronk het op en draaide me een kwartslag om op mijn barkruk. Ik keek de vrouw even aan of ik haar echt niet kende, en glimlachte toen. 'Hey!'

Er klonk een Hey, vlak naast me waarna ik me dan ook weer een kwartslag terug draaiden. Ik bekeek hem even kort. Hij was ongeveer mijn menselijke leeftijd, een jaar of 18, en net als ik, hoorde hij hier dus helemaal niet te zitten, maarja dat was voor mij geen probleem. "Hoi," beantwoorden ik. Als hij inderdaad mijn leeftijd was, dan ging hij nog naar school als het goed is. Ik twijfelde zelf nog steeds of ik naar school zou gaan, het leek me wel interessant om wat meer over dit stadje te horen, en daarbij was hier overdag waarschijnlijk nog minder te doen dan 's avonds.

Het werd al iets lichter in mijn hoofd en ik voelde mijn mondhoeken omhoog gaan. Ik stak mijn hand uit. 'Ik ben Teoh. Je komt zeker niet van hier he?' Ik bedoelde het aardig, want ze zag er veel... tja, hoe noem je dat, alsof je zoveel meer kennis hebt van de wereld. Iemand die niet al zijn hele leven in een klein stadje woont en niets van de wereld heeft gezien. En als ik heel eerlijk was, op dat moment was ik best jaloers. Ik wilde weg uit Mystic Falls en zo snel mogelijk.

Ik nam zijn hand en schudde deze kort om zijn naam vervolgens in haar geheugen op te slaan. 'Elisa,' kort gingen mijn mondhoeken iets meer omhoog om daarna hem enkel met een smalle glimlach weer aan te kijken. 'Nee, ben net hier in mijn huis getrokken, hoop gedoe, maar dat doet er niet toe.' Ik nam een slok van het gekleurden drankje. 'Jij woont hier al langer denk ik?' vroeg ik terwijl ik hem bleef aankijken. Ik vroeg het uit intresse naar de bewoners hier, ik vond het fijn te weten of iemand in dit kleine dorp hier al eeuwen leefden of niet.

'Yup, mijn hele leven al. En ik zweer het je, ik kan je niet in woorden vertellen hoe graag ik hier weg wil. Maar, dan vraag ik me af, wat heeft jou hier gebracht?' Ik dronk mijn drankje op en steunde op een elleboog, zodat ik haar zijdelings kon aankijken. 'Zit jij ook niet bij mij op school?'

'Dat vraag ik me ook af,' lachte ik, 'Hoop gedoe met mijn ouders dus zodra ik 18 werd ging ik regelen dat ik het huis uit mocht. We hadden een soort van deal gemaakt.' Toen hij over school begon keek ik hem even aan, daar kende ik hem van! Hij had op het gala opgetreden. Ik vroeg me al af waar hij me zo bekend van voorkwam. 'O, jij bent die jongen die optrad op het gala! Uh ja dus, nouja maandag is mijn eerste dag dus dan zit ik bij je op school.'

new
Ik kwam samen met Sebastiaan de bar binnen en liep op een tafeltje af. Om met zijn vieren naast elkaar aan de bar te gaan zitten, leek me ook niets. Liam en Elisa waren er nog niet, maar dat was ook niet zo vreemd, want ik had ze nog maar net een kwartiertje op de hoogte gebracht van dit idee. Even kneep ik zenuwachtig in Sebastiaans hand. Ik had geen idee hoe Liam zou doen.

Ik keek haar enkel aan en streelde even over haar wang waarna ik een zachte kus op haar lippen drukte. 'Als het irritant wordt dan vieren we wel op ons eentje. Daar zijn we goed in, weet je. Jij vooral.' Ik plaagde haar enkel en grijnsde hierbij. Mijn toon was vooral speels en ik drukte een kusje weer op haar wang. 'Je ziet er leuk uit.'

Met mijn hand in die van Liam liep terwijl ik iets tegen hem aanleunden. Heel lang geleden was het niet dat Igraine ons had gevraagd, maar goed, ik was eigenlijk toch niet echt van plan geweest om iets te doen. Door de deur heen zag ik dat Igraine en Sebastiaan er al zaten, dus liep ik hun kant op. 'Hey, jarige job, gefeliciteerd.' glimlachte ik.

Eigenlijk was ik van plan om Elisa dit weekend ergens mee naartoe te nemen voor haar verjaardag gisteren, maar dat moest ik nog maar een dagje uitstellen: Elisa stond er namelijk op dat we moesten ingaan op het aanbod van Igraine en Sebastiaan. Ik had nu liever in de auto gezeten naast haar voor haar verrassing, maar goed - dit kon vast gezellig worden. Glimlachend liep ik achter Elisa aan en stak mijn hand uit. 'Gefeliciteerd.' Als we hier toch waren, kon ik het maar net zo goed goed doen.

'Jij ook,' kon ik nog terugfluisteren, toen Liam en Elisa binnen kwamen lopen. Ik glimlachte naar ze en al helemaal toen ze Sebastiaan zo vriendelijk begroette. 'Hey Elisa. Hey Liam,' begroette ik ze met zachte stem en wachtte tot ze zouden gaan zitten. Het zou vast een hele leuke avond worden. 'En jij nogmaals gefeliciteerd, Elies.'

Ik stond recht en nam Liam zijn hand even vast waarbij ik deze schudde. Hartelijk aangezien ik niet echt iets tegen deze man had. Niet meer sinds ik wist dat hij zorg had gedragen voor Iggie nadat ze haar haren zo goed als had verloren. 'Bedankt beiden. En jij ook nog proficiat, feestvarkentje.' Ik glimlachte naar Elisa. Vandaag had ik geen zin in discusieren of kibbelen. Al meteen riep ik de ober zodat we een rondje konden doen.

Liam had eigenlijk niet willen gaan, maar ik snapte niet zo goed waarom niet. Ik bedoel, ik had misschien niet echt een geweldige band met Seb, maar ik vond het ook raar om niet te komen als ze ons uitnodigden. Ik nam plaats tegenover Igraine en glimlachte naar zowel haar als Sebastiaan toen ze me feliciteerden. 'Nogmaals bedankt Iggie en jij ook Seb.' lachte ik.

Ik had hem een klein knikje gegeven toen ik zijn hand had geschud en was vervolgens naar Elisa aan de tafel gaan zitten. Onder de tafel pakte ik haar hand vast en glimlachte ik naar haar. Ach - dit was nog niet eens zo slecht. Misschien kon het nog wel gezellig worden, daarbij was ik best bereid om me wat aan te passen aan hen... Een beetje.

Ik keek ze allemaal glimlachend aan en ook de ober die onze drankjes kwam brengen. Ik had voor ons allemaal een standaard cocktail besteld als begindrankje. Ik pakte de mijne vast en hield hem omhoog voor een soort toast. 'Op de verjaardagen van Elisa en Sebastiaan,' zei ik stralend en knipoogde even naar Elisa, om te laten weten dat ik echt blij was dat ze er was.

Ik glimlachte terug naar Liam toen hij mijn hand vast nam. De drankjes werden gebracht en ik nam ook mijn cocktailglas vast toen Igraine begon met een toast uitbrengen. 'En op jullie verloving,' voegde ik eraan toe. Door de knipoog van Igraine verscheen er een glimlach rond mijn lippen waarmee ik haar kort aan keek.

Ik zei de woorden mee en klinkt met ze allemaal voordat ik een slokje dronk en mijn arm rond Iggie haar middel sloeg. Het was zo gemakkelijk als je op banken zat zoals deze en geen aparte stoelen. 'En op een leuke avond,' Dat was toch het minste waarop je kon hopen.

Ik gaf een knikje toen Igraine en Elisa een toast uitspraken en nam een slokje van mijn drankje. 'Inderdaad, op een leuke avond.' Stemde ik in met Sebastiaan en nam nog een slokje. Ik moest zeggen dat het niet mijn favoriete drankje was, maar ach - het kon ermee door.

Ik schoof iets meer richting Liam zodat ik tegen hem aan zat en liet onze handen op onze benen in het midden rusten. Ik glimlachte bij de toevoeging van Seb en nam een slok. Het was nogal zoet, dus ik wist eigenlijk wel zeker dat Liam liever iets anders had. 'En, wat heeft Iggie je gegeven, of moet ze nog wat geven?' vroeg ik aan Sebastiaan. Ja, ik ging gewoon normaal doen.

Mijn gezicht vertrok bij het drankje; nee, dit was totaal niet mijn smaak. Ik keek van Elisa naar Sebastiaan bij haar vraag en wou eigenlijk dat ze hem niet had gesteld, want vast en zeker zou ik nu vanavond weer de hele avond nadenken over wat ik hem zou kunnen. Misschien moest ik het zo in de wc maar even aan Elisa vragen. 'Nee, nog niets,' zei ik zachtjes en keek Sebastiaan verontschuldigend aan.