De brug

Ik giechelde even. 'Dat zegt inderdaad een hoop, Eliesje!' Ik prikte glimlachend in haar zij en keek toen naar het water. Ik had zo'n zin om te gaan zwemmen. 'Wat heeft Liam je gegeven?' vroeg ik nieuwsgierig, en vervolgde daarna quasi vrolijk: 'Hij heeft me ook een brief gestuurd en een roos, om me daarna uit te lachen.' Ik pruilde even en veegde wat blaadjes van mijn benen.

'Een roos met een beertje en een briefje.' antwoorden ik. 'Op dat briefje stond vast niet "Lieve Iggie, Elisa houdt van je dus ik bewaar de vrede"?' zuchtte ik. Ik deed mijn hakken uit en schoof mijn broek omhoog om mijn voeten ook in het water te leggen. 'Iets liefs gehad van Sebastiaan?' vroeg ik. Ik spetterde wat water op met mijn tenen. Het water zou nu ijskoud moeten zijn, ik genoot simpelweg van het feit dat we die kou niet voelden. Als mens had ik altijd een hekel aan kou gehad.

'Dat is lief,' glimlachte ik en keek toen zuur. 'Nee, dat stond er inderdaad niet.' Ik zuchtte zachtjes en kreeg toen weer een glimlach op mijn gezicht. 'Hij stuurde een hele lief brief en groene rozen, mijn lievelingskleur! En hij gaf me een sleutel van zijn huis, zodat als ik me weer alleen voel naar hem toe kan gaan.' Ik voelde die warme stroom weer door me heen trekken en kneep even zachtjes in mijn jurk.

Ik moest lachen bij het cadeau van Sebastiaan. 'En ik dacht dat ik het goed te pakken had,' lachte ik. 'Nee wel lief! Blij dat hij wel lief is tegen jou. Ik denk dat vriendjes iets regen beste vriendinnen hebt.' stelden ik vast. Nee ik was niet vergeten wat er in de lingeriewinkel gebeurd was. Nouja het hield me niet bezig hoewel ik nog steeds vond dat het oneerlijk was. Ik legde mijn hoofd weer op Igraine haar schouder.

Ik lachte met haar mee. 'Ja, hij is echt superlief. En inderdaad, dat zou nog eens best kunnen. Toch ironisch dat we het beide hebben.' Toen ze haar hoofd op mijn schouder legde, leunde ik weer met mijn eigen hoofd op de hare. 'Ik moet je nog mijn cadeautje geven voor Valentijn.'

'Jaloezie.' concludeerde ik. Hoewel igraine en liam niet wisten dat ik hun beide kende. 'Heb je een cadeautje voor me dan?' vroeg ik. 'Dat hoeft toch helemaal niet gekkie,' lachte ik waarbij ik mijn armen om haar heen legde.

Ik knikte instemmend. 'Misschien dat ik Liam daarom ook niet zo mag, omdat ik jaloers ben ofzo.' Ik glimlachte en pakte iets van achteren mijn rug. 'Ik heb hem net gemaakt, ik vond hem nog best mooi geworden.' Ik pakte het en legde het over haar haren. Het was zo'n kroontje, gemaakt van bloemetjes. Ik drukte een kus op haar wang. 'Happy Valentine dear Elisa!'

Ik haalde mijn hoofd van haar schouder om te zien wat ze pakte. Ik glimlachte toen ze het bloemenkroontje op mijn haar legde. 'Wat ben je toch een schat,' ik gaf haar een kus terug op haar voorhoofd. 'Ik voel me nu net een elfje,' lachte ik. Het moest er vast leuk uitzien, een leren jas en een bloemetjeskroon. 'Ik was niet zo creatief, maar zag deze en ik vond hem zo lief en bij jou passen... En hij past bij Sebastiaan zijn cadeau...' ik pakte een sleutelhanger met een knuffelbeertje welke als je in zijn buik kneep "I Love You" uitkraamden.

Ik moest lachen om haar cadeautje en voelde dat er tranen in mijn ogen sprongen. Ik knuffelde haar stevig. 'Je bent het allerliefste vriendinnetje van de wereld!' Ik kneep even in het beertje en moest opnieuw lachen toen hij ''I love you'' zei. 'Hiermee kan ik Sebastiaan plagen,' giechelde ik en keek naar haar op. 'Je bent ook net een elfje, Elies, alleen dan wel een heel stoer elfje!'

'Doe dat maar!' lachte ik. Lachend keek ik haar aan. 'Je bent echt geweldig Igraine.' zei ik gemeend en nog steeds lachend. Ik deed mijn jas uit omdat ik het simpelweg niet nodig vond hem aan te houden en ging erop liggen. Ik schoof de bloemenkroon omhoog aan de achterkant van mijn hoofd omhoog zodat ik hem niet zou slopen en pakte een sigaret, 'Jij ook?' vroeg ik.

'Weet ik!' grinnikte ik plagerig en ging naast haar in het gras liggen. Het was droog, dus werd mijn kleding en haar ook niet vies. Ik pakte de sigaret aan en stopte hem tussen mijn lippen, wachtend tot ze hem aan zou steken. 'Elies, zullen we elkaar beloven dat er nooit een jongen tussen ons in komt?' Een beetje twijfelend kwam het eruit, want ik meende de woorden echt, maar wist echt niet hoe Elisa erover dacht.

Ik kwam kort omhoog om de sigaret tussen Igraine haar lippen aan te steken en ging daarna weer liggen om die van mezelf aan te steken. Ik ademde diep in en blies de rook uit via mijn neus. De twijfel in Igraine haar stem was te horen waardoor ik mijn hoofd haar kant op draaiden. 'Iggie, jij bent de enige op deze aardkloot die ik ooit, levend of dood, als mijn vriendin heb beschouwd. Zelfs Liam wil ik daar niet tussen hebben en Sebastiaan al helemaal niet.' zei ik bloedserieus.

Ik glimlachte toen ze mijn sigaret aanstak en ademde ook even in, om het daarna via mijn mond uit te blazen. Dat deed ik nog paar keer en keek toen op naar Elisa. Ik kon mijn blijdschap niet verhullen en grijnsde dus breed. 'Je bent een schatje,' grinnikte ik en schoof naar haar toe, zodat onze schouders elkaar raakten. 'New York, here we come! Ever!' We hadden nu even veel belangrijker dingen hier.

'Met de nadruk op ooit,' lachte ik. 'Nooit gedacht dat zo'n klein stadje iets zou bieden dat me er houd.' lachte ik. Ik keek een beetje afwezig naar de wolken die de zon zo nu en dan verborgen, waarna ik mijn hoofd richting Igraine draaiden. 'Is het raar als ik ineens de behoefte hem om te gaan zwemmen?' vroeg ik.

'De wonderen zijn de wereld nog niet uit,' grijnste ik. Ik rekte me uit en sprong toen enthousiast op. 'Ik dacht dat je het nooit zou gaan zeggen!' Ik wurmde me uit mijn jurk en keek Elisa over mijn schouder aan. 'Ik ga winnen,' giechelde ik, maakte snel een knot in mijn haar en sprong het koude water in.

Ik moest lachen toen ze het water in sprong. 'Jij speelt vals, ik heb meer aan,' echt haast maakte ik ook niet gezien ik eerst mijn sigaret uitdrukte om daarna wel in vaart mijn schoenen, broek en shirt uit te doen en achter haar aan het water in te lopen, lachend sprong ik op Igraine toen ik dichtbij genoeg was waardoor we beide kort kopje onder gingen.

Ik stak mijn tong uit. 'Bij Liam oefen je vast goed met uitkleden, nietwaar?' Ik grinnikte en gilde even toen ze me onder water duwde. Eenmaal onder water kietelde ik haar en ging weer naar het oppervlak. Daar ging ik op mijn rug drijven en keek naar de lucht. 'Wat heerlijk hier!'

Half lachend kwam ik boven waarna ik haar aankeek. 'Dan hoef ik het niet zelf te doen, eigenlijk ben ik het aan het verleren.' zei ik zo serieus mogelijk waarna ik moest lachen. Ook ik liet mezelf op mijn rug drijven en keek naar de lucht.

Ik drukte mijn handen op mijn oren, maar bedacht me snel en duwde haar onder water. 'Dat wil ik niet horen,' giechelde ik en dreef naast haar. Het meer was nog opvallend diep en ik kon dus ook niet staan. 'Het is goed om te zien hoe vrolijk je van hem wordt,' glimlachte ik. Ik hoopte dat zij wel kon staan, want ik legde mijn handen op haar schouders en leunde op haar.

Ik lachte terwijl ze me onder water duwde. 'Je bracht het zelf ter spraken,' hielp ik haar plagerig herinneren. Ik glimlachte toen ze zei dat het goed was om te zien hoe vrolijk ik van Liam werd, en wou haar zeggen dat het ook goed te zien was dat Sebastiaan haar goed deed. Enkel leunde ze op mij waardoor ik naar beneden geduwd werd. Onderwater pakte ik haar handen vast om die van mijn schouders af te halen en me tegen de bodem af te zetten om weer omhoog te gaan. Het was hier misschien 1.70 diep, maar dat betekende dat ik niet kon staan met nog iets boven water. 'Gek,' lachte ik terwijl ik boven kwam. 'Wat ik wou zeggen voordat je me probeerden te verzuipen, het is ook goed om te zien dat Sebastiaan je zo goed doet.'

'Oké, daar heb je een punt,' lachte ik en leunde zachtjes op haar, terwijl ik hielp om ons beide boven water te houden. Ik schudde even het meeste haar uit mijn haren, zoals een hond, en glimlachte toen knikkend. 'Hij doet me ook echt goed. Ik merk dat ik het leven weer vrolijker zie, maar ook mede door jou.'

'Je bent een vleermuis, geen hond,' lachte ik toen ze haar haar schudde. Ik glimlachte breed toen ze zei dat dat ook aan mij te danken was. 'Het is me een eer,' zei ik zo serieus mogelijk. Ik trok haar al zwemmend een stuk mee waar ik wel kon staan en zij dus ook. 'Hey jij hebt natuurlijk mijn nieuwe tattoeages nog helemaal niet gezien.' in New York had ik mijn eerste tattoeage laten zetten, degene in mijn nek.

Ik giechelde even en spetterde water naar haar toe. 'Stomme vleermuizen,' mompelde ik en glimlachte toen weer. Ik zwom met haar mee en ging toen staan. Ik klapte enthousiast in mijn handen. 'Gaaf!' Ik pakte haar haren bijeen en legde dat over haar schouders, zodat ik haar tatoeage kon zien. 'Wat mooi, Elies!' zei ik ademloos.

Ik was iets verder gelopen zodat de tattoeages op mijn bovenlichaam zichtbaar waren en draaide een rondje alsof ik kleding showde. Ik moest lachen toen bij Igraines reactie. 'Er staan ook nog stomme vleermuizen op mijn heup,' lachte ik haar woorden herhalend. Ik liet me weer verder in het water zakken. Ik draaide mijn haar samen over een schouder. 'JIj nog geen tattoeages?' vroeg ik lachend. Een tattoeage laten zetten was een enorme stap geweest omdat ze als vampier zijnde echt altijd bleven staan. Maar ik had er echt nooit spijt van gehad. Voordeel was wel dat ze altijd hetzelfde bleven en ik geen gerimpelde huid zou krijgen.

Ik hield mijn handen voor mijn gezicht en giechelde. 'Oeps, ik zeg ook altijd verkeerde dingen.' Ik floot even goedkeurend toen ze haar tattoeages liet zien en schudde lachend mijn hoofd. 'Ik heb er nooit zoveel mee gehad... Ik zou ook niet weten wat ik getattoeerd zou willen hebben en wat er dan moet staan.' Ik zakte weer het water in en keek even afwezig over het water.