Founders Party Place

'Nee, geen reden om Logan onder vier ogen te spreken.' Ik wilde niet eens weten wat Teoh in petto zou hebben voor Logan als hij zijn gang mocht gaan. Bij zijn opmerking over Alicia stopte ik met dansen en gaf hem een knuffel. Nadat ik hem losgelaten zette ik de dans voort. 'Dat komt wel goed, Teohtje. Maar je moet wel duidelijk zijn, laat haar niet in onzekerheid er is niets ergers dan dat.' Ik had geen idee waar dat vandaan kwam, maar ik hoopte dat het wat zou helpen.

Ik lachte even geamuseerd bij zijn voorstel. Tenminste als ik het zo nog mocht noemen. 'Bijles van biologie? Misschien steek ik daar wel nog wat bij op, ja.' Ik nestelde me weer wat tegen hem aan na het rondje te draaien. 'En ik wil je altijd wel helpen met je sociale vaardigheden naar het volgende level te brengen,' grapte ik zacht. Ik wou geen misteken meer begaan.

'Laat Frances niet gebeuren.' zei ik enkel. Ik beet even op mijn lip toen hij me, nouja min of meer advies gaf. Of de les las. Of eerlijk was. Hoe je het ook wou noemen. 'Ik weet het Logan, ik weet hoe Teoh is.' Ik wist het hoewel ik het er niet mee eens was met dat hij me niet zou verdienen. 'Maar ik ben gevallen voor die Teoh. Daar kan ik niet zo veel aan veranderen.' Ik nam nog een slok uit Logan zijn glas en zette die op de tafel waar ik tegen aan stond. 'Hij is heel lief, maf, gestoord. En misschien niet perfect, maar voor mij wel. En ik ben degene die het nu verpest heeft vrees ik.' Ik beet op de binnenkant van mijn lip en keek kort naar Logan. Degene die nog het meeste in die richting had gezegd was Teoh zelf, en Logan was niet iemand waar ik veel mee om ging. Het was lief van hem, maar het hielp niet echt mee met hoe ik me nu voelden.

Ik grinnikte. 'En Mama Gard heeft al honderd keer gezegd hoe schattig we wel niet zijn.' De eeuwige gesprekken aan de eettafel. Ze leek er geen genoeg van te krijgen. Met mijn armen om zijn schouders danste we door. Rustig. Liefdevol.

Tevreden begon ik te lachen bij het zien van Sebastiaan's reactie. 'Reageer je zo op een oude vriendin?' Vroeg ik licht verontwaardigd en glimlachte vriendelijk naar Igraine. 'Jou jurk is ook adembenemend en hij staat je echt geweldig. Helemaal Iggie.' Zei ik liefelijk.

'Dan is het goed.' Mijn ene hand pakte die van haar vast, terwijl ik de andere op haar middel legde. Ik wist enigszins wel hoe het moest. Na tweehonderd jaar kijken, stak je nou eenmaal wel iets op. Met een kleine glimlach keek ik haar recht in haar ogen aan. 'Nou, zo slecht is dit nog niet eens.' Gaf ik oprecht toe.

Eigenlijk wist ik niet zo goed of hij een beetje dans talent had, gezien we het nooit deden. Ik liet hem leiden en door de jaren heen was ik gewend zo nu en dan een beetje bij te sturen of de leiding over te nemen. Maar het ging hem echt goed af en ik hoefde hem niet bij te sturen. Ik bleef hem aankijken en glimlachte naar hem. 'Zie je wel, daarbij, ben je best een goede danser.' zei ik met een glimlach.

'Dit noem ik geen dansen.' Zei ik lachend, 'Dit is heen en weer lopen, terwijl je iemand vast hebt. Echt dansen dansen kan ik totaal niet. Echt totaal niet.' Grinnikend trok ik haar iets dichter naar me toe. 'Dit is al een stuk beter.' Lachte ik.

'Sommige hebben daar al moeite mee,' zei ik met een glimlach. 'Maar als je echt echt wil dansen wil ik je best een handje helpen,' zei ik met een glimlach terwijl ik tegen hem aan stond en hem nog steeds aankeek. Er verscheen even een brede glimlach rond mijn lippen waarna ik zonder enige vorm van waarschuwing zijn bovenarm los liet en mezelf onder zijn andere hand door liet draaien en weer tegen hem aan kwam te staan. 'Al beter?' vroeg ik met een speelse glimlach.

Teder streek ik over haar haar, dat erg zacht aanvoelde. 'Dat heb je zeker al gedaan, maar nog wat meer stappen, daar heb ik geen problemen mee.' vertelde ik haar glimlachend. Terwijl ik dat zei had ik door dat we nogal erg dicht bij elkaar stonden. Het was niet vervelend, maar te innig, voor hier. 'Wil je wat drinken?' vroeg ik beleefd en ondertussen liet ik haar los om afstand te bewaren.

Zijn woorden klonken nogal dubbelzinnig maar hierna keek ik hem weer aan. Onze afstand leek weer zo groot te zijn. Ik merkte hoe hard ik het haatte. Even knikte ik. 'Aangezien ik achttien ben, heb ik wel recht op een glaasje champagne.' Ik keek hem even aan waarna mijn blik weer over de rest van de mensen gleed.

'Gelukkig maar, ik zit de jongen al genoeg op zijn neus,' zei ik lachend en fronste daarna. 'Dat klopte alleen niet helemaal.' Ik keek even verbaasd bij de knuffel en pakte daarna weer haar handen vast. 'Duidelijkheid dus? Ik kan toch niet tegen haar zeggen dat ik niet met dat ene kan leven? Dat kan gewoon niet.' Zuchtend pakte ik een glas en nam een flinke slok. 'Ik ga er vanavond niet over nadenken.'

Ik keek haar even aan en sloeg toen mijn ogen neer. Ik nam nog een slok en liet de drank daarna door mijn glas rollen. 'Dat is prima, het is maar dat je het gewoon weet,' zei ik vriendelijk. Ik keek de menigte rond, maar kon Frances en Teoh niet meer zien. Verdomme... 'Waar zijn ze nou?' zei ik fronsend.

'Je hoeft er vanavond ook niet over na te denken, maar je moet er wel over denken. Dat verdient ze.' Schuldbewust keek ik naar zijn glas. Ik voelde me op het moment nogal een verrader. Teoh wist van Alicia, dat zij een heks was. En ik wist hoe hij gereageerd had en daarom durfde ik het hem niet te vertellen dat ik net zoals Alicia was. Zo opgewekt mogelijk glimlachte ik naar hem. 'Maar laten we nu vooral plezier hebben.'

'Vanzelfsprekend, de champagne is overigens altijd heerlijk.' merkte ik glimlachend op en nam haar mee naar de dranktafel waar ik haar een glas overhandigde en er zelf ook een pakte. Ik hief mijn glas, klaar om het tegen de hare te klinken voor een toost. Je kon geen champagne drinken zonder te toosten, dat paste gewoon werkelijk niet.

Ik zuchtte en knikte instemmend. 'Ik laat het haar zo snel mogelijk weten. O god, Frances, ik wil je zo graag vertellen wat me dwars zit, maar het kan niet...' Ik schudde even mijn hoofd en glimlachte daarna breed. 'We gaan weer fun maken, Frances, en daarna breng ik je weer netjes naar Logan toe!'

'Dat is niet erg.' mompelde ik en wendde mijn blik kort af. Al gauw keek ik weer glimlachend op en als reactie begon ik weer te dansen. Ja, we zouden lol maken. 'Het is je geraden dat je me naar Logan terug brengt.' Lachend draaide ik rondjes met hem en probeerde alle andere gedachten uit mijn hoofd te zetten.

'Je ziet er trouwens leuk uit vanavond Logan,' complimenteerde ik hem. Zowel om een ander onderwerp aan te kunnen aansnijden en daarnaast was het ook zo. Ik zocht even toen hij vroeg waar ze zijn. 'Hmm ik zie ze niet. Maar maak je niet druk joh.' zei ik. Goed als Teoh aan het dansen was met Eleanor had ik nu zo gezeten. Maar kom op, het was Frances.

Ik keek hem aan en glimlachte waarna ik mijn glas tegen het zijne klinkte. 'Op een mooie avond?' Ik was echt werkelijk rotslecht in toosten. Maar goed... Het was het proberen waard. Hierna keek ik hem aan en nam een klein slokje. 'Dus ben je met iemand speciaal hier?'

Ik keek haar met een grote grijns aan. 'Werkelijk heb ik het geluk dat ze me allang kent en dat ze me ook graag heeft. Anders kon ik jou en Teo wel vergeten.' Zacht streek ik over haar wang met een hand. 'We zijn wel schattig samen, ja,' Met een glimlach drukte ik een kus op haarr zoete lippen.

'Op een mooie avond.' zei ik instemmend en klinkte eveneens mijn glas tegen het hare. Nadat ik een slokje had genomen, keek ik verbaasd op bij haar vraag. Grijnzend knikte ik. 'Dat kan ik beter aan jou vragen, ben ik speciaal?' vroeg ik serieus. 'Want als dat het geval is, dan ja. Dan ben ik met mijn geweldige zelf.' Nog steeds grijnzend zette ik mijn glas weer weg na een paar slokken. Ik dronk al tijden weinig alcohol in het bijzijn van anderen. Ik had nogal de neiging controle te verliezen zodra ik te veel dronk en die ene keerk bij de brug buiten beschouwing gelaten, liep dat nogal uit op vreselijke situaties.

Ik glimlachte even naar hem waarna mijn ogen spontaan naar de grond keken. Soms maakte hij me verlegen. Iets wat gaan goed teken was. 'Voor mij ben je speciaal,' verklaarde ik dan maar stil. Toch zou hij het horen. Om mezelf een houding te geven nam ik dan maar weer een slokje. De champagne was goed netzoals de muziek. 'Dus jij en je speciale zelf? Waarom heb je me nog nooit eerder aan hem voorgesteld?'

Ik knikte. 'Daar heb je gelijk in.' Mama Gard had het niet zo op vreemde jongens. 'Wij zijn heel schattig.' Zei ik zoetje, nadat hij zijn lippen op die van mij had gedrukt. 'Zullen we even wat drinken.' Vroeg ik een na een tijdje gedanst te hebben.

Ik glimlachte breed tijdens het dansen. Ik zou er nog even over nadenken en dan een goed gesprek hebben met Alicia. Ik tilde Frances op en liep door de menigte terug naar de plek waar Alicia en Logan nog steeds stonden. 'Ai ai Logie, hier is je vrouw,' grinnikte ik hard en zette Frances weer neer. 'Bedant voor het dansen Frances!'

'Verder dan dit ga ik niet, anders gebeurt er sowieso iets waardoor je valt, of ik struikel ofzoiets.' Zei ik en drukte zachtjes een kusje op haar lippen. Het was een mooie avond. Een hele mooie avond en ik had het, ondanks het dansen, toch wel naar m'n zin.