Founders Party Place

Ik glimlachte en merkte dat hij er wel genoeg van had gehad. 'Nee,' zei ik. Kort drukte ik een kus op zijn lippen, waarna ik iets meer afstand nam van zijn gezicht. 'Buk eens een beetje,' zei ik met een glimlach waarna ik hem een rondje liet draaien en een kus op zijn voorhoofd drukte. 'Zo, nu is het voor vanavond wel genoeg,' zei ik met een speelse glimlach.

'Ssst het klonk zo heerlijk romantisch,' zei ik speels en begroef lachend mijn gezicht in haar nek. God, waarom was Frances zo perfect? 'Je bent zo leuk,' murmelde ik in haar nek. Daarna volgde ik haar blik en keek naar Tommy. 'Hmm ja, bah,' mompelde ik, terwijl ik snel weer naar Frances keek.

Mijn wangen gloeiden van zijn woorden, van zijn aanraking en ik kon niet anders dan stom staan glimlachen. 'Weetje, we zouden vroeg weg kunnen gaan, hoeven we die mensen ook niet meer onder ogen te zien en dan kan ik over mijn auto praten en jij over je moeder en dan kan ik eindelijk die stomme jurk uit doen en een geweldige broek aan trekken?' Pas toen ik het had gezegd had ik door dat het nogal uitnodigend klonk. Verlegen beet ik op mijn lip en keek in de richting van onze ouders. Ze leken nog steeds druk in gesprek. 'Waar zouden ze het nog over kunnen hebben? Zoveel vernederende dingen heb ik toch ook weer niet gedaan?'

Of heel erg ongemakkelijk, voegde ik in mijn hoofd toe, maar behield de glimlach voor ons beider bestwil. 'Dan doen we dat.' Ik sloeg een arm om haar heen en drukte en kus op haar hoofd. Ik was te blij mijn vriendin terug te hebben om te veel aandacht te besteden aan eventuele vervelende situaties, zoals Sebastiaan. Ik wist dat hij niet blij zou zijn als ik weer met Igraine omging. Begrijpelijk, wat als ik weer controle verloor? Zelf was ik daar ook bang voor.

'Gezelschap lijkt mij ook wel goed, maar volgens mij zijn die het weer aan het goedmaken met dikke smakkerds. Wil je soms Ellie...' Ik keek naar de plek waar ze daarnet stond. 'Die is ook al weer weg? Oké, Teoh en Alicia dus maar?'

Verbaast keek ik naar de plek waar Eleanor net nog stond en haalde mijn schouders op. Misschien stond ze wel ergens te kleffen met Arthur. Van het idee begon ik te grijnzen en keek vervolgens weer naar Dan. 'Teoh en Alicia.' Bevestigde ik zijn woorden en haakte mijn arm in die van hem.

Ik glimlachte gelukzalig bij zijn kus en legde kort mijn hoofd even tegen zijn schouder. 'En, heeft Eleanor je al zover gekregen dat je hebt gedanst?' vroeg ik lachend en keek hem vragend aan. Het was maar goed dat ik hem geholpen had daarmee, dacht ik met een glimlach. 'Kan ik haar ontmoeten?' vroeg ik nieuwsgierig, terwijl ik op mijn tenen stond en rond keek.

Gefrustreerd stopte ik mijn handen in mijn haren. 'Als jij met zo'n fucked up persoon wil omgaan, moet je het zelf weten.' Ik draaide een pluk van haar haar om mijn vinger en zuchtte. 'Waarom is dit allemaal zo moeilijk?' vroeg ik met gefronste wenkbrauwen. Waarom was ze niet gewoon.... ach, ik wist het ook niet.

Ik zuchtte en glimlachte daarna naar haar. 'Sounds like heaven to me,' murmelde ik. 'Zullen we het gewoon doen? Ik heb het meeste van het feest eigenlijk al wel gezien.' Ik volgde haar blik naar onze ouders en lachte daarna om haar woorden. 'Hij is waarschijnlijk nu over mij begonnen, al kan hij weinig zeggen. Hij heeft me niet eens opgevoed.' Ik balde even kort mijn vuisten.

Op wat hij zei ging ik niet eens in. Bij zijn vraag haalde ik mijn schouders op. Was het wel makkelijk geweest als hij het gewoon accepteerden of als ik geen heks was geweest? Ik wist het niet en had het een verschil gemaakt als ik het wel wist? Waarschijnlijk niet. Ergens kon ik me niet voorstellen dat hij hier morgen niets meer van wist, gezien zijn indruk nogal helder leek. 'Wat is er eigenlijk zo geweldig aan drank als je de volgende ochtend niets meer er van weet?' flapte ik eruit. Het was pure nieuwsgierigheid, want ik snapte het echt niet.

Ik pakte een fles van de tafel en nam een slok. 'Ik zou zeggen, probeer het zelf uit.' Ik duwde de fles in haar handen en sloeg mijn armen over elkaar heen. Ze wist niet waar ik de laatste dagen doorheen ging. Ze had geen flauw benul en ik had niet de woorden om het haar uit te leggen. Drank was er om alles voor één avondje even te vergeten.

Ik kreeg een fles in mijn handen geduwd en keek er even naar, maar het lef om te gaan drinken ontbrak me. Ergens was ik nog steeds bang wat er zou gebeuren als ik ineens ging drinken ondanks wat Arthur had gezegd en ik wou ook helemaal niet het risico lopen om vanavond morgenochtend kwijt te zijn. Want ik wist dat als ik zou toezeggen ik ook nog een glas zou drinken als iemand er ook maar iets druk op zetten. 'Nee, andere keer, misschien. Maar ik wil je morgen ochtend graag nog kunnen vertellen wat er is gebeurd als jij het niet meer weet.' zei ik zacht. Waarna ik de fles op de tafel neerzette.

Ik glimlachte naar haar en drukte een kus op haar slapen. 'Ik hou absoluut van je, mijn schattige prinses.' Hierbij liep ik naar Teoh en Alicia. 'Hey dreamteam!' Mijn andere hand kwam even op Teoh zijn schouder terecht waar ik een kneepje in gaf. 'Looking great, Alies!'

Ik grijnsde bij zijn uitspraak en samen liepen we richting Teoh en Alicia. Teoh had overduidelijk teveel gedronken. In mezelf zuchtte ik diep uit en keek vervolgens naar Alicia, die er inderdaad mooi uitzag in haar jurk. 'Looking good,' Zei ik goedkeurend en glimlachte.

Ik keek pijnlijk naar de fles en daarna naar Alicia. Ik was niet in de stemming om te praten. Nu niet en later niet. 'Ik denk dat ik morgenochtend nog slaap,' zei ik enkel en keek daarna op bij Danny en Zoe. Glimlachend kneep ik even Daniel terug en knipoogde naar Zoe. Het liefst wou ik dansen en drinken tot dit allemaal over was. Ik schrok niet eens meer van mijn depressieve gedachtes, want mijn hele leven ging toch fout. Ik zou niet over gaan, mijn vader had niet meer teruggebeld en mijn vriendin bleek een heks te zijn, verdomme.

Op het moment dat Danny en Zoë bij ons kwamen staan leek het gezicht van Teoh een stuk vrolijker dan enkele seconden eerder. Ik had het overgrote deel van de tijd echt geen idee wat er in hem om ging en ik ergerde me eraan dat hij niets zei. Bij de complimenten van Danny en Zoë liet ik met mijn blik de ogen van Teoh pas los. Automatisch verscheen er een glimlach rond mijn lippen. 'Jullie zien er ook geweldig uit,' zei ik terwijl ik ze kort bekeek. Zoë had echt een prachtige jurk aan.

Feesten. Ja – ik hield van feesten, maar niet van dit soort feesten. Mijn pleegfamilie smeekte me echter om te gaan en aangezien ik me had voorgenomen om eens sociaal te doen, ging ik maar. Maar waarom zou ik voor m’n plezier een gigantische jurk aantrekken? Het was totaal niet praktische en daarbij ook nog eens ontzettend lelijk. Dus stond ik, zo koppig als ik was, met mijn armen over elkaar, in een zwarte broek met een witte top – met doodshoofd – te kijken naar een opgedirkte menigte die overdreven luid met elkaar aan het praten waren. Waarom had ik ook alweer ja gezegd?

'Ja, jullie zien er gaaf uit,' zei ik met een glimlach en zag daarna een zwarte verschijning achter Alicia ergens lopen. Ik twijfelde, maar keek ze daarna aan. Niemand wist nog van de problemen op school, Daniel wist nog niet eens dat mijn vader had gebeld. Verdomme, ik had hem zo lang niet gesproken. 'Sorry, ik moet even...' begon ik en rende toen snel naar Meg toe. 'Hey! Ik ben Teoh. Van de grill...' zei ik stamelend. Ik wist niet waarom ik naar haar toe ging, misschien om haar woorden die ze tegen me had gesproken in de grill.

Mijn wenkbrauw schoot omhoog toen er een jongen in een apenpak naar me toe kwam lopen. Ik moest toegeven dat het er beter uitzag dan die strakke pakken, maar het was nog steeds niet helemaal mijn ding. ‘He, ja – kan wel.’ Ik herkende hem ergens wel vaag, maar erg veel energie zou ik niet in het terug denken steken. ‘Dus, gekostumeerd feest. Ze zullen dit hier,’ Ik wees naar mijn kleding. ‘Wel niet erg waarderen.’ Een subtiele glimlach verscheen op mijn gezicht, terwijl ik een sigaret opstak. ‘Ook één?’

Toen ik naar haar toe liep, had ik meteen een fles drank gepakt. Ik glimlachte ook en schudde daarna mijn hoofd. 'Vast niet,' grinnikte ik. Ja, daar hield ik wel van, van wat opstandigheid. Ik voelde me nu meteen ook vreselijk overdressed naast haar. 'Ja, graag,' zei ik smachtend en pakte de sigaret uit haar hand. 'Wil je ook wat?' vroeg ik, terwijl ik naar de fles gebaarde.

‘Sigaretten is één ding, maar met de drank wacht ik nog even. Bedankt voor je aanbod.’ Ik nam een intense trek en blies de rook voor me uit. ‘Dus, zware dag gehad of ben je gewoon een feestdrinker?’ Vroeg ik nieuwsgierig en wees met de sigaret, die ik tussen mijn vingers had, naar de fles drank. Ik liep een stukje het plein op, niet erg tussen de mensenmassa door, meer erlangs op. ‘Heb ik nog iets interessants op dit feest gemist, of had ik beter helemaal thuis kunnen blijven?’

'Graag gedaan,' murmelde ik en nam zelf een slok. Daarna stopte ik de sigaret in mijn mond. 'Zware klote dagen gehad.' Ruw stak ik de sigaret aan en gaf haar weer de aansteker. Stilletjes volgde ik haar en nam een trekje. Ik was geen vaste roker, maar o god, wat had ik dit gemist. Ik haalde mijn schouders op. 'Het heeft wel wat, zo'n feest, maar je had beter thuis kunnen blijven. Of iets beters in de stad kunnen doen. Het is er nu toch uitgestorven.'

'Alleen maar omdat ik toen met jou eindelijk toegegeven heb aan het dansen. Dat heeft het hem gedaan dat ik tegenwoordig wel dans en omdat ik Eleanor een plezier er mee doe.' Bij haar vraag keek ik aarzelend en wreef over mijn hoofd. 'Wel, ik heb er niets op tegen, maar ik weet niet of Eleanor het op prijs zal stellen.' Het was niet anders dan dat. Eleanor zou het voorstel alleen al niet waarderen had ik zo het idee.

‘Balen.’ Zei ik toen hij zei dat ie een klote dag had gehad. Ach, voor mij was het niet iets zeldzaams, dus ik keek er niet meer van op. ‘Dus, roken en drinken – dan moet het wel heel erg zijn geweest.’ Veronderstelde ik, terwijl ik nog een trekje nam. ‘Zeker geen kans dat je me gaat vertellen wat er mis is?’ Nonchalant keek ik hem aan en tikte het as van mijn sigaret af. Ik had t niet zo op zeikverhalen, maar iemand anders lijden kon af en toe nog wel leuk zijn om naar te luisteren.

'Dan is al dat pushen om je aan het dansen te krijgen toch niet zonder reden geweest,' zei ik plagerig. Ik keek hem even verbaasd aan; dat had ik niet verwacht. 'Oh, oke...' zei ik, nog steeds verbouwereerd. 'Heb je vervelende dingen over me gezegd ofzoiets? Ach, laat ik ook maar.' Wat moest dat meisje nou met nog een leraar erbij? Ik wimpelde mijn vraag af en glimlachte daarna weer. 'Ik moet je echt nog zoveel vertellen, Arthur. Maar niet hier.' Iets ernstiger keek ik hem aan. De dingen die zich hier nu afspeelde gingen ook hem aan.