Het kerkhof

Bij zijn woorden keek hij vluchtig naar Eleanor. Ze stond samen met Arthur en Zoé, maar ook met Tommy. Teoh fronste en keek toen weer naar Daniël, waar hij geamuseerd naar lachte. 'Aha, van elkaar genoten he? Daniël heeft eindelijk het goede leven gevonden!' Hij rolde met zijn ogen en nam een slok van zijn biertje. 'Daar heb ik hard voor geoefend. En mezelf net gevoed.'

Frances sloeg haar armen om haar middel heen en keek naar de dansende mensen. Ze wilde hem niet naar haar zien kijken en ze vond het vreselijk dat hij drónk. Maar hij maakte aanstalten om weg te gaan en dat wilde ze ook niet. Met grote ogen keek Frances hem aan en schudde haar hoofd. 'Het spijt me echt heel erg Logan, wat ik heb gedaan.' Ze vond dat ze hem een verontschuldiging nodig was.

Arthur wist wie Tommy was. Zijn blik sprak boekdelen. Arthur wilde Tommy Kole hier absoluut niet in de buurt hebben. Hij hield Eleanor tegen zich aan gedrukt en voelde haar kneep van nervositeit. 'Tommy, fijne avond?' vroeg hij zo beleefd mogelijk. Ondertussen hadden zich al andere vrienden van Eleanor om hen heen verzameld, maar Arthur had zijn ogen alleen op Tommy gericht.

'Gelukkig maar, als ik niet goed genoeg was dan had je me dat ook gewoon moeten zeggen hoor.' Eli keek naar Meg met een glimlach, maar terwijl ze dansten, zag hij Ariel. Met die jongen, die hij wel eens eerder had gezien, maar waar hij nog steeds niets over wist. 'Meg, wie is dat toch bij Ariel?' Iets aan dat gezicht stond hem helemaal niet aan.

Harper bestudeerde Juliet en Ryan, maar zag haar zus naderen en wierp Gen een glimlach toe. 'Je kunt niemand anders de schuld geven, want je hebt het helemaal zelf uitgekozen.' Harper keek naar haar eigen kostuum: zoveel kleurrijker dan al het andere wat ze ooit had gedragen. 'En heb je, je een beetje vermaakt met Teoh?' Ze snapte echt niet wat haar zus met die jongen aanmoest.

Hij draaide zich weer naar haar om en schudde verward en verstrooid met zijn hoofd. 'Wat heb je dan gedaan? Alles wat er tussen ons is gebeurd is onze beide schuld. Het... Zo te zien werkt het gewoon niet tussen ons, ook al zou ik zo graag willen van wel. Ik... ik snap het alleen niet. Waarom mag je me niet meer?' Met bange, maar ook nieuwsgierige ogen keek hij haar aan.

Met een blik vol haat bekeek hij Arthur van top tot teen en spuugde toen net voor zijn voeten in een gebaar van afgunst. 'Nee, niet bepaald,' gromde hij en zag hoe Eleanor Arthur ook beter vast leek te pakken. Het kreng, ze had hem al die tijd voorgelogen. Ze was niets beters dan alle andere vrouwen die hem ooit hadden laten stikken. Die zijn hart hadden gebroken, keer op keer. 'En ik zal er voor zorgen dat jouw avond ook tegen gaat vallen, beste Arthur. Je ziet er ook werkelijk belachelijk uit,' merkte hij met een lach op.

'Logan! Zeg dat nooit, oke? Jij hebt niets gedaan; ik ben het die alles verpest heeft en het nog steeds allemaal fout doet.' Zijn ogen, ze kon hem niet aankijken. 'Ik mag je wel Logan, ik zou je nooit niet mogen. Je bent een geweldig persoon en ik.. ik niet.' Frances fronste en het verbaasde haar dat ze niet de neiging had om te gaan huilen. Misschien had ze dat al te veel gedaan.

Hij pakte haar handen vast en trok haar dichter naar hem toe, zodat hij haar goed kon aankijken. 'Maar je mag me dus, waarom doe je dan zo tegen me? We zijn geen stel meer, niet eens vrienden. Wat wil je nou, Frances? Wat wil je? Want ik word er onderhand gek van. Jouw geaarzel vreet me werkelijk op. Ik kan 's nachts niet eens meer slapen of op me werk concentreren. Het enige waar ik aan denk ben jij!'

Frances kon niet zeggen waarom, maar op dat moment knapte er iets in haar en gaf ze zich over. Stil zwijgend legde ze haar hoofd tegen Logan's borst en sloeg haar armen om zijn middel. Ze was moe van het vechten tegen haar eigen gevoelens en ze was blij de twijfel te laten varen. Met gesloten ogen voelde ze Logan's warmte en rook ze zijn geur. Hoe kon ze hier nog langer tegen in gaan?

Daniël wist niet wat hij van Tommy moest vinden. 'Teoh, volgens mij komt er zo ruzie van...' Doelend op het broertje van de barbiepop. Hierbij keek hij zijn beste vriend aan. 'Ik had altijd het goede leven met haar Teoh. Altijd.' Hierbij grijnsde hij en dronk weer van zijn bier.

Even stond hij verstijfd van de verbazing, maar dat duurde niet lang en al snel lagen ook zijn armen om haar lichaam heen. 'Frankie,' fluisterde hij emotioneel in haar oor en drukte een kus op haar wang. Met een hand streek hij over haar rug en hij zette ook zijn bier weg. Hij vond het eigenlijk toch helemaal niet zo lekker. Hij rook ook haar geur in en begroef zijn gezicht in haar haren.

'Tommy... Alsjeblieft...' Eleanor keek hem met angst aan, maar ook verdriet en spijt. Enorm veel spijt. Ze hield van Arthur. Verder kon ze er niets aan doen. Even ving ze Arthur zijn blik op en schudde met haar hoofd als teken dat dit niet goed zou komen. Ze wou hem duidelijk maken dat ze hier eigenlijk weg moesten. Dat hij hier weg moest.

Met een peinzend gezicht staarde hij naar het viertal. Aan de ene kant wou hij ingrijpen, maar aan de andere kant ook weer niet. Van Genevieve had hij geleerd dat hij enkel zijn eigen hachje moest redden. Toch hield hij Tommy in de gaten, zodat hij elk moment kon ingrijpen als het fout ging. 'Ja, Zoe is geweldig,' glimlachte Teoh breed en trots. 'Zullen we samen weer eens wat leuks doen? Eigenlijk wil ik ook wel vannacht een goede grap uithalen.'

'Het spijt me zo, zo erg.' Frances stem klonk gesmoord doordat ze het tegen zijn schouder zei. 'Sorry dat ik zo'n trut was.' Ze liet hem niet los, ze was bang dat ze hem anders nooit meer vast kon houden. Een belachelijke gedachte, maar ach. Het speet haar dat het zo lang had moeten duren voordat ze toegaf, dat ze hier had toegegeven en dat ze er belachelijk en gestoord uitzag.

Hij streek door haar haren en suste haar tot stilte. 'Het is niet erg, Frankie,' zei hij zachtjes en zette haar op een stoel, maar liet haar niet los. 'Je bent geen trut geweest. Echt niet.' Zachtjes drukte hij weer zijn lippen op haar wang en streek er ook langs met zijn vingers. Het liefst nam hij haar nu weer mee naar zijn huis, om daar de hele nacht bij haar te liggen en vast te houden.

Frances liet zich op de stoel zetten en keek Logan met zoveel spijt aan dat haar voorhoofd pijn deed van het fronsen. Ze bekeek hem slechts en ging voorzichtig met haar vinger langs zijn lippen. 'Mijn schmink zit op jouw gezicht.' zei ze zachtjes en veegde haar hand aan haar broek af. Vervolgens vroeg ze: 'Kunnen we hier weg gaan?'

Hij moest glimlachen en drukte een klein kusje op haar vinger. 'Heel graag zelfs. Je wilt half niet weten hoe erg mijn kostuum kriebelt,' lachte hij en pakte haar hand vast. 'En ik kan me voorstellen dat de jouwe ook niet vreselijk comfortabel zit. Mijn of jouw huis?' Nogmaals pakte hij haar vast en drukte haar tegen hem aan. God, hij was zo verliefd op haar. En hij was dus zo dolgelukkig dat het weer goed tussen hen was.

'Ik ken hem niet, maar hij ziet er inderdaad altijd heel aardig uit,' zei ze zachtjes. 'Katy sprak altijd met heel veel liefde over hem. Trouwens, ook over jou.' Ze glimlachte verlegen bij zijn streling en legde haar armen om zijn middel heen. Met haar hand streek ze langs zijn rug naar beneden en ze keek naar hem omhoog. 'Zoals over wat praten?' giechelde ze en drukte een kus op dat ene stukje huid dat zijn jasje bloot liet. 'Wat heb je in de vakantie gedaan?'

Heath streelde door haar haar en drukte een kus op haar voorhoofd. Dit was nu eens een vrouw; eentje die er helemaal geen probleem uit maakte om even lief te hebben en daar dat dan ook voor in de plaats terug te krijgen. 'Met mijn motor rond gereden. Soort roadtrip. Jij?'

Daniël keek naar het groepje. Hij wou echt niet dat er moeilijkheden kwamen... Niet dat Zoë erin betrokken werd of deze hele avond naar de haaien ging. 'Jij weet vrouwen ook te kiezen hoor. Eerst zelfzuchtige Eleanor; beiden te trots om te bekennen dat jullie van elkaar hielden en beide hechtingsangst, dan Alicia die erg lief en behulpzaam was; jij met je hechtingsvrees en Alicia met haar verlatingsangst. Nu ga je uit met Genevieve en echt... Ik kan er niets anders opplakken dan vampierseks.' Hierbij keek hij Teoh aan. Waar ging hij naar toe met zijn leven? Hij moest er tenslotte voor altijd meeleven. 'Hou je werkelijk nog van iemand van de drie?' Daniël klonk gewoon nieuwsgierig en hoopte dat zijn vriend het goed zou opvatten. 'Iets leuks en een grap? Klinkt perfect! Maar wat dan?' grijnsde hij.

'Vampierseks,' herhaalde Teoh luid lachend en haalde een hand door zijn haren. 'Dat is wel een positief punt van vampier zijn; dat hele seks gedoe is zó fijn.' Hij stak plagerig zijn tong uit en dacht toen even na. 'Eleanor vind ik nog steeds geweldig, met Alicia is het ingewikkeld en Gen en ik gebruiken elkaar enkel voor de seks.' Hij dacht even na, maar moest nog even verder denken voor een geniaal plan. 'Als ik er eentje weet, vertel ik het je meteen,' grijnste hij.

Zoë zag al direct dat het geen goed plan was om er tussen te komen. 'Oh, sorry - ik ga al.' Ze wist wel waar dit over ging, ze had af en toe wat van die gesprekken van Teoh mee gekregen en ze had totaal geen zin om zich erin te gaan mengen. In plaats daarvan liep ze naar de tafel waar alle drank stond en schonk ze iets voor zichzelf in. Daniël stond samen met Teoh, dus die liet ze ook maar even gaan.

Meg keek om naar Ariël en degene die naast haar stond en haalde haar schouders op. 'Is dat niet de broer van Katy ofzo? Heath?' Ze had geen idee, maar hij had wel iets weg van hem. 'Ik ben zo blij dat ik weer terug ben, ik had dit voor geen goud willen missen.' Nog steeds was het vreemd om terug te zijn, maar het voelde zo ongelofelijk goed.

Frances was nog niet zover dat ze voluit kon lachen. Het was niet dat alles bij een donderslag verdwenen was. Ze keek naar hun handen, met een bescheiden glimlach. 'Jouw huis?' Het was niet dat ze Logan niet mee naar haar huis wilde nemen, maar Frances associeerde 'thuis' nu meer met het ziekbed van haar oma, dan met een aagename omgeving. Het was er de laatste tijd zo stil en rustig in vergelijking met de vertrouwde chaos.