Het kerkhof

Afwezig keek hij hoe zijn broer wegliep om zijn tong alweer in een ander meisje haar strot te duwen en draaide zich weer om. In enkele secondes had hij zijn drankje opgedronken en zocht de menigte af naar Arthur. Hij had zijn liefde afgenomen en nu zinde hij op wraak. Het gevoel van opnieuw een gebroken hart was vreselijk en hij wou dat nu eens iemand anders dat zou voelen. Toch had hij een gevoel in zijn maag dat hij niet het goede deed.

Arthur liet zich door Eleanor leiden naar de dansvloer en danste met haar mee. Weliswaar op zijn eigen bescheiden manier. Het was maar goed dat hij een paar keer met Igraine had gedanst, anders had hij er nu extra belachelijk uitgezien in zijn gekke professor pak. 'Nou, dan zal ik maar neit vertellen dat ik dit vorig jaar ook aan had?' Hij lachte naar haar en drukte vluchtig zijn lippen op de hare.

'Werkelijk? Maar toen was je enkel een leerkracht. En vorig jaar... Wel, ik en Teoh... We waren een beetje weg en het was nogal vreemd...' Ze drukte haar lippen terug op die van hem en streelde door zijn haren. 'Nooit gedacht dat het zo goed kon voelen. Nog steeds.' Doelend op het feit dat dit toegestaan was, zij was afgestudeerd, hij leerkracht, zij meerderjarig... Het voelde perfect. Ze glimlachte naar hem waarna ze terug hem kuste.

Na een tijdje vond Tommy het stel, druk zoenend. Arthur zag er werkelijk belachelijk uit en stond dan ook echt in contrast met de bloedmooie Eleanor. Met een ruwe beweging botste Tommy tegen Arthurs schouder aan en ging naast de twee staan. 'Het spijt me zó erg, beste Arthur,' zei hij quasi-verontschuldigend en met een brede glimlach. 'Jullie vermaken je zo te zien wel?'

Hij was wel gevraagd door een meisje - het ging al snel rond dat Logan en Frances uit elkaar waren - maar hij had nee gezegd. Dus schudde hij als antwoord zijn hoofd en nam het biertje aan. 'En jij?' Hij kon niets dan even met een smachtende blik naar haar kijken. Het liefst hield hij haar in zijn armen, streelde haar haren en liet haar voor de rest van de nacht niet meer los. Maar ze wou Logan niet meer, dat had ze duidelijk laten blijken.

Met een vermoeide zucht drukte Igraine opnieuw de rok van haar jurkje omlaag. Omdat het nou eenmaal geen ordinaire, latexjurk was, had ze nogal last van de wind die haar steeds in haar lingerie lingerie liet staan. Ondertussen bekeek ze de mensen: de een zag er nog vreselijker uit dan de ander. Ze draaide zich om naar Sebastiaan en moest lachen. 'Wat een ironie dat ze een halloween feest op een kerkhof geven.'

Kerkhoven riep een mooie oude herrinnering op met Genevieve. Een roekeloze wel is waar. 'Nog ironischer om je te verkleden in vampiers en een kom punch met de benaming bloed erbij te zetten. Tieners tegenwoordig...' Hij was gegaan voor een James Bond in plaats van een Jack Sparrow. Dat laatste was gewoon te ingewikkeld. 'Lieve schat, ik zie je slipje.' Lachtte hij aangezien hij een beetje achter haar stond en de wind net wat waaide. Voorizchtig trok hij haar tegen zich aan waarbij hij de stof naar beneden hield. 'Heb ik al gezegd dat dit je erg sexy staat?'

'En vampierbeten zal niemand opvallen met al deze nep vampiers,' mompelde ze met een veelbetekenende blik richting de Cole familie. Ze rolde lachend met haar ogen en drukte een kus op zijn lippen. 'Daar heb je toch vast geen moeite mee, nietwaar?' giechelde ze en boog speels naar zijn oor. 'Of ben je bang dat andere mannen het zien?' Ze had al best wat op, doordat ze samen hadden ingedronken. 'You're hot, 007. Pakken staan je echt zo geweldig.'

Frances zette uit irritatie haar hoed af en keek Logan fronsend aan. 'Nee, ik ben alleen, natuurlijk.' Ze wierp haar blik neer en staarde naar haar voeten, haar afgetrapte schoenen. Frances hield een tijdje stil, omdat ze twijfelde of ze hem wel moest vragen wat ze wilde vragen. Misschien moest ze het gewoon hier bij laten, maar dat wilde ze helemaal niet. 'Logan, waarom ben je nog zo aardig tegen me?' vroeg ze uiteindelijk onbegrijpelijk. Ze kon het echt niet bevatten.

Hij keek haar ongemakkelijk aan. 'Nou, ik hoorde dat paar jongens je mee uit wilde vragen, dus ik wist niet...' Hij was toen woedend geworden en het idee uit hun hoofd geslagen. Toch had iemand haar nog kunnen vragen. Verbaasd keek hij haar aan bij zijn vraag. Het was toch overduidelijk. 'Omdat ik nog steeds verliefd op je ben en gestoord veel van je houd. En ik zou nooit gemeen of onaardig tegen je kunnen doen.'

'Ik deel niet graag en die tieners daarbuiten zijn nogal opgewonden. Vooral op dit feestje, met veel alchohol en knappe leerkrachten.' Hij grijnsde naar haar. 'Genn haat Halloween. Allemaal haten ze het volgens mij. Drank, bloed, mensen, feestje en drama. Dat spreekt hen aan. Dankje trouwens. Misschien word het tijd dat ik terug in het bedrijvsleven stap? Elke dag in een pak. Hmm, dat beloofd.' Speels grijnsde hij waarna hij haar meenam naar de dansvloer.

Alsof ze ooit 'ja' op die jongens zou zeggen, ze konden toch nooit tippen aan Logan. Ze wilde hem dat vertellen, maar dat deed Frances echter niet. Ze keek hem met een blik vol onbegrip en droevigheid aan. Frances kon niet bevatten dat hij zo onverstoord en roekeloos van haar kon houden. Hij leek nergens bang voor te zijn als het om hen ging. 'Oh.' zei ze slechts en keek hem geraakt aan.

Eleanor keek met een verstrakt gezicht naar Tommy. Iets vertelde haar dat hij niet enkel kwam om kwaad te spreken. Ellie had echter haar gedachten op een rijtje gezet en het was Arthur. Hij was degene die werkelijk vlinders bij haar te weeg bracht zonder haar niet eens aan te raken. Eleanor ging echter dichter bij hem staan. 'Zo te zien wel, Tommy. Maar jij blijkbaar niet.' Het was geen vraag en dat liet ze merken.

Ze giechelde en trok met haar vinger de bovenste knoopjes van zijn overhemd los. 'Klinkt aanlokkelijk, maar dan heb je de kans dat al je collega's op je vallen. Want Sebbie, ik hou ook totaal niet van delen.' Dit zei ze met verleidelijke stem en ze wenkte hem naar haar toe eenmaal op de dansvloer. Daar ging ze dicht tegen hem staan en zo met hem dansen.

Sebastiaan grijnsde enkel breed en voelde zich gevleid, speciaal. Allemaal dankzij Igraine. 'Verdomme! Wanneer word je eindelij mijn vrouw?' Hij glimlachte hierbij en kuste haar weer, maar dit keer beet hij op haar onderlip waarna hij afscheid van haar lippen nam. Drinken p voorhand was niet slim geweest, maar ze moesten nog veel drinken om echt dronken te geraken. Met een glimlach keek hij haar aan en danste uitdagend met haar, verleidelijk. Het kon en het mocht.

'Gewoon aan ons, aan halloween vorig jaar - hoe alles is begonnen.' zei ze dromerig en keek hem glimlachend aan. 'Het was toch een goede beslissing om bij je te blijven.' lachte ze en kuste hem nogmaals teder. 'Maar, ik ga je even verlaten en naar Eleanor toe, if you don't mind - and if you do... Dan heb je pech.' lachte ze, gaf hem nog één kus en liep vervolgens richting Eleanor. 'ELLIE!!'

Genevieve haalde opgelucht adem toen ze Harper aan zag komen lopen. 'Teoh, ik moet even naar Harper toe - ik ben zo terug.' gaf ze als excuus en wurmde zich door de menigte heen naar Harper. 'Oh man, gelukkig ben je hier. Ik werd echt gek. Dit is dus waarom ik een hekel heb aan Halloween.' Ze wees naar de mensen achter zich en wees vervolgens naar zichzelf. 'Wie heeft dit idiote apenpak voor mij uitgezocht?'

Samuel was veel te laat. Zijn moeder wilde zo nodig het oude pilotenpak van zijn vader terug in elkaar zetten, echter wilde Samuel niets aan van zijn vader, maar uiteindelijk - omdat hij niets anders had - droeg hij het toch maar. Hij voelde zich er vreselijk in, het idee dat hij iets van zijn vader - een afschuwelijke man - aan had was vreselijk. Toch probeerde hij er het beste van te maken, niet dat hij veel bekende zag - afgezien van Zoë en wat jongens uit zijn football team.

Ze danste net zo uitdagend terug en zette kort haar lippen op zijn nek. Nee, dat drinken was echt geen slim idee geweest, maar ze hadden in elk geval wel plezier. Ze trok de clip, die haar haren omhoog zette, uit haar haar en schudde het uit. Ze wist dat hij haar liever met los haar zag. 'Waarom trouwen we niet gewoon vanavond?' riep ze boven de muziek uit. 'Gewoon makkelijk in het stadshuis?'

Met een verbaasde blik keek hij Geneviève aan. Toch haalde hij zijn schouders op en zag dat Daniël eindelijk eens alleen was. Vrolijk ging hij op hem af en sprong op zijn rug. 'En Daniël is eindelijk aangekomen! Nu kan het feest beginnen?' Hij gaf hem een biertje en dronk ook van zijn eigen. 'Hoe gaat het eigenlijk? Ik heb je gestoord lang niet meer gesproken.'

Eleanor keek weg van Tommy toen ze haar naam hoorde. Natuurlijk was het Zoë. Wie was het anders? 'Zoë?' Ze kwam echt niet gelegen. Snel keek ze haar beste vriendin aan en toen weer naar Tommy en Arthur waarbij haar vingers zich nog steeds rond het lichaam van Arthur bevonden. Zacht kneep ze in hem om aan te geven dat ze nerveus was.

Voor dat hij nog iets tegen haar kon zeggen was ze weer weg. Daniël staarde voor zich uit en bleef staan. Enkel deed zijn rug verschrikkelijk veel pijn opeens. Teoh. Meneer was vergeten dat hij een vampier was. Dan gaf hem een duw, maar wist dat het nauwelijks verschil maakte. 'Spaar mijn rug een beetje, hé!' Het was niet boos. 'Jij bent zo druk met je vampierengedoe dat ik je inderdaad nauwelijks spreek. Zegt Zoë even dat je op vakantie bent met die blonde barbie.'

Hij drukte een pesterige kus in zijn nek en sprong van zijn rug af. 'Tja, leren hoe je jezelf kan beheersen om niet je vrienden te doden kost inderdaad veel tijd.' Breed glimlachend omhelsde hij zijn beste vriend. Hij had hem echt gemist. 'Ja, mega gave vakantie. Ik heb veel geleerd, ook veel van elkaar genoten. Hoe was jouw vakantie? Nog steeds samen met mijn lieftallige zusje, zie ik?'

'Ieuw, Teoh. Opeens vind ik het veel minder erg dat je Eleanor leuk vond. Goddamnit.' Hierbij keek hij naar Zoë. 'New York was geweldig; veel gezien, feestjes en van elkaar genoten.' Hierbij stak hij zijn tong uit naar hem. Wetend dat hij het misschien niet graag zou hebben dat hij het met hem erover had. Ze was nu eenmaal zijn stiefzusje... 'Mij doden? Alsjeblieft, Teoh. Je kuste net een slagader.'

Hij bestelde nog een biertje, zijn vierde alweer, en dacht na over zijn woorden. Hij had nog dat sprankeltje hoop gehad dat ze hetzelfde voor hem voelde, maar nu had hij echt zijn bevestiging gehad. 'Ik... Ehm, als je wilt dat ik wegga, dan ga ik meteen.' Hij beet onzeker op zijn lip en zette alvast een stap naar achteren. 'Je ziet er echt mooi uit.'