Het zuiderlijke bos.

Ik liep naar haar toe en legde voorizchtig een hand op haar schouder. 'Soms is alsof beter als de ander het gelooft. Kom op; we moeten gaan rennen! Mijn auto staat die kant op.' Ik wees naar het min of meer padje. 'Teoh moet ook niet merken dat we hem helpen. Of dat gaan doen.'

Ik glimlachte kort toen ze haar hand op mijn schouder legde. Het begon harder te regenen en ik gooide dan ook mijn capuchon om. 'Ga maar voor,' zei ik doelend op richting haar auto rennen. Ik volgde haar dan ook terwijl ik nadacht over wat ze zei. 'Dacht je ergens aan?' Vroeg ik toen we bij haar auto aankwamen en ik aan de bijrijderskant ging staan.

'Ik heb een plan, Alicia. Ik vertouw wel dat je het geheim houdt, maar ik vertrouw The Originals niet. Ze krijgen alles uit je... Dus ik hou het liever voor mezelf, maar ik dacht misschien aan iets simpels zoals Teoh helpen aan bloed? Bloedzakjes? Misschien leren op dieren te jagen. Als hij daar op kan overleven...' Misschien moest ik dat eens vragen aan Tommy. 'Hem mee uitnemen, voor hem uitkijken...; de simpele dingen.' Ik opende de auto en stapte in. 'Hij moet nu eenmaal zich menselijk blijven voelen. Ergens dan toch. Snap je? Waar wil je iets gaan drinken?'

Ik nam plaats op de bijrijdersstoel terwijl ik kort nadacht. 'The originals zijn de eerste vampiers, right?' vroeg ik. Ik had de laatste tijd veel opgezocht over vampiers en was ook aardig wat te weten gekomen. Mijn oma bleek vroeger een goede vriendin te hebben die vampier was, is waarschijnlijk. 'Hij zij dat hij een voorraad aan bloedzakjes had,' zei ik maar wist eigenlijk niet hoe dat zat met dierlijk bloed. 'Ja,' zei ik hoewel ik nieuwsgierig was naar de rest van haar plan besloot ik er niet naar te vragen of ze meer in gedachten had. Het was op een of andere manier best raar om zo hier met haar te zitten. 'Mystic Grill? Hoewel, ik weet niet of Teoh gaat werken... Welke dag is het vandaag? Anders misschien Burnt Beans?' stelde ik voor.

Ik keek haar langs de zijkant aan. 'Voor nu. Jonge vampieren drinken altijd erg veel. Hij mag geen mensen gaan aanvallen. Hij moet leren controle krijgen.' Ook ik had informatie gevonden op zolder. Oude boeken die op zolder weggestopt waren en eigenlijk de bedoeling was dat ik ze niet terug zou vinden. 'We zullen kijken waar plaats is. En geen Teoh dan...'

Ik stapte uit de auto en keek om me heen. Het was heerlijk weer om nu in het bos te zijn - het begon al iets donkerder te worden, maar het was nog helder weer en ook heerlijk frisjes. Ik haalde ook een zonnebril uit de auto en zette die op, om daarna naar Sebastiaan te lopen. 'Klaar om compleet ingemaakt te worden?' vroeg ik plagerig en drukte een kus op zijn lippen, om daarna te beginnen met rennen. Niet zo hard, op een heel normaal menselijk tempo.

Ik drukte een kusje teug en liep achter haar aan. Hierbij nam ik haar in mijn armen en kuste haar hals. 'Catch me if you can,' fluisterde ik speels en begon weer met rennen. Dit maal harder dan zij deed. Ik vond sport heerlijk en weten dat zij het wamen met mij wou doen was erg fijn.

Ik glimlachte bij zijn omhelzing en moest lachen toen hij vooruit rende. Snel ging ik achter hem aan en na enkele momenten rende ik naast hem. Op hetzelfde tempo als Sebastiaan rende ik naast hem en kneep even in zijn hand. 'Gotcha.' Daarna keek ik weer naar voren en sloot kort mijn ogen. Heerlijk om zo te rennen met die wind in je haren en de geur van het bos.

Ik glimlachte naar haar en drukte een kusje op haar hand. Ze zag er zo vredig uit en vooral lief. 'Igraine, ik weet niet of ik dit wel kan uitrennen. Je leidt nogal af.' plaagde ik haar zachtjes. Een beetje hier-en-daar een hint laten vallen was nog niet zo slecht. Toch niet als het aan mij lag.

'Tja, dat hoort allemaal bij mijn tactiek om van jou te winnen,' plaagde ik en tikte kort met mijn vinger tegen zijn borst. Ik ging voor hem rennen en draaide me om. 'Wat een geluk dat we hierna nog niet moe zijn, nietwaar?' Ik moest lachen en draaide me weer om, om zo voor hem te rennen. Al een lange tijd had ik niet meer zo op menselijk tempo gejogd, en voor de verandering was dit wel weer eens fijn.

Ik lachte geamusseerd, ging naast haar lopen en nam haar hand vast. Zo verstrengelde ik onze vingers. Ik vond het fijn om contact te hebben met Igraine. 'Niet moe hé? Wil je me soms voor jou winnen?' Ik veranderde haar woorden dus een beetje speels en keek haar met een glunderende glimlach aan. Igraine en ik in Canada zou de droomtijd worden van mijn leven. Daarvoor hield ik me al vast.

'Nou ja zeg, die wedstrijd om je voor me te winnen heb ik toch allang al gewonnen?' plaagde ik speels. Met onze handen vast trok ik hem mee naar een boom. We zouden ons toch niet op het rennen kunnen concentren. Gemakkelijk trok ik me daar op een laaghangende tak en ging erop zitten, terwijl ik glimlachend met mijn benen zwaaiden. Ik legde mijn handen op zijn schouders en masseerde die lichtjes. 'Stel je eens voor dat we net zo in Canada staan, ook in het bos... Geweldig nietwaar?'

Ik liet me meeleiden en gewillig masseren. Het deed werkelijk nog steeds deugd waardoor ik een diepe kreun van mijn middenrif liet ontsnappen. 'Of wij onder watervallen.' Als vampier had je mooie extra voordelen aan vakanties.

Met een brede glimlach boog ik me naar zijn oor, terwijl mijn handen nog steeds bezig waren met zijn schouders en hals. 'Of wij samen in de jacuzzi. Vechtend met beren die eten zoeken. Samen de hele dag voor het haardvuur. Gewoon, de hele vakantie samen zijn, dan is het voor mij al geslaagd.' Nu liet ik mijn lippen net naast zijn oor neerkomen en ging zo door naar zijn hals.

Ik voelde de rillingen van genot door mijn lichaam gaan netzoals opgewondenheid. Verlangen. Ik draaide me om na haar kusjes in mijn hals. Mijn handen tilde haar benen rond mijn middel waarbij mijn lippen de hare weer verkende. 'Een week waar het enkel om ins draait, over wat wij willen en gaan doen. Wat jij allemaal wilt. Ik wil dat je gelukkig bent, Igraine.'

Ik hield mijn gezicht dichtbij de zijne en streek enkele eigenwijze plukken haar van zijn voorhoofd weg. 'Verrassing, ik ben al dolgelukkig. Vanaf het moment dat ik iets voor je begon te voelen en bleek dat jij hetzelfde had. Met elke vordering van onze relatie wordt dat geluk nog zoveel groter. Ik houd echt zo gestoord veel van je.' Ook keek ik hierbij even naar mijn ring en liet deze kriebelen in zijn hand.

Ik glimlachte van ongelofelijke, grote, vreugde. Die glimlach zou ik een tijd lang dragen. Ook kriebelde het binnenin me. Raar hoe je lichaam die werking kende. 'Igraine, jij... Jij bent echt wat ik nodig heb om me uberhaupt nog mezelf te voelen.' Zacht drukte ik een kus op haar lippen.

Als er iets prachtig aan hem was, was het wel als hij op deze manier glimlachte. Ik kon er echt niet en nooit genoeg van krijgen. 'Nou, stoere man, zullen we zometeen maar weer richting huis gaan?' vroeg ik zachtjes. Ik kreeg het echt veel te warm van zijn woorden. Langzaam liet ik mijn lippen over zijn neus naar zijn lippen glijden en raakte deze voor een moment. 'Ik ben blij dat ik dat voor je doe,' glimlachte ik.

Igraine was werkelijk de perfecte combinatie van zowel zachtaardig als het slechte zichzelf. Beide een beetje minder en meer erbij genomen en je kreeg deze vroeg. 'Naar huis lijkt me een goed idee,' glimlachte ik en drukte een kus op haar hand. 'Ik hou van je, Green. Dat zal ik altijd doen.

Voor een moment drukte ik mijn voorhoofd tegen de zijne aan en sloot mijn ogen. 'Beloof me nooit en echt nooit iets stoms te doen waardoor ik je misschien kan verliezen. Never nooit niet.' Ik keek hem serieus aan, maar glimlachte al weer snel. 'Wat een avondje sporten wel allemaal met je kan doen, we worden helemaal emotioneel,' giechelde ik. Ik sprong van de tak af en nam hem mee naar het pad, om zo weer richting zijn auto te lopen.

'Ik beloof het.' Met een glimlach liep ik mee naar het pad en begon rustig te joggen. Weer lag haar hand in de mijne en gaf ik er een zacht kneepje in. 'Ik beloof om nooiot iets stoms te doen waarbij ik jou kwijtgeraak. Hoe een idioot zou ik dan zijn?'

Ik glimlachte bij zijn belofte en hield zijn hand stevig vast. Ook hield ik hem tegen mijn borst gedrukt en streelde hem met mijn duim. 'Een mega idioot. De grootste idioot. De idioot der idioten!' voegde ik er nog aan toe en moest lachen. 'Dat zou ik trouwens ook zijn als ik me in zo'n gevaarlijke situatie zou plaatsen. Dus ik beloof je ook dat ik het niet doe.' In de verte zag ik de auto al.

- NIEUW
Eleanor zat tegen de voorkant van de rotsen geleund. Er was een ingang, een soort smalle tunnel in de rots. Eenmaal daar binnen hingen haar kettingen. De rots was stevig en het was ruim binnen. Het leek alsof er twee aparte kamers waren.
Ideaal dus om Teoh niet langer ''voor de gek te houden.'' Ze was nu eenmaal een weerwolf en hij moest het weten.
Eleanor voelde de nervositeit door haar lichaan stromen. De sigaret bood nauwelijks weerstand tegen die stress. Teoh kon ieder moment hier zijn. Misschien dacht hij eerder aan een stoeipartij in het bos bij volle maan... Ze had geen idee hoe ze het noest vertellen.

Teoh trok zijn muts wat dieper op zijn hoofd en blies in zijn handen. Ondanks dat het lente was, daalde de temperatuur behoorlijk in de avond. Hij had dan ook geen idee waarom Eleanor precies híer in het bos bij een of andere rotspartij had willen afspreken. Toch had hij niet verder gevraagd en liep hij nu verwachtingsvol naar de afgesproken plek. 'Eleanor!' riep hij al vanaf een afstandje met een brede glimlach. Wie weet wat ze allemaal met hem van plan was deze avond….