Founders Party Place

'Onze eerste nacht samen, onze verloving en die keer bij jou op de bank kan ik niet uit mijn hoofd krijgen. Vooral niet het tweede.' Hierbij keek ik haar met een glimlach aan. 'Maar het kan zijn dat ik je misschien hier en daar tekort ben geschoten?' Ook ik drukte mijn lippen terug enkel dit op haar voorhoofd.

'Op de eeuwigheid samen met jou,' maakte ik zijn toost compleet waarna ik een slok nam. Ik wist wel dat hij wel meet dingen zou doen omdat ik het was. Hetzelfde gold toch ook voor mij. Hoewel ik misschien een beetje zou plagen als het om iets onschuldigs zou gaan, maar ik zou er niet eens over twijfelen als ik mijn leven voor hem zou moeten geven. Niet meer.

De hele intensiteit tussen mij en Arthur was omgeslagen. Ik wist dat dit kwam door het feit dat ik me had durven kwetsbaar op te stellen voor hem, hem durven een kijkje te geven in mijn gevoelens. Enkel keek ik hem aan. 'Bedankt,' Integenstelling tot hem kon ik gemakkelijk nog een glimlach laten vloeien en dronk hierna van mijn drankje. 'Toch moet ik toegeven dat vroeger het er nog indrukwekkende uitzag; als klein kind.'

Met haar toost stemde ik volledig in en ik drukte mijn lippen subtiel op die van haar. Ik had gezien dat er al vele foto's waren gemaakt en om eerlijk zijn probeerde ik de fotografen zoveel mogelijk te vermijden. Ik stond op oude foto's van andere feesten, in de jaren vijftig, en er waren altijd foto's die in het gemeentehuis kwamen te hangen en dat was niet de bedoeling.

Ik luisterde naar zijn woorden en dacht aan de momenten terug. Ja, ze waren prachtig. 'De verloving was het mooist,' stemde ik geheel met hem in. Ik keek hem aan en schudde ongelovig mijn hoofd. 'Je bent me nooit tekort geschoten, echt waar Sebastiaan.' Ik liet mijn handen over zijn wangen glijden en keek hem geruststellend aan.

Ik moest hard lachen om de opmerking van Logan. Snel daarna nam ik flinke slokken van de fles drank die ik bij me droeg en keek de drie daarna aan. 'Blijf niet bij mij in de buurt. Mijn moeder loopt hier ergens rond met een camera en nee, je wilt echt niet bij haar op de foto.' Ik nam nog een slok en keek om me heen, een plan beramend op de dode boel hier een beetje op te leuken.

'Inderdaad, daar heb je gelijk in. Maar alles leek vroeger groter, beter, geweldiger.' Haar glimlach was aanstekelijk en ik pakte haar hand vast, omdat ik het nog vervelender vond hier naast haar te staan en zo afstandelijk te zijn dan helemaal niet bij haar te zijn. 'Eleanor, ik weet dat dit niet de goede plek is om te praten en ik weet dat ik nogal de foute dingen doe en zeg, maar je moet weten dat je werkelijk veel voor me betekent. Meer dan ik soms toe durf te geven.'

Ik kuste hem terug terwijl ik mijn handen rond zijn middel liet glijden. Mijn hoofd legde ik even tegen zijn schouder aan in een knuffel. In de tijd dat Mystic Falls was opgericht had dat niet echt gekund. Een kus op de hand. Uitgebreid zoenen zat er toen niet echt bij in het openbaar. Ik plaatste zachtjes zijn lippen in zijn nek waarna ik hem weer meer los liet en een slok nam van de champagne.

Ik snapte werkelijk niet hoe Teoh zo... zo vrolijk kon doen. Dat sierde hem ook enorm, de lach die bijna altijd op zijn gezicht te vinden was. Terwijl ik elke keer als hij in de buurt was of zelfs maar in mijn gedachten boven kwam drijven, wat de laatste tijd vaak zat gebeurden, enkel kon denken aan hoe ik hem miste en zeker als hij in de buurt was vond ik het zo moeilijk hoe ik me op moest stellen tegenover hem. Elke keer merkte ik mijn eigen tegenstrijdigheden. Wel of niet toegeven aan de verleiding hem aanspreken, net even aanraken, zijn hand vast nemen, dingen aan hem vragen, dingen tegen hem zeggen, hem een kus te geven. Ik merkte dat ik hem zo ongeveer aanstaarde en liet mijn blik afdwalen naar de grond. De keuze tussen bij hem zijn en voorkomen dat zijn moeder een foto maakte was niet zo heel moeilijk.

Even leek ik uit het veld geslagen bij zijn woorden. Mijn vingers vouwde zich rond zijn hand. 'Niet dat ik geweldig goed ben met woorden, Arthur, maar wat ik zei toen of ooit heb gezegd is eerlijk en oprecht.' Met een klein glimlachen weer zette ik mijn drank weg.

'Katy haalt de woorden uit mijn mond,' zei ik lachend en ik sloot even mijn arm om haar nek. Spontaan keek ik weer om me heen, zoekend naar iemand die mijn avond wat boeiender kon maken. Daarna volgde ik Genevieve naar de dranktafel en pakte een fles op, om eruit te drinken. 'Goed spul,' murmelde ik in mezelf.

Ik nam nog een slok van de drank en merkte dat ik al wat losser werd. Ingedronken voor het feest en hier ook nog, dat voelde ik nu wel. Ik keek naar Alicia en liep daarna naar haar toe, om haar op te tillen. 'Niet zo verdrietig kijken, Alicia,' lachte hij en hield haar om haar middel vast. 'We gaan zometeen samen dansen!'

'Dat weet ik. Je bent een van de eerlijkste personen die ik ken. Maar soms lijkt alsof je niet eerlijk tegenover jezelf bent, Ellie.' Met een droevige glimlach keek ik haar aan en streelde met mijn duim over haar hand. 'En ik zal vanaf nu proberen net zo eerlijk te zijn als jij tegen mij bent. Ik kan het je alleen niet beloven.' Er was veel waarvan ik wist dat ik het nooit met iemand zou delen, maar tevens was er veel dat ik met Eleanor wilde delen.

Ik ving Alicia's blik op en wierp haar een steunende glimlach. Dit was waarschijnlijk een van de weinige keren dat ik me ergerde aan Teoh's vrolijkheid, ik kon me goed voorstellen dat Alicia geen idee had wat ze nu met hem aan moest. Het was ook niet niks natuurlijk om ineens te weten te komen dat heksen bestaan en je vriendin er een is. In dat opzicht had ik geluk met Logan, dat hij al kennis had van het bestaan van mythische wezens. Maar toch.. Ik voegde me weer bij Logan en pakte zijn hand terug vast.

Ik keek Gen en Tommy hoofdschuddend, maar glimlachend na en richtte mij toen op Heath en Katy. 'En dus bleven de 3 verstandigste over.' Grinnikend krulde ik een pluk haar en ging verder; 'Dus grote broer en kleine zus, wat hebben jullie de laatste tijd uitgevoerd?' Katy had ik nog niet gesproken sinds we hier waren, Heath zag ik nu voor het eerst, ik was nieuwsgierig naar wat zij hadden gedaan.

Toen Teoh me optilden sloeg ik automatisch mijn armen rond zijn hals zodat ik houvast had aan hem. Ik kon er ook niet aan doen dat ik even glimlachte. 'Samen dansen klinkt goed.' gaf ik toe. Hoewel vooral het samen gedeelte me aansprak want dansen was niet mijn sterkste kant.

Ik glimlachte naar Zoë en kuste haar terug waarna ik zag hoe Teoh en Alicia weer liefelijk bezig waren. Ik hield echt niet van ruzie tussen die twee. Hierna keek ik weer mijn vriendinnetje aan met een grote glimlach. 'Zin om samen te dansen?'

'God, ik hou echt zoveel van je, Igraine.' Hierbij drukte ik mijn lippen weer even op haar lippen waarna ik haar met een glimlach aankeek. 'Wedden dat onze huwelijksnacht het mooiste van alle nachten zal worden?' Mijn ogen gleden over de vele mensen en daarbij herkende ze een blonde verschijning die onweerstaanbaar was voor vele mannen. Genevieve. Die trut zou mijn humeur niet naar beneden halen.

Enkel stak ik persterig mijn tong uit naat Katy. Ze was de jongste en ik plaagde nu eenmaal haar graag. 'Ik zat in Londen en had een leuke tijd daar.' Hierbij keek ik Harper aan. Geen idee of ze samen waren gebleven al die tijd of niet. Soms gingen we echt allemaal onze eigen kant op.

Ik legde mijn gezicht in zijn hals en glimlachte. 'Ik weet zeker dat dat onze mooiste nacht zal worden,' zei ik zachtjes en keek blij naar hem op. Daarna volgde ik zijn blik en zag Genevieve staan met haar familie. Ik wist niet of ze wat van plan waren vanavond, maar we zouden het wel meemaken. Een nerveuze rilling liep over mijn rug, maar daarna keerde ik me snel weer naar Sebastiaan om.

Mijn andere arm kwam op zijn middel waarbij mijn hoofd even tegen zijn borstkas ruste. Zachtjes begon ik met dansen en keek om mijn schouder naar Zoë en Daniël, Logan en Frances en natuurlijk ook Teoh met zijn Alicia. Ik was jaloers geweest, maar opeens was ik dat niet meer. 'Ik ben niet degene waar je al je zonden bij moet opbiechten. Wees enkel jezelf; degene die ik zo graag mag.'

Toen mijn champagne opwas pakte ik haar hand weer vast. 'Zullen we dan maar een dansje wagen?' Zei ik glimlachend en zette het lege glas op de tafel neer. Bah - ik hield totaal niet van dansen, maar omdat zij het was vond ik het nog wel gaan.

Mijn blik viel op Sebastiaan die samen met Igraine aan het dansen was. Een glimlach sierde mijn lippen terwijl ik op hen afliep. 'Igraine, Sebastiaan.' Zei ik plechtig, terwijl ik een kleine buiging maakte - zoals het hoorde in de tijd van toen. Ik tuitte mijn lippen lichtjes, me inhoudend zodat ik geen ongepaste opmerking zou maken. Niet dat het me heel veel uitmaakte, maar ik deed het voor de goede orde.

Enthousiast knikte ik toen hij begon over dansen. Ik hield als geen ander van dansen. Het maakte niet uit wat voor stijl: Ik vond het leuk. Voorzichtig pakte ik zijn hand vast en drukte hier een kusje op. Ik wist dat de man dit hoorde te doen, maar in dit tijdperk was het net zo normaal voor vrouwen.

Een brede glimlach ontstond rond mijn lippen. Mijn glas was al leg dus die stond al snel op de tafel waarna ik hem aan zijn handen meenam richting de menigte die dansten. Dit was een ideale plek voor wat klassiekere dans, die ging ik niet laten schieten. 'Ik zal je niet kwellen met een dans zonder lichamelijk contact,' zei ik met een plagende glimlach waarna ik hem zachtjes kuste en mijn handen naar zijn bovenarms n hand te brengen.