Het huis van Samuel

Ze ging met hem mee naar boven en liep zijn kamer in. Het was typisch een jongenskamer, nit bijzonder en een beetje rommelig. Ze keek de kamer rond en wachtte nog even met zitten. Ariël was altijd zo nieuwsgierig, ze bekeek altijd alles. Pas toen ze perongeluk zijn ondergoedla opende, ging ze maar snel naast hem zitten. Al snel zat ze weer tegen hem aan en keek hem glimlachend aan. 'Ik ben vast niet het eerste meisje dat hier is geweest.'

Samuel begon te lachen en schudde zijn hoofd. 'Nee, je bent niet de eerste.' beaamde hij en haalde zijn schouders op. 'Maar niet ieder meisje dat hier is gekomen is zo speciaal.' voegde hij er wat zachter aan toe. Hij kon veel meisjes krijgen, maar hij bleef onhandig als t aankwam op flirten en dat soort dingen.

'Verbaast me niets,' giechelde ze en prikte in zijn buik. 'Ik hoor de meisjes wel over je praten. De cheerleaders kijken me altijd boos aan, omdat ze weten dat ik met je omga.' Ze keek hem met een tedere blik aan en drukte een kus op zijn wang. 'Je bent een schat, Samuel. Dat weet je toch wel he?' Ze legde weer haar hoofd op zijn schouder en sloot even haar ogen.

Hij keek haar aan en haalde zijn schouders op. 'Ach, eerlijk gezegd geef ik niet zoveel om al die cheerleaders.' zei Samuel. Alleen Zoë dan. 'Ik ben een schat?' herhaalde hij ongeloofwaardig en begon zacht te lachen. 'Die hoor ik niet vaak, en zeker niet van zo'n leuk meisje als jij.'

'Nee, sommigen zijn inderdaad niet zo aardig. Aandacht een beetje naar hun hoofd gestegen,' giechelde ze en schopte haar schoenen uit om zo beter op het bankje te gaan zitten. Ze werd een beetje rood van zijn gevlei en legde haar hand op zijn knie, waar ze zachtjes even in kneep. 'Ja, je bent een hele lieve schat,' fluisterde ze en glimlachte naar hem.

'Jij ook.' verzekerde hij haar en drukte een kus op haar slaap. Hij wist niet wat het was, maar ze bracht iets in hem naar boven. Bij haar voelde hij zich op zijn gemak en dat was fijn. 'Wil je misschien nog iets te drinken?' vroeg hij, wijzend naar de mini koelkast die in de hoek van de kamer stond.

Ze glimlachte bij het kusje op haar slaap en legde weer haar hoofd op zijn schouder. Het was prima zo, gewoon lekker samen in zijn kamer zitten en wat kletsen. Toch had ze zo de neiging om hem gewoon vast te houden en haar lippen op de zijne te drukken... Niet dat ze dat zou durven. 'Ja graag,' glimlachte ze en hield haar hoofd scheef. 'Heb je misschien wat... sterks?'

Samuel opende zijn koelkastje en pakte er een fles Whisky uit, de koelkast beneden was vol, dus zijn vader stond erop dat deze bij hem zou liggen. Waarschijnlijk mocht hij er niet aankomen, maar voor haar had hij die klappen wel over. 'Ik heb alleen nog een fles whisky van m'n pa hier liggen.' mompelde hij en hield deze omhoog.

Ze keek hem enthousiast aan en klapte vrolijk in haar handen. 'Whisky!' zei ze opgewekt en liep naar hem toe. 'Ik ben er gek op!' Ze zocht naar glazen, maar toen ze ze een, twee, drie niet kon vinden, opende ze de fles en nam er een slok uit. Ze nam de fles mee naar de bank en wenkte dat hij weer naast haar moest zitten. 'Wat een luxe zeg, een minibar mét whisky!'

Samuel grinnikte bij de aanblik van het kleine meisje met de Whisky fles in haar hand en pakte een glas van zijn nachtkastje af. Hij zag er schoon uit, dus gaf hij deze aan haar. 'Zolang hij maar niet leeg gaat, dan is het prima.' grapte hij en ging weer naast haar zitten

Ze nam het glas dankbaar aan en schonk er wat whisky in. Na zelf een slokje genomen te hebben, gaf ze het glas aan Samuel en een kus op zijn wang. 'Drink het maar op!' giechelde ze opgewonden en keek hem toen serieus aan. 'We gaan de fles niet opmaken, als je dat liever niet wilt. En we moeten nog wat plek voor drank overhouden voor vanavond,' glimlachte ze.

'Mij maakt het niet uit, maar ik denk niet dat je mijn vader er heel erg blij mee is als zijn fles Whisky leeg is.' zei hij met een grijns en trok haar dichter naar zich toe. 'Ja, we moeten inderdaad ook nog wel wat plek over hebben voor vanavond.' Hij had er echt heel erg veel zin in om met haar uit te gaan vanavond. 'Ik heb zin in vanavond.' zei hij enthousiast en glimlachte toen hij het glas in zijn handen kreeg.

'Vaders ook altijd met hun whisky hè?!' lachte ze en liet zich naar hem toe trekken. Ze legde een hand op zijn borst en haar hoofd op zijn schouder. 'Ik ook,' zei ze vrolijk. 'Zullen we anders ook uit eten gaan? Dan hebben je ouders ook weer een avondje voor elkaar.' Voordat hij een slok kon nemen, nam ze er zelf nog eentje en keek hem plagerig aan.

'Vaders en hun Whisky.' beaamde Samuel lachend - hoewel hij er eigenlijk helemaal niet om kon lachen - en knikte vervolgens. 'Uit eten, goed idee! Waar wil je naartoe? Ik trakteer.' Hij had zijn magere salaris weer eens binnengekregen, maar hij gaf het met liefde aan haar uit. Je deed tenslotte alles voor degene die je leuk vond, toch?

Ze kroop op zijn schoot en gleed met haar vingers langs zijn wang. 'Iets intiems, gezelligs, Italiaans misschien.' Ze keek hem geschrokken aan en schudde snel haar hoofd. 'Nee joh, we splitsen het! Het was mijn idee, dan wil ik echt niet dat je alles gaat betalen, gekkie!' Ze glimlachte naar hem en liet haar vingers in zijn nek kriebelen.

'Italiaans hè, ik weet wel een mooi plekje.' zei hij zachtjes en dit keer was het zijn beurt om zijn hoofd te schudden. 'Nee, ik sta erop dat ik het betaal - anders ga ik niet mee.' Plagerig keek hij haar aan en gaf haar een zachte por in haar zij. 'Het is kiezen of delen lieve Ariël.' Oh god, had hij nou werkelijk lieve Ariël gezegd?

Met open mond keek ze hem aan en lachte ongelovig. 'Wat ben jij erg, Sam!' giechelde ze en prikte in zijn buik. Ze beet nog even twijfelend op haar lip en gaf toen toch toe. 'Oké, jij mag betalen. Maar dan betaal ik de drankjes in de bar! Deal?' Ze sloeg haar armen om zijn nek en hield haar hoofd glimlachend schuin. 'Je bent echt geweldig, Sam.'

Samuel vernauwde zijn ogen voor een enkele seconde en begon daarna te lachen. 'Je hebt een deal, prinsesje.' grapte hij en glimlachte naar haar. Zíj was geweldig, maar hij had de ballen er niet voor om het tegen haar te zeggen. Zodra hij iemand echt ontzettend leuk vond, werd hij een totaal ander persoon.

Ze stak haar handen in de lucht en juichte enthousiast. 'Yes, een deal!' giechelde ze. Ze was echt een overenthousiast persoon. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst en glimlachte vol geluk. Ze had geen leukere middag kunnen wensen. 'Zullen we zometeen dan maar gaan? Dan zijn we er op tijd en hoeven we niet onnodig lang te wachten.'

Hij moest lachen door haar enthousiasme, het was leuk om te zien dat ze zo blij kon zijn van iets kleins. De meeste mensen die hij kende waren alleen blij als ze het grootste en het beste kregen wat er was, maar zij leek dingen beter te waarderen. Kort keek hij haar aan, en hij had geen idee waar het vandaan kwam, maar hij kon niet anders dan zijn lippen zachtjes op die van haar te drukken.

Ze vond het heerlijk om hem te zien lachen en fleurde er ook helemaal door op. Toch was ze best verbaasd toen hij haar kuste, maar daardoor niet minder blij. Onmiddellijk lagen haar handen op zijn wangen en kuste ze hem terug. Hij was zo lief, maar leek het totaal niet door te hebben. Vreselijk vond ze dat. Ze maakte zich van hem los en glimlachte breed. 'Ik dacht al, wanneer zou het nou eindelijk gebeuren?' plaagde ze.

Samuel keek haar met een halve glimlach aan, maar antwoordde niet. Dat was inderdaad een goede vraag, het zat eraan te komen en misschien had hij wel veel te lang gewacht. Dat haalde niet weg dat hij er erg van genoot. Zonder iets te zeggen, pakte hij haar tere gezichtje tussen zijn handen - die gigantisch leken - en kuste haar nogmaals zachtjes op haar lippen.

Ze kuste hem vol overgave terug en sloeg haar armen om zijn nek om hem zo dichtbij te trekken. Ze maakte zich weer los en giechelde vrolijk. 'Je handen eten mijn hoofd bijna op, zo groot zijn ze!' Ze plaagde hem en met haar hand over zijn borst. 'En ik zal me maar inhouden om over grote handen een stomme grap te maken.' Ze moest lachen en kuste hem weer.

Samuel lachte naar haar en tikte haar neus speels aan. 'Pas maar op kleintje, want jou krijg ik nog wel eens.' plaagde hij haar en kuste haar nogmaals zachtjes. Ja, hij vond haar echt heel erg leuk, nu wist hij het zeker. Zoë was verleden tijd - tuurlijk zou hij haar altijd zien als een bijzonder meisje, maar daar viel Ariel nu ook onder.

'Daar twijfel ik niet over,' giechelde ze en zette haar knieën aan beide zijden van zijn middel. Zo duwde ze haarzelf tegen hem aan en sloeg weer haar armen om hem heen. Met haar vinger streelde ze zijn wang en drukte weer zachtjes haar lippen op de zijne. 'Als we zo door blijven gaan, dan komen we vanavond helemaal niet weg uit je kamer,' grinnikte ze en legde haar hoofd op zijn borst. 'Ook al zou ik dat geen probleem vinden.'