Huis van Sebastiaan Vaugh en Igraine Green

Igraine kreunde zachtjes tegen zijn lippen aan door zijn aanrakingen en kussen. Het was een heerlijk gevoel om hem weer zo dichtbij haar te hebben en elkaar te beminnen. Voorzichtig streelde ze met haar hand over zijn rug en gleed ze met haar nagels oppervlakkig over zijn huid heen. Met een verlangende blik keek ze hem aan, terwijl ze zacht op zijn lip beet. Ze kon niet meer wachten.

Hij wist maar al te goed wat ze dacht en wat ze wou. Met geen geaarzel vervulde hij dat siwp verlangen waardoor enkel goedkeurende geluiden zijn mond verlieten. Hij wist dat dit verlangen naar wlkaar nooit zou eindigen.

Igraine kreunde zachtjes tegen zijn lippen aan en hield hem stevig vast tijdens zijn bewegingen. Ondertussen keek ze hem recht aan en speelde er een klein en gelukzalige glimlachje om haar lippen heen. Ze hield zo onvoorwaardelijk van haar verloofde. Haar benen klemden stevig om hem heen, terwijl ze haar hoogtepunt bereikte, en vermoeid liet ze haar hoofd zakken in de kussens.

Sebastiaan lachte eenmaal hun acties gedaan waren. Hij streelde zacht door haar haren. Dit had hun goed gedaan. 'Dus wat wou je nu doen?' Hij glimlachte naar haar en ging naast haar liggen. Het zweet veegde hij weg met zijn arm.

Igraine lachte ook gelukzalig en draaide zich op haar zij naar hem toe. 'Eerst de kamer verder opruimen en dan naar het huisje toe? Of we gaan in het centrum iets leuks doen, iets drinken bijvoorbeeld?' Ze veegde enkele plukken haar van zijn bezwete voorhoofd af en drukte een kus op zijn neus. 'Al zal het een hele klus worden om mij uit dit bed te krijgen,' giechelde ze, 'of aangekleed!'

'Hmmm,' glimlachte hij en drukte een kusje op haar voorhoofd. 'Jij kiest maar Igraine. En ik denk dat kleren aan doen nog wel net lukt.' Hierbij grijnsde hij naar haar. 'In het huisje kan je ze natuurlijk altijd weer uitdoen.'

Igraine gleed speels met haar vingers langs zijn zij en middel en kwam toen overeind, om met pretoogjes op hem te gaan zitten. Liefdevol gleed ze met haar handen over zijn borst en boog ze voorover, om zacht zijn lippen te kussen. 'Dan wordt het ons huisje,' fluisterde ze in zijn oor, waarna ze weer overeind ging zitten. Ze pakte zijn handen vast en legde deze op haar lichaam. 'Ik ga komende week naar een jurk voor de bruiloft zoeken.'

Sebastiaan genoot ervan hoe zij hem aanraakte. Zacht drukte hij zijn lippen op die van haar. Hij hield zoveel van deze vrouw. 'Dus ons huisjel wordt het vandaag.' Hij strekte zich uit. 'Had je dan al een idee hoe de jurk eruit moet zien?'

Ook Igraine strekte zich uit en haalde haar handen door haar ietwat klitterige haar. Ze schudde haar hoofd als antwoord op zijn vraag. 'Daarom ga ik ook kijken. Buiten Mystic Falls blijkt een heel leuk winkeltje te zijn met prachtige jurken, dus ik denk dat ik daar maar naartoe ga.' Zacht drukte ze enkele kusjes op zijn schouders en borst, waarna ze toch maar uit bed stapte. Ze opende de kledingkast en bedacht zich wat ze aan zou doen.

[haha so funny, mila kunis is in het echt zwanger!]

'Misschien moet ik ook maar eens een nieuw pak aanschaffen.' Hij stond op en rekte zich uit waarbij hij ook naar de kleerkast liep. Speels sloeg hij op Igraine haar billen. Het ging nogal snel waardoor hij haar heilig, maar vooral grijnzend aankeek. 'Geef het geld maar uit!' Hij nam.zichzelf schoon ondergord, een grijze jeans en effen bordeaux T-shirt.
---
JAAA! Wat een mooi kindje wordt dat!

Met een brutale en plagerige grijns trok ze een heel pikant setje lingerie aan en draaide ze enkele rondje, om het setje te showen. Ze had het net nieuw gekocht en nog niet eerder aan gehad. Daarna trok ze een wit shirt erover aan en een kort, kleurig broekje. 'Dat moet wel goed komen met het geld,' zei ze met een knipoog en ging weer tegen hem aan staan, om een kus op zijn lippen te drukken. 'Wat heb je in gedachte als pak? Zwart of juist een andere kleur?'

'Ook weer niet alles op maken, mijn liefste.' Hierbij keek hij met een glimlach naar haar. 'Ik denk wel zwart of wel donkerblauw.Om eerlijk te zijn zou ik het niet weten...' Hij nam haar in zijn armen en drukte een kus op haar lippen. 'Gelukkig heb ik daarvoor jou.'
--
Ook verder met TeohxEllie?

Liefdevol gleed ze met haar duim over zijn wang en glimlachte ze geruststellend. 'Ik zal niet alles opmaken,' beloofde ze, waarna ze hem langzaam en teder terug kuste. Daarna deed ze een staart in haar haren en deed ze haar oorbellen in. 'Zullen we anders eerst in het centrum gaan kijken naar een pak en daarna naar het huisje, om te kijken hoe we het kunnen opknappen? Ik vind beide kleuren trouwens prachtig.'

—
Ja, wauw, stom, helemaal vergeten! O: zal meteen reageren!

'Maar ik zit niet bij de marine, noch bij het leger. Vandaar dat ik nogal twijfel over het blauwe pak.' Hij vond het zo typisch Amerikaans als je in de marine zat. 'Ja, is een goed idee.' Hij stond op, nam haar hand vast en liep samen met haar naar beneden, deed zijn schoenen aan en nam zijn geld samen met zijn sleutels. De Range Rover stond blinkend voor de deur. Het was werkelijk zijn geliefde auto.

Igraine stapte in haar hakken, deed haar zonnebril op en liep achter Sebastiaan aan naar buiten. 'Daar heb je gelijk in, maar het blijft een mooie kleur. Je moet het zometeen maar gewoon even passen, dat effect zal vast meevallen.' Ze stootte plagerig met haar heup tegen de zijne aan en liep naar de passagierskant van de auto. 'En in alle kleuren ben je knap.' Ze knipoogde en legde haar benen op het dashboard, terwijl ze het raampje naar beneden deed. Het was plotseling erg warm geworden in Mystic Falls.

De zomer kwam eraan in Mystic Falls. Sebastiaan startte de motor en zette zijn favoriete muziek. 'Dan nog, ik wil gewoon dat alles perfect is voor ons.' Hierbij haalde hij een auto in en negeerde een oranje licht door nog snel over te steken. Hij keek ernaar uit om samen wat tijd in het huisje door te brengen. Dat was helemaal van hen en verder kwam er werkelijk niemand. Vandaar dat Sebastiaan er al de tijd van de wereld in stak.

Igraine keek uit het raam naar buiten en zag de wereld langs hen heen zoeven. Sebastiaan reed altijd hard, maar ze had zich nog nooit onveilig gevoeld. Liefdevol legde ze haar hand op zijn bovenbeen en kneep ze er zachtjes in. 'Het wordt ook perfect, dat weet ik zeker.' Eenmaal in het centrum pakte ze haar tas vast en stapte ze uit de auto. Met haar vrije hand hield ze de zijne vast en verwikkelde ze haar vingers in de zijne. ''Dus, allereerst een pak,' zei ze glunderend en nam hem mee naar een herenzaak. Ze had zich in tijden niet meer zo gelukkig en menselijk gevoeld.

Het was werkelijk raar om zich voor te doen als een doodnormaal koppel dat ging trouwen. Voor hen was de eed echter voor altijd. 'Wedden dat ik met het zwart pak terug naar huis ga?' Op dat vlak was Sabastiaan nogal klassiek.
Hij keek de zaak rond met Igraine aan zijn hand. 'Een wit hemd of wat moet ik eronder aan doen? Das of strikje?' Hij had teveel vragen in zijn hoofd. Vragen die niet van levensbelang.

Igraine zocht met haar vrije hand naar een aantal mooie pakken en kneep zacht in Sebastiaan's hand. 'Een wit hemd met een stropdas. Laten we maar gewoon voor klassiek gaan.' Ze keek gelukzalig naar hem en duwde hem samen met de pakken een kleedhokje in. Zelf nam ze plaats op een stoel tegenover de hokjes en kletste ze samen met de man die in de winkel werkte. Hij had nog een aantal ideeën voor een geschikt pak en kwam zo nu en dan met nog wat spullen aan. Na enkele minuten stond ze op en deed ze het pashokje een klein beetje open, zodat ze naar binnen kon kijken. 'Hulp nodig?' glimlachte ze, terwijl ze vragend op haar lip beet. Ze was enorm enthousiast over het feit dat ze nu werkelijk zijn pak voor de bruiloft zouden kopen.

'Wel,' Sebastiaan was er in geslaagd om zichzelf in een zwart klassiek pak te hijsen en deed nog net de lastste knoopjes van zijn hem toe. 'Wat vind je?' Hij draaide zich naar haar toe zodat ze de stropdas kon binden, maar trok haar bij haar heupen zacht binnen in de kledingskamers. Hier kuste hij haar lieflijk op haar lippen. 'Prachtige verloofde van mij.'

Igraine keek bewonderend naar het mooie, zwarte pak en wou net zijn stropdas goed doen, toen hij haar plotseling het kleedhokje in trok. Glimlachend kuste ze hem terug en probeerde ondertussen zijn stropdas te strikken. 'Je leidt me af, Sebas!' giechelde ze, waarna ze zijn stropdas strikte en enkele kussen op zijn kaak en in zijn nek drukte. 'Het staat je prachtig,' murmelde ze tegen zijn huid aan. Daarna keek ze hem liefdevol aan en deed ze ondertussen zijn overhemd in zijn broek. 'Ik meen het echt, ik denk dat dit echt het pak is.'