De openluchtvoorstelling

'Ja wel.' zei ik als een constatering, want het was natuurlijk waar. 'Ja, Logan, je staat er tegenover een. Misschien is dit ontzettend ongeloofwaardig, maar ik wil echt niet meer tegen je liegen.' Even staarde ik naar de lucht en voelde ik mijn hand lichtjes trillen. Waarom kon ik het niet simpelweg zeggen?

Nog verwarder dan eerst keek ik haar aan. 'Ben je dan een vampier of een heks?' Het drong nog niet goed tot me door, eigenlijk totaal niet. 'Nou ja, het is eigenlijk niet zo ongeloofwaardig, want ik ben er zelf ook eentje,' zei ik droogjes. Ik pakte haar handen nog iets steviger vast, om te laten zien dat ik niet boos was. 'Dus ben je een vampier of heks? Of een engeltje?' Ik kon het niet laten en drukte even een kusje op haar voorhoofd.

'Omdat ze vrouwen zijn en complexe wezens. Dat is de reden waarom.' Ik keek even weer naar haar en kuste haar zacht op haar lippen. Ik genoot veel te veel van haar. 'Ik bedoelde het trouwens niet op de slechte manier van die opwinding. Hoewel het nog niet zo slecht is,' De laatste woorden waren er om haar te plagen.

'Aha, dus jij man bent maar een simpel iets?' vroeg ik plagerig en kneep even in zijn knie. Ik kuste hem ook en glimlachte tegen zijn lippen aan. 'Weet ik. Al mag je weten dat ik heel veel opwinding bij je beleef.' Ik trok mezelf op, zodat ik opnieuw op zijn schoot zat, en zijn lippen dus makkelijker kon bereiken.

Dat luchtte ontzettend op, ik voelde het gewicht van de leugen of nou ja het weerhouden van de waarheid van mijn schouders afvallen. 'Een heks, ik ben een heks, zonder wratten en grijs haar, maar met alle andere fratsen.' zei ik grinnikend en ik glimlachte opgelucht toen hij niet boos werd. Hij had een reden om boos te zijn en toch was hij het niet, dat stelde me alleen maar heel erg gerust.

Even keek ik haar ongelovig aan. Het begon me nu iets meer door te dringen. En het was nog best een shock ook, ik kon niet eens om haar best wel grappige woorden lachen. 'Maar, waarom had je me het niet eerder verteld? Je wist toch wel dat ik niet boos zou worden?' Ik glimlachte en knuffelde haar. 'Heksen en wolven zijn toch hopelijk geen vijanden he?'

'Ik weet het niet, misschien omdat ik het nog nooit iemand verteld heb?' Waarschijnlijk omdat ik bang was dat Logan me raar zou vinden, ook al wist ik dat Logan dat nooit zou denken. 'Nee, geen vijanden, dat zeker niet, al moet ik zeggen dat heksen vaak wel iets met katten hebben en niet met wolven.' Glimlachend keek ik naar hem op.

Nu moest ik wel om haar woorden lachen en hield haar stevig vast. 'Al heb ik dan weer weinig met katten. Zie je Frankie, stiekem passen we totaal niet bij elkaar.' Ik boog naar voren en drukte mijn voorhoofd tegen de hare. 'Ik ben blij dat je het me verteld hebt,' zei ik gemeend. Mijn vingers verstrengelde ik met de hare en ik drukte een kus op haar voorhoofd. Het was alsof de laatste muur tussen ons nu weg was.

Ik lachte zachtjes en zette een stap dichter naar Logan toe als dat nog kon. Ik had me altijd al wel op mijn gemak gevoeld bij Logan, maar nu leek het nog logischer en simpeler dat ik bij hem was. Glimlachend keek ik alleen maar naar hem en in een impuls drukte ik mijn lippen op die van hem. Ik was niet zo van de spontane acties, maar dat deed Logan nou eenmaal met mij, ik dacht niet meer na en deed gewoon.

Ik was natuurlijk blij dat ze het gezegd had, maar was ook wel weer bezorgd geworden. Straks wilden mensen haar pijn doen, of had ze ook pijn met haar gave. Maar toen ze me kuste, ging dat allemaal weg. Ik legde mijn hand op haar wang en drukte ook mijn lippen tegen de hare aan. No thinking, just do it. Zo dacht ik al constant, maar had het nooit gedurfd. En ik was blij dat het nu wel was gebeurd, want over veel dingen twijfelde ik, maar ik wist honderd procent zeker dat ik echt verliefd op haar was.

In het moment van de handeling gingen er al gedachten door mijn hoofd dat het niet slim was, dat ik het niet moest doen, maar toen hij me terug kuste verdwenen deze gedachten meteen. Ik had al jaren mijn best gedaan mensen op afstand te houden, behalve mijn moeder en oma, maar sinds dit jaar was mijn motto dat mensen je alleen konden kwetsen wanneer je ze dicht bij liet komen eigenlijk geheel verandert. Voorzichtig legde ik mijn hand in zijn nek terwijl onze lippen elkaar nog steeds raakten.

Ik liet haar lippen even met rust, maar hield nog wel haar handen vast, die fijn warm waren. 'Wat een openbaringen zeg, in paar weken. Ik mag denk ik wel met zekerheid zeggen dat het tussen ons niet saai gaat worden.' Opnieuw drukte ik kort mijn lippen op de hare en keek haar toen even aan. 'Je weet wel dat ik zometeen allemaal vragen op je ga afvuren, he?'

Ademloos lachte ik zachtjes toen er weer wat ruimte tussen ons in was en ik keek naar de grond onder ons. 'Laten we het niet hopen, nee.' reageerde ik en ontving zijn kus met een glimlach. 'Ja, dat begrijp ik, wat wil je weten?' Ik hield mijn hoofd wat schuin en blies een pluk haar uit mijn gezicht.

Toen de pluk die ze wegblies niet uit haar gezicht wegging, veegde ik hem achter haar oor en wist meteen wat ik wou vragen. 'Doen dingen bij jou pijn?' Ik beet op mijn lip, want ik wou het echt niet. Bij mij deed het pijn, maar ik was dan ook een sterke en brede jongen. En Frances was een tenger meisje, die zou er veel meer last van hebben. 'En weten je moeder en oma het?'

Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, soms als ik mijn krachten te veel benut, dan raak ik mijn energie kwijt, dan ben ik uitgeput tot flauwvallen toe, maar pijn doet het niet. Behalve als ik me brand aan het vuur of als ik een verkeerd ingrediënt ergens aan toe voeg.' Ik kon een lachje niet onderdrukken, het was lief dat dat zijn eerste vraag was, of het pijn deed. 'Ja, en sterker nog, ik heb het van hen geërfd.'

Ik zuchtte opgelucht toen ik hoorde en leunde opnieuw tegen de boom aan. 'En je moeder en oma? Als ze horen dat ik een weerwolf ben en nou ja, dat we een relatie hebben, gaan ze me dan niet in een kikker veranderen?' Ik grinnikte zachtjes en drukte een kus op haar hand. 'Als ik over paar dagen rot tegen je ga doen, beloof je me dat je er dan niets van aantrekt? Of beter, beloof me dat je me ontloopt.'

'Hmm, je zou willen dat ze je in een kikker veranderen, wat ze echt met je zullen gaan doen is vele malen erger.' zei ik grinnikend en draaide even een rondje om de omgeving te bekijken. 'Ik ben heel slecht in dingen beloven.' Ik keek weer naar Logan en vervolgde toen; 'Maar ik zal het proberen en als er iets is dat ik kan doen, of gewoon.. dan moet je het laten weten.'

Ik hielp haar weer gemakkelijk op mijn schoot en grijnsde tegen haar lippen aan. 'Geef toe dat een man veel simpeler is dan een vrouw. Weer plantte ik mijn lippen vol op die van haar. Igraine was echt degene waarvan ik kon houden.

Ik sloeg mijn armen om hem heen en keek hem toen speels aan. 'Oké dan, ik geef toe dat een man simpeler is. Ze kunnen in elk geval overal plassen waar ze willen, hoeven niet hun hele lichaam te scheren of een kind te baren. En mannen hoeven er niet altijd perfect uit te zien. Bij vrouwen word je daar meteen op afgerekend. En jullie lossen een ruzie op met een klap en bij vrouwen duurt het weken voordat het eindelijk weer goed is.' Ik glimlachte en trok mezelf dichter naar hem toe. 'Ik praat weer teveel he?'

Ik sloeg mijn armen om haar middel en glimlachte. 'Aha, je moet me niet bang maken voor je moeder en oma, straks durf ik niet meer bij je over de vloer te komen.' Ik plantte een kus in haar nek en fronste toen lichtjes. 'Dan laat ik het je weten,' beloofde ik. 'Maar ik ben niet mezelf in die tijd. Ik wil niet dat ik rare dingen tegen je ga zeggen.'

'Misschien,' zei ik mysterieus en grijnste toen. 'Nee hoor, jij bent stúkken leuker.' Ik bewoog een beetje met mijn benen en tikte met mijn vingers op mijn stuur. Ik werd nogal rusteloos van dit stilzitten in mijn stoel. 'Wil je de film graag zien, Alicia? Want dan ga ik even snel popcorn halen. En anders kunnen we wel even rondlopen. En mensen bespieden in hun auto!' Ik grijnste enthousiast.

Ik moest lachen toen hij begon te tikken. 'Je kan echt niet stilzitten hé?' Ik drukte een kus tegen zijn kaak en keek hem aan. 'I'm yours, dus zeg het maar.' als we de film gingen kijken zou hij waarschijnlijk toch eerst vastgebonden moeten worden.

'Speelt er eigenlijk iets tussen Arthur en jou?' Opeens door een fragment van de film dacht ik weer aan hen in het lerarenkamer. De twee konden goed met elkaar overweg en Igraine gaf me de intentie dat ik enkel om de seks het deed. Dit deed. Het was eigenlijk fijn om te praten. 'Het kwam opeens binnen.'

Ik trok mijn wenkbrauwen even verbaasd op en schudde mijn hoofd. 'Nee, we zijn vrienden,' zei ik eerlijk. 'Ik had een tijdje een crush op hem, nog voordat jij in Mystic Falls was, maar hij zag me toen geloof ik niet zo zitten, dus dat was ook alweer snel over. Maar nu dus gewoon vrienden.' Ik was niet iemand die dingen voor mensen verzweeg, dus vertelde ik het ook eerlijk. Ik legde mijn hoofd op zijn borst en sloot mijn ogen. 'Sorry als ik ooit het verkeerd heb laten blijken.'

'Maar nu is hij helemaal into you. Ik zag het, Iggie.' Ik hield niet van hoe haar spijtbetoog klonk. Dat was het laatste wat ik daadwerkelijk moest horen. 'Dus weet dat ik dit niet enkel doe om jou lichaam of de seks of wat dan ook, Igraine, want soms geef je me de indruk dat je denkt dat ik het daar alleen voor doe. Ik wil je niet kwijt.'