De Kantine

De kantine is een van de populairste plaatsen van Mystic Falls High School. Het is een grote kantine, met vele stoelen en tafels in allerlei gezellige hoekjes. Er staan meerdere automaten met onder andere snacks en blikjes/flesjes drinken. De sfeer die er hangt is echt heel erg gezellig. Op de muur is de mascotte van de school geverfd, en op de rest hangen allerlei grote foto's en schilderijen.

Maximaal aantal personen: Onbeperkt.

Met nog een halve appel in mijn hand, liep ik de kantine binnen. Het was aardig druk, maar dat hield me niet echt tegen. Zoals normaal liep ik naar de tafel toe, waar ik - met nog een aantal andere - altijd zat. Op een of andere manier was hij altijd vrij als we aankwamen. Op dit moment werd "wij" echter ingeruild voor Ik. Ik was namelijk alleen, ik had geen idee waar de andere waren - maar ik had geen zin om alleen rond te slenteren door de school, dus had ik maar besloten om hier te gaan zitten. Een liedje neuriënd keek ik de kantine rond in de hoop dat ik iemand zou herkennen.

Heel vaak kwam Alicia niet in de kantine, ze zat op school nooit bij Daniël wat maakte dat ze eigenlijk enkel zo nu en dan bij een groepje aanschoof. Daarbij hield ze meer van buiten zijn, buiten zitten. Niet als het kei hard regent natuurlijk, maar dan was er altijd wel een ander plekje. In de kantine was het eigenlijk altijd druk, iets wat haar niet aantrok om daar te gaan eten, geschreeuw, gelach, nee ze besteedde haar pauze liever anders. Ze liep regelrecht op een automaat af om daar een flesje cola uit te halen. Normaal nam ze eigenlijk altijd zelf wel iets mee, nu was ze dat gewoon vergeten. Met het flesje in har hand draaide ze zich weer om, ze keek hierbij gelijk richting Zoë die alleen aan een tafel zat. Ze besloot erbij te gaan zitten, dat kon best wel een keer.

Vanuit mijn ooghoeken zag ik een meisje aankomen die ik herkende als Alicia. Glimlachend nam ik nog een hap van mijn appel en gooide het klokhuis vervolgens in de prullenbak die achter mij stond. Uit mijn tas toverde ik een flesje water en keek nog een keertje om naar Alicia die alweer een stuk dichterbij was. 'Hey.' Glimlachte ik naar haar, terwijl ik mijn tas op de grond zette. Hier in de kantine was het altijd gezellig. Er was altijd wel iets waardigs te beleven, wat het ook zo leuk maakte. Soms hield ik echter niet van de drukte, en spendeerde ik mijn pauze in het geschiedenislokaal. Niet dat dit was toegestaan, maar dat maakte me eerlijk gezegd niet zoveel uit.

"Hoi" begroette Alicia Zoë. "Je vindt het vast niet erg als ik een van de lege stoelen opvul, toch?" Ze glimlachte even naar haar en schoof een van de stoelen naar achter. Ze wachtte niet echt op antwoord, maar buiten dat het niet echt te verwachtte was dat er iemand op die vraag nee zou zeggen, was Zoë er voor haar gevoel ook niet echt het type naar. Ze nam een slok uit haar cola flesje om deze daarna dicht te draaien en in haar tas te laten glijden. "Wat is het rustig hier, vergeleken met normaal." Alicia kwam dan niet vaak in de kantine, maar vaak als ze er was zat deze tafel vol, eigenlijk was deze tafel inmiddels de tafel van een bepaalde groep vrienden waar Zoë ook tot behoorden.

Lachend schudde ik mijn hoofd 'Tuurlijk niet, ga zitten.' Ik nam wat slokjes water uit mijn flesje en keek haar weer aan. 'Klopt, ik heb geen idee waar iedereen is, en aangezien ik toch niets beters te doen had, ging ik hier maar zitten.' Grinnikte ik. Kort keek ik haar eventjes aan en draaide vervolgens wat met het dopje van mijn flesje rond. 'Ik zie je hier eigenlijk nooit.' De zin kwam er vreemder uit dan dat ik hem in gedachte had. 'In de kantine bedoel ik hè.' Zei ik er toch nog maar snel achteraan. Nooit kon je weten hoe mensen op iets reageerde, dus je kon het beter maar save spelen vond ik.

"Ik snapte je" lachte Alicia, "Klopt ook trouwens, ik zit eigenlijk liever en vaker buiten, of ergens anders in de school," ze glimlachte even oprecht. "Het is hier vaak zo druk." zuchtte ze. "In de kantine bedoel ik," ze fronste even. Toen ze doorhad dat ze nu precies hetzelfde deed als Zoë net moest ze even lachen. Ze had onbewust het gezegd, omdat het nogal raar was om op te merken dat het vaak druk is waar Zoë zat. Nu ze er over na dacht klopte het wel, Zoë had eigenlijk altijd wel iemand om haar heen, althans zo leek het altijd op school.

Kort glimlachte ik naar haar en begon zacht te lachen toen ze precies hetzelfde deed, als ik daarnet. Uit mijn tas pakte ik nog een bakje druiven en zette deze voor mij neer. Ja, ik was echt een fruit verslaafde. Het was gezond, en lekker. Wat wilde je nog meer. 'Jij ook?' Ik gebaarde naar het bakje toe. 'Pak maar wanneer je wilt hoor.' Sinds dat ik Daniel echt leerde kennen, leerde ik Alicia ook kennen. Daarvoor had ik eigenlijk nog nooit echt met haar gesproken. Wel eens hoi gezegd, ofzoiets - maar daar hield het ook op. Dat had ik overigens met heel veel mensen. Ik kende slechts een paar mensen heel erg goed, zoals Eleanor en Teoh. Zo waren er nog wel een paar - maar niet erg veel. Misschien had het iets te maken met het feit dat ik menen niet echt snel vertrouwde. Eigenlijk meer wantrouw.

"Hmm lekker, dankje." zei ze toen Zoë aanbood dat ze best een druif mocht pakken als ze wilden. Ze kon de verleiding niet weerstaan en pakte een druif uit het bakje. Alicia wist nooit goed wat ze moest zeggen tegen mensen die ze amper kende. Zoals nu ook het geval was. Daarbij wou ze ook niet overgaan in standaard vragen, zoals wat voor les de ander hierna had, en zo verder.

'Eigenlijk ken ik je helemaal niet,' Begon ik glimlachend, terwijl ik nog een druif in mijn mond stopte. Nadat ik deze doorgeslikt had keek ik haar even aan. 'Vertel eens iets over jezelf.' Het was de meest logische vraag die ik op dit moment kon verzinnen. Zo kwam ik er tenminste een beetje achter wie ze was. Ik wist dat ze goede vrienden was met Daniel, maar daar hield het verder ook op. Volgens mij zaten we ook in hetzelfde jaar, maar hadden we maar een paar lessen samen.

Het klopte wat ze zei. Zij en Alicia kende elkaar eigenlijk niet. Ze zaten bij elkaar in de klas en dat was het dan ook wel weer. Hoewel dat voor veel mensen gold bij Alicia. Ze wist hooguit waar ze woonde omdat er ooit eens een feest of gelegenheid is geweest, maar verder wist ze niet veel van de meeste van haar klasgenoten. "Wat wil je weten?" lachte Alicia. "Ik woon aan de buitenrand van Mystic Falls, woon daar met mijn moeder, Daniël is mijn beste vriend, ik rijd in een oud barrel en uhm" ze wist verder niet zoveel te vertellen.

Zacht begon ik te lachen. 'Alles wat je kwijt wilt,' Antwoordde ik simpel. Van nature was ik altijd al nieuwsgierig geweest, zeker naar andere mensen. Het was een soort bevestiging voor mij, als hoe ik me tegenover andere kon gedragen. Vervolgens knikte ik. 'Nou ja - zal ik dan ook maar meteen beginnen.' Lachte ik, 'Ik ben dus Zoë, stiefzusje van Teoh. Zit als het goed is bij jou in de klas,' Lachte ik. 'Beste vriendin is Eleanor, en nou ja - verder kan ik niet zoveel bedenken wat interessant is.' Grinnikte ik.

"Hm, ik wist niet dat jij en Teoh stiefbroer en zus waren. Wel beter dat jullie het dan zo goed met elkaar kunnen vinden." Het verklaarde wel waarom ze in the Mystic Grill had gezegd dat ze sowieso met Teoh mee reed. Hoewel ze wat dat betreft net zo goed een stelletje hadden kunnen zijn. "Ja, volgens mij hebben we samen wat vakken." antwoorden ze op dat ze zei dat ze als het goed is bij elkaar in de klas zaten. "Kan het dat we met geschiedenis samen zitten?" Geschiedenis was misschien wel Alicia haar meest favoriete vak. Vooral omdat er veel over de geschiedenis van Mystic Falls verteld werd. Over dingen waar zij zich in interesseerde, iets wat bij andere vakken eigenlijk niet gebeurden.

'De meeste mensen weten het onderhand wel, maar het is niet zo dat ik ermee te koop hang.' Grinnikte ik. Vervolgens knikte ik toen ze begon over geschiedenis. 'Ja klopt inderdaad, volgens mij geschiedenis en Literatuur als ik me niet vergis.' Ik had werkelijk waar geen idee waarom ik Literatuur ooit als vak het gekozen. Het was werkelijk waar vreselijk. Ik kon het vak, inclusief de leraar wel vermorzelen. Meneer Burgh vertelde altijd zo ongelofelijk saai en daarbij, ik kon nooit iets goed doen bij die man. Van die gedachte moest ik even lachen.

Druk zoekend kwam ik de kantine binnen gelopen. Buiten had ik een tijdje op Alicia zitten wachten, maar ik had haar nog steeds niet gezien en dus ging ik op zoek. Ze had me belooft te helpen met geschiedenis. Alicia was daar vele malen beter in dan ik was, ook al was dit alles herhaling voor mij. Het frustreerde me dan ook mateloos dat ik nog steeds niet door had wat ze met de tekst bedoelden. Terwijl ik tussen de tafels en stoelen slingerde speurde ik de gehele kantine af, totdat ik Alicia vond. Blij baande ik me een weg in haar richting. 'Hey, Alicia!' zei ik glimlachend toen ik bij haar aankwam. Na een aantal seconden realiseerde ik me pas met wie ze aan tafel zat.

"Zou kunnen, met Literatuur slaap ik meestal." lachte ze. Achter zich hoorde ze hoe Frances haar begroeten, "Hey Frances" ze draaide even haar hoofd om. Gelijk vroeg ze zich af wat ze in godsnaam in de kantine deed, net als Alicia zat ze veel liever buiten, eigenlijk zaten ze altijd samen buiten. "Fuck, ik zou je helpen met geschiedenis." bedacht Alicia zich in een keer. "O, sorry ik was het helemaal vergeten, wat dom!" Ze kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan. Zoë en Frances waren niet echt een goede combinatie wist Alicia en nu zat zij met Zoë aan een tafel terwijl ze buiten Frances had moeten helpen met haar geschiedenis.

Verbaast keek ik op toen ik iemand Alicia's naam hoorde zeggen, toen ik zag wie het was - fronste ik even, heel kort. Nooit had ik geweten dat die twee met elkaar omgingen. Kort keek ik Frances even aan en glimlachte. 'Hey,' Begroette ik haar. Ik had geen zin om verder woorden eraan vuil te maken, dus besloot ik dat ook niet te doen. Mijn blik gleed eventjes naar Alicia en toen weer terug. Nu ik het zo bekeek, paste ze als vriendinnen best goed bij elkaar. Volgens mij hadden ze een beetje dezelfde hobby's en interesses.

Ik haalde mijn schouders op en glimlachte naar Alicia. 'Dat maakt niet uit joh, het kan ook een andere keer als dat beter uitkomt?' Met een schuchtige blik keek ik naar Zoë. Ik voelde me stom om me door haar aanwezigheid ongemakkelijk te voelen en dus glimlachte ik er stompzinnig op los, alsof als prima was tussen ons. 'Hoi.' begroette ik haar terug en sloeg mijn armen over elkaar.

"Hmm, ik weet niet of we nu nog genoeg tijd hebben." ze keek even schuld bewust naar Frances, omdat ze het vergeten was, maar ook omdat ze bij Zoë zat. "Ik weet eigenlijk niet eens hoe lang we nog pauze hebben," haar telefoon zat in haar tas en ze had geen horloge om en was simpelweg te lui om te kijken hoe laat het was. Alicia vond het niet bepaald fijn om zo tussen heb beide in te zitten, net als dat het niet ideaal was dat ze nu enkel tegen Frances praatte.

'Oké,' Begon ik. 'Ik denk dat het maar eens tijd wordt dat ik ga.' Ik keek beide eventjes aan en pakte vervolgens het bakje met nog wat druiven, die ik dicht klikte en weer in mijn tas stopte. Vervolgens keek ik even naar Alicia. 'Ik spreek je binnenkort wel een keer, en anders zie ik je bij geschiedenis.' Kort glimlachte ik naar haar. Dezelfde blik gunde ik Frances, maar daar zei ik verder niets tegen. Ondertussen had ik alles in mijn tas gestopt en slingerde deze over mijn schouder. 'Succes nog met geschiedenis als jullie daar nog aan gaan werken.'

Ik zocht naar mijn mobiel om te weten te komen hoe laat het was. We zouden inderdaad niet genoeg tijd hebben voor geschiedenis, de pauze was niet langer meer dan een kleine 10 minuten. 'Ach, dan doen we het wel een andere keer, ik had toch geen zin.' Ik glimlachte en zwaaide zwakjes naar Zoë die weg ging. 'Dankje' zei ik haar nog na en richtte me toen op Alicia, terwijl ik op de stoel naast haar ging zitten. Met moeite hield ik me in om haar geen schuld bewuste blik toe te werpen, ze mocht om gaan met wie ze wilde, maar het irriteerde me stiekem wel. 'Dus, hoe staat het met je stamboom onderzoek?' vroeg ik haar geïnterresseerd om Zoë uit mijn hoofd te zetten.

"Dag Zoë," zei Alicia toen ze, Zoë, opstond om weg te lopen. Het voelde een beetje alsof ze haar had weg gejaagd wat niet echt haar bedoeling was geweest. Ze glimlachte wel even richting Frances, om haar opmerking. "Ach, ik mag nog steeds niet bij de archieven, dus ik moet het doen met de bibliotheek, mijn oma en het kerkhof. Mijn opa had me een of andere tip gegeven, maar ik weet niet of die wel klopt." haar opa ging niet alleen fysiek, maar ook mentaal achteruit de afgelopen tijd. "Maar het spijt me echt, ik was het totaal vergeten, net als mijn drinken trouwens." zuchtte ze, hoe slim kon je zijn. Ze pakte haar flesje cola weer uit haar tas en nam er nog een paar slokken uit.

'Hmm, ze blijven je dwarszitten, achja. Ik kan mijn oma nog wel vragen wat zij nog weet van de Mystic Falls geschiedenis?' Ik wist dat mijn oma vele families kende die hier gewoond hadden of er nog steeds wonen. Hoewel ik het niet zeker wist, kende ze Alicia's familie vast ook wel of in ieder geval alle schandalen rondom de familie, want mijn oma was de roddel queen van haar tijd en wist alles van iedereen. 'Oh, het maakt echt niet uit joh, ik ben al blij dat je me wilt helpen.' Glimlachend draaide ik een krul in mijn haar met mijn vinger en zuchtte zachtjes. De pauze was zo voorbij, dan moest ik weer een poging doen tot concentratie.

"Dat zou lief zijn," antwoorden ze op het aanbod dat ze wel iets aan haar oma kon vragen. "Frances, het spijt me echt." zei ze nog een keer. Ze draaide met het dopje op de fles en stopte hem na een poosje ook daadwerkelijk in haar tas. Gelijk controleerde ze of ze alle boeken had voor de volgende uren met haar rooster er naast. Dat was zo, dus hoefde ze een keer niet naar haar kluis. "Desnoods bel je maar een keer aan als je hulp nodig hebt," glimlachte ze richting haar. Hoewel het nog een behoorlijk stuk was naar haar en het haar dan ook niet verbaasde als dat haar tegen zou houden.

'Echt, zit er niet over in, het is echt niet erg, ik heb het je helemaal vergeven.' Ik lachte zachtjes om Alicia die zich zo schuldig leek te voelen een keek opgewekt naar haar voorstel. Vooral bij geschiedenis had ik gewoon echt hulp nodig en van wie beter dan Alicia kon ik die hulp krijgen? 'Oke, dat ga ik doen, als ik tijd heb.' Terwijl ik dit zei stond ik op, de bel was gegaan en ik moest naar mij volgende les, engels. 'Nou, succes met je volgende les en dan zie ik je nog wel.' Glimlachend zwaaide ik naar Alicia en liep naar de uitgang van de kantine.

Frances has left the room.