De Winkelstraat

Terwijl ik wat door de rekken struinde, op zoek naar leuke kledingstukken keek ik haar aan. 'Het jaarlijkse Halloween feest, al moet ik zeggen dat het op zich wel meeviel dit jaar.' Zal ik haar vertellen over Daniël? Ach, waarom ook niet. 'Ken je Daniël? Daniël McKenzie?' Even glunderde ik bij het zeggen van zijn naam. 'That's my boyfriend.' Lachte ik even en pakte al snel een leuk shirt uit de rekken. 'En je hebt het vast wel meegekregen over mijn moeder?' Eerlijk gezegd had ik niet zo'n zin om het hele verhaal in het openbaar rond te bazuinen, ook al wist iedereen het.

Aandachtig luisterde ik naar Zoë en grinnikte toen ze over het halloweenfeest begon. Dat waren zeker mijn favoriete feesten geweest, ik was geen drinker, of actieve feestganger, maar ik hield wel van een verkleedpartijtje. Toen Zoë over Daniël vertelde, glunderde ik net zo enthousiast met haar mee, gewoon omdat het Zoë zo goed deed. Ik wierp een blik op de fleurige jurkjes die achter me hingen, maar wachtte geduldig en mijn glimlach verdween toen ze over haar moeder begon. Ik had het zeker gehoord, ik voelde me ook lichtelijk schuldig dat ik Zoë nooit had geholpen tijdens die moeilijke tijd. Ik knikte dan ook en zei; 'Ja, ik heb het gehoord en je hebt er vast niets aan, maar het spijt me echt heel erg voor je.'

'Het is oké,' Zei ik met een glimlach. Geaccepteerd dat mijn moeder weg was had ik niet, maar ik kon er op dit moment redelijk goed mee omgaan. Alhoewel, sinds ik tegen Arthur begonnen was over de verdwijningen, zat het me toch wel ergens dwars. Gewoon niet aan denken Zoë, gewoon niet aan denken. Inmiddels had ik twee shirtjes van het rek afgepakt en hield ik deze voor me voor de spiegel. 'Jij nog interessante gebeurtenissen meegemaakt die waard zijn om te vertellen?'

Onverschillig haalde ik mijn schouders op. 'Niet echt, ik kom stage lopen bij jullie op school, maar dat is het enige noemenswaardige. Of je moet het interessant vinden om meer over mijn overleden goudvis te horen?' Ik grinnikte en keurde de shirtjes die Zoë voor zich hield. 'Oh, die gele, die is leuk.' zei ik opgewekt en liep vervolgens naar het rek met jurkjes. Vrolijk snuffelde ik tussen het rek terwijl ik een blik op Zoë wierp. 'Zeg, jij en Teoh, jullie zijn nu stiefbroer en -zus toch?' vroeg ik nieuwsgierig.

Ik lachte even. 'Is je goudvis overleden?!' Vroeg ik voor de grap vol ongeloof. 'Het spijt me..' Zei ik spijtig en grinnikte vervolgens zachtjes. 'Leuk, dan kan je mij les geven.. Is dat niet iets wat je altijd al zou willen doen.' Ik lachte en hing het paarse tuniekje terug, het gele hield ik in mijn hand. 'Ja, klopt - sinds een half jaar.' Mijn vader had een nieuwe vrouw gevonden, een maand nadat mam was verdwenen. Ik was het er totaal niet over eens: Wat nou als ze terug zou komen. Diep in mijn achterhoofd wist ik wel dat mijn ouders de laatste tijd niet meer zó goed met elkaar omgingen, toch baalde ik ervan. 'Hoezo?'

'Spijtig huh?' concludeerde ik aangaande mijn goudvis en grinnikte toen ik een gebloemd jurkje uit het rek viste. Het bleek mijn maat te zijn en terwijl ik het kledingstuk in de lucht hield, bekeek ik het kritisch. 'Tuurlijk, dan kan ik je eindelijk de les lezen mevrouw Starling.' Het jurkje had mijn keuring doorstaan en tevreden hing ik het over mijn arm, die zou ik zo even passen. 'Hmm, gewoon, ik wist niet of het waar was en ik houd er niet van om foute informatie te horen te krijgen.' Glimlachend keek ik naar Zoë en liep naar een ander rek met blousjes. Ik had net zo goed kunnen zeggen dat ik graag van alles op de hoogte was, want dat was het werkelijk, ik was ongelooflijk nieuwsgierig en wilde alles weten.

'Aha,' Lachte ik en pakte nog een shirt uit het rek, maar op het eerste gezicht leek ik er net een aardappel in - dus hing ik hem snel terug. Mijn blik ging even naar Ariana en liep even naar haar toe. 'Volgens mij was je gewoon nieuwsgierig en wil je alle ins en outs weten die je hebt gemist.' Lachte ik en porde haar zachtjes in haar zij. Dat deed ik wel vaker als ik een opmerking maakte en er iets aan toe wilde voegen - een idee waarom. Misschien omdat mijn moeder dat vroeger altijd bij mij deed en ik er altijd van in de lach schoot? Ja, dat was het vast.

Ik moest lachen toen ze me achterhaald had en in mijn zij porde. Het was algemeen bekend dat ik graag op de hoogte was van alles. Ach, het was niet dat ik doorsloeg in mijn nieuwsgierigheid. Toch? 'Zeg, gaat jouw Daniël ook mee naar het nieuwjaarsgala?' Glunderend keek ik haar aan terwijl ik vast naar de pashokjes liep. 'Heb je trouwens al een jurk?' vroeg ik nog enthousiaster. Als er een feestje was, vond ik het altijd geweldig om een bijpassende outfit voor mezelf te scoren, maar ik vond het net zo leuk te horen hoe andermans kleren er uit zagen.

Lachend keek ik haar aan. 'Ik neem aan van wel ja - ik heb het er nog niet echt met hem over gehad..' Dat was waar ook, door alles waren de vragen over het nieuwjaarsbal er totaal bij in geschoten. Ach - ik zou het hem morgen wel vragen, of wanneer ik hem weer zag. Een jurk had ik echter wel al. 'Tuurlijk, hij hangt al het hele jaar netjes klaar.' Lachte ik. 'En dan wil je zeker ook weten hoe hij eruit ziet. Nou - Champagne kleur en ehm.. - weetje wat. Ik laat hem wel even zien.' Ik toverde mijn mobiel tevoorschijn en liet haar de foto van mijn jurk zien.

http://ninapictures.net/displayimage.php?pid=67708&fullsize=1

'Geweldig, wat mooi!' riep ik glimlachend uit. 'Oh, die staat je vast super!' Nog een keer wierp ik een blik op de foto en zuchtte glimlachend. 'Hoe ben je daar aan gekomen? Zoiets vindt je niet zomaar.' Ik keek Zoë vragend aan en dacht zelf na of ik nog een jurk had die gepast zou zijn. Eigenlijk had ik nog niet besloten of ik wel of niet naar het gala ging. Het was natuurlijk de perfecte manier om iedereen te leren kennen, maar ik zou waarschijnlijk alleen moeten en daar had ik het eerlijk gezegd niet zo op.

'Hij is van mijn moeder geweest.' Zei ik met een glimlach. Ik was er trots op dat ik hem mocht dragen. Het liet me voelen alsof ze bij me was en dat deed me goed. Daarbij vond ik hem zelf ook prachtig. Mijn mobiel belandde weer in mijn tas ik keek nog even naar de kleren die ik in mijn hand had. 'Heb jij nou al een jurk?' Vroeg ik nieuwsgierig en keek haar aan. 'Betere vraag: Heb je al een date.'

'Oh, mooi en een geschiedenis. Daar kan niets tegenop.' stelde ik en glimlachte toen ze naar mijn jurk vroeg. 'Ja, ik heb voor dit soort gelegenheden altijd iets achter de hand.' Grinnikend liep ik naar het volgende rek kleren en antwoordde toen; 'Oh nee, ik heb geen date. Wie zou me moeten vragen?'

Voor sommige vrouwen was het raar zicht, maar hier stond ik dan in een lingeriewinkel. Geen idee dat ik ooit echt dit zou doen aangezien ik het echt cliché vond. Op één of andere manier leek het me wel leuk om iets te doen voor haar. Ja, ik was compleet anders bezig. In mijn handen had ik een satijn groen lingerie-setje vast dat erg sexy was als je het aan mij vroeg. Een verkoopster vroeg of ze me kon helpen, maar ik wees haar ongeinteresseerd af. De handtas die rot veel had gekocht zat in een zak die ik bij had. Igraine hield van tassen en ik van haar lichaam in dit stofje. Perfecte match dus.

Het fijne van al honderden jaren er hetzelfde uitzien was dat je niet hoefden te twijfelen over de maat van je kleding, enkel paste ik het alsnog om te kijken of het goed stond. Ik deed mijn leren jasje weer aan terwijl ik een lingerie setje vast had om weer terug te hangen. Terwijl ik uit het hokje kwam viel mijn oog op een jongen, Sebastiaan. Ondanks dat ik hem maar kort had gezien herkende ik hem wel. Kort verscheen er een glimlach rond mijn lippen. Ik hing het setje terug op de juiste plaats en keek toen weer richting hem. 'Nou nou Sebastiaan, je kiest de plekken wel uit, eerst de sauna en nu in een lingeriewinkel.' begroette ik hem.

Ik keek de vrouw aan die tegen me praten. Een man in een lingeriewinkel was nog niet het gekste gezicht van hun alles. 'Elisa zeker? Igraine vertelde me al over jou. Vooral over je vriendje.' Ik kwam ongeïnteresseerd over en ook dat was ik. 'Ik was hier niet, verstaan. Anders is heel haar verrassing om zeep.' Hierbij liep ik naar de kassa.

'The one and only,' antwoorden ik, het Liam gedeelte overslaand. 'Ik denk niet dat een groen lingerie setje je staat, maar ik zal mijn mond houden.' zei ik. Toch jammer dat zo'n knappe man dan weer zich zo moest gedragen. Ach ik deed zelf niet veel anders. Ik pakte het setje dat ik apart had gelegd, ik had een zwak voor kleding en zo dus ook voor lingerie. 'Als jij dan mijn nieuwe setje ook voor jezelf houdt,' ik controleerden of er geen losse draadjes aan zaten om achter hem te gaan staan in de "rij".

'Ik heb enkel gehoord dat je vriendinnen met haar was. Haar beste vriendin.' Ik wist dat groen Igraine haar kleur was en hoe het smaragd groene in zo'n fijne stof met zwarte kant was afgewerkt, was prachtig op zich. 'Liam dus verrassen? Die zuurpruim heeft het bepaald nodig.' Haar opmerking kon me pebaald niet veel schelen. 'Niet moeilijk trouwens; ik heb namelijk beter gekozen.'

'Ik denk trouwens wel dat hij Igraine prachtig staat, maar dat doet een hele hoop bij haar,' ik hield een zucht in toen hij Liam een zuurpruim noemde. Iedereen had op een of andere manier iets tegen Liam terwijl hij eigenlijk ontzettend lief was. 'Trouwens, misschien is het wel een verrassing voor het meidenavondje van mij en Igraine, you never know.' Nee, ik kon het simpelweg niet laten.

Met dat laatste wist ik wel raad. 'Gelukkig ligt Igraine haar kleding altijd wel snel op de grond als we met elkaar afspreken.' Hierbij grijnsde ik achteloos naar Elisa. Wat kon zij mij wat schelen? Ik had genoeg met Igraine. Genen beste vriendin moest erbij komen, wat mij betrof.

'Ja geloof me, dat weet ik,' antwoorden ik, 'O, trouwens, blijf maar zo tegen haar doen en met haar omgaan, doet haar goed en jou zo te merken ook.' deelde ik hem serieus bedoeld mee. 'En het doet mij dan weer goed om te zien dat ze zo'n plezier in je heeft.' dat was het enige wat me bij hem echt iets interesseerde en dat was dat hij Igraine geen pijn deed, want dat zou hij terug voelen.

Even keek ik haar aan. 'In tegenstelling tot jou en je egotripper.' Misschien kwam het hard aan, misschien niet. Een beste vriendin die samenhuilde met de vijand. 'Daarbij, Elisa, ik kies zelf wel wat ik doe of laat.' Echt mooi niet dat ik ooit iemands vriendje noch man werd. Het was mijn beurt en ik legde het setje neer. Een verkoopster zei dat wie dit ook kreeg zich gelukkig mocht stellen en blablabla. Verkoopstachtieken. Ik telde contant de buit neer. Dit samen met de tas was wel erg duur.

'Oké ten eerste ken ik Liam langer dan Igraine en is het nou eenmaal een ingewikkeld verhaal en ten tweede is het iets tussen Igraine en Liam. Ik ben niet zijn moeder en verantwoordelijk voor wat hij doet ik ben verantwoordelijk voor mijn invloed daarin. Als het iets tussen mij, Igraine en Liam is, ben ik alsnog niet de aangewezen persoon om tegen te zeiken.' kort twijfelden ik over mijn volgende woorden, omdat ik eigenlijk "jou seksmaatje" wou zeggen, maar ik dit niet eerlijk vond tegenover Igraine, toch deed ik het. 'Dat jou seksmaatje dezelfde persoon is als mijn beste vriendin en dat ook blijft moet blijkbaar nog even tot je doordringen, dus waag het niet nog een keer te zeggen dat ik haar geen goed doe.' het kon me weinig schelen dat ik hierbij door de dame achter de kassa geen praten. Ik was het gewoon even zat dat hij deed alsof hij precies wist hoe alles zat want dat wist hij niet. 'Ik heb het er met hun beide over gehad, dus als jij je dan niet met mij en Liam wilt bemoeien.' hij mocht best zijn mening erover hebben of over Liam want die had het met zijn actie aan zichzelf te danken, maar hij ging daardoor niet mij zo behandelen. Ik kon nou eenmaal niet gaan kiezen tussen vriendschap en liefde 'En, Sebastiaan, ik zal je nergens toe dwingen,' ik ging ook nergens mee dreigen, hoewel hij dat op dit moment misschien wel verdienden.

Even draaide ik me om bij de woorden van dat ze mijn seksmaatje was. 'Omdat Igraine vrienden is met jou wilt niet betekenen dat ik jou direct zou mogen, Elisa. Als je vrienden bent met haar zou ik er toch maar eens wat aan doen. Zij gaat eraan onder. Blijkbaar merk je dat niet op, maar haar seksmaatje wel. We gaan verder dan vrijen. We praten in tegenstelling ook met elkaar. Ze gebruikt mij enkel om troost te zoeken en liefde te vinden. Ze kan het krijgen zonder dat ik klaag. Seksmaatje of niet, ik geef om haar, dus durf me nooit meer zo te noemen.' Vuile trut die ze was. Ik nam het zwarte zakje met de roos verpakte tas en lingeriestukje vast.

Ik lachte even kort 'Dus ik mag jou niet Igraine's seksmaatje noemen, maar jij mag mij wel afrekenen op Liam?' ik schudde even mijn hoofd 'Zoals ik net al zei, je moet lekker met haar om blijven gaan zoals je doet, want dat doet haar goed, daar valt dus ook het praten onder. En zoals ik daar ook al bij zei, ik heb het met Igraine erover gehad.' ik legde het setje op de toonbank met contant het bedrag erbij dat op het prijskaartje stond terwijl ik hem bleef aankijken. 'Jij hebt geen idee waar ik het met haar over gehad heb, je hebt geen idee wat onze vriendschap voor mij betekend en je hebt geen idee wat Liam voor mij betekend. Je hoeft mij niet te mogen omdat Igraine mijn vriendin is, dat zou kansloos zijn, maar je hoeft me niet te beschuldigen dat ik dingen niet door heb, want het lijkt er verdomd veel op dat je probeert te zeggen dat ik niet om Igraine geef, of niet genoeg. En dat is iets wat ik wel doe, om Igraine geven, en Igraine weet dat, ze snapt misschien niet wat ik in Liam zie, wat de rest van de wereld blijkbaar niet ziet, maar ze respecteert het en ze weet dat ik haar niet zou laten vallen. Maar goed, als ik je er blij mee maak je niet zo te noemen, vooruit, hoewel ik je eerder niet zo noem omdat dat niet eerlijk is tegenover Igraine en zij mij in tegenstelling tot andere wel eerlijk behandeld.'

'Je begrijpt me niet. Nog een reden waarom ik me nooit vrienden met jou zou noemen. Stop met me te commanderen. Ik ben geen puppy. Zelf zal ik wel kiezen wanneer het gedaan is tussen Igraine en mij of dat het gewoon doorgaat. Jij bent anders ook niet eerlijk bezig en dat was de deal.' Hierbij draaide ik me om en stak een sigaret in mijn mond, maar nog niet op. 'Stop dus met je moeite te verspillen.' Ik was niet geïnteresseerd. Hierna liep ik naar buiten en stak de sigaret op.