De treurende wilgen

Enkel keek ik naar haar. Walgde van haar. Ik wist dat ze van reactie hield en hoe dichter ze kwam, hoe meer ik me realiseerde hoeveel ik ooit van deze vrouw had gehouden. 'Het ging niet om het aantal maanden. Het ging erom dat ik van je hield en jij van mij hield. Onze liefde. Wat maar van één kant kwam.' Ik herinnerde me onze eerste ontmoeting nog als gisteren. Het begon met een bar en eindigde dat we lachend bij elkaar zaten. Van het één kwam het andere. Mijn rotslechte dag werd opeens weer helemaal goed. Toen werd deze goed. Vandaag verpestte het enkel veel.

'Wie zegt dat ik nooit van je heb gehouden? Ik was je na een tijd gewoon zat en geef me eens ongelijk. Je huppelde de hele tijd achter m'n reet aan.' Ik trok mijn wenkbrauw even op en keek hem daarna weer aan. 'Oeh - ik date met een Original, lekker puh.' Zei ik op een zeurderig stemmetje en keek hem aan. 'Ik hoop voor je dat mevrouw Igraine hier jou niet zo snel verlaat als dat ze bij ons deed, want dan kun je "dag dag" zeggen tegen je mooie bruiloft.'

Ik keek haar enkel kwaad aan. 'Misschien kwam dat omdat je zo'n strak kontje had.' Echter was ik dichter gekomen en stond zowat tegen haar aan. Nu stond er een plezierige grijns op mijn gezicht en speelde ik even met een plukje haar. 'Iggie haar achterwerk mag me graag. Blijkbaar.'

'Zorg dan maar dat het niet te eentonig wordt zoals bij ons.' Zei ik met een liefelijke glimlach. 'Dan weten we in ieder geval zeker dat je zo van d'r af bent.' Het pesten, ja daar kikte ik op. Het leuke was ook nog dat ik zijn gedachte binnen kon dringen, hem dingen kon laten zien die er helemaal niet waren. Zoals bijvoorbeeld nu. Igraine kwam achter een paar bomen vandaag, keek hem gekwetst aan. Schreeuwde iets onverstaanbaars over "vreemdgaan" en verdween toen rennend. Vervolgens begon ik te lachen. 'Of er gebeurd zoiets.'

Enkel keek ik haar fronsend aan. Die trucjes had ze al eerder bij me uitgehaald. 'Je liet het anders niet merken dat je het te eentonig begon te vinden. Alvast niet de laatste keer toen ik met je onder de dekens kroop.' Mijn grip op haar verstrekte terwijl ik mijn aansteker eronder hield. 'Vreemdgaan? Laat me niet lachen. Oh wacht, daar faalde je in.' Ik lachte en keek haar aan. 'Ik en Igraine zijn zoveel meer dan jij ooit voor bij bent geweest, Genn.' Hierna pakte ik een sigaret uit mijn borstzakje en duwde haar weg als teken dat ik haar niet meer moest en maakte mijn sigaret aan met het vlammetje.

'Oh nee? Volgens mij zeiden jou gedachten mij dat ik de enige was van wie je ooit had gehouden tot die andere griet kwam. Je hoeft niet tegen me te liegen. Voor mij ben je hetzelfde als een open boek en ik ben bijna op de laatste pagina aangekomen.' Ik kende hem waarschijnlijk beter dan wie dan ook en daar maakte ik graag gebruik van. 'Ik liet het niet merken? Of je was gewoon te dom om het op te merken.'

Enkel keek ik haar aan. 'En wat wil je met die woorden beweren? Terug een konthijger nodig?' Hierbij nam ik een diepe trek van mijn sigaret en tikte het as een keertje weg.

'Ik wil helemaal niets met die woorden beweren. Ik wil alleen zeggen dat je niet tegen me hoeft te liegen over dat soort dingen.' Ik hoefde niets aan hem te bewijzen als ik daar geen zin in had. Nu was ik ook stil, ik keek hem alleen maar recht in zijn ogen aan. 'Dus, Igraine - is ze tegen jou wel een beetje fatsoenlijk?' Ja, ze was bij ons weggelopen, ondankbaar kreng dat ze was.

'Ik luister niet naar slechte praat over haar. Verstaan?' Ik keek haar enkel onderzoekend aan. 'Waarom zou ze dat niet doen? Daarbij weet je dat ik wel van stoute meisjes hou. Meisjes die een beetje fout zijn.' Weer nam ik een trekje, maar blies dit keer alles uit in haar gezicht. Hoewel ik wist dat het weinig effect ging hebben.

'Oh geloof me, dat weet ik maar als te goed.' Hielp ik hem herinneren en zette een stap achteruit. 'Sorry als ik je meisje heb beledigd Sebbie.' Zei ik op een kinderlijke stem en keek hem even aan. 'Als ik iets over haar wil zeggen, dan zeg ik dat. Vergeet niet wie hier de meeste mag heeft Sebastiaan.' Ik keek hem recht in zijn ogen aan. De rook in mijn gezicht maakte me niet veel uit, ik knipperde er niet eens van.

'Het meeste macht? Oh alsjeblieft, Genn. Be carefull who you mess with.' Ze had mijn hart gebroken, me voorgelogen en ik had wel mijn onderzoekjes gedaan. Verder de werleld afgereisd en heksen ontmoet. Ik wist dingen die ik van haar kon weerhouden te laten zien. 'Dus vertel op waarom je mijn plekje komt inpikken. Excusuur ik ben nog wat vergeten: Dus vertel op waarom je mijn plekje komt inpikken, koningin Slettebak met oh zo veel macht.'

Een klein, geniepig lachje verscheen op mijn gezicht, waarna ik mijn hand uitstrekte en hem bij zijn keel greep. 'Ik knip één keer met mijn vingers en dat vriendinnetje van jou ligt met een houten staak door haar hart in een koffer naar Hawaï, goed begrepen?' Ik keek hem doordringend aan. Hij kon dan wel leuk met mij liggen fucken, maar als ik boos werd dan was ik ook boos.

Enkel keek ik haar aan en zei niks. Dit deed pijn, maar ik gaf niet toe aan het feit dat ze zo manipulerend kon zijn. Wat hoor ik daar nu? Genn geeft dus duidelijk nog om me. Stop met dreigen. Dit is iets tussen ons twee. Niet tussen iemand anders. Jij kwam hier en begon. Ga dus ook weg en laat me alleen. Vooral los want dit is een beetje ongemakkelijk. Ik wist dat ze mijn gedachten zou doorkrijgen.

Ik vernauwde mijn ogen tot kleine speeltjes, verstrakte mijn greep voor een aantal seconde en liet hem toen los, terwijl ik hem naar de zijkant duwde. Mijn rug keerde ik naar hem toe en ik zette een paar stappen uit zijn richting. 'Het interesseert me niet of het tussen ons is of iemand anders. Als ik dat wil gaat zíj eraan.' Zei ik met mijn tanden op elkaar gedrukt.

Enkel lachte ik even verbitterd haar na. 'Genevieve, je bent niet goed wijs in dat knappe hoofdje van je.' Zacht trok ik haar even tegen me aan en hield haar ook in dezelfde greep, maar mijn mijn nagels dreigend tegen haar borstkas. 'Ik hield altijd van je en het spijt me dan dat ik zo reageer, maar je zou het begrijpen als je nog een beetje emoties had achter al die mooie kleertjes en het poppensnoetje. Wat op het einde van de dag zal het jou zijn in dat grote, mooie huis met je verstikkende familie. Ik hou van Igraine en dat betekend dat ik alles voor haar doe. De dagen dat ik alles voor jou deed zijn over. En ik zweer dat als je haar iets aandoet, één haartje krenkt op haar lichaam dat er nog dagen komen dat ik jou de sterkste laat zijn, maar niet de slimte.' Hierna liet ik haar los en keek haar aan.

'Best, wat jij wilt. Droom lekker verder jongen.' Zei ik met een snoezige glimlach rond mijn mond die al snel verdween en plaats maakte voor een emotieloze uitdrukking. 'Dat je alles voor haar doet wil niet zeggen dat je ook werkelijk voor haar overwint.' Mijn wenkbrauw ging even uitdagend omhoog. 'Ik ben benieuwd Vaugh wat je in huis hebt. Ben niet bang om het te gebruiken, maar wees ook niet té enthousiast voordat alles in de grond wordt geduwd en jou droom wordt verpest. Mind my words.'

'Schatje, zo zit ik weer aan dat kontje van jou. Mind my words. En dan laat ik het nooit meer los.' Hierbij keek ik haar verstrakt aan en gaf haar mijn sigaret. 'Neem maar een paar trekjes. Het ziet er naar uit dat je nog een beetje vreugde in je leven kunt gebruiken. Adios oude stoeipoes van me. Het was weer zo niet-leuk om je weer niet-praten, maar weer op elkaars lip te zitten. Niet te letterlijk nemen.' Hierbij liep ik weer de andere kant op.

'Oh, ik dacht dat de dagen dat je van mij hield over waren?' Vroeg ik quasi-verbaast an hem. De sigaret die ik in mijn handen kreeg geduwd, gooide ik op de grond neer en trapte ik uit met mijn hak. 'Veel plezier met je verloofde hè. Oh - en doe haar de groeten van me, zeg maar dat ik d'r ontzettend heb gemist.' Op zijn kinderachtige woorden ging ik niet in, dat hij zich zo verlaagde snapte ik niet. Maar goed - wie was ik om te oordelen daarover. Ook ik liep de andere kant op.

'Zal ik niet doen, koningin!' zong ik sereen waarna ik verder van haar weg liep en weer een sigaret op stak. Ik had er nu al schoon genoeg van.

N E W
Bij de wilgen aangekomen hoorde ik hoe het beetje regen al op de auto tikte. Het was rustgevend ook al zat nik naast een wild vreemde. 'Arthur is misschien niet het wachten waard, maar ik heb nooit geluk bij mannen. Of wel val ik slechts even in de prijze.' Hierbij keek ik Tommy aan. 'Me meenemen naar jou boomhut? Aha! Dus je wou me ook hypnotiseren tot een stripper?' Ik peste hem slechts lichtjes. Plaagde zou je kunnen zeggen.

Ik stopte de auto en deed de motor uit. Buiten de auto gaan was nu misschien niet zo'n goed idee. Ik glimlachte en keek haar speels aan. 'Hypnotiseren zat niet in het plan, ik dacht dat je het wel gratis zou doen.' Ik boog me naar haar toe en rolde een pluk haar om mijn vinger. 'Heel eerlijk gezegd snap ik echt niet waarom je geen geluk hebt bij mannen.'

'Boy, you got nerve,' lachte ik en keek hem aan. Bewust dat hij opeens heel dicht bij me was, maar ik liet hem begaan. Hij mocht tenminste iets in ruil hebben voor het helpen van mij. Wie weet zou hij me in de toekomst dan ook helpen. 'Ik ook niet. Maar ik mag me gelukkig prijzen dat knappe mannen me meestal aanspreken.'

Ik glimlachte en verplaatste mijn hand naar haar wang, die ondanks alles toch nog heel erg zacht was. 'Je hebt iemand nodig die je beschermt en zorgt dat je niet in de handen valt van personen zoals Genevieve.' Ik fronste bezorgd en liet nu mijn duim over haar lippen glijden. 'Heb je het al wat warmen?' vroeg ik.

Ik keek even naar zijn hand en toen weer vragend in zijn ogen. Dus hij bedoelde dat hij die man was? Of wat was hij aan het suggereren? 'Genevieve is niet mijn zorg. Of anders koop ik een pittbull. Of nog beter: ik huur jou in.' Ik knikte op zijn vraag. 'Nog een beetje koud, maar dat is alles.'

'Pittbulls werken niet. Heeft iemand anders ook al eens tegen Genevieve geprobeerd. Ik, daarentegen, ben veel nuttiger.' Ik glimlachte en boog nog verder naar voren, om in haar ogen te kijken. 'En, wat kan ik doen om je warmer te krijgen?' Mijn neus raakte de hare aan en ik haalde even mijn wenkbrauwen op.