Auditorium

Ik haalde mijn gezicht uit mijn handen en keek Eleanor aan. 'Bedankt. En jij ook, El. Je wordt de knapste theepot die er ooit is geweest.' lk glimlachte naar haar, en hield mijn hoofd schuin. Mijn gezicht betrok een beetje. 'Dat geloof ik ook wel, maar dan hoeven ze me niet zo te behandelen. En ik ben niet haar broer, maar stiefbroer...' mompelde ik er bedroefd achteraan. Ik keek op toen ze opstond. 'Ik kom zo naar je toe, ik wil er ook een. Ik heb nog wel een pakje in mijn kluis, dus ik hoef er niet een van jou te lenen.' Ik stond ook op en liep naar Alicia. Ik plofte naast haar neer.'Dan en Zoe zijn beide boos op me, en ik heb geen idee wat ik nu moet doen.'

Mijn gedachtes werden verstoort toen Teoh naast me kwam zitten. "Ze tijd geven," antwoorden ik kort. Ik hielt hem het zakje M&M's voor. "In ieder geval Dan, Zoë ken ik niet zo goed." Ik keek Teoh aan en glimlachte even licht. Ik ging niet herhalen wat Dan of Zoë net had gezegd. Dat moesten ze zelf met Teoh uit vechten, ik had me er al genoeg mee bemoeit. "Het komt wel goed, maar Dan is gewoon even chagrijnig op alles en iedereen" Ik zuchtte even. "Ik denk dat je het er met Dan even over moet hebben, maar niet nu. Laat hem eerst maar even afkoelen." ik legde de nadruk op dat ik dat dacht. Mijn gedachten klopte nou eenmaal vaak genoeg niet.

Ik legde mijn hoofd in mijn nek en zuchte. 'O men, wat haat ik ruzie.' Ik keek Alicia aan en knikte. 'Ik geef ze wel even de tijd. Ze kunnen beide best wel boos worden, en mijn gedrag vinden ze nu waarschijnlijk alleen maar irritant.' Ik keek haar nog even kort aan en pakte haar hand. 'Heel erg bedankt voor vandaag. Jeetje wat een dramadag he?' Ik stond op, kneep nog even in haar hand, maar draaide me toen weer om. 'We moesten toch nog even naar Green toe om te vragen hoe het zit met je rol?'

Ik voelde mijn wangen warm woorden toen hij mijn hand pakten. Wat ben je toch hopeloos Alicia, beet ik mezelf toe terwijl ik een glimlach te voorschijn toverden toen hij me bedankten, en tevens als teken dat hij gelijk had. Het was inderdaad een dramadag. "Ja, eigenlijk wel, als dat vandaag niet gebeurd, gebeurd het nooit." soms had ik dat even nodig, dat iemand anders zei dat ik iets moet doen. Hoewel als iemand een bevel gaf werkte het weer averechts. Ik nam mijn tas en stond op. Even twijfelde ik of ik zou vragen of hij mee ging. Maar nu was het volledig zijn keus en hij had 'we' gezegd. Daarbij wist ik dat ik voor haar neus weer zou twijfelen als er niemand bij was. Echt hopeloos, klOnk mijn eigen stem weer on gedachten.

Ik trok haar mee naar beneden, het podium op, waar Igraine en Liam nog stonden. Ze keken allebei een beetje verbeten, en het voelde alsof ik ze vreselijk stoorde. 'Mevrouw Green? Alicia wil nog wat helderheid over haar rol krijgen, en ik wil zometeen ook nog wat vragen.' Het was een beetje raar om het gesprek tussen de twee af te luisteren, dus ik keerde me maar een beetje ongemakkelijk naar Liam. Ik glimlachte en zei: 'Hey!'

Ik liet me meetrekken naar beneden en kon een lach niet onderdrukken. Beneden aangekomen keek ik weer wat serieuzer. "Ja," viel ik hem min of meer bij "Ik dacht dat LeFou een man was?" begon ik. En dat ik me had opgegeven voor decor, voegde ik er in gedachten aan toe. Mijn blik was gericht op die van mevrouw Green. Teoh keerde zich naar Liam, maar ik had niet zo de behoefte om gedag te zeggen tegen hem, uit beleefdheid schonk ik hem even een glimlach, maar dat was het ook weer.

Ik keek een beetje verstoord naar het meisje die ik kende als Alicia. Ik keek een beetje geirriteerd. 'Het is ook raar, en ik was het er totaal niet mee eens. Ik had ook iemand anders voor de rol gekozen, maar Liam hier wou je denk ik per se in die rol. Dus je moet bij Liam zijn, Alicia, en niet bij mij. En anders praat ik er nog wel met hem over.' Ik glimlachte even vriendelijk naar haar en legde mijn hand op haar schouder. 'Het zou wel leuk zijn als je meedoet.'

'Je hoeft de rol niet als man te spelen,' Zei ik, toen Alicia een conversatie aanknoopte met Igraine. 'Het is een rol die je heel erg breed kan spelen. Het leek me wel leuk voor jou, zo kan je alles erin leggen wat je wilt - en de rol aanpassen naar hoe jij hem wilt spelen.' Ik wilde haar gewoon in het stuk hebben. Iemand die mij wel mocht. Het leek me een goed idee, en daarbij het was waar wat ik zei. Je kon alles doen met de rol, wat je maar wilde.

Mevrouw Green zei dat ik bij Liam moest wezen baalde ik daar even van. De hand van Igraine voelde ik kort op mijn schouder. "Uhm, ja..." antwoorden ik alleen een beetje verbaasd. "Maar, ik had me opgegeven voor decor..." besloot ik er nu wel aan toe te voegen terwijl ik Liam aan keek en me afvroeg waarom hij in godsnaam mij voor die rol had aangewezen. Ik had eigenlijk gehoopt dat ik hem na het bos niet meer tegen kwam, iets aan hem klopte niet, en daar hielt ik me veel te veel mee bezig als hij in de buurt was, ook nu merkte ik dat weer. Iets waar ik helemaal niet mee bezig wou zijn.

'We hadden meerdere mensen in ons hoofd, waaronder ook meerdere meisjes. Maar jij leek me uiterst geschikt voor de rol. Als je hem echt niet wilt, dan zullen we iemand anders moeten vinden, maar we zouden hartstikke blij zijn als jij ervoor zou kiezen om die rol te vertolken.' Het was helemaal niets voor mij, aardig doen tegen al die kinderen die hier rondliepen. Lichamelijk gezien waren ze niet veel jonger dan ik was, geestelijk gezien wel. Vele malen jonger zelfs.

Ik keek even naar Teoh en liet een zucht ontsnappen. "Oké," stemde ik in met mijn rol. Als zij er blij van werden, best. Voor mijn gevoel was ik niet eens goed in acteren. Maarja, zo erg vond ik het eigenlijk nou ook weer niet, ergens voelde het wel goed dat mensen er blijkbaar vertrouwen in hadden dat ik kon acteren en dat ik niet de complete Musical naar de maan zou helpen.

Ergens achter in de coulissen zat ik achter een tafeltje met naaimachine. Alicia's kostuum was aan de beurt en ik had met haar afgesproken vandaag te kijken of alles goed paste. Ijverig probeerde ik nu alle spelden weg te stoppen, opdat ze haar zo geen pijn zouden doen, helaas prikte ik mezelf wel enkele keren. Ik had geluk dat oma mij zoveel had geleerd over naaien, breien, haken en ga zo maar door, anders waren de kostuums een ramp geweest.

Zoals afgesproken liep ik achter de coulissen richting de tafel waar Frances aan zat, die druk bezig was met een kostuum. 'Heey,' begroette ik haar zonder haar te veel te willen storen. Mijn blik ging even over wat kostuums en enkele decorstukken die er lagen. Mijn tas liet ik op de grond vallen waarna ik weer keek naar waar Frances mee bezig was. 'Lukt het?' het zag er eigenlijk al wel heel hoe uit. Ik had dat niet voor elkaar gekregen.

Pas toen Alicia wat zei, keek ik op van mijn werk. 'Ja, het gaat wel. Dit is de jouwe.' Ik duwde nog een laatste speld weg en stond toen op om haar het kostuum te laten zien. Het was simpel, mannelijk en rood, maar doeltreffend. Ik glimlachte naar Alicia. 'Laat maar eens zien hoeveel testostoron je hebt.' Grinnikend gaf ik haar het kostuum en wees naar wat kamerschermen waarachter ze zich om kon kleden.

'Ik geloof dat meneer Davis vind dat ik daar genoeg van heb.' zuchtte ik terwijl ik me even afvroeg waarom ik ook alweer meedeed. Ik nam het kostuum aan en liep achter de kamerschermen waar achter ik me omkleedde. Een verdwaalde speld prikte in mijn hand terwijl ik het kostuum aandeed. Kort bekeek ik mezelf even waarna ik achter het scherm vandaan kwam, het paste vrijwel perfect. 'En?' lachte ik waarna ik een rondje draaide 'Ben ik een beetje een leuke jongen?' Ik stak mijn tong even naar haar uit.

'En als meneer Davis vertrouwen in je heeft, zal het vast goed komen.' Ik walgde bij de herinnering aan die man en kon een sarcastische toon dus niet vermijden. 'Het is dat ik Logan heb, anders zou ik meteen voor jou gaan.' merkte ik lachend op en begon bij haar schouder aan de stof te plukken, om te zien of het niet te strak of te groot zat. Ik draaide haar om richting de spiegel en zag dat de broekspijpen wat langer mochten.

'You don't like Davis, do you?' vroeg ik. Ik liet haar wat aan de stof plukken en liet me door haar draaien. Ik had nog helemaal niet de kans gehad om te vragen wat er aan de hand was toen ze zich zo anders ging gedragen in het geschiedenis lokaal. Plots bedacht ik me wat Arthur had gezegd en beet ik kort op mijn lip. 'Flauw hoor, dat je Logan boven mij verkiest.' ik deed een poging voor een pruillipje maar moest lachen waardoor dat nogal mislukte.

'Not at all, er is iets met hem, dat ik gewoon niet uit kan staan.' Ik dacht dat ik er met deze verklaring wel onder uit zou komen, ik had dat namelijk met veel mensen. Zoë, Eleanor en Liam waren maar een paar voorbeelden. Lachend prikte ik haar met mijn vinger in haar zij toen ik het shirtje wat innam bij haar middel. 'Alsof jij mij boven Teoh zou verkiezen.' merkte ik met een veelbetekende blik in de spiegel op. Ik had al wel vernomen dat het weer oké was tussen hen, maar had het Alicia nog niet echt direct gevraagd, dus hoopte nu om een bevestiging.

Ik deed een korte poging om haar aura te bekijken, maar dat ging niet via de spiegel. 'Nou niet prikken' lachte ik terwijl ik probeerde stil te blijven staan en niet te lompe bewegingen zou maken doordat ze in mijn zij prikten. Dt zoj namelijk niet tegoede komen aan het innemen van mijn kostuum. Ik glimlachte even bij haar opmerking 'Betrapt.'

Ik zag haar glimlachen en knikte toen tevreden, het was weer goed. 'Gelukkig.' antwoordde ik glimlachend en liet de stof en Alicia toen los. 'Je mag je weer omkleden, ik denk dat het zo wel gaat lukken.' Ik was blj dat het weer goed was tussen die twee, ze waren beide mijn vrienden en ik kon me niet goed voorstellen hoe ik met beide om kon gaan als ze een soort van ruzie hadden.

Ik verdween weer achter het scherm om mijn eigen kleding weer aan te doen. Het was best raar om zo gewoon met Frances om te gaan terwijl Arthur niet heel lang gelden beweerden te denken dat zij ook een heks was. Maar daar begon ik voor de zekerheid maar niet over. 'Maar tussen jou en Logan zit dus alles helemaal goed?' vroeg ik toen ik achter het scherm vandaan kwam.

Geduldig wachtte ik totdat ze klaar was en keek ondertussen de andere kostuums door. Ik was bijna door alles heen, had nog een paar die gepast moesten worden, maar het grootste deel was gelukkig af en dan zat mijn taak er in ieder geval op. Glunderend keek ik op en knikte. 'Ja, daar lijkt het wel op.' vertelde ik toen ik het kostuum van haar aannam.

'Mooi' lachte ik. Hoe ze glunderend op keek zei eigenlijk al genoeg. Het leek wel alsof ze elke keer als ze Logan zijn naam hoorde opleefden. Ze waren ook zo ontzettend lief samen. 'Nou, laat eens zien wat voor een kunstwerken je nog maar gemaakt hebt.' ik keek even naar de kostuums die er hingen. Ik vond het echt knap dat ze dat kon maken.

Haar pak hing ik terug op de paspop, opdat ik die straks af kon maken en wees toen naar het rek met de andere kostuums. 'Dat zijn ze, en ze zijn niet geweldig hoor, en oma heeft me geholpen.' Ik liep er naar toe en zocht even. Vervolgens haalde ik er eentje uit. 'Kijk, deze is voor Teoh, the beast.' Daarna pakte ik de goudgele jurk er tussen uit en vertelde; 'Deze is voor Zoë, maar ze moet hem nog passen..'

'Ik zou het niet voor elkaar gekregen hebben' ik bekeek even het kostuum van Teoh en liep dichter naar de goud gele jurk die Zoë zou gaan dragen. Oké, ik was dan wel geen fan van jurken, maar toch was deze erg mooi. 'Stel je het uit?' vroeg ik, wetend dat ze het niet zo heel erg had op Zoë. 'Laat er niet te veel spelden in zitten dan hoor.' zei ik, een beetje plagend.