Auditorium

Hoewel ik net mijn hoofd glimlachend tegen Zoë het hare had legt, was deze al snel weer alert. 'Teoh...' De woorden klonken klagend uit mijn mond. Waarom bleef hij niet zitten? Eleanor moest maar weggaan. Ik snapte niet wat er nu gebeurd was. Ze hadden gekust. Oké. Maar Teoh deed altijd impulsieve dingen en Eleanor stond er om bekend om die dingen niet nauw tot het hart de nemen. De koning van Plezier en de Ijskoningin hadden elkaar gevonden, maar blijkbaar zaten ze dus niet op dezelfde golflengte. Mijn mond viel pas open toen Alicia hem achterna liep. Ook al zag ze hem zitten: Liep ze hem nu echt achterna? Dat was enkel voor problemen vragen. Bij de knuffel keek ik even naar Ellie die hen leek dood te kunnen bliksemen met haar ogen. Daarna keek ik mijn lieve schat aan. Enkel was ik nu écht niét goed gezind. 'Belle en het Beest dus? Disney. Urgh. Ik hoopte dan voor The Lion King, hoor.'

'Ach. Misschien wordt je wel die leuke kandelaar.' Grinnikte ik. Persoonlijk vond ik de keuze van de musical wel leuk. Mijn blik gleed van Eleanor, naar Teoh, naar Alicia en weer terug. 'Wat is er nou weer aan de hand?' Mompelde ik binnensmonds en draaide een kwartslag zodat ik Daniël een soort van aan kon kijken. 'Snap jij het nog?' Ik realiseerde me te laat dat Eleanor er ook nog zat, maar op dit moment interesseerde het me niet zoveel. Ze had mij net uitgekat, dan kon het mij ook niet schelen wat ik met Daniël deelden. 'Teoh trekt vast wel weer bij, zoals altijd.'

'Ik ben liever het Beest als jij Belle bent.' plaagde ik haar. Maar diep van binnen wist ik dat ik nooit die rol ging krijgen. Natuurlijk ging die naar Teoh. Ik haalde mijn schouders op en keek haar weer aan. 'Het boeit me niet. Iedereen is egoïstisch bezig als je het mij vraagt. Misschien trekt Teoh bij, maar je weet dat hij aan de ene kant echt niet met schuldgevoel lijkt om te gaan. Daarbij heb ik hem nog nooit zo boos zien worden als daarjuist. Dat wilt al heel wat zeggen. Deze musical zou leuk moeten worden, maar ik heb er geen zin meer in.'

'Wie zegt dat ik Belle ga worden?' Even dacht ik dat Eleanor het misschien zou worden en Teoh het Beest. Dan zou de hel pas losbreken. 'Ach, gelukkig hebben we elkaar.' Grinnikte ik en gaf hem een klein kusje. 'En ik weet dat ie daar niet tegen kan, maar hij moet het toch leren, een leven zonder schuldgevoel is volgens mij onmogelijk en als ie iedere keer zo gaat doen - nou.' Ik maakte mijn zin niet eens af. 'En daarbij, het wordt vast wel leuk. Als iedereen nou een beetje bijtrekt, dan wordt het vast hartstikke gezellig.'

'Dat zeg ik je... Wedden voor tien dollar dat je het worden?' Ook kuste ik haar terug. 'Die kandelaar is wel leuk, maar... Aan de ene kant best belachelijk? Als ik de vader van Belle moet zijn dan krijgen ze pas een vloedgolf van scheldwoorden over zich heen.' Even dacht ik na over Teoh. Ik wou wel tegen Zoë vertellen dat Alicia verliefd was op Teoh, maar aan de ene kant voelde dat als verraad. Ook al was dit mijn vriendinnetje. Zo'n dingen vertelde je niet meteen verder... Ik vertrouwde Zoë en Alicia vertrouwde me ook. Dus wou ik dat liever maar niet beschamen. 'Teoh moet leren dat het niet altijd vrolijke boel kan zijn en hoe hij daar moet mee omgaan. Maar aan de andere kant is dit hém. Mijn beste vriend en jou stiefbroer. Iemand die gewoon zichzelf is en dus niet echt moet veranderen.'

'Wedden heb ik lang geleden afgezworen.' Lachte ik, ooit had ik een keer een weddenschap verloren en ik schaamde me zo ontzettend door de tegenprestatie die ik moest leveren, dat ik het daarna nooit meer had gedaan. 'Ja, maar Teoh moet ook leren dat ie niet boos wordt op het moment dat iets niet gaat zoals hij dat wilt. Zo gaat het altijd. Als er iets gebeurd waar hij niet de vrolijke leuke Teoh kan zijn, dan gaat ie ergens anders heen.' Hij komt zijn problemen nooit onder ogen en probeert er altijd tussenuit te komen op het moment. 'Maar ja - anders praat ik wel ooit thuis met hem daarover of iets.' Mompelde ik.

Even fronste ik mijn wenkbrauwen bij haar woorden. Zo had ik Teoh dan nog nooit meegemaakt. Hij was dan ook mijn beste vriend voor iets. Dat bracht niet echt zware meningsverschillen met zich mee. 'Misschien doe je dat best niet of anders voorzichtig. Hij bedoelt het altijd wel goed met dat vrolijke type te zijn. Doe hem dus geen pijn hé, Zoë.' Zachtjes bracht ik haar hoofd naar het mijne. 'Maar emh... Nu wat anders.' Mijn lippen vonden de hare weer zodat we beiden onze gedachten even konden verzetten.

Ik schudde mijn hoofd. 'Tuurlijk niet, jij kent hem langer dan ik doe.. Maar ik zit iedere dag met hem in hetzelfde huis. Ik denk dat ik wel iets weet hoe ik dit kan oplossen.' Niet helemaal waar. Ik had geen idee, maar dat wist hij niet. Mijn lippen krulde zich op tot een glimlach toen zijn lippen de mijne raakte. Ergens had ik het idee dat hij dit alleen deed om Eleanor te irriteren, nee dat was vast niet zo. Hij mocht haar misschien niet, maar zo gemeen was hij simpelweg gewoon niet.

Verbaasd keek ik op toen ik Alicia naast me zag. Ik wou net iets tegen haar zeggen toen ze haar armen om me heen sloeg. Enigszins opnieuw verbaasd legde ik mijn arm om haar heen en legde mijn gezicht tegen haar schouder. Even weg van de realiteit, zoals mijn vader zou zeggen, terwijl hij zijn stevige arm om mijn schouder legde als ik weereens woedend was geworden. Alleen contact met iemand laat me rustig worden. Ik voelde me ook meteen weer rustiger worden en luisterde naar de woorden van de nieuwe lerares Green. 'Het beest zou me zo Freaking gaaf lijken, dan mag ik grommen en eng doen enzo,' zei ik al langzaam glimlachend.

Nadat Igraine het podium op was gelopen, liep ik achter haar aan met het blaadje met de rollen erop. Ik pakte een microfoon vast en keek de zaal rond. ‘Nou iedereen. Ik ben Liam Davis, aangesteld als mede regisseur van dit toneelstuk en tevens ook acteur door het tekort aan spelers. ‘Jullie zullen de aankomende tijd nauw samenwerken met mevrouw Green en mij, dus wen daar maar alvast aan.’ Als ik voorbeeldig moest doen, dan deed ik dat ook wel. Het was mede puur om Igraine te irriteren, maar toch. ‘En dan nu de verdeling van de rollen. De twee hoofdrollen worden vertolkt door Zoë Starling en Teoh Gard. Zij zullen Belle en het Beest gaan spelen. Daniël McKenzie heeft de rol van Lumière gekregen. LeFou wordt gespeeld door Alicia Peterson. Eleanor Greenheart gaat de rol van Mevrouw Pot vertolken. Randy McEvans wordt Tickens, Rick Soller word Jakopje, Jack Harper wordt de vader van Belle Maurice. En tot slot ben ik door mevrouw Green hier gecast als Gaston. Als een van jullie nog vragen hebben kunnen jullie altijd bij ons terecht.

Ik had gelukkig wel gevoeld hoe Teoh rustiger was geworden. Iets wat me goed deed voelen over dat ik hem had omhelst. Anders had ik niet geweten wat ik nu had moeten doen. Ik keek even langs de zijkant van Teoh zijn gezegd en zag een glimlach rond zijn lippen. Ik keek echter snel weer naar het podium toen ik de naam "Liam" op ving. Ik fronsde even toen ik hem ook daadwerkelijk op het podium zag. Toen hij later ook nog mijn naam noemde als de rol voor LeFou was ik al helemaal verbaasd. Ik had me eigenlijk opgegeven om te helpen bij het décor. Even dacht ik terug aan de film die ik lang geleden gezien had. LeFou had niet een grote rol, toch? Vooruit dan maar, ik wou niet bekent staan als het meisje dat niet mee wou doen. Wel vroeg ik me af hoe ze dat wouden doen, want LeFou was een jongen... Rustig overdacht ik wie er nog meer meededen, Teoh als het beest en Zoë als Belle, Daniël als Lumière en de rest van de namen was me eigenlijk ontgaan, dat waren dan ook de namen die na mij genoemd werden. "Nou, je wens is uitgekomen," reageerde ik. Ik was nog steeds enig sinds verbaasd dat ik mee deed.

Bij het spreken van een onbekende stem staakte ik abrupt het zoenen. Opeens was de spanning verdwenen. Alsof Zoë het wist. Natuurlijk was zij Belle. 'Gefeliciteerd. Je mag iedere namiddag gaan zoenen met Teoh én met mij.' Dit kwam er best geïrriteerd uit. Maar ik was blij voor haar dat ze Belle mocht spelen. Ik was er van overtuigd dat echt dat haar ding was. Het acteren. Voor mij was het niet bepaald iets, maar ik zag er nu nog meer tegen op om in een pak van een kandelaar te kruipen die ik altijd als homo beschouwde. Mijn handen loste meer hun grip van haar. Terwijl de woorden die ze eerder tegen me had gesproken naar de achtergrond vervaagde.

Ik zachte diep weg tegen Daniël aan toen ik hoorde dat ik Belle moest spelen. Dat was alleen niet het probleem, het probleem was dat Teoh mijn tegenspeler was en daar was ik totaal niet blij mee. Van te voren hadden we er wat grappen over gemaakt, maar nu het werkelijkheid was, was het toch een stuk minder leuk. 'Dan, waarom moet hij nou weer het beest zijn.' Mompelde ik. Ergens was ik net zo geïrriteerd als Daniël was. 'Dit is echt kut.' Murmelde ik, terwijl ik mijn hoofd tegen zijn schouder begroef. Het was leuk dat ik de hoofdrol had: Ik vond het geweldig om te spelen, en stiekem zong ik ook zo vaak als ik kon. Maar niet met Teoh als tegenspeler.

'Omdat hij kan acteren. Je vriendje kan dat niet bepaald zo goed. Hij is een geboren entertainer als geen ander en nadat het beest getransformeerd is hebben ze een knap kopje. Redenen genoeg. ' Het klonk niet als een peptalk en dat moest ook helemaal niet. Ik was best teleurgesteld in haar plaats. Ik had iedere andere jongen met Zoë kunnen zien zoenen buiten hém. Enkel omdat ik die andere echt eens kon slagen. Hem niet. 'Moeten we hier nog blijven?'

Ik haalde mijn schouders op. 'Geen idee.' Mompelde ik en hief mijn hoofd weer op. Hierbij zag ik zijn gezicht in een niet al te vrolijke staat. 'Geloof me, ik ben er net zo unhappy mee als jij..' Niet dat dat veel uit zou maken, maar toch. Diep zuchtte ik uit en keek naar het podium. Als ik naar dat podium keek zag ik het al voor me. Teoh en ik zoenend. Ugh, ik moest er echt niet aan denken. En het ergste was nog: Het moest een hele week lang, iedere avond wel drie keer. Er zaten drie zoenen in tussen die twee. Ja ik kende het stuk net iets te goed. Het feit dat Teoh mijn tegenspeler was, maakte het, voor mezelf, een stuk minder leuk. Maar ik moest het er maar meedoen.

'Wat ubersupervetamazinggaaf!' zei ik enthousiast. Ik zag het helemaal zitten, doen wat ik super vind - entertainen - met wat haar op mijn lichaam en beste vrienden! 'Mijn droomis echt uitgekomen, dat beest klinkt geinig!' Ik keerde me om naar Alicia. 'En jij ook gefeliciteerd! Ik wist niet dat jij je voor acteren had opgegeven!' Ik wreef even nadenkelijk over mijn kin. 'Ik weet dat Belle en het beest over iemand gaat die Belle heet en een eng, slecht, vijandig, harig beest die haar vast in een kast opsluit! Maar als ik heel eerlijk ben, ken ik het verhaal niet! Zijn onze personages vrienden??'

Echter hield ik Teoh in het oog en merkte hoe fantastisch hij dit natuurlijk vond. Waarschijnlijk maakte hem het niet veel uit dat Zoë zijn tegenspeelster was. Ik maakte me druk en dat wist ik, maar ik... Ik was verliefd met mijn stomme hoofd. Het schreeuwde enkel Zoë. 'Weet ik wel... Weet ik wel... Het gaat raar zij om jullie te zien... Kussen.' Even keek ik haar aan en drukte mijn lippen twijfelachtig op die van haar. 'Maar hey... Als je geluk hebt moet het enkel op de grote dag.'

Toch moest ik lachen bij Teoh's reactie. "Ik ook niet," zei ik bij zijn opmerking dat hij niet wist dat ik me had opgegeven. De lach was wel enig sinds geforceerd doordat ik nog steeds even tot me in moest werken dat ik straks voor de hele school moest gaan toneelspelen. "Ken je Belle en het beest niet?" zei ik nog verbaasder "Waar ben jij mee opgegroeid," lachte ik "Het is wel lang geleden dat ik de film heb gezien, maar het gaat over "het beest" die eigenlijk een arrogante prins is die is vervloekt en een beest is geworden, iedereen is bang voor hem en Belle komt dan in zijn huis terecht en uiteindelijk worden ze verliefd, waardoor het beest weer een knappe prins wordt en ze nog lang en gelukkig leven" vatte ze het heel kort samen. "En LeFou is geloof ik een mannelijk personage dat achter Gaston aanloopt, en Gaston is een arrogante gozer waar iedereen een oogje op heeft, maar hij heeft een oogje op Belle en Belle ziet hem niet staan..." voegde ik er nadenkt aan toe. "Dus onze personages zijn niet bevriend." Ik haalde even diep adem en dacht na over wie Gaston was. "Wie is eigenlijk Gaston? Weet jij dat?" vroeg ik.

Ik keek Daniël aan en streek even langs zijn wang. 'Het komt wel goed. Ik sta er ook niet om te popelen om mijn lippen op die van hem te drukken. Echt niet, geloof me.' Ik wist dat het Teoh geen zak kon schelen. Voor hem was het toneel, dus hechtte hij geen waarde aan de kus. Ik deed dat echt er wel. Iedere kus was toch... Een kus, en daarbij moest het er overtuigend uitzien. Zachtjes kuste ik Daniël. 'Als jij nou het beest was geweest had die kus niet lang genoeg kunnen duren.' Glimlachte ik naar hem.

Ik keek haar even bezorgd aan. 'Maar vind je het wel leuk om mee te doen? Anders gaan we wel even regelen dat iemand anders je plaats overneemt. En het rare is, dat je een jongen speelt?' Ik knipperde even verbaasd en grijnste toen. 'Ik ben opgegroeid met footballwedstrijden, natuurdocumentaires, circusshows en veel entertainment. Geen disney-films, mijn vader had daar wat tegen.' Ik keek haar even blij aan, en zette toen mijn handen in mijn zij, en hief mijn kin op, om een patserglimlach op te zetten, of te proberen. 'Zie ik er al arrogant uit?' vroeg ik, terwijl ik een wenkbrauw omhoog haalde. Ik liet mijn armen weer hangen en lachte. 'Wel jammer dat we geen vrienden zijn. Hopelijk komen we wel een keer samen op het podium!' Ik keek haar toen geschrokken aan en dook in elkaar. Ik trok een argwanende blik. 'Dat was de creep van het feest. Liam, heet ie, geloof ik.'

"Ja ik ga zo even vragen hoe dat zit, tenzij ze denken dat ik een jongen ben, is dat niet echt een logische keuze," Ik beet even op de binnenkant van mijn lip "Maar ik doe wel mee," voegde ik er nadenkt aan toe. Lachend keek ik hem aan bij die houding. "Nee, dan moet je het niet vragen maar er heel zeker van zijn." Ik liet mijn mijn hoofd tegen de achterkant van mijn stoel rusten een keek daarna Teoh weer aan. "Nee, is Liam Gaston?" Ik hoopte dat hij er niets mee te maken had dat ik nu die rol had. "Creep van het feest?" Vroeg ik daarna met gefronste wenkbrauwen.

Ik had Alicia en Teoh begroet toen ze bij me kwamen zitten en had me nieuwsgierig afgevraagd waarom ze zich afzonderden van de anderen. Echter besteedde ik er niet veel aandacht aan, omdat toen de musical bekend werd gemaakt. Hoewel ik aandachtig had zitten luisteren, drong er niet veel meer tot me door toen ik Liam het podium op had zien lopen. Wat deed hij hier? Op school, tussen zoveel mensen? Ik geloof dat ik daarna nog opving dat Teoh het beest speelde en Alicia ook een rol had gekregen, maar of ik ze uberhaupt gefeliciteerd had, herinnerde ik me niet. Mijn hele gedachten waren op Liam gericht en hoe dit kon gebeuren, want ook al had hij mij in leven gelaten, ik had zo'n vermoeden dat hij niet zo vrijgevig tegenover anderen zou zijn. Om sociaal te zijn, scheurde ik me los uit mijn gedachten en glimlachte vriendelijk naar Alicia en Teoh. 'Gefeliciteerd met jullie rollen, je bent vast een geweldig beest Teoh.'

Ik kneep even zachtjes in haar arm. 'Leuk dat je meedoet,' glimlachte ik, en richtte me toen op Frances. 'Thanks, maar pas maar op dat ik je niet opeet als beest grrr! Waar heb jij je eigenlijk voor opgegeven?' Ik keerde me weer om naar Alicia. 'Op het feest was hij er ook, en hij was scary! Wacht, ken je hem?' Ik keek toen naar achteren en zwaaide naar Daniel en Zoe, al zag ik alleen hun contouren. 'Ik ga weer even naar boven, komen jullie mee?' Ik stond op, sprong over paar stoelen en rende naar boven. Ik plofte naast Daniel, maar zag Eleanor, Daniel en Zoe alledrie, tja, boos kijken? 'OMG ZOE, is overgrootoma Bep overleden?' Ik sloeg quasi verbaasd mijn handen voor mijn mond, maar sprak toen verder tegen mezelf. 'Enige vrouw die ik nooit heb gemogen.'

Verbaast keek ik op toen Teoh, die zo hyperactief als wat was, naast ons kwam zitten. 'Nee, Teoh - er is niemand overleden.' Grinnikte ik eventjes. Ik had er ook niet echt zin in om te vertellen wat er wel aan de hand was, dus hield ik verstandig mijn mond. 'Gefeliciteerd met je rol.' Glimlachte ik naar hem en keek vervolgens weer naar het podium. Ik vond het zo zielig voor Teoh dat ik er zo van baalde. Voor hem was het ook niet bepaald een compliment, maar ik ging er vanuit dat hij het wel begreep. Zeker nu ik iets met Dan had.

"Ja, een soort van." antwoorden ik een beetje afwezig, terugdenkend aan het feest, was Liam daar geweest? Ik kon hem niet herinneren, en gezien ik nog vrij precies wist wat er allemaal was gebeurd, was ik hem waarschijnlijk niet tegengekomen. Ik opende mijn mond om uit te zeggen dat afgelopen weekend hij de weg kwijt was in het bos, maar Teoh ging weer omhoog richting Zoë , Eleanor en Daniël. Dit keer twijfelde ik niet lang. Tenzij Frances besloot daar heen te gaan zou ik hem niet volgen. Tenslotte zou ik straks naar beneden moeten om aan Mevrouw Green te vragen hoe dat nou zat. Ik keek richting Frances in afwachting wat zij deed.