Auditorium

'Nee, ik heb dit kostuum gewoon als laatste gemaakt.' antwoordde ik nors en moest toen lachen om haar 'waarschuwing'. 'Ik kan er ook niets aan doen als ik ze perongeluk vergeet er uit te halen?' Onschuldig keek ik haar aan en zocht mijn spullen op het tafeltje wat bij elkaar. Zometeen had ik weer les, dus moest ik de rest morgen maar af gaan maken. 'Hebben jullie eigenlijk al veel moeten oefenen voor het stuk?' Ik had niet echt bij gehouden wanneer de repetities waren.

Ik lachte even bij Frances haar onschuldige blik. Mijn tas pakte ik van de gron en hing ik rond mijn schouders. Ook ik had zodadeljjk les. 'Mwah, niet bijzonder veel.' (denk ik?) Ik liep naar de paspop toe, waar mijn kostuum op hing en ging daar even met mijn vingers over. 'Maar goed, zo enorm is mijn rol niet, dus de meeste scènes sta ik aan de zijkant. Gelukkig.' ergens vond ik het wel leuk om te doen, ergens. Tot het moment dat ik daadwerkelijk voor de school stond, daar zag ik enorm tegenop.

'Eerlijk gezegd kan ik niet wachten om je op het podium te zien, maar ik geloof dat ik vooral hier achter moet helpen.' Ik stopte mijn spulletjes in mijn tas en deed deze op mijn rug. 'Tjah, dan kan je Teoh bewonderen.' Glimlachend keek ik haar aan en dacht er toen bij na dat ze dan waarschijnlijk ook Teoh met Zoë zou moeten zien.. Niet echt ideaal.

Kort lachte ik toen ze zei dat ze niet kon wachten. 'Ruilen?' vroeg ik toen ze zei dat ze vooral hier achter moest helpen. 'Tja, ongestoord Teoh aanstaren is niet erg, beetje jammer dat er zo af en toe een Zoë als Belle tussendoor moet.' Ik kon er niets aan doen, maar ik snapte nu toch een stuk beter waar de reactie van Dan vandaan was gekomen. Hoewel ik er toen al niet echt om had staan springen, maar het bleef Zoë en het was zijn zusje. Het was erger geweest als Eleanor de rol van Belle had gehad.

'Eh, nee, ik zou een vreselijke Le Fou zijn, ik zou dicht klappen en stotterend, struikelend en knalrood het podium over gaan.' Gaf ik als reactie en glimlachte vervolgens naar Alicia. 'Ach joh, Teoh en Zoë hebben volgens mij best een goede broer-zus relatie, dus het zal voor hen net zo erg zijn.' Ik keek nog even in het rond of ik niets vergeten was en liep toen naar de uitgang. 'Zullen we nog even naar buiten gaan? Het weer is prachtig.'

'En je denkt dat mij het beter afgaat?' vroeg ik lachend. 'Klopt,' zei ik enkel. Ik volgde Frances richting de deur en ging kort met mijn hand door mijn haar. 'Is goed,' zei ik enkel. De zon had net heerlijk geschenen, dus dat zou nog steeds wel zo zijn. Ik zocht in mijn tas baar een rolletje pepermunt. 'ook een?' vroeg ik terwijl ik het rolletje haar voorhield.

-reageer jij buiten? Gone?-

Yeap, zal ik doen!

NEWNEWNEW

Het was nog een aantal weken voor de eerste show en vandaag was het mijn beurt om mijn kostuum te passen. Ik was er vrij opgelaten over geweest, maar dit werd al snel bedorven door het feit dat Frances mijn kostuum had gemaakt. Ik zag haar er nog best voor aan om een kostuum te maken die half af was en vervolgens naar beneden zou zakken als ik op het podium stond.

Ik zat aan mijn gebruikelijke tafeltje in een hoek achter in het auditorium. Zoë zou er vast zo zijn, ik hoopte dat ze gewoon niet op kwam dagen. Peinzend keek ik naar de jurk van Zoë die ik op de paspop had vastgespeld. Als ze hem zou gaan afkraken, dan deed ik haar wat. Echter wist ik ook wel dat ik haar niets kon doen, maar ik was minder nerveus als ik er aan dacht dat ik haar zo op de grond had liggen met een simpele spreuk.

Ik kwam het auditorium binnenlopen en liep direct naar de coulissen toe. Al snel had ik haar gevonden achter een tafeltje waar allerlei gerei op lag en om haar heen stonden talloze pas poppen met geweldige kostuums. Nee, ik mocht haar niet, maar ik moest haar nageven dat de kostuums echt geweldig mooi waren. 'Hey,' Zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik deed nog wel eens een poging om aardig tegen haar te doen, al wist ik niet of dat tot haar doordrong. 'De kostuums zijn echt prachtig.'

Ik draaide me om toen ik Zoë hoorde en glimlachte zwakjes terug naar haar. 'Hay.' Terwijl ik het speldenkussen dat ik vast had terug op tafel legde, knikte ik. 'Dankje.' Ik liep naar de paspop met haar kostuum en wees naar het kamerscherm in een andere hoek. 'Dit is de jouwe, je kunt hem daar passen.' Ik was al bezig om de jurk los te maken en bedacht me dat het beter maar snel kon gebeuren, dan waren we er beiden van af.

Ik pakte de jurk van haar aan en liep naar het scherm toe waar ik me omkleedde en de jurk aantrok. Ik moest zeggen dat hij echt perfect paste. Met een glimlach om mijn mond kwam ik achter het scherm vandaan. Als je zo'n jurk aanhad, voelde je je toch wel een beetje bijzonder. 'En?'

Geduldig wachtte ik totdat ze terug tevoorschijn kwam. Met grote ogen keek ik naar Zoë toen ze haar jurk aan had. Ze zag er belachelijk mooi uit in die jurk en niemand kon dat ontkennen. En ik had het gemaakt. Lachend keek ik naar de gouden jurk en liep om haar heen. Ik was trots, ik had nooit gedacht dat hij zo goed zou staan, natuurlijk was hij niet perfect maar toch.

Geen antwoord? Oké, dan niet - maar niets kon op dit moment mijn glimlach van mijn gezicht afslaan. Pas toen ik mezelf goed had bekeken in de spiegel zag ik echt hoe betoverend het eruit zag. Ergens was ik toch wel een beetje trots op deze rol en dat ik hem mocht vertolken.

'Ik neem even nog wat dingen in.' zei ik, als waarschuwing dat ze niet schrok wanneer ik ineens aan haar taille zat of onder haar oksels zat te prikken. Ik wees naar een krukje waar ze op kon staan, opdat ik beter bij de onderkant van de jurk kon en zocht daarna naar wat spelden en een wit krijtje om dingen in te nemen en te markeren.

Ik keek haar aan en knikte. Ik ging op het krukje staan wat ze me aanwees en keek nog even naar de grote gele jurk die rond mijn lichaam hing. Ik was er nog steeds spontaan verliefd op. 'Heb je hem helemaal zelf gemaakt?' Vroeg ik oprecht nieuwsgierig en keek haar aan.

Via de spiegel keek ik naar haar en schudde mijn hoofd. 'Oma heeft geholpen met de moeilijkere stukken en de opzet.' vertelde ik haar en knielde naast het krukje om de zoom van de jurk op een aantal plekken in te nemen. Op sommige plekken was hij te lang, makkelijke struikelpunten, dat kon ik haar niet aan doen. 'Zit ie ook een beetje goed? Hij prikt nergens ofzo?' vroeg ik toen ik weer overeind kwam.

'Bedank je oma dan maar voor mij.' Zei ik glimlachend en knikte. 'Hij zit prima,' Hij prikte nergens, er zaten geen verborgen of vergeten naalden in en daarbij pakte hij perfect bij mijn lichaam. Ik kwam weer van het krukje af en keek nog even in de spiegel.

'Gelukkig.' zei ik opgelucht en blij. Het voelde goed dat zij hem mooi vond, dat Zoë Starling blij was met wat ik gemaakt had. Ik had gewild dat ik me er niet zo goed over voelde. Ik legde mijn spullen weg op de tafel en richtte me weer op haar. 'Je kan je weer omkleden.' stelde ik en wreef over mijn pols, de plek waar het speldenkussen had gezeten jeukte.

NEW.

Ik was op een van de stoelen gaan staan om een goede hoek te krijgen voor de backstage foto's die ik moest maken voor het stuk. Het decor stond er al en het leek me wel leuk om van te voren een paar foto's te maken die ik op de site kon plaatsen. Voor zover ik wist was er niemand anders in de zaal, dus het was angstvallig stil hier.

Met een gitaar uit het muzieklokaal kwam ik het auditorium binnen. Ik had muziek, maar het was zo luidruchtig in het lokaal dat ik mevrouw Green gevraagd had een rustiger plekje op te zoeken. Uiteindelijk kwam ik hier terecht, het zag er geheel leeg uit, totdat ik iemand op de stoelen zag staan. Ik herkende de gestalte meteen als Meg en liep glimlachend op haar af. 'Hey, Meg!' riep ik alvast, opdat ze niet ineens zou schrikken als ik achter haar stond.

Vanuit mijn ooghoeken zag ik iemand aankomen, maar pas toen de gestalte dichterbij kwam zag ik dat het Eli was. 'Hey!' Ietwat onhandig klom ik van de stoelen af en glimlachte, om zo snel als ik kon een foto te maken. 'Smile.' Zei ik er nog achteraan en lachte. 'Sorry, dit was gewoon het perfecte moment om een plaatje te schieten,' Lachte ik.

Lachend dook ik ineen toen ze de foto nam en draaide weg. 'Ah, mijn ogen! Hoe kun je me dat aandoen?' Dramatisch sloeg ik mijn vrije hand voor mijn gezicht, maar draaide toen weer lachend terug naar Meg. 'Je weet dat we een deal hebben, niet?' plaagde ik haar en ging op een van de stoelen zitten terwijl ik naar haar bleef kijken.

Ik begon te lachen en keek hem aan. 'Oh ja, wat was die deal ook alweer?' Ik was de laatste tijd ontzettend druk geweest met van alles en nog wat, dus om eerlijk te zijn had ik geen idee waar hij het over had. Toen hij op een stoel ging zitten, nam ik achterste voren - op mijn knieën - plaats op de stoel voor hem en grijnsde. 'Ik zal hem alleen maar in de schoolkrant zetten, wees niet bang.' Zei ik lacherig en schudde mijn hoofd. 'Nee hoor, ik zal er niets mee doen.'

'Dat ik geen negatieve liedje over jou zou schrijven als ik beroemd was. Of nu, want ik ben natuurlijk nu ook hét gespreksonderwerp.' zei ik lacherig. Ik had gedacht dat ik als nieuweling nogal in de belangstelling zou staan, maar dat was gelukkig meegevallen. 'Oh, dat is een hele opluchting!' zei ik glimlachend en sloeg wat snaren aan. De gitaar was ongelooflijk vals, dus begon ik hem te stemmen. 'Maar wat was dit meisje hier aan het doen?' vroeg ik ondertussen.