Auditorium

'Ik ben de focking homo-kandelaar. Niet jou beest.' Nog steeds was ik boos. Echt iedereen behalve Teoh. Zelfs die erg goed uitziende jongeman op het podium, ook al zei ik het zelf, locht zijn lippen op haar drukken. Teoh was mijn beste vriend en dit... Dit voelde alsof ik haar ehct intiem moest delen en dat stond me voor geen meter aan. Toen Teoh dan ook aankwam, stond ik op met Zoe in mijn armen en zette haar op mijn stoel. Zonder al te veel te zeggen liep ik naar de drankautomaat beneden. Ergens wou ik hem feliciteren, maar dat kon ik niet. Ik was nog eens niet goed gezind. Hierna liep ik naar Alicia en ging bij haar op schoot zitten. 'Hey Frances en lieve Aliciaaaa,' Bij haar kon ik nu even wél vrolijk doen. 'Is het erg dat ik niet blij voor Teoh ben, maar zelf stiekem hoopte om de hoofdrol te krijgen en nu erg jaloers ben?'

Verbaasd keek ik Daniël na, die zonder iets te zeggen wegliep en bij Alicia op haar schoot neerplofte. 'Nou, ook leuk om jou gesproken te hebben,' Mompelde ik en stond ook op. Mijn tas pakte ik onder mijn stoel vandaan en daar pakte ik mijn mobiel uit. Geen berichten en geen gemiste oproepen. Een diepe zucht verliet mijn mond en zonder te weten wat ik moest doen, ging ik maar weer zitten. Mijn blik gleed af naar Daniël die daar vrolijk zat te zijn. En ik zat bij een té vrolijke Teoh en een té chagrijnige Eleanor. Nou, dat was weer lekker dan.

Frances leek erg diep in gedachten, en als ze iets had gezegd had Alicia het waarschijnlijk niet mee gekregen. Ook wist ik nu niet waar ze zich voor had opgegeven, maar dat kwam door wat Teoh over Liam had gezegd, het had haar weer herinnerd aan dat iets aan hem me had tegen gestaan. Mijn gedachte werden onderbroken toen er een Daniël op mijn schoot was beland. "Oef," zei ik overdreven, mijn handen sloeg ik om zijn middel waarna ik mijn hoofd op hem liet rusten. Even dacht ik na over wat hij me vroeg. Zoë was Belle, dus heel gek was het niet dat hij jaloers daarop was. "Nee, het is niet gek." ik keek hem even aan. Ik wist dat er waarschijnlijk gezoend zou moeten worden tussen Belle en het beest. Daar stond ik nu eigenlijk pas bij stil. "Het is jou beste vriend en zij is je vriendin, dus enerzijds is het beter dan een andere knappe gozer die je vriendinnetje inpikt, maar ik zou het ook mooi kloten vinden als ik een beste vriendin had die Belle speelde tegenover mijn vriendje." Iets wat ze zich redelijk kon inbeelden bij het idee dat Zoë straks een zoenscène moest spelen met Teoh, hoewel ik het er moeilijker bij zou staan als Eleanor Belle was geweest. Niet dat een van hen beide een goede vriendin van me was en Teoh ook niet mijn vriendje. Maar Zoë en Teoh waren stiefbroer en -zus, waarscheinlijk is het voor hun ook lastig om een zoenscène te doen. "Teoh was wel blij met zijn rol, maar hij weet niet echt het verhaal geloof ik," ik keek hem even aan om mijn woorden weer te hervatten. "Maar vergeet niet dat hij je beste vriend is Dan, het is Theater en het zijn niet geweldig veel romantische scènes. Je mag best een beetje blij voor hem zijn, al is het enkel omdat hij dan kan doen wat hij wilt... Mensen entertainen." Het was niet zo dat ik vond dat Dan het niets moest doen, maar het bleef zijn beste vriend en als de rollen waren omgedraaid zou ik het ook fijn vinden als hij blij voor mij was. "Jij zou dat ook fijn vinden, als jij het beest was met als Belle Teoh zijn grote liefde." Ik wist dat het hem meer deed als zijn gezicht deed blijken. Dat had vrij weinig met heksenkrachten te maken, meer met het elkaar al jaren kennen.

'Thanks Zoe, en jij met Belle! Ik denk dat het echt heel erg leuk gaat worden!' zei ik tegen Zoe. Ik wou Daniel vragen naar zijn rol, want ik wist niet wie is Lumiere was, maar hij liep meteen weg. Fronsend volgde ik hem met mijn ogen, en merkte toen dat hij boos was. En toen ik weer naar Zoe keek, zag zij er ook boos uit. Waarom waren ze boos? Ze hadden hartstikke leuke rollen, en dan gaan zij een potje chaggie doen. 'What's up????' vroeg ik verbaasd. 'De rol van Belle is toch hartstikke leuk? En ik mag je opsluiten en killen en....' En toen realiseerde ik me pas Alicia's woorden. Ik was niet dom. Ik deed vaak dom, maar was het niet. Zelfs ik begreep hun woede, dacht ik in elk geval. Belle en het beest worden verliefd, en moeten dus waarschijnlijk zoenen. Ik stond verbijsterd op, en mijn gezicht vertrok. Ik keek naar Zoe, maar die zat op haar mobiel. Ik was vast niet boeiend genoeg. 'Je meent toch niet dat jij en Daniel boos zijn omdat wij moeten zoenen?' Ik zei woord voor woord langzaam. Mijn hand ging naar mijn voorhoofd, en liet hem daar liggen. Ik voelde dat ik boos werd, en begon te trillen. 'Dat is serieus zo freaking gestoord. Heel veel mensen in deze zaal hadden in deze musical willen meespelen, en hebben geen rol. Jullie wel. En jullie zitten verdomme boos te doen omdat ik jou een kus moet geven? Hallo? Wat dachten jullie, dat ik mijn tong in je keel ga stoppen ofzo?' Ik greep opnieuw naar mijn hoofd. 'Als je dat zo graag wil, dan loop ik nu persoonlijk het podium op en vraag of ik mag ruilen met Daniel. Dat jullie me die rol nou niet gunnen, maar ik gun het mezelf wel. Want ik heb altijd al een beest willen zijn.' De laatste woorden kwamen er verstikt uit. Ik wist dat de helft van mijn woorden waar waren, maar ook een vreselijk groot deel ook niet. Het maakte me op dit moment even niets uit of ze boos op me werden, waren en bleven. Toen ik vannochtend opstond, had ik niet geweten dat dit zo'n rotdag zou worden.

'Teoh, zo zit het niet.' Begon ik zuchtend en stopte mijn mobiel in mijn tas. 'Daniël vind het gewoon lastig, ik bedoel. Jij bent zijn beste vriend en ik zijn vriendinnetje. Ik zou het ook niet leuk vinden als Daniël en Eleanor moesten zoenen. Daarbij ben ik wel blij met m'n rol.' Vervolgens liet ik hem uitrazen. Een stroom woorden kwamen me tegemoet en ik zuchtte diep. 'Teoh, je weet best dat we het je gunnen. Daar heeft het helemaal niets mee te maken, dat weet je net zo goed als ik dus ga daar nu alsjeblieft niet moeilijk over doen.' Ergens probeerde ik de vrede nog te bewaren, maar iets zei me dat het toch al te laat was. 'En Daniël hoeft niet met jou te ruilen, dat weet hij, dat weet ik en dat weet jij ook. Hij trekt wel weer bij..' En ik ook, uiteindelijk.

Ik fronste verward, en voelde mijn stem steeds harder worden. 'Hij zou het juist niet vervelend moeten vinden. Ik probeer je niet van hem af te pakken, ik kan acteren dat ik je zoen, ik val je niet lastig. Van alle andere jongens hier in deze zaal weet hij het niet zeker. En ik snap nog steeds niet waarom jullie uberhaupt boos zijn op MIJ? Ik heb mezelf toch niet tot het beest gekroond?' Ik stond op een appel, pakte hem op en gooide hem het gangpad in. Ik merkte dat ik mezelf slecht in de hand had. Een beetje draaierig volgde ik met mijn ogen de appel en zag toen Daniel zitten, die wel aardig tegen anderen deed. Mijn handen balde zich, maar ik haalde heel diep adem. 'Ik heb zo'n idee dat hij dat niet weet,' mompelde ik en beet op mijn lip. Ik sprak zachtjes tegen mezelf. 'Een zoen. Gewoon een zoen. Dat vinden zij erg, en dat moet ik maar gewoon accepteren. Niet boos doen, Teoh.' Dit zou me moeten kalmeren, maar het gebeurde niet. En ik kon Alicia nu niet om een knuffel vragen. Ik was mijn eigen stomme ik weer, meeslepend door emoties.

'Jeetje, Teoh - doe even rustig zeg. Heb ik ooit gezegd dat ik boos ben op jou? Nee, dat maak jij ervan omdat je dit allemaal veels te persoonlijk opvat. Nu hoef je niet te gaan katten op mij, dat doe je maar lekker op iemand anders.' Als hij me wilde irriteren, moest hij vooral zo doorgaan. Tot slot stond ik op en keek ik naar Teoh. 'Misschien moet je eens niet alles op mij afschuiven, je gaat maar lekker tegen iemand anders zeiken Teoh. Hier heb ik dus geen zin in.' Ik keek hem aan. 'Ik ga toch ook niet op jou zeiken als je boos wordt. Je moet toch zelf weten waar ze boos of geïrriteerd van raakt, ik hoef van jou echt niet te horen dat jij het er niet mee bent hoor.' Uiteindelijk liep ik ook beneden het gangpad in en ging ik naast Alicia en Daniël zitten. Echter zei ik niets tegen hen en staarde ik naar het lege podium. Gingen die mensen vandaag nog iets nuttigs doen of niet?

En toen liet ik Zoe ook nog eens weglopen. Ik liet mijn hoofd hangen en wreef over mijn nek. Ik sprak weer tot mezelf: 'Laat mensen nooit weten dat je pijn hebt. Dan zien ze je niet als kwetsbaar. Dom, Teoh.' Jeetje, ik kon wel janken. Ik plofte op de stoel neer en legde mijn hoofd in mijn handen. 'Ik wil gewoon dat beest spelen. Met overal haar, een brommende stem, lekker kwaardaardig.' Ik pakte de sokken van de grond en gooide ze random in het publiek. Oke, ik moest er wel om lachen toen hij op een slapend persoon terecht kwam. Ik schoof twee plaatsen op en ging naast Eleanor zitten.

Wat er voor de rest om mij heen gebeurde had ik niet meer gevolgd. Teoh was weggegaan, Daniël was erbij gekomen, maar dat merkte ik enkel op toen ik mijn blik van het lege podium afwendde. Ik kon er nog steeds niet over uit dat Liam daar op het podium had gestaan en ik probeerde mezelf aan te praten dat ik me allemaal had verbeeld. Met een afwezige blik glimlachte ik naar Daniël en Alicia en excuseerde me, waarna ik langs ze heen de rij met stoelen uitliep. Vlug liep ik het auditorium door en snelde de gang op, zodat ik me van de menigte kon bevrijden en rustig kon nadenken.

'Dan nog Alicia... Hij zal zeker en vast blij zijn, maar ik ben er helemaal niet goed gezind mee.' Naar mijn mening supporterde ze natuurlijk meer voor Teoh. Of wel deed ze dat niet, maar dan was dat voor me even goed te laten voelen. 'Misschien ben ik nu even de grote eikel, maar wat wil je zeggen? Dat ik Zoë zou verliezen aan degene die het Beest zou spelen als dat niet mijn beste vriend of haar broer was geweest? Bedankt voor je vertrouwen. Ik weet dat je Teoh mag, maar weet nog wie je vrienden zijn. Jezus.' Ik sprong gelijk van haar af, maar botste hier bijna tegen Zoë op. Ik boog me over haar heen om haar een kus te geven. 'Ga je met me mee? Ik heb het hier gehad.'

Bij zijn woorden beet ik even boos op mijn lip, om te voorkomen dat ik hem een rot reactie zou geven. Ik stond dan ook op en keek hem even aan terwijl hij Zoë een kus gaf. "Dan, je weet best dat ik dat helemaal niet bedoel." De zekerheid van mijn eerste woorden, die bijna boos klonken, verdween toen ik mijn zin vervolgden met een zachte stem. "En als het anders over kwam, zo bedoelde ik het niet." Ik stopte even om mezelf even te kunnen zijn en gedachte en woorden op een rij kon zetten. Ik wist niet of ik boos moest zijn dat hij dat van me dacht, of gekwetst. Ik haalde even rustig adem en had eigenlijk geen zin om dit te doen met Zoë erbij. "Ik bedoelde alleen maar dat jij enorm veel voor mij betekend, en dat geldt waarschijnlijk net zo tussen jou en Teoh, laat dat nou niet vergallen door een musical. Dat heeft niets met mij te maken, behalve dan dat ik niet wil dat jij je ongelukkig voelt." Bij het horen van mijn eigen stem klonk het eerder alsof ik een bang katje was dan dat ik boos was. Ik had nou eenmaal niet veel echt goede vrienden, enkel Daniël, waardoor hij me echt raakte met zijn woorden. Misschien was ik goed in overdrijven, maar als hij er tegen haar zo over ging doen, hoe zou hij er dan tegen Teoh over doen?

Toen Dan bijna tegen me op botste, glimlachte ik naar hem en drukte ik mijn lippen even op de zijne. Mijn arm vond zich al snel een weg om zijn middel en ik duwde hem even kort tegen me aan als een knuffel. Vervolgens knikte ik en liet ik mijn blik even op Alicia vallen, die nogal gekwetst keek. Ik beet even op mijn lip. 'Misschien moet je het eerst even goedmaken met je beste vriendin. Dat verdient ze.' Ik had het gesprek van daarnet half meegekregen, dus ik wist waar het overging. En zoals ze zelf al had gezegd: Alicia bedoelde niets gemeen, alleen Dan vatte op dit moment alles verkeerd op. Waarschijnlijk ook hetgeen wat ik zei, maar ik zou het hem vergeven.

Even keek ik naar Zoë. Ze wist helemaal niet waarover ze het had en er viel niets goed te maken met Alicia. Ik was slechts niet goed gezind op haar geweest en ik wist dat Zoë hetzelfde als ik over haar dacht. Toch draaide ik me om. 'Nee, ik zou nooit het Beest willen spelen of zijn liefde kussen. Ik zou het nog eens niet doen als ik jou moest kussen Alicia. Dat is teveel en dan nog gun ik het hem. Enkel weet ik niet of ik er wel op wil toe kijken. Of ik het wel kan om hen twee te zien kussen en ik even de vrolijke kandelaar moet spelen die zingt. Het spijt me dat ik zo tegen je uitpakte, maar zelfs jij begrijpt me niet op dit moment.' Niemand leek dat te doen. 'Ik ben jaloers, ja. En nog niet een heel klein beetje. Laat me even doen tot ik afkoel. Het spijt me nog.' Daarna keek ik ook weer naar Zoë. 'Ik ga dus naar buiten.' Alvast passeerde ik haar en liep weg net zoals Frances had gedaan.

Mijn blik volgde hem naar buiten en daarna keek ik weer naar Alicia. Ik vond het ook erg, ja - maar hij had het er blijkbaar een stuk moeilijker mee dan ik. 'Ik weet je of je zin hebt om mee te gaan? Maar ik ga wel achter Daniël aan.' Ergens wilde ik m'n excuses aanbieden voor zijn gedrag, maar dan klonk het net of ik zijn moeder was. Al snel ging ik achter Daniël aan en pakte ik zijn hand vast. 'Hey,' Glimlachte ik. Ik besloot niet al te veel te zeggen en hem te laten uitrazen als hij dat wilde. Ik had me voorgenomen om het me niet persoonlijk aan te trekken.

Even keek ik opzij toen ik een bekende stem hoorde. Natuurlijk kwam die van Zoë. Ook ik nam haar hand goed vast. 'Hallo... Ik ga echt niet over het feit praten dat er een Musical zich gaat plaats vinden. Ik wil eerlijk gezegd wat anders gaan doen. Iets anders...' Hierbij keek ik haar even aan, maar liep verder de zaal uit terwijl ik haar zowat met me mee trok.

'En waar zat je aan te denken dan?' Grinnikte ik en werd even door hem meegetrokken. 'Toch niet iets ontzettend ruig of iets om je agressie mee kwijt te raken?' Grinnikte ik. Nooit was ik van de "wilde" dingen geweest om het zo maar te zeggen. Dingen als boxen, of motorcross iets in die richting. Ik gaf hem een klein kusje op zijn wang. Eigenlijk wilde ik hem lang omhelzen en zeggen dat het allemaal wel goed kwam, maar het had toch geen nut. Hij was hetzelfde als ik was: zo'n bui moest voorbij gaan, dat ging niet zomaar weg omdat iemand iets zei. Daarbij herinnerde ik hem er alleen maar aan en dat werkte ook niet echt.

'Nu verpest je het voor me, Zoe!' plaagde ik haar en drukte mijn wang tegen haar lippen om de kus extra te benadrukken. 'Geen idee. Wat dacht je anders van een ouderwets bowlingen? Romantisch aan een milkshake slurpen samen.' Zacht drukte ik even mijn lippen op die van haar. Ik ben echt zo'n eikel, maar als ik even gewoon mijn verstand op wat anders kan verzetten.'

'We kunnen ook gewoon een milkshake halen en dan op de bank ploffen met de milkshake en een hele grote bak ijs. En dan een film kijken. Dit keer kijken we wel echt de film.' Lachte ik, en ging op mijn tenen staan om mijn lippen langer op die van hem te drukken. 'I'm so glad that you're my sweet boyfriend.' Glimlachte ik en begon zacht te lachen toen ik aan een paar dagen terug moest denken, tijdens ons leuke filmmiddagje. Van het film kijken was niet zoveel gekomen. 'We kunnen ook gewoon gaan bowlen, aan jou de keus. It's you we have to cheer up.'

Ik keek hem even aan. Misschien had hij wel gelijk, en begreep ik hem inderdaad niet. Toch luchtte het me iets op dat hij zei dat het hem speet. Het was ook mijn fout. Ik had beter hem gelijk kunnen geven. "Dankje Zoë, " zei ik voor ze weg liepen. Het was lief van haar dat ze hem min of meer tegen hielt. Ergens was ik nu bang dat de musical een hoop drama mee zou brengen. Hoe wel dat eigenlijk al gelukt was. Het werd al rustiger in de zaal. Ik liep naar een automaat om daar een zakje M&M's uit te halen. Ik ging weer op een willekeurige stoel zitten die leeg was om deze rustig op te eten. Eigenlijk zou ik nu nog naar beneden moeten en vragen hoe het precies zat, maar dat was wel het laatste waar ik nu zin in had.

Best wel geniaal, die reacties buiten het auditorium gheghe oké i know Random en ik ga nu maar slapen gala aas wreed als ik nu rare dingen ga zwggendat weten jullie warsood dat komt

Ik kuste haar ook wat langer en keek haar daarna met een glimlach aan. 'I'm proud that I can call you my love.' Waarna ik even knikte en verder liep. Hierbij slibgerde ik onze ar,en heem en weer. 'Dat lijkt me nog niet zo'n slecht idee... Dat van jou aangezien je dus het rustig aan wilt doen?' Toch keek ik haat weer even plagend aan. 'Maar iets Maar iets zegt me dat je echt wel wel op die bank wilt gaan zitten. Jou huos of het mijne?' Hierbij liep ik richting van milkshake uit.

Even keek ik weer langs me toen ik opmerkte dat Teoh naast me kwam zitten. 'Gefeliciteerd met je rol. Ik mag blijkbaar de dikke en oude theepot spelen. Niet echt iets dat me siert.' Weer keek ik hem aan zoals daarvoor; inspecterend. Enkel had ik niet langer zin om hier te blijven. 'Ze zijn wel blij voor je, Teoh. Gunnen het je, maar Dan is enkel jaloers en Zoë... Ik heb haar slecht gezind gekregen en ze ziet niet te springen om haar broer te zoenen. Ook al is het maar voor een schoolstuk, maar ze draaien bij. Geloof me. Ik snak naar een sigaret. Alicia zit er nogal eenzaam bij, vind je niet?' Ik wees haar aan en stond op.

- Klopt anders niet met verhaallijn.-

Door zijn opmerking begon ik ietwat te blozen en vervolgens lachte ik zachtjes. 'Da's toch lekker. Op de bank, met een dekentje en een milkshake enzo.' Ik glimlachte en ging iets dichter tegen hem aanlopen. 'Misschien is het handiger bij jou? Ik moest eerlijk bekennen dat ik niet zo'n zin heb om Teoh tegen het lijf aan te lopen als ik thuis ben..' Het was waar, en ook de enige rede. Misschien was het wel ontzettend flauw, maar iets zei me dat hij er ook niet zoveel zin in had. 'En daarbij, volgens mij is Teoh's moeder thuis,' Nee daar had ik ook geen zin in. Ze zou waarschijnlijk de hele tijd kijken wat we aan het doen waren. 'Sorry, ik ben niet zo dol op mijn stiefmoeder..'

Met een grijns keek ik haar aan. 'Zelf ben ik ook niet fan van moeder Gard.' Al snel trok ik haar wat meer naar me toe en sloeg een arm rond haar middel. 'Dat moet heel erg lekker zijn als je ook nog eens je meisje bij je hebt om te knuffelen. Oh ja, we gingen écht film kijken.' Zachtjes grinnikte ik. 'Bij mij thuis is goed. Waarschijnlijk is mijn moeder er wel, maar dan kruipen we naar boven? Plaats zat daar en niemand die ons echt in het oog houdt.' Hoewel mijn mama zich daar niet vaak aan waagde... Toch niet bij Kylan zijn vriendinnetjes terwijl hij veel meer lef had als het op mij aankwam.

Verder bij Danny?

Ik glimlachte. 'Dan zitten we op dezelfde lijn.' Weer duwde ik mezelf omhoog op mijn tenen om hem een kusje te geven. 'Ja, we gaan dit keer echt film kijken.' Lachte ik. 'Misschien niet de hele film, maar wel gedeeltelijk. Daarbij wil ik jou moeder best wel eens ontmoeten. De moeder die zulke lekkere koekjes kan bakken.' Grapte ik, de vorige keer dat ik daar was had ze heerlijke koekjes gemaakt. Ik moest toegeven dat ze veel beter waren dan die van mijn vader, mijn vader kon totaal niet koken - dus erg goed hoefde koekjes niet te smaken om beter te zijn dan die van hem.

Jep (: