Huis van Ryan Orestes

'Insgelijks, Ryan.' Ik was blij toen hij de deur opendeed en ik de frisse lucht rook. Ik had het ongewoon benauwd gekregen. Ik probeerde nog een glimlach uit, maar zei niets meer en sloeg mijn armen om mijzelf heen en liep de deur uit. Ik keek niet meer achterom, maar liep rechtstreeks naar huis. De triomf die ik eerder had gevoeld was al weer weg gegaan.

NEW
Hij pakte zijn sleutels uit zijn zak en deed hiermee de deur open. 'Welkom in mijn vreselijke huis,' mompelde hij met een flauwe glimlach en deed de deur achter hun dicht. Hij nam haar mee naar alle kamers en had zo zijn rondleiding gegeven. 'En dit is de keuken, waar we overheerlijke pasta gaan maken.' Hij pakte wat pannen en begon alvast dingen klaar te zetten.

Juliet haalde een fles wijn te voorschijn en zette deze op het aanrecht en zelfgemaakte chocolademousse. Ze had tijd te veel gehad vandaag. 'Je huis is leuk, Ryan. Enkel zou ik wat meer kleur erin brengen? Maar dat portret is geweldig mooi,' lachte ze en wees naar hem die zij geschilderd had. Haar handen vonden zich een weg rond zijn middel en zachte kusjes werden in zijn hals gedrukt. Ze moesten nog niet meteen koken...

'Ja, misschien huur ik je wel een keer in om alles te verven,' grijnste hij en klemde haar tegen het aanrecht bij haar kleine kusjes. Met een hartstochtelijk gevoel kuste hij haar lippen en hield haar vast. 'O, ik ben gek op wijn,' grijnste hij toen hij de fles zag en keek haar weer aan. 'Die gaat vanavond vast en zeker op, nietwaar?' Hij drukte kusjes op haar gezicht en streek met zijn handen over haar armen.

Juliet glimlachte en kuste hem verlangend terug. 'Waarschijnlijk, want ik hou ook van wijn moet je weten.' Hierbij drukte ze weer haar lippen enkele keren in zijn hals. Ze was Portugees dus wijn dronk ze maar al te graag. Ze giechelde bij zijn kusjes. 'Maak hem anders maar al open. Of niet?' Haar hand streelde kort zijn wang waarna ze even naar de ingrediënten keek. 'Spaghetti?'

'We houden hem wel voor het eten,' glimlachte hij en keek haar toen even teleurgesteld aan. 'Wel jammer dat je er al bent. Anders had ik van alles klaar kunnen zetten, je weet wel, kaarsjes, wijn, sfeer muziek, alles wat een man doet om te slijmen. Maar nu ben je er al!' Hij drukte een kus op haar lippen. 'Niet dat ik daar bezwaar tegen heb.' Hij knikte om haar vraag. 'Spaghetti!'

Juliet giechelde spontaan. 'Zet het klaar anders? Jou domein wordt voor nu de woonkamer en al de andere kamers dan hou ik het op deze keuken. En geloof me, ik kan spagethtti maken.' Plagend gaf ze hem ee por en drukte een kusje op zijn wang. Hierna ging ze aan de slag. Welke man zou dat ooit voor haar hebben gedaan? Juist ja. Ze sneed behendig groente terwijl ze gehakt al aanstoofde.

'Yes!' zei hij en liep met de fles wijn naar de woonkamer. Daar opende die hem en schonk alvast twee glazen in. Ook legde hij een leuk tafellaken neer - oorspronkelijk een gordijn - en natuurlijk een kaarsje in het midden. Hij dimpte de lampen en legde een kussentje op haar stoel neer. Ook dekte hij alvast de tafel en zette sfeermuziek op. Als laatste verruilde hij zijn politiepak voor wat netters, een overhemd en broek.

Juliet had al snel de saus klaar en de pasta. Nou ja, snel... Zoals normaal, maar Ryan leek zijn tijd te nemen wat haar helemaal niet deerde. Haar schoenen had ze uitgedaan en haar trui was nog meer over haar schouder geschoven. Het doel was niet perse om haar helemaal op te maken voor Ryan. Ze hield ervan om enkel zichzelf te zijn bij hem.
'Honey! Dinner is ready!' riep ze al zingerig door de woning waarna ze de potten op tafel zette. 'Oh, Ryan! Echt wel romantisch en nog eens geen vijfsterrenrestaurant.' grijnsend keek ze hem aan.

Hij schoof haar stoel naar achteren en drukte een kus op haar schouderblad. 'Ziet er heerlijk uit,' murmelde hij en drukte ook een kus op haar wang. Hij schoof haar stoel aan toen ze zat en ging toen tegenover haar zitten, terwijl hij voor beiden opschepten. 'Heb je een beetje honger, normaal honger of heel erg honger?' vroeg hij lachend.

'Normaal honger. Nooit een grote eter geweest...' Haar wangen gloeide nog na van zijn kusjes. Alles voelde opeens weer zo spannend. Ze nam het bord aan en glimlachte naar hem. Haar blik verschoof weer naar de spaghetti waarbij ze al een hapje nam en daarna weer hem aankeek. 'Dus hoe was werk? Ik heb je de afgelopen dagen nauwelijks gezien. Zo belangrijke zaak?' Juliet had het zelf ook druk gehad met artikels schrijven - die niet de politie helemaal zwart maakte - en was vandaag helemaal klaar geweest waardoor ze weer tijd in haar kunst had gestoken.

Hij schepte een normale portie voor haar op en voor zichzelf wat meer. Hij had in zijn pauze doorgewerkt en had dus geen tijd gehad om uitgebreid te eten. Hij knikte enkel ernstig en keek haar toen met een glimlach aan. 'Hoe was jouw dag? Hoe was je week, kan ik eerder vragen.' Hij wond wat spaghetti om zijn vork en stopte het in zijn mond. Wauw, wat kon ze toch goed koken.

'Mijn dag was wel leuk. Veel met mijn 'kunst' bezig geweest. De week was nogal druk, maar dat was voor ons beide wel zo. Hoe is het bij jou op het werk?' Juliet at verder en speelde even met een lok haar. Ryan zag er anders uit dan in uniform. 'Dat politie-uniform stond je wel sexy. Je handboeien soms bij?' vroeg ze erg plagend en doelend op hun ontmoeting. Het was leuk om hem te plagen en nu zag hij er nog steeds erg mannelijk uit, maar had dat schattige. Dat liefelijke waarvoor ze elke keer weer smolt.'

'Heb je nog iets gemaakt?' vroeg hij nieuwsgierig en nam nog een hap spaghetti. Kort haalde hij een servet langs zijn mond, omdat hij als de dood was dat hij een vieze mond zou hebben. 'Mwah, veel stress, erg druk. Het is nu even geen fijne plaats om te zijn, laten we het zo zeggen.' Hij moest lachen en voelde dat hij rood werd. 'Die heb ik wel,' lachte hij en pakte even boven tafel haar hand vast. 'Ik ben blij dat we weer eens tijd hebben om af te spreken.'

'Niet echt. Enkel echt geen leuk nieuws met dat auto-ongeval uit te brengen. Mijn baas zei ook iets over de vermissing van een jong meisje. Hij wilt dat ik er iets over schrijf, maar ik weet niet of ik het wel ga doen. Ik haat het om zo'n droevig nieuws te brengen... Jij nog mensen achter tralies kunnen steken of opwindend boetes uitgeschreven?' Zacht streelde ze over zijn hand en glimlachte. 'Ryan, ik heb je echt verschrikkelijk hard gemist en stiekem nu helemaal geen honger meer.'

Bij haar woorden keek hij strak naar zijn bord en slikte. Hij had het dode gezin gezien in de auto toen hij naar de plek ging. Het was echt verschrikkelijk, nu ook met dat vermiste meisje. Hij veegde zijn handen aam het servet af en hurkte naast Juliet neer. 'Eigenlijk heb ik ook niet zo'n honger meer,' glimlachte hij en kuste teder haar lippen. Hij had haar deze week zo enorm gemist.

Juliet glimlachte naar hem en drukte haar lippen teder op die van hem. Hij liet haar heerlijk warm voelen waarbij ze zacht over zijn wang streelde. Al snel was zo opgestaan en had hem recht getrokken zodat ze haar armen rond hem heen kon slagen, dicht tegen hem stond en hun lippen elkaar weer vonden. 'Wat dan wel?' fluisterde ze zacht en nestelde haar hoofd tegen zijn schouder aan.

'Honger naar jou,' fluisterde hij en drukte een zacht en voorzichtig kusje in haar nek. Hij hield haar stevig vast en kuste weer haar lippen. 'En jij? Heb jij nog speciale verzoekjes?' Hij nam haar mee naar de bank en ging naast haar zitten. Een hand streek een pluk uit haar gezicht en hij keek haar betoverd aan. 'Je bent zo prachtig, ik kom er echt maar niet over uit.'

Juliet giechelde enkel en beet op haar lip terwijl ze hem aankeek. De bank zat heerlijk, maar speels kroop ze op zijn schoot. 'En alsof ik genoeg van jou zou kunnen krijgen?' Hierbij drukte ze een vlinderkusje op zijn lippen. 'En Ryan, verras me.' Dat laatste fluisterde ze speels en trok haar wenkbrauw even op.

Onzeker en nerveus keek hij haar aan. Hij was niet zo goed in verleiden en al helemaal niet in verrassing. 'Ik... Ik zal het proberen,' stamelde hij en drukte maar snel weer zijn lippen op de hare zodat ze niet zijn rode kop kon zien. Een hand gleed over haar rug naar haar heup en zijn lippen verplaatste zich naar haar nek. Dat was het probleem met Ryan, hij was ouderwets. Hij wist niets origineels of opwindends.

Juliet glimlachte enkel om het beetje rood, maar kuste hem terug. Het was prettig wat hij deed, maar ze merkte op hoe nerveus hij was. Daarom trok ze haar hoofd terug en streelde langs zijn wang. 'Laten we het maar rustig aandoen. Hé?' Hierbij glimlachte ze bemoedigend en drukte haar lippen vlak achter zijn oor waarna ze speels op zijn oorbel "beet". 'Kan ik het een beetje?' Haar lippen vonden weer vol brandend verlangen die van hem waarbij haar handen zijn borstkas streelde.

Hij sloot zijn ogen bij haar doen en laten en knikte hevig. 'Als de beste,' fluisterde hij en liet haar toen op de bank zakken. Hij ging boven haar hangen en kuste net zo vurig terug. Hij kon echt niet geloven hoe zo'n prachtige, lieve en slimme vrouw op zo'n mislukkeling als hij viel. Zachtjes liet hij zijn vingers langs haar nek gaan en drukte een kus op haar wang.

Juliet liet zich leggen en giechelde weer. Haar ogen bleven bij die van haar hangen waarbij hij haar aankeek. Een bandje van haar topje was naar beneden gegleden, haar hele kapsel was vast en zeker rommelig, maar Ryan keek naar haar alsof ze zich had opgetut en erg mooi was aangekleed. 'Ryan,' flusiterde ze bij zijn oor waarna ze weer hem erg betekenisvol aankeek. Dit deed haar denken aan de dag toen ze samen waren. Het begon op de bank met erg weinig kleren en het ging verder op de bank mét kleren.

Hij slikte en keek naar het afgezakte bandje. Toch kreeg hij meer moed bij haar blik en duwde ook het andere bandje van haar top over haar schouder. Zachtjes drukte hij kusjes op haar schouders en ook weer op haar lippen. Zelf trok hij zijn shirt uit en ging weer boven haar hangen. 'Juul...' fluisterde hij en keek haar zenuwachtig aan. Wat moest hij nou doen? Hun verder uitkleden? Of haar naar zijn bed brengen?

Juliet keek hoe hij zijn shirt uitdeed waarbij twee ogen weer nieuwsgierig hem bekeken, maar niet inspecteerde. Ryan was voor haar de perfecte man. Iemand die verlegen kon zijn, maar ook weer zo speels. Hij was knap, maar niet een of andere bezetene over zijn uiterlijk. Hij was verantwoordelijk, maar niet altijd serieus... Hij kon haar vriend zijn, maar ook even goed een steun en toeverlaat. Hun relatie was voor haar meer dan liefde.
Haar voet streelde langs die van hem. 'Ryan, we hebben geen haast. ' Ze deed haar topje uit en keek hem aan terwijl ze even op haar lip beet. Ze drukte enkele kusjes op zijn buik en in zijn hals om zich gemakkelijk te laten voelen.