Huis van de fam. McKenzie

Daniel glimlachte naar haar. Ze wist net zo goed dat hij hiermee voldoening kwam. Het andere kwam gewoon uit het moment zelf. Zelfs hun eerste keer was niet echt een diepzinnig gesprek voor nodig geweest. 'Zoe, na dat bijna een jaar hou ik nog ontzettend veel van je. Geweldig veel.' Zacht drukte hij enkele kusjes in haar hals. 'We moeten het op een of andere manier vieren...'

'En ik van jou, dat weet je.' zei ze zachtjes en keek hem bedenkelijk aan. 'Een halloweenfeest, hoe origineel.' lachte ze. 'Gewoon in de achtertuin, of we doen het bij het meer ofzo. En dan gaan we verkleed als.. ehm...' Ze dacht even na en begon te lachen. 'Dan gaat eentje als Frankenstein en de andere als die dokter.' giechelde ze.

'Dat is nog eens origineel. Jij mag dan sexy Frankenstein zijn.' Hierbij stelde hij Zoë voor in een veel te bloot , zwart, pakje. 'Ik weet dat je van me houdt, maar ik hoor het je ook nog altijd erg graag zeggen. Dat weet je.' Hierbij lag ze op zijn borstkas en streelde hij zacht door haar haren.

'Ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je - oh, en ik hou van je.' zei ze lachend en kuste hem liefelijk. 'En dan ga jij in een labjas en een boxer en meer niet - ook leuk toch.' grapte ze en sloeg haar armen om hem heen. 'We kunnen natuurlijk ook als sexy vampieren koppel gaan,' Ze moest grinniken bij het idee en ze streek met haar vingers langs zijn borstkas.

Daniël lachte, maar eindigde in een voldane grijns. Dit streelde zeker zijn ego en Zoë mocht het weten. 'In een labjas en een boxer? Liefste Zoë, wil je soms nog een vriendje dan na die nacht?' Plagend tikte hij tegen haar billen. 'Sexy vampieren zie ik nog wel zitten. Tenzij het latex inhoudt want daar enkel bij het idee krijg ik jeuk van. Mijn vampier van vorig jaar was anders wel geslaagd hé?'

'Jou vampier van vorig jaar was zeker gelukt. Waarom denk je anders dat we samen achter dat huisje belandde?' grapte ze en streek langs zijn buik. 'Geen latex, in ieder geval niet voor jou.' plaagde ze en dacht aan een feestje wat ze een paar jaar geleden hadden gehad met als thema "superhelden" haar Catwoman outfit was zeker gelukt, alleen moest ze nageven dat het latex toch niet zo fijn zat.

'Wauw, al bijna een jaar samen. Tijd vliegt echt voorbij.' Hierbij streelde hij over haar wang. 'Ik was verliefd op je. Echt hopeloos, maar jij leek er niet veel mee te doen en ik was bang van Teoh. Nja, voor zijn reactie. Maar sinds die kus wist ik dat ik niet anders kon dan enkel verliefd op je zijn. Ik hou van je, Zoe.' Het was waar dat hij niet naar andere meisjes kon kijken zoals hij dat naar haar deed, cheerleaders mochten zich uitsloven och was zij degene die eruit sprong en waarop hij letten, hij kon het niet hebben als er een seksistische opmerking over haar werd gemaakt in de kleedkamers na footballtraining en hij vond het heerlijk om tijd met haar door te brengen. Ze was eenmaal prachtig, schattig en lief, maar met dat kantje dat erg sexy en verleidelijk was. 'Vampieren dus? Dan mogen we kostuums gaan zoeken.'

'Ik hou ook van jou.' Ze kuste hem zachtjes en glimlachte. 'Vampieren, dat moet niet zo moeilijk zijn - toch?' Gewoon een cape, haar haren strak naar achteren in een staart, een strak zwart pakje, hakken eronder, gebitje in, fel rode lippen, smokey eyes - en klaar. Ze moest grinniken bij het idee. 'Het komt vast helemaal goed. Daarbij hebben we nog twee weken.'

Hij glimlachte bij dat idee. 'Klinkt erg sexy.' Hierbij drukt hij een kusje op haar hand, eerbiedig en liefelijk. 'Ik denk dat ik iets in de aard ga als vorig jaar, maar misschien dit keer met een hemd?' Vorig jaar had zijn broer heel zijn outfit verpest. 'Gebitjes zitten wel onhandig...' Lachend keek hij haar aan. Toen hij haar had willen kussen had hij het uit moeten doen.

'Dat is waar, maar gebitjes zijn wel leuk en je kan ze natuurlijk altijd uitdoen.' Ze lachte en knikte daarna. 'Dit keer met hemd inderdaad, ik wil niet dat ik de meisjes van je af moet slaan.' grapte ze luchtig en liet zich achterover vallen op zijn bed. 'Op één of andere manier ligt jou bed toch lekkerder dan dat van mij en al zeker als jij naast me ligt.'

Daniel lachte en strekte zich uit. Hierbij ging hij op zijn borstkas liggen en staarde haar aan terwijl een vinger cirkeltjes maakte rond haar navel. 'Hmm, ik heb opgemerkt dat jij perfect in mijn armen past. Wist je dat? Als je slaapt dan krul je automatisch en perfect je erin op. Echt erg schattig.' Hij glunderde terwijl hij het zei. Misschien kon het eng overkomen, maar hij hield ervan om bij haar te zijn. Het moest niet altijd op seks uitdraaien, maar naast haar wakker worden alleen al was werkelijk fantastisch.

Zoë keek hem lachend aan. 'Serieus?' vroeg ze lacherig. Dat had ze echt nog nooit gemerkt. Een grijns speelde om haar lippen. 'We passen gewoon perfect bij elkaar.' gaf ze als verklaring en ging tegen hem aanliggen. 'Denk jij wel eens aan de toekomst?' vroeg ze uit het niets en keek hem nieuwsgierig aan. Eigenlijk had ze er zelf nog nooit aan gedacht, omdat ze vooral in het moment wilde leven, maar misschien moest ze dat wel eens doen, uitmaken wat ze wilde.

'Ik heb nagedacht over mijn verdere studies, ja. En begrijp me niet verkeerd; ik hou van je, maar een toekomst met jou ligt niet vast. Niet zeker. Ik weet niet waar jij gaat studeren en waar ik ga studeren en of we het halen tegen die tijd, maar ik weet dat jij gevoelens bij me bovenhaalt die sterk zijn. Jij bent een deel van mijn leven, Zoë. Een deel dat ik niet kwijt wil. Dus als we nog samen zijn als we klaar zijn met universiteit dan mag je echt je verwachten aan een verlovingsring. Werkelijk. Over dat heb ik wel al nagedacht. Wat jouw antwoord is op die vraag mag je zelf uitmaken op dat moment. Maar ik moet toegeven dat ik er een keer over gedroomd heb. Een happy ever after. Geef toe dat we geweldige kinderen zouden hebben! Sportief, blond, cool, dit-dat.' Hij lachte en keek haar aan met een plagende glimlach. 'Fantaseren kan geen kwaad...'

Het was verhelderend om te horen hoe Daniël erover dacht. Zoë's blik op de toekomst was haast hetzelfde, al kon ze een leven zonder Dan bijna niet indenken. Het was er bij ingeslopen, gewoon alsof het hoorde. Het was iets wat ze nooit kwijt zou willen, in ieder geval niet op dit moment. 'Fantaseren kan inderdaad geen kwaad.' zei Zoë gelukzalig en begon te grinniken. 'Blonde sportieve kindjes, dat zouden ze dan zeker worden.'

Daniel glimlachte enkel. 'Groot gezin of klein gezin? Teoh zou echt gek op hen zijn waarschijnlijk. Fuck, ik zie het werkelijk al helemaal voor me. Jongetje, meisje, zwangere Zoë...' Hierbij grijnsde hij naar haar en drukte een kus op haar lippen. 'You, me, forever, please.'

Zoë begon te lachen. 'Drie kinderen, ik zou later drie kinderen willen en het liefste een tweeling - maar ja, dat heb je natuurlijk niet voor het uitkiezen.' Ze moest grinniken bij zijn volgende opmerking. 'Tuurlijk blijven wij bij elkaar. Tenminste, dat denk ik eigenlijk wel. Zou jij je een leven kunnen indenken zonder elkaar? Nou ik niet hoor.' zei ze met een stralende glimlach. 'En Teoh, ja - die is dan nog steeds zoals ie nu is... realiseer je dat?'

Even was Daniel vergeten dat zijn beste vriend niet ouder zou worden. Dat hij geen fantastische kinderen zou krijgen en dat als hij en Zoe samen bleven ze niet alles samen konden delen. Het zou raar zijn en ingewikkeld. Er zou een moment zijn dat hij Teoh niet meer zou kennen. 'Ik was het even al helemaal vergeten...' mompelde hij met een zekere treurigheid in zijn stem. Teoh was zijn beste vriend, zijn rots, maar hij zou van de zijlijn toekijken, niet het beleven. Niet alles meemaken wat ze elkaar hadden beloofd of vertelt. 'Nee, ik kan me niks meer zonder jou voorstellen. Volgens mij ben ik dan niet meer deze Dan. Ook al klinkt dat afschuwelijk cliché.' Hij streelde door haar haren en kuste liefelijk haar lippen. 'Ik wil het niet zonder jou voorstellen.'

Zoë keek hem aan en knikte. 'Dat dacht ik al.' Ze wist het wel, maar op één of andere manier zag ze het nog steeds niet, misschien wilde ze het wel helemaal niet inzien. Ze wilde dat Teoh kon beleven wat zij ook kon beleven. Tuurlijk zou hij nog een deel uitmaken van haar leven, maar het maakte alles meteen zoveel ingewikkelder. 'Dan is het goed.' zei ze glimlachend toen hij zei dat hij geen leven zonder haar wilde indenken. Ze waren jong, maar ze hadden serieuze gevoelens voor elkaar.

Dan keek haar met een glimlach aan. 'Hey Zoë, wil je film kijken?' vroeg hij opeens heel erg onserieus en plagerig waarna zijn lippen speels haar hals vonden en daar enkele kusjes plaatste. Een hand zocht haar zij en rug op waarbij hij die streelde. Hij had weer zin om haar te plagen en om de stemming luchtig te houden. Deze dag moest van hen twee zijn. Genietend en liefhebbend. Niet nadenkend en toekomstplannen. Nee. Gewoon Danny en Zoë.

Zoë wilde voor een enkele seconde serieus op het aanbod ingaan, maar bedacht zich toen hun betekenis van "een film kijken" en begon te lachen. 'Dat lijkt me een goed plan, meneer McKenzie.' antwoordde ze serieus en genoot van zijn aanrakingen op haar rug en zij. Zelf plaatste ze wat kusjes op zijn sleutelbeen en giechelde.

Dan genoot van haar kusjes en liet een hand over haar wang strelen. 'Of verkies je liever een echte film? Want deze dag is van jou.' Hij wou tijd met haar doorbrengen. En ze had gelijk: Zijn bed lag goed, maar enkel als er een zoetige geur, zacht haar en een warm lichaam naast dat van hem lag. Eentje dat nachtrusten wenste en hem altijd nog een laatste maal knuffelde of kuste.

'Mij hoor je niet klagen.' zei ze grijnzend en kuste hem teder. 'Ik verkies jou lippen boven een film, ik zou wel gek zijn als ik iets anders deed.' giechelde ze en kuste hem nogmaals. Ze kon nooit genoeg van hem krijgen, hij was altijd verrassend - en bovenal altijd lief. 'Je bent echt een schat, weet je dat?'

Dan lachte en keek haar aan. 'Ik weet het niet, maar ik weet wel dat ik dat hoor te zijn ten opzichte van jou.' Hierbij drukte hij weer een kusje op haar lippen en staarde haar hierna aan met een gelukzalige glimlach. Ze was zelf erg lief. 'En je bent echt zo'n leukerd. Wist je dat?' Hij was speels.

'Tuurlijk wist ik dat!' zei ze verontwaardigd en begon te lachen. Natuurlijk meende ze het niet serieus. Plots viel haar oog op de massage olie die op het nachtkastje stond. 'Oeh, was je van plan om me een massage te geven?' vroeg ze poeslief en pakte het flesje vast. 'Want daar ben ik dan wel erg nieuwsgierig naar.'

Daniël lachte. 'Nee, ik verwachte eerder dat jij mij een massage zou geven.' Hierbij trok hij speels een wenkbrauw op waarna hij haar een kusje gaf. Zijn T-Shirt was het volgende dat uitging. Hij was haar een beetje aan het plagen, maar die massage was meer als welkom.