Huis van de fam. McKenzie

Ik lachte hoofdschuddend op zijn opmerking en liet hem weer los. 'Ik kom zo wel weer aan je hangen,' Grapte ik en pakte het wafelijzer uit een van de kastjes. Ik had het puur op de gok gedaan, maar blijkbaar had ik de goede gekozen. Vervolgens pakte ik wat boter uit de koelkast en begon met inboteren.

Het was gemakkelijk om wafels te maken en leuk om samen met haar zoiets te doen. Ik was blijkbaar ook eerder klaar en ging dus maar achter haar staan, zette het deeg naast haar neer om zo mijn armen rond haar middel te vleien. Mijn lippen drukte ik in haar hals.

Ik glimlachte bij zijn aanraking, draaide me om en sloeg mijn armen om zijn middel heen. Zachtjes drukte ik mijn lippen op die van hem en bleef zo eventjes staan. Ik was echt gek op hem. Mijn lippen krulde zich uiteindelijk op in een glimlach en zo keek ik hem aan.

Ik sloeg mijn beiden armen rond haar middel en kuste haar zachtjes terug. Ook ik glimlachte automatisch tegen haar lippen aan en staarde in haar ogen. 'Je bent om op te eten,' fluisterde ik zachtjes en keek haar met een grijns aan. Wetend dat mijn woorden cheesy waren.

'Eet die wafels maar op, in plaats van mij.' Zei ik grinnikend en prikte in zijn buik. Zachtjes plaatste ik een kusje op zijn lippen en draaide me vervolgens om, om het beslag in de wafelvorm te doen. Ik mocht altijd helpen toen ik klein was, en zo te zien was ik het nog steeds niet verleerd.

Ik had mijn hoofd op haar schouder te rusten gelegd en drukte zacht mijn lippen even tegen haar hals. 'Die kunnen dan beter opschieten.' Nee, ik wou enkel bij haar zijn zoals ik daarvoor ook wou. Enkel had ik nu meer drang naar haar. Wat vrij normaal was als je het langs de ene kant bekeek.

Ik opende het wafelijzer om te kijken hoe ver ze waren, maar ze wilde nog niet erg opschieten. 'Hmm.. Je moet het maar zolang met mij doen dan. Ik weet het - dat is natuurlijk vreselijk, maar meer kan ik niet voor je doen.' Ik lachte bij mijn woorden en pakte zijn handen beet, die rond mijn middel lagen.

Ik grinnikte zachtjes bij haar oor. De woorden klonken bitterzoet uit haar mond en het was heerlijk om te voelen hoe haar rug tegen mijn borstkas leunde. 'We moeten nog iets plannen voor je verjaardag die eraan zit te komen.' Zacht streelde ik over haar heupen.

Ik knikte bij zijn woorden. 'Dat moeten we zeker,' Zei ik glimlachend en opende het ijzer opnieuw. Dit keer waren ze wel klaar, dus legde ik twee wafels op een bord neer en draaide ik me om. 'Wafels voor meneer,' Zei ik met een glimlach en brak een stukje af, om deze vervolgens in mijn mond te stoppen. 'Oké, ze zijn wel heet.' Lachte ik, toen ik het stukje door had geslikt.

Ik liet haar los toen ze de wafels uit het warme ijzer haalde en toverde aardbeien uit de koelkast. Daarbij ook nog eens een bus slagroom. Met een grijns keek ik haar aan waarna ik haar dicht tegen me aantrok en de slagroom in een snorretje onder haar neus spoot. 'You sexy thing,'

Ik gaf hem lachend een kus zodat zijn mond ook onder de slagroom zat en grinnikte. 'Other sexy thing.' Zei ik grijnzend en pakte de slagroom bus. Ik herstelde mijn snorretje weer in redelijke staat, en spoot een sikje bij hem op. 'Nu ben je pas charmant.' Zei ik grappend.

Ik wreef met mijn kin over haar hals. 'Weet ik, weet ik.' lachte ik en duwde haar zachtjes een beetje aan de kant zodat ik weer aan een wafel kon. 'Ik moet toegeven dat ze lekker zijn. Goed werk van ons.'

Toen ik nog een stukje van de wafel nam glimlachte ik. 'Zeker goed werk.' Ik eindigde weer op het aanrecht en bungelde met m'n benen. 'Ik zat te denken hè, wat zal ik doen met m'n verjaardag? Eigenlijk heb ik niet echt zin in een groot feest, maar ik wil ook niet zo'n fiasco als dat vorige feestje. Al die spanningen heb ik totaal geen zin in.' Ik zat in een dubio: Ik wilde Eleanor aan m'n zij, maar Dan natuurlijk ook. Eerlijk gezegd wilde ik Frances er niet zo graag bij hebben, maar ik vond het ook weer zo lullig als ik de rest wel uitnodigde.

Ik keek haar aan met een serieus gezicht. Het teken dat ik daadwerkelijk aan het nadenken was. 'Hmm, geen idee. Feestje ging niet zo goed omdat er zo'n gespanne sfeer was, maar met jou verjaardag kunnen ze dat wel onder stoelen en banken steken. Als het mijn verjaardag was zou ik gaan lasershooten of zoiets. Lekker afreageren om er dan nog een after-party na te doen.' Met een glimlach drukte ik mijn lippen op die van haar en streelde langs haar bovenbeen. 'Ik weet anders ook wel goed hoe wij het kunnen vieren.' Hierbij keek ik haar veelbetekenend in de ogen. Ze was werkelijk het beste wat me ooit was overkomen.

Ik kreeg een glimlach op mijn mond en giechelde eventjes. 'Dat weet ik ook heel goed ja,' Zei ik grijnzend en omhelsde hem stevig. Man wat hield ik van hem. Ik liet hem weer los en dacht nog even na. 'Lasergamen, tja - ik weet niet..' Ik vond het wel leuk, maar niet voor m'n verjaardag. 'Ik denk dat ik het gewoon klein houdt, jij, Teoh, Alicia, Ellie..' Ik keek hem bij Ell's naam aan en zuchtte. 'En ja, ik weet dat je haar niet mag, maar ze is m'n beste vriendin..'

'Oké, voor mijn verjaardag gaan we dus lasergamen! Teoh zou het ook wel vet vinden. Of ouderwets bowlingen! JAAAA!' Oké, ik was te enthousiast over mijn ogen ideeën en keek haar met een grijns aan toen ze zuchtte bij Ellie haar naam en ik haalde mijn schouders op. 'Misschien moet je haar niet uitnodigen aangezien zij het de vorige keer heeft verpest met Teoh en Alicia. Weet je nog... Maar hey, als jij haar erbij wilt dan doe je maar. Ik vind haar een valse feeks, ze is gemeen.'

Ik keek hem fronsend aan toen hij die dingen over Eleanor zei. En dat was dus precies waarom ik er geen zin in had. 'Weetje, laat maar. Ik vier het wel niet.' Zei ik nors en sprong van het aanrecht af om naar boven te lopen. Konden ze nou nooit gewoon één keer aardig tegen elkaar zijn? Blijkbaar niet. Als één van hen er niet bij kon zijn wilde ik het nog niet eens vieren.

Enkel zuchtte ik diep en liep haar meteen achterna. Ik nam haar hand vast en trok haar met me op het bed. Hierdoor lag ze onder me en kon ik haar aankijken. 'Het spijt me. Echt. Het waren gedachten die opeens naar bovenkwamen... Teoh lijkt geen probleem met haar te hebben en het is jou verjaardag. De jouwe. Dus dat moeten we vieren.'

Ik wendde mijn blik van hem af en zuchtte. 'Heb je mij ooit één verkeerd ding horen zeggen over jou football vrienden? Waarom moeten jullie elkaar altijd afkraken?' Nog steeds waren mijn wenkbrauwen gefronst, maar dit keer keek ik hem wel aan. 'Denk je dat ik het leuk vind om daar steeds tussen te zitten?' Mompelde ik.

'Nee, sorry Zoë... Het kwam er gewoon uit. En als je iets slechts over hen wilt zeggen dan ga je maar je gang.' Ik ging weer van haar af. Ik was niet geirriteerd of wat dan ook. Enkel vond ik het niet eerlijk dat ze dit niet door de vingers kon zien terwijl we net innig waren. Ze had het daarbij ook echt wel uitgelokt. 'Nee, het is niet leuk om ertussen te zitten en ik spreek uit ervaring. Heb je jou en Teoh al eens bezig gezien? Wat heb ik gisterenavond gedaan?' Of was ze vergeten dat mijn beste vriend me daar als slechte bij af kon schilderen.

Om Teoh te gebruiken was niet eerlijk. 'Dat met Teoh was eenmalig.' Merkte ik op en ging rechtop zitten. 'En nee, ik ga je vrienden niet afkraken, want dat heeft toch geen nut.' Ik had geen zin in ruzie, maar ik had ook geen zin om toe te geven. Ik was het gewoon zat dat ze elkaar de hele tijd aan het afkraken waren. Ik wilde gewoon dat het stopte. Om de goede orde maar te bewaren, bood ik toch maar m'n excuses aan. 'Oké, het spijt me.' Mompelde ik nors.

Ik keek haar zijlings aan en bleef nokkig op bed liggen. Deze hele dag zou leuk worden en nu opeens was het echt helemaal gedaan. Ik besefte dat het mijn schuld was, maar dan nog. Nu opeens zij zich excuseren voor wat. Juist ja, dat betekende nog niet dat ze het me had vergeven. 'Normaal zeg je nu: Voor deze ene en laatste keer vergeef ik je, Daniël. Laat het geen twee keer gebeuren. En dan geven we een kusje.' Ik keek haar even aan met een klein glimlachje, maar dat liet ik ook weer snel varen voordat ik een blauw oog kreeg.

Ik keek hem aan, maar zei verder niets. Bood ik mijn excuses aan voor net, was het nog niet goed. 'Was het dan nog niet duidelijk dat ik het niet voor een tweede keer zou pikken?' Vroeg ik me hardop af en zuchtte. Ik liet me naast hem op het bed vallen. 'Als jij ook je excuses aanbied, dan is het vergeten en vergeven... Goed?'

'Ik zei toch al een paar keer dat het me speet, Zoë... En dat doet het ook echt. Sorry dat ik haar niet mag en ik zal proberen om haar te mogen. Enkel en alleen omdat ik van jou hou.' Hierbij drukte ik voorzichtig een kusje op haar lippen en keek haar bezorgd aan. Zo zou misschien opstaan en echt hem smeren.

'Je hoeft haar niet te mogen van me. Ik ga je niet dwingen om mensen aardig te vinden, maar ik wil gewoon dat die kut opmerkingen stoppen.' Ik sloot mijn ogen even en legde mijn hoofd tegen zijn borstkas aan. Ik kon niet lang boos blijven op mensen, al zou ik dat misschien soms wel moeten doen.