Het Groene meer

Ik gooide nog paar druiven naar haar toe en at daarna de laatste zelf op. 'Al best wel snel,' zei ik. 'Dat is dan de kampioenswedstrijd en daar komen altijd alle scouts op af. Ik moet dan een perfecte wedstrijd spelen. Je komt dan toch wel kijken he?' Vragend haalde ik mijn wenkbrauwen op en schonk nog wat te drinken in.

'Hey' lachte ik toen hij nog een paar druiven op me af gooiden en er maar en enkele van kon opvangen. Ik knikte toen hij vroeg of ik kwam kijken. 'Ja, ik kom kijken.' zei ik. Ik gooide een van de druiven die op het kleed lagen terug zijn kant op en eentje die op mij was beland verdween in mijn mond. Soms vond ik football best leuk om naar te kijken, alleen duurde het vaak te lang en het was nog altijd het leukste pm het samen met iemand te kijken. Daarom ging ik eigenlijk bijna nooit naar wedstrijden hoewel ik dit seizoen vaker was komen kijken dan normaal.

Ik glimlachte blij en kroop wat dichter naar haar toe. De spanning tussen ons moest maar even weg. 'Super dat je komt kijken. Ik denk dat Daniel dat ook heel fijn vindt. En je kan met Frances gaan, zij komt vast naar Logan kijken.' Ik deed de druif die op mijn shirt was gevallen in mijn mond en keek daarna naar het water. 'Zullen we zometeen gaan zwemmen?' zei ik spontaan.

'Ik zal Frances eens vragen of ze gaat.' zei ik. Ik volgde zijn blik naar het water. 'Is goed.' zei ik automatisch bij het woord zwemmen. Enkel bedacht ik me vrijwel gelijk dat hij waarschijnlijk doelde op hier zwemmen en dan niet eerst zwemkleding halen. 'O wacht... Jij bedoeld...' zei ik terwijl ik op mijn lip beet. Ergens vroeg ik me af waar ik me druk om maakte gezien hij me eerder in mijn ondergoed had gezien, zelfs zonder bh, hoewel ik toen met mijn rug naar hem toe stond. Maar aan de andere kant er kwamen hier ook andere mensen en nouja... Tussen ons zat het vreemd. Het enig moment dat we elkaar hadden aangeraakt was toen hij zijn hand om mijn enkel had gelegd. Ik voelde een warme gloed ontstaan rond mijn wangen waarbij ik hem aankeek. 'Is dat wel... Is dat niet...' ik zocht naar wat ik eigenlijk wou zeggen, maar kon ze niet vinden. 'Ik weet niet of..' maar weer kapte ik mijn zin af waarna ik hem enkel aankeek,

Ik grijnste en stond op. 'Je ondergoed bedekt net zoveel als je zwemkleding,' vertelde ik Alicia en trok zelf mijn shirt uit. 'Alicia, grenzen verleggen is goed.' Ik pakte haar hand en trok haar omhoog. Daarna trok ik ook mijn schoenen, sokken en broek uit. 'Je loopt achter,' lachte ik en maakte een bommetje in het water. Al snel kwam ik weer omhoog en spuugde wat water uit. 'Er komt hier nooit iemand!' riep ik naar haar toe.

Ik liet me door hem omhoog trekken en keek terwijl hij zich uitkleden. Bij Zijn woorden toen hij in het water lag keek ik even rond. Er was inderdaad niemand en het was niet zo dat ik een of ander setje aan had met allerlei doorzichtige stofjes. Daarbij zag je het als ik in het water was toch niet. Waarom kon ik geen argumenten verzinnen om het niet te doen? Ik verklaarde mezelf voor gek maar deed toch mijn shirt uit gevolgd door mijn slippers en short om het water vervolgens in te gaan. Ik ging even met mijn hoofd onderwater en kwam weer boven om hem, nog steeds met rode wangen, aan te kijken. 'Dit blijft wel tussen ons.' zei ik terwijl ik even op mijn lip beet. 'Wat ik me trouwens afvraag, als ondergoed hetzelfde bedenkt als een bikini, waarom vinden jongens ondergoed dan zo veel interessanter?' zei ik zonder er over na te denken.

Ik juichte toen ze ook het water in kwam en zwom naar haar toe. Na een enkele twijfeling legde ik steunend een arm om haar middel, want alleen ik kon hier staan. Met mijn vinger ging ik even glimlachend over haar rode wangen. 'Dit blijft tussen ons,' beloofde ik en dacht even na, na haar opmerking. 'Misschien omdat jongens weten dat het ondergoed uit kan gaan, en dat dat met zwemkleding niet echt gebeurd? Geen idee, al vind ik ondergoed zelf ook veel interessanter.' Ik glimlachte even met een schuldbewuste blik naar haar en trok haar een stukje omhoog.

Ik vond het niet erg dat hij een arm om mijn middel legde gezien ik hier niet kon staan, ergens vond ik zijn aanraking alleen maar fijn. Ik dacht kort na over zijn antwoord, maar echt het begrijpen deed ik niet. 'Teoh!' zei ik toen hij me een stuk omhoog trok en mijn bh grotendeels boven water uitkwam. Met mijn hand spette ik water in zijn gezicht gezien ik mezelf zo niet los kon krijgen. In mijn achterhoofd zat continu het woord pauze te galmen en anders had ik het misschien niet eens erg gevonden.

Ik moest hard lachen en draaide mijn hoofd om om de spetters te vermijden. 'Sorry!' zei ik en liet haar zachtjes los, zodat ze niet onder water zou gaan. Met een speelse grijns zwom ik een stukje achteruit en wenkte haar naar me toe. 'Heerlijk water, nietwaar?' Ik ging onder water en zwom naar haar toe, om plagend aan haar been te trekken.

'Uhu,' zei ik. Het water was nog best lekker, maar hij was alweer onderwater waardoor ik niet kon zien war hij was. Ik zag het pas toen hij al bij me was en mijn been vast had waardoor ik meer mijn best moest doen om mezelf boven water te houden. Terwijl zijn hoofd boven water verscheen sloot ik dan ook mijn armen om nek vanaf zijn rug. 'Wat ben je toch ook vervelend,' zei ik plagerig terwijl ik me aan hem vast hield om niet mezelf boven water te hoeven houden. 'Kijk, dit is beter, kun je me ook niet boven water tillen.' zei ik. Nee, dit vond ik helemaal niet erg.

Ik voelde haar armen zich om mijn nek sluiten toen ik weer boven kwam. Pauze, pauze, schalde door mijn hoofd, dus ik wist op het eerste moment niet hoe ik erop moest reageren. Ik glimlachte dus maar flauwtjes, ondanks dat ze het niet kon zien. 'Weet ik,' lachte ik en legde mijn hand op haar hand die om mijn nek lag. 'Preutse Alicia,' zei ik plagerig.

'Niet zo preutse Teoh,' antwoorde ik eigenwijs. Ik liet hem iets losser, maar wou hem niet loslaten. Het feit dat ik in mijn ondergoed zat hield me inmiddels gelukkig minder bezig. 'Normaal gesproken ga ik niet zwemmen in mijn ondergoed hoor Teoh, stiekem valt het dus best mee op dit moment.' verdedigde ik mezelf min of meer. 'Het lijkt zo eigenlijk niet echt of we een pauze hebben.' zei ik waarvan ik meteen weer spijt had en hem los bij liet. Ik beet dan ook op mijn lip hoewel hij dat niet kon zien gezien ik achter hem was.

'De inderdaad niet zo preutse Teoh,' grinnikte ik. 'Dat heb ik van mijn vader geleerd. Hij zegt dat brutale mensen de halve wereld hebben. En het valt inderdaad hartstikke mee hoor, Alicia.' Ik schrok even bij haar opmerking en draaide me om, om instinctief een beetje afstand van haar te nemen. 'Sorry, ik denk dat ik me liet gaan,' zei ik murmelend en keek naar het water.

Ik wou zijn hand pakken en greep deze dan ook in een gok van waar zijn hand was. Terwijl ik ondertussen mezelf bovenhield. 'Begrijp me niet verkeerd, want ik vind, nouja... Dit. Echt niet erg.' zei ik. 'Dit is namelijk een van de dingen die ik het liefst samen met je doe, maar nouja ik weet niet.' het was niet echt iets wat in een pauze paste als je het mij vroeg, maar aan de andere kant, hoe kon het anders weer worden zoals ik het het liefst wou hebben?

Na een diepe zucht pakte ik haar handen weer vast en hield haar zo boven. 'We hebben een pauze en we moeten ons daar ook aan aanpassen. Je hebt gelijk.' Ik liet haar handen los en zwom weer een stukje. Ik wist niet hoe we uit deze pauze zouden komen en eigenlijk wilde ik er ook niet aan denken. 'Kom je mee?'

Ik keek hem even dankbaar aan toen hij me hielp boven blijven. Waarom was watertrappelen zo verdomde vermoeiend? Ik zwom achter hem aan tot op het punt waar ik kon staan en zuchtte toen. 'Ik wil geen gelijk hebben.' gaf ik toe. Want ik merkte hoe er gelijk weer een grotere afstand tussen ons was. 'ja' zei ik dan ook alleen maar toen hij vroeg of ik meekwam.

Mijn gevreesde vermoedens werden bevestigd door Alicia's woorden. Voor haar part hadden we nu geen pauze gehad. Bij een echt ondiep gedeelte ging ik zitten, waar mijn hoofd nog boven het water uitkwam. 'Hoe denk jij dat we uit deze pauze gaan komen?' Ik keek haar benieuwd aan en wenkte dat ze naast me moest komen zitten. Het was ook voor haar ondiep genoeg.

Ik kwam richting Teoh en ging op mijn knieën naast hem zitten. Ik dacht na bij zijn vraag en had eigenlijk geen idee. Maar dat hij eruit wou komen gaf me tenminsten wel meer hoop. Uiteindelijk haalde ik dan ook mijn schouders op. 'Ik weet het niet. Enerzijds denk ik niet dat we dingen anders moeten doen vanwegen die pauze, maar dat gaat gewoon niet door dat het toch wel door ons hoofd blijft gaan.' sprak ik mijn gedachten hardop uit. 'Wat denk jij?'

Ik fronste mijn wenkbrauwen en keek haar verward aan. 'Dingen niet anders doen tijdens de pauze? Ik heb juist deze pauze om te kijken hoe ik met jou verder wil en ik weet het echt niet of ik nou verder wil of niet. Ik probeer er niet over na te denken. Alicia, ik denk dat ik geen persoon ben voor relaties,' zei ik met trillende stem en beet hard op mijn lip.

'Ik bedoel niet anders dan dat je anders zou doen.' oké waarschijnlijk werd het net die woorden niet duidelijker, maar goed. Bij zijn woorden verdween mijn hoop weer. Ik hoorde het trillen in zijn stem en zag hoe hij op zijn lip beet. 'Dat zei je inmiddels vierenhalve maand geleden ook. En tussendoor had je bijna vier maanden een relatie waarbij ik niet het idee had dat je het zo verschrikkelijk vond.' ik knipperde de tranen die zich begonnen te vromen weg. 'Ik wil dat jij gelukkig bent en dan heb ik het liefst dat ik bij dat geluk hoor, maar als ik daar niet bij hoor zou ik me daar bij moeten neerleggen.' verwoed veegde ik een traan weg terwijl ik hem met waterige ogen aan bleef kijken.

Ik beet harder op mijn lip en wendde mijn blik af. 'Ik weet het,' zei ik en keek haar daarna weer aan, zodat ik haar tranen zag. Een enorme brok kwam in mijn keel en ik veegde de tranen weg. 'Zie je, ik doe je alleen maar pijn Alicia, zou dat nou eens in!' zei ik wanhopig. Ik stond op en keek hulpeloos om me heen. 'Ik heb drank nodig, ik heb iets nodig,' murmelde ik. De laatste tijd had ik nogal een drankprobleem gekregen, maar het hielp me wel.

'Nee.' zei ik. 'Nee, je doet me geen pijn.' Ik nam zijn hand vast waarmee hij tranen had weggeveegd. Waarna ik na dacht hoe ik het best kon verwoorden wat ik wou zeggen. 'Ik voel me geweldig als we samen zijn zoals vanmiddag, maar ik ben bang dat het niet meer goed komt tussen ons.' besloot ik te zeggen. Zacht streelde ik over zijn hand en negeerde ik de opmerking dat hij drank nodig had. 'je bent geweldig Teoh, je hebt het alleen zelf niet door.' zei ik tenslotte.

'Ik doe je pijn, want anders zou je niet aan het huilen zijn,' zei ik bitterder dan ik bedoelde. Ik luisterde naar haar woorden, maar wist niet hoe het voor mij zat. Ik kon alleen nadenken met drank in me, verdomme. Ik keek haar verward aan en stond toen op. 'Jullie zeggen allemaal maar dat ik geweldig en super ben, maar jullie weten half niet wat voor raars jullie zeggen.' Ik stond op en wist niet wat te doen.

'Ik huil omdat ik bang ben je kwijt te raken. Dat heeft niets met pijn doen te maken. Ik huil omdat er pijn staat in je ogen die ik niet weg kan nemen.' Ik stond op om hem meer aan te kunnen kijken. Waarom zou ik moeilijk doen? Het was Teoh. Stelde ik mezelf. 'Dan zeg ik het anders, ik vind je geweldig, Dan vind je geweldig, Zoë, Frances, je Moeder. En als een van hun dat niet vind dan mogen ze je alsnog. Vinden ze je aardig, gaan ze graag met je om.' ik had Eleanor willen toevoegen, maar dat leek me niet handig. 'En ik ben trots op hoe hard je je best doet met football, met je band, met de musical, met school, met niemand pijn willen doen. En het kan niet anders dat je moeder trots op je is en ik ken je vader niet, maar hij zou ook trots op je moeten zijn.' ik zei het en ik meende het waarna ik de kant op liep. 'Is het erg als het kleed nat wordt?' vroeg ik terwijl ik er voor bleef staan. Ik had geen zin in natte kleding, nee, ik had geen zin in hoe mijn moeder erop zou reageren.

'Nee, het is niet erg als ie nat wordt,' mompelde ik en stapte ook de kant op. Er staat nog een fles drank in je auto, Teoh... Boos schudde ik de gedachte weg en ging in het gras liggen. 'Ze zijn allemaal trots op me,' fluisterde ik zachtjes tegen mezelf. Ik legde mijn handen onder mijn hoofd en leunde er zo op.