Huis van fam. Starling-Gard

Ik keek beide even aan en legde mijn hand op die van Daniël's, die zich op mijn heup bevond. Een kleine glimlach sierde mijn lippen. 'Hoe ben je dat eigenlijk te weten gekomen?' Vroeg ik me af, ik had helemaal niets meer gehoord en plots kwam hij ermee. Zachtjes streek ik met mijn vingers over Dan's handrug en liet me zachtjes tegen hem aan leunen.

Ik beet op mijn lip en keek even de andere kant op. Alexandra was niet zomaar een ex geweest, ze was echt een goede vriendin geweest. Ik zat al vanaf de eerste klas bij haar in de klas, dus ik kende haar ook goed. Ik sprong naar voren en knuffelde beide. 'Al was het Alexandra niet geweest, en iemand anders wel die ik niet kende, had ik het ook vreselijk gevonden. Ze had nog een hele toekomst.' Ik nam de mogelijkheid om tussen ze in te zitten en zuchtte even. 'Ik heb teveel drank op he?'

'Ja, je hebt teveel drank op.' Zei ik heel volwassen, alsof ik dat zelf niet had. Zacht duwde ik hem aan de kant, zodat hij niet meer tussen mij en Dan in zat en grinnikte even. 'Je waagt het om tussen ons in te komen.' Grinnikte ik, het was een referentie naar wat hij net had gedaan, maar het had natuurlijk ook een figuurlijke betekenis.

Ik wees naar Zoe. 'En jij waagt het om tussen ons in te komen!' grinnikte ik en ging op het bed liggen. 'Als ik nu mijn ogen dicht zou doen, zou ik meteen in slaap vallen. Ik neig om dat ook echt te gaan doen.' Ik duwde mezelf weer overeind en duwde mezelf over het bed heen, om onder haar bed te kijken. 'Heb je nog meer drank? Ik wil mijn verdriet eraf drinken,' mompelde ik. 'Anders heb ik in mijn eigen kamer nog wel iets.' Ik lachte en wees naar Daniel. 'Je wilt niet weten wat je allemaal onder Daniels bed vindt. Oke, grapje.'

Ik keek even naar Teoh. 'Man! Echt als je kapot je wilt gaan drinken dan is dat echt het idiootste wat ik gehoord heb.' Al meer liet ik Zoë los. Met twee stront dronken hier zou ik weg gaan. 'In ieder geval al geen drank, want zo idioot ben ik niet.' Ja, ik was kwaad op dit moment.

Ik had werkelijk geen idee waar de woede uitbarsting van Daniël vandaan kwam. 'Nee Teoh, ik heb geen drank meer. Ik heb al genoeg op.' Ik keek hem aan en keek vervolgens naar Daniël. 'Teoh, misschien is het tijd als je maar gewoon naar bed gaat en je roes gaat uitslapen, oké?' Ik vervloekte mezelf echt dat ik op zijn moeder leek op dit moment, maar het was waar. Daarbij had ik er eerlijk gezegd ook niet veel zin in dat ze ruzie gingen maken hier.

Ik knikte met mijn hoofd en keek een beetje levenloos uit mijn ogen. 'Je hebt gelijk Daniel.' Ik wreef door mijn haren en toen duwde ik mijn handen tegen mijn ogen aan. 'Ik zit er gewoon echt doorheen.' Ik stond op en zwaaide afwezig. 'Ik ga slapen, als je morgen weggaat Dan, kom je dan nog even bij mij langs?' Ik glimlachte en deed toen de deur open, om naar mijn eigen kamer te lopen.

'Ja Teoh. Doe ik. Probeer maar wat te slapen,' zuchtte ik van vemoeidheid en sloot ook mijn ogen terwijl ik achteruit leunde in de kussens. Mijn handen gleden van Zoë af, maar toch legde ik er eentje terug naar haar been en keerde me naar haar toe op mijn zij. Zacht kuste ik even haar wang. Anageizen ik dacht dat Teoh al weg was. 'Ik hou van je,' mompelde ik tegen haar zache gezichtje aan.

'Ik ook van jou,' Glimlachte ik en liet mijn blik op de deur vallen. 'Teoh, sta niet om het hoekje te gluren.' Als automatisme gooide ik een kussen naar de deur toe en grinnikte. Rust. Zacht en teder zette ik mijn lippen op die van Daniël en keek hem even aan. 'Sorry als ik morgen de helft vergeten ben - daar waarschuw ik je nu vast voor..' Ik wist van mezelf dat als ik ook maar iets teveel ophad, ik het meeste al niet meer kon herinneren. Op dit moment was ik redelijk helder, maar dat kwam omdat alle drukte voorbij was.

Zacht kuste ik haar terug en streelde over haar zij. 'Probeer jij ook maar wat te slapen, maar ik denk dat het niet echt een probleem wordt. Niet?' Hierbij grinnikte ik en streelde nog een keer over haar wang. Ik wou haar niet weerhouden van haar slaap. Allesbehalve dat.

Met een kleine lach, liep ik naar de deur toe om deze te sluiten en het kussen te pakken wat daar lag. Vervolgens plofte ik terug op het bed en kroop ik onder de dekens. 'Dat wordt geen probleem.' Gaapte ik, ter bevestiging en kroop tegen hem aan. Het was een geweldig gevoel om tegen zijn warme lichaam in slaap te vallen, ergens verlangde ik naar dit moment en nu het er was, was ik half bezopen. Dat had ik weer lekker voor elkaar.

Ik keek afwachtend naar Zoë en eenmaal terug sloeg ik mijn armen rond haar heen en drukte een kusje op haar voorhoofd. 'Ik hou echt van je en daarnet met Teoh... Je bent een goed zusje, weet je. Ik zelf weet echt nooit te reageren. Laat staan mijn broer noch Teoh. Niet dat iedere dag iemand die dierbar is aan hen vermoord wordt...' Ze snapte wel wat ik bedoelde. 'Volgende keer als we uitgaan geef ik je een alcoholverbod anders moet je me naar huis dragen.'

Zacht giechelde ik tegen zijn borstkas aan en keek omhoog om hem aan te kijken. 'Beloofd.' Glimlachte ik en gaapte nogmaals diep. Nu pas drong het tot me door dat ik echt heel erg moe was. 'Hij heeft z'n vader verloren, ik mijn moeder - inmiddels weet ik wel hoe ik ermee om moet gaan. Maar hij neemt het je niet kwalijk hoor, daar is hij veel te vergevingsgezind voor.' Zacht kuste ik hem en krulde me vervolgens op. Dat deed ik altijd als ik ging slapen. Geen idee waarom, automatisme.

Ik kuste haar zachtjes terug. 'Weet ik, maar dan nog... Ik ben zijn beste vriend.' Even zuchtte ik en keek naar haar. Ze was mooi zelf als ze ging slapen of zelfs al sliep. Nog een keer streelde ik haar haren een paar keer en viel daarna ook in een vredige slaap.

Met een gaap ontwaakte ik uit een diepe slaap. Mijn hoofd bonkte als een gek en ik schrok licht toen ik merkte dat Daniël naast me lag. Mijn hoofd liet ik terug vallen in mijn kussen en probeerde te herinneren wat er precies allemaal was gebeurd. Alles was een grote vage vlek. Het enige wat ik nog wist te achterhalen was dat Teoh mij en Daniël hier half had overvallen en dat ze eerder weg waren gegaan van het bal. Verder was alles maar erg vaag. Pijnlijk greep ze naar haar hoofd en liet ze een zachte, vermoeide kreun uit haar mond ontsnappen. Waarom moest je altijd zo'n vreselijke kater krijgen na drank?

Ik werd wakker van het gekreun naast me samen met het verschuiven van dekend. Voorzichtig opende ik mijn ogen en ontmoette die van Zoe. 'Hello sleeping beauty,' fluisterde ik zachtjes en drukte een kusje op haar lippen.

'Hello headache.' Antwoordde ik zuur en keek hem aan. 'Sorry, maar m'n kop doet echt barstens veel pijn.' Een lichte grijns kon ik er nog wel vanaf brengen, maar daar bleef het ook wel bij. Zacht gaf ik hem een kus op zijn wang en gooide het kussen op mijn hoofd. 'Zonlicht. Brand.' Concludeerde ik en haalde het kussen van m'n hoofd af. 'Volgens mij weet ik niet eens meer wat er gisteren is gebeurd.' Zei ik beschaamd en keek hem aan. 'Wat voor idiote dingen heb ik uitgevoerd?'

'Geflort met de schooldokter en gelachen met de heisa rond een moord op een meisje op het bal.' Dat was het enige echt domme. 'Kan je nog herrineren dat we hebbeb gevreeen?' Ja, ik had zin om haar even voor de gek te hoden. Een bloot borstkas boven de dons was dan ook misleidend. Even gaapte ik en keek haar aan.

'Een moord?' Mijn blik verstarde bij het horen van zijn woorden. Het eerste was dan misschien wel niet zo erg, maar dat tweede. Dat had ik niet gedaan, ik had niet gelachen om een moord. 'Een moord?' Zei ik nogmaals verward. Wat was er allemaal op dat schoolfeest gebeurd? 'Er is iemand vermoord? Op ons nieuwjaarsbal? Wie? Toch niet iemand die wij kennen hè?' Een stroom van vragen kwamen uit mijn mond en daarna viel ik opnieuw stil. 'Dat hebben we helemaal niet gedaan, toch?' Ik begon te twijfelen, ik kon van alles gedaan hebben - maar m'n eerste keer zou ik toch nog wel herinneren? Dat zou echt erg zijn, als ik dat niet meer wist. 'Nee, even serieus - dat hebben we niet gedaan. O wee, als het een grapje was hè.'

Ik knikte wel intstemmend met haar woorden. 'Je lachte eerder met de flippende tieners. Een ex van Teoh is de keel doorgesneden op het Nieuwjaarsbal. Hij is er kapot van...' Even glimlachte ik bij die tweede woorden. 'In dat geval is het geen grapje.' Plagend en kinderachtig stak ik mijn tong uit zoals zij wel eens deed. 'Gotcha!'

Op dit moment wist ik niet goed wat ik moest zeggen. Ik had gelachen om de dood van de ex van mijn stiefbroer. Alsof het niets was. Ik zuchtte diep en keek hem even aan. 'Ik voel me echt vreselijk daarover, weet je dat?' Mijn hoofdpijn negerend keek ik hem aan. 'Je bent echt gemeen Dan.' Ik keek hem sipjes aan en gaf hem een duwtje. 'Zo flauw,' Een kleine grijns kon ik niet onderdrukken, waarna ik een kussen pakte en hem daarmee een zachte mep verkocht.

Tervegeefs probeerde ik me te beschrem tegen het kussen. 'Auw!' Ik sloeg haar zacht op haar billen als tegenreactie. 'Je lachte er niet echt mee, maar je hing tegen me en begon te grinniken terwijl we het daarover hadden. Soms leek je echt te ver weg. Voel je dus maar niet schuldig.' Zacht drukte ik weer een kusje op haar lippen. 'Gisteren hebben we enkel gezoend en geknuffeld zoals we vaker doen. Toen kondigde je aan dat je ging slapen en bam, we waren weg. Daarvoor ben ik nog jou raam in geklommen en is Teoh ons komen storen.''

'Ja, dat laatste herinner ik me nog wel ja.' Lachte ik en sloeg mijn armen om zijn middel heen, waarna ik hem tegen me aantrok en hem zoende. De jonge zonnestralen piepte door de gordijnen heen en verblindde me voor een enkele seconde. 'Auw, zonlicht' Murmelde ik en hield een hand voor mijn ogen. 'Waarom doet alles pijn als je een kater hebt?' Verzuchtte ik en keek hem even aan. 'Gelukkig ligt mijn aller liefste vriendje naast me, wat alles al een heel stuk beter maakt.'

Ik deed hetzelfde en kuste haar liefelijk terug voor een moment. 'Maar goed dat je dat je wel herrinerd. Je lichaam doet zo'n pijn om je te waarschuwen. Drink misschien wat minder de volgende keer.'

'Ik had helemaal niet zoveel op hoor.. Het was gewwoon verkeerd gevallen.' Verdedigde ik mezelf en ging rechtop zitten in het bed. 'Maar oké, ik zal beloven dat ik de volgende keer niet meer zoveel zal drinken.' Een korte glimlach streek over mijn lippen en ik streek een pluk van zijn haar, dat omhoog stond, naar beneden.