Huis van fam. Greenheart

'Dan zie ik nog liever mijn oma in ondergoed.' merkte ik sarcastisch op en lachte daarna weer om hem vervolgens een kus te geven. 'Aan jou heb ik genoeg hoor Logan.' Mijn hand legde ik op zijn hand en glimlachend keek ik hem aan. 'Ik heb niet meer nodig.' zei ik zachtjes en keek toen over zijn schouder naar Alicia en Teoh. Het zag er daar nogal ongemakkelijk uit.

Ik knuffelde hem eventjes terug zodat hij niet echt kleddernat zou worden en keek hem daarna met een grotere glimlach dan ooit daarvoor aan. Het voelde niet zo ongemakkelijk als ik had gedacht. We hadden elkaar namelijk niet meer gesproken na ons voorval bij de brug. Ergens hoopte ik dat hij mijn daden en woorden daar was vergeten; ze had achtergelaten. Ik vond Arthur leuk, voelde me goed bij hem, en dat wist hij maar al te goed. 'Danku, danku.' Ik grijnsde even en ruilde de handdoek in voor een kleedje. 'Dus je besloot toch te komen? Geweldig.' Ik nam zijn hand vast zodat ik hem meer richting de tuin kon trekken. Binnen was de sfeer me te gespannen, maar al snel liet ik zijn hand ook weer los.

'Natuurlijk, voor jou wel, je wordt maar één keer achttien.' Haar hand was warm in de mijne en ik liet me gewillig meevoeren. Ik wilde haar hand terug vast pakken toen ze me losliet, maar in plaats daar van hield ik mijn handen op mijn rug. 'Ik heb hopelijk hét cadeau gevonden.' vertelde ik haar glimlachend. Ik had nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn iets voor haar te vinden, maar het bleek toch een hele klus te zijn.

'Gelukkig maar,' antwoordde hij zachtjes en verstrengelden hun handen. Glimlachend keek hij terug en streek kort met zijn lippen over de hare. Haar blik volgend keek hij om en zag Alicia en Teoh staan. 'Wat zou er met hun aan de hand zijn?' Veel aandacht besteedde hij er niet aan en keek weer naar Frances met een glimlach.

Even keek ik hem aan over mijn schouder bij zijn woorden en hield stil. 'Echt? Je hebt een cadeau'tje, voor mij?' Ik merkte op hoe enthousiast opeens mijn stem klonk en keek hem aan. 'Nu ben ik erg nieuwsgierig.' Met een glimlachje keek ik hem aan en wachtte tot hij het me zou overhandigen of wat dan ook.

'Het is niet het meest geweldige, of duurste, of mooiste. Ik hoop alleen echt dat je het leuk vindt.' Nog even aarzelde ik en overhandigde haar toen het pakketje dat ik achter mijn rug had gehouden. Zelfs over het inpakken had ik lang nagedacht. Geduldig wachtte ik tot ze het uit had gepakt. Het was een tweedehands, of misschien al ondertussen derdehands polaroid camera.

Ik begon met het uitpakken dat zorgzaam was gedaan. Met een glimlach scheurde ik eerst het plakband weg, maar mijn geduld raakte op waardoor ik begon aan de verpakking te scheuren. 'Sorry, maar het moet nu eraf.' Ik lachte en bleef even met openmond naar het fototoestel staren. Ik had geen idee dat Arthur wist dat ik dit deed. Met een glimlach keek ik hem aan. 'Arthur... De prijs van het beste verjaardagscadeau heb je absoluut in de wacht weten te slepen.' Ik drukte een kusje op zijn wang en keek daarna naar het ding. 'Doet hij het nog?' Aangezien hij verlicht stond, waagde ik het erop en voordat ik het wist had ik een foto. 'Dankje!'

'Je hoeft je niet in te houden hoor.' vertelde ik haar glimlachend. Ik kon niet anders dan trots zijn dat ik haar een leuk cadeau had gegeven, het deed me goed haar zo blij te zien. 'Natuurlijk doet ie het nog, anders zou ik hem niet hebben gegeven.' Voorzichtig pakte ik de camera uit haar handen en hield hem op terwijl ik een arm om haar heen sloeg. 'Smile!' zei ik enthousiast en klikte voor de foto.

Ik lachte bij het feit dat hij zei dat ik me niet moest inhouden. En voor ik het wist stond ik op de fotomet hem waarna ik hem aankeek en nog een knuffel gaf. Ik nam de foto en zwaaide er even mee. 'Echt wel een leuke foto van ons.'

Ik haalde mijn schouders op. 'Geen idee, maar het zal wel met Teoh en zijn taart te maken hebben en anders met Eleanor.' Ik ging tegen Logan aan staan en wendde mijn blik maar van hen af. 'Hoe zijn jij en Eleanor ook al weer vrienden geworden?' vroeg ik om maar over iets te praten en ik keek Logan vragend aan. Het was niet dat ik niet wilde dat ze vrienden waren, ik had alleen liever gehad dat ze andere vrienden hadden en niet elkaar.

Ik keek nog een laatste keer naar ze en knikte daarna instemmend. 'Dat zal het vast wel zijn, ja.' Zachtjes streelde ik over haar rug en keek haar even verbaasd aan. 'Hoe Eleanor en ik vrienden zijn geworden...' begon ik zachtjes, wetend dat ik zou moeten liegen, 'we zitten samen bij wiskunde. En ik kwam haar een keer bij het meer tegen en het bleek dat we veel overeenkomsten hadden.'

'Mooi zo.' zei ik grijnzend en drukte een kus op haar hoofd. 'En hoe voelt Eleanor zich vandaag? Heb je al een leuke verjaardag?' vroeg ik terwijl ik naar de foto in haar hand keek en vervolgens naar haar. Ze zag er vrolijk uit, dat maakte mij op z'n minst ook een stuk beter gehumeurd. 'Mooie cadeau's ?' voegde ik nog toe en wees grinnikend naar de camera.

Overeenkomsten? Tussen Logan en Eleanor? Die was ik in ieder geval nog niet tegen gekomen. 'Aha, dat wist ik niet.' merkte ik op. Ik keek om mij heen en pakte mijn glas nadat ik die gevonden had om een slok te nemen. Voorzichtig pakte ik zijn hand en streelde over de nerven aan de binnenkant van zijn hand.

Ik grinnikte even en had een arm rond hem heen geslagen waar ik nonchalant overdeed. 'Aww, je was net te laat met mijn feestje te crashen; Zoë gaf me een zo goed als naakte Teoh die uit een taart kwam gesprongen. Vrukkelijk, maar stiekem overtreft dit cadeau dat weL Maar dat is dan ons kleine geheimpje?' Weer keek ik naar de foto en keek hem daarna aan met een glimlach.

Ik lachte bij haar aanrakingen op mijn hand. Het kietelde, maar het gaf ook een heerlijk gevoel. Met mijn andere hand streelde ik nog steeds over haar rug en ik keek haar glimlachend aan. Ik was zo enorm verliefd. 'Zal ik vanavond anders weer bij je slapen? Ik heb niet zo'n zin om naar huis te gaan, want mijn vader is weg.'

'Sure, ik geloof niet dat mam het erg zal vinden en oma is op bezoek bij een vriendin.' Glimlachend drukte ik een kus op Logan's kin en keek hem nieuwsgierig aan. 'Waar is je vader naar toe?' Het was niet dat het me iets aan ging, maar ik vroeg me af wat meneer Dallas te doen had dat hij s'nachts niet thuis was en zijn zoon alleen thuis liet.

Bij de naam Teoh kon ik maar met moeite stand houden met glimlachen. Die jongen kreeg het voor elkaar om overal de aandacht op zich te richten. 'Ons geheim.' Instemmend knikte ik en gaf haar weer een omhelzing, ik was toch al nat. 'Ellie, ik moet je nog wel iets vertellen, nu we het toch over geheimen hebben.' Na die ruzie met Igraine had ik besloten Eleanor maar meteen in te lichten over wat ik was, verrassingen bleken nogal negatief uit te pakken als het geen cadeautjes waren. 'Maar misschien moeten we het er een andere keer over hebben.'

Ik keek hem aan en knuffelde hem terug. 'Arthur, ik wil het er best nu over hebben, maar is het niet gemakkelijker voor ons beiden als we dat misschien morgen doen? Ik bedoel... Wat... Laten we het even een leuke avond houden. Mijn geheim is niet het pretigste. Het idee dat onze vriendschap eraan verloren kan gaan zit de hele tijd in mijn hoofd... Wat als je me niet meer moet... Nou ja, wilt kennen...' Ik streek nerveus door mijn haar dat nog droog was.

'Super,' zei ik vrolijk en glimlachte bij de kus op mijn kin. 'Het is ook leuk om je moeder weer te zien. Jammer dat je oma er niet is.' Ik keek haar aan en haalde mijn schouders op. 'Visvoer en aas inkopen in de grote stad. Doet hij weleens vaker.' Ik had hem weleens betrapt dat hij zonder spullen terugkwam, maar argwaan had ik nooit gekoesterd.

'Ja, mijn avond is wel leuk,' zei ik afwezig en staarde naar de achterdeur, om Arthur en Eleanor samen te zien. Om te kotsen, die man. Even keek ik naar onze handen en trok de mijne terug. Waarom, wist ik niet, maar het voelde op dit moment verwarrend. Ik keek haar kort aan. 'Hoe gaan we het nu tussen ons doen?'

'Je wilt niet weten hoe vaak ze me vragen hoe het met je gaat, of je nog een keer langs komt, wanneer ik naar jou gaat. Hopelijk kan ik ze tevreden stellen als je vanavond langs komt.' Ik zuchtte, maar lachte daarna zachtjes en dronk mijn laatste beetje drinken op. 'Hmm, okay. Ik hoop dat die voorliefde voor vis niet erfelijk is.' grinnikend keek ik naar Logan.

'Ja, ik wil deze avond ook echt niet verpesten. Ik wil alleen dat je weet dat ik er klaar voor ben om het je te vertellen, omdat je het hoort te weten.' Zo goed als ik kon zette ik een glimlach op en legde een hand op haar wang. 'Luister Ellie, nooit, nooit, zal ik je haten of niet meer mogen. Daar ben je veels te geweldig voor.' En ik wist hoe het eerder uitgepakt was, wanneer ik te snel conclusies nam en te egoïstisch was en alle controle verloor. Dat wilde ik niet nog een keer iemand aandoen. En met veel zekerheid kon ik zeggen dat Eleanor anders was dan Igraine.

Enkel keek ik hem aan en wist gewoon dat het vanavond moest. Ik wist het op een of andere manier. Hierdoor nam ik zijn beide handen vast, maar kon mezelf er echt niet tot zetten. Daardoor drukte ik dus maar een kusje op zijn wang en keek hem met een glimlach aan. 'Ik hou je absoluut aan die belofte.' Hierbij draaide ik even een rondje met hem om daarna hem los te laten en weer de camera goed vast te houden. 'Deze leg ik zo op een veilig plekje. Nogmaals bedankt, Arthur.'

Ik glimlachte breed bij haar woorden. 'Ik wil ze ook heel graag weer zien,' zei ik eerlijk. Grinnikend boog ik me naar haar toe en kuste opnieuw haar lippen. 'Nou je het zegt, ik heb wel iets met vissen. Ga ik ook heerlijk stinken en uit mijn mond ruiken.' Ik knuffelde haar lachend en tilde haar kort op.

Hoewel mijn shirt nat was van Eleanor voelde ik me erg warm. Lachend draaide ik met haar mee en toen ze mij los liet, wilde ik haar weer vasthouden, als was het slechts een lichte aanraking. 'Graag gedaan, Ellie.' zei ik glimlachend en oprecht gelukkig waarna ik langs haar heen naar binnen keek. Dit zou het minder leuke deel van de avond worden. 'Zullen we maar naar binnen gaan voor ze jou missen?'