Huis van fam. Greenheart

'Dan mag je mooi op dat leuke matrasje een paar meter van mijn bed vandaan slapen. Of, nee, in een andere kamer zou nog beter uitkomen.' Giechelend liet ik me door hem optillen en ik warde door zijn haar toen ik terug op de grond stond. 'Je moet maar een andere hobby verzinnen.'

'Jij slaapt boven en ik beneden, hoe vind je die?' zei ik met een glimlach en keek haar gelukkig aan. Ik keek haar quasi bedenkelijk aan en beet zachtjes op haar lip. 'Ik football al, maar dat is nou niet erg veilig. Ik zou bij de debatclub kunnen? Of toneel? Stiekem ben ik gek op toneelspelen. Ja, als ik nou je persoonlijke speldenkussen word, dan heb ik nog meer excuusjes om je vaker te zien.'

Ik kon mijn lachen niet inhouden en sloeg mijn hand geamuseerd voor mijn mond. 'Als je nou gewoon een paspop wordt kan niets je overkomen, heb je weinig last van spelden en ben je altijd in mijn buurt. En dan heb je vaak geen kleren aan.' Ondeugend keek ik Logan aan en streek over zijn borst met mijn hand.

Met mijn hand wreef ik over mijn kaak en glimlachte breed. 'That just sounds like heaven,' grapte ik en tilde haar nu het aanrecht op. Speels keek ik haar aan. 'Jouw persoonlijke paspop dus,' murmelde hij en legde zijn lippen tegen de hare aan. 'No way dat ik vanavond beneden ga liggen, dat je dat weet, Lewis.'

'Helemaal van mij.' fluisterde ik glimlachend en sloeg mijn armen om hem heen toen hij me kuste. 'We'll see, Dallas.' Met pretoogjes keek ik hem aan en gaf hem nog vluchtig een kus. 'En nu moet je, je gedragen, want we zijn op een feestje.' Hoewel ik dat zei, liet ik hem echter nog niet los. Konden we niet gewoon naar huis gaan?

'Helemaal van jou,' fluisterde ik als antwoord en legde mijn handen om haar middel heen. Glimlachend keek ik om me heen en zag enkele groepjes staan, die totaal geen aandacht aan ons besteedde. Hoewel, het was Eleanors feest, en dan konden we niet in een hoek gaan flikflooien. Ik liet mijn handen om haar middel liggen en keek haar toen weer aan. 'We gaan zometeen wel naar huis. Ik denk dat Eleanor zometeen met Zoe het feest stil legt en dingen gaan doen die meiden zoal doen.'

Ik kneep zachtjes in zijn hand. 'Niemand gaat me missen, hoor.' Hierbij keek ik hem grijnsend aan en wist dat ik gelijk had. Wel haatte ze me daarbinnen of wel zouden ze iemand nieuw vinden om tegen te praten. Het was leuk om bij Arthur te zijn; gerustellend op een of ander emanier.

'Oke.' Ik werkte me ondertussen van het aanrecht af en keek om me heen of ik Alicia misschien nog ergens zag. Ze stond nog steeds met Teoh op dezelfde plek en het leek nog net zo ongemakkelijk daar, dus we konden maar beter niet daar bij gaan staan. Ik pakte Logan's hand en nam hem mee terug de woonkamer in. Ik zou geen reden voor Eleanor laten om me nog minder aardig te vinden, ik zou zorgen dat ze niets op te merken had op mijn 'feest gedrag'.

Ik kantelde mijn hoofd lichtjes en grinnikte toen. 'Maar ze zullen het op z'n minst verdacht vinden dat die biologie leraar met een leerling verdwenen is. Bovendien geloof ik graag dat Zoë je nog veel te vertellen of eerder te vragen heeft.' Voorzichtig streelde ik met mijn duim over haar hand, maar had mijn blik van haar afgewend.

Ik grinnikte ook zacht bij zijn woorden. 'Volgens mij weten we beiden dat jij je slechts dat jezelf wijsmaakt.' Hierbij leek ik bijna te fluisteren om hem daarna in zijn ogen aan te kijken, maar als dit was wat hij wou... Nee, Arthur leek niet te beseffen wat hij werkelijk wilde of verwachtte van me.

Ik keek ook even om me heen en zag Eleanor buiten staan. Met Arthur. Gefronst bleef ik naar ze kijken, was dit niet illegaal? Want ze zagen er nogal close uit. Al snel besteedde ik er niet veel aandacht meer aan en plofte op de bank, om Frances naast me te trekken. 'Je bent zo leuk,' zei ik zoet in haar oor en drukte er daarna een kus op.

Ik durfde haar niet meer aan te kijken, omdat ik me leek te verliezen in haar blik en ik wist dat ik zeker hier met zoveel getuigen me niet te veel kon laten gaan. En ik wist niet wat ik zou doen, wat er zou gebeuren. Glimlachend liet ik haar hand los en stapte in de richting van het huis. 'En we weten beiden dat we het er hier beter niet over kunnen hebben.' Langzaam draaide ik me naar haar om en keek haar schuldbewust aan.

En toen voelde ik hoe hij de muur weer optrok. Een moment leken we te vergeten hoe we elkaar moesten bekijken en op het ander moment waren we terug zo afstandelijk. Ik kon het niet helpen en wist dat de ontgoocheling van me afdroop. Hierbij liep ik dus ook maar weer richting het huis. 'Misschien geldt dat maar voor zen van ons,' mompelde ik zacht. Waarna ik mijn jurkje en hoge hakken weer nam van daarjuist. 'Ik ga me terug aankleden.' Samen met de camera en alles vertrok ik naar boven om daarna me weer helemaal af te drogen, aan te kleden en mijn parfum/ make-up in orde te brengen. Wat alles samen vijf minuten duurde, misschien zelfs minder om daarna weer beneden te staan. 'Wauw, datingservice geworden hier,' merkte ik tegen Zoe op.

Mij was Logan's blik richting Eleanor en Arthur niet echt opgevallen, ik had me meer gericht op Alicia en Teoh. Ik werd uit mijn gestaar getrokken door Logan en kwam naast hem op de bank neer. 'Safe that for later.' zei ik lachend, maar legde mijn hoofd op zijn schouder en stak mijn arm door de zijne.

Ik glimlachte bij haar handelingen en streelde ontspannen haar haren. 'Zal ik doen,' zei ik murmelend en keek hoe Eleanor weer de kamer in kwam. 'Hey party animal!' riep ik naar haar. 'Wil je nog je cadeautjes of niet?' Plagerig keek ik haar aan. 'En anders kan je ze morgen ook openmaken. I don't Mind!' Ik keek met een veelbetekenende blik richting Arthur.

Nog voor ik iets terug kon zeggen was Eleanor al naar binnen verdwenen en zei ik haar nog een 'oke' na. Dit voelde zo vreselijk, iedere keer als er weer zo'n afstand tussen ons inkwam dat Eleanor onbereikbaar leek te zijn. Zuchtend begaf ik me naar binnen en schonk maar wat te drinken in, om mezelf bezig te houden. Gelukkig was de verrassing van meneer Ivers op een feestje er al weer wat af en kon ik een gesprek aanknopen met wat mensen. Tot ik een veelbetekende blik van Logan opving. Had iedereen mij zo met Eleanor gezien?

Ik keek niet bepaald goedgezind Logan zijn richting op. Nee, dit was echt de laatste keer dat ik met mensen die ik werkelijk kende een feestje hield of er ingodsnaam samen mee zou gaan. Had hij geen Frances op de bek te nemen. 'Kom maar op, tijger,' zei ik maar zo opgewekt mogelijk en nam mezelf nog een bekertje drank en liep meer naar hem toe.

Ik stond op en sprong over de bank heen. Verwoed grabbelde ik in mijn zak, tot ik mijn kleine cadeau te pakken had. Mijn enorme idee lag op de tafel en pakte ik dus snel. Ik wist veel van Eleanor, maar kleine dingen weer niet. Ik wist dat ze van fotografie hield, dus ik had een kettinkje met een kleine camera eraan gekocht. Ook had mijn moeder ooit het boek ''Anna Karenina'' gestuurd, een vreselijk vrouwenboek. Ik was echt van plan om het niet te lezen, maar deed het toch en werd verliefd. 'De hoofdpersoon is net zoals jou; stoer, onafhankelijk en verschrikkelijk geweldig.'

Ik zette het bekertje neer en keek even nieuwsgierig naar Frances. Toch keek ik al snel weer naar de pakjes voor mijn neus en begon metuitpakken. Bij Logan zijn woorden lachte ik enkel. 'Slijmbal dat je bent!' Hierbij knuffelde ik hem even en keek daarna naar Frances. 'You're a lucky girl en bedankt, Logie.' Ik drukte een snel kusje op zijn wang en deed het kettinkje aan om daarna de achterkaft van het boek te lezen. 'Oké mensen. Feest is zo over. Jullie lijken nu al op zombies!' scheeruwde ik door het huis heen om daarna weer mijn drankje te nemen.

Ik was maar achtergebleven in de bank. Eleanor hoefde mij er niet bij en ik zat hier prima. Ik glimlachte naar haar toen ze me een gelukkig meisje verklaarde, daar was ik het ongelooflijk mee eens. Logan had weer eens precies het goede gedaan. Het deed me goed te zien dat Logan en Eleanor zo goed met elkaar over weg konden, ook al was ik niet Eleanor's grootste fan. Ik beken dan ook dat ik opgelucht was dat ze aankondigde dat het feest bijna afgelopen was.

Ik had toegekeken tijdens het uitpakken, maar had snel een nieuw gesprek aangeknoopt om de tijd te verdrijven. Ik zag Eleanor liever zonder al deze mensen, misschien morgen. Dan zou ik het haar vertellen en hopelijk zou alles dan een stuk duidelijker worden. Voor mij en voor haar, want ik had wel door dat het voor ons beiden nogal verwarrend was. En ik had het liefst alles op een rijtje.

Ik moest eerlijk toegeven dat ik Dan op momenten als dit echt miste. Eleanor had Arthur, Teoh had Alicia en Frances had Logan. Ik? Ik was alleen, omdat mijn beste vriendin en vriendje elkaar niet mochten. Fijn. Met een zucht plofte ik op de bank neer en staarde wat naar de muziekinstallatie die een mix afspeelde.

'Dat is mooi.' zei ik enkel. Ik beet op mijn lip toen hij mijn hand los liet, en hij me nog steeds niet aan keek. Ja even, kort. Veel te kort. Ik had geen idee hoe hij zou reageren, maar toch bracht ik mijn hand even naar zijn wang om hem me te laten aankijken. Ik zou hem wel los laten als er ook maar iets op duidde dat hij dat liever had. 'I won't give up on us, even if the skies get rough, I'm giving you all my love, I'm still looking up. And when you're needing space, to do some navigating. I'll be here patiently waiting, to see what you find.' Zei ik, zong ik deels zachtjes. Dat nummer zei voor mijn gevoel nu redelijk wat er in me om ging en ik wist zeker dat als ik zelf woorden ging zoeken ik ze niet zou vinden. 'ik ben op dit moment volgens mij tot alles in staat om je niet kwijt te raken.' zei ik. Hierbij liet ik het aan hem over en hoopte ik gewoon erop dat hij verder wou met mij en niet zonder mij.

Ik grijnste bij haar reactie op de cadeautjes en knuffelde haar daarna nog even stevig. Ik pakte Frances' hand vast en glimlachte. 'Dan gaan wij ook maar. Gaaf feest, Ellie!' Opnieuw knuffelde ik haar en pakte mijn jas en die van Frances. 'Jouw huis dus?' vroeg ik nogmaals aan Frances, terwijl ik naar buiten liep.

Ik glimlachte naar hem. 'Bedankt Logan! Nog een leuke avond beiden, maar dat lijkt te lukken.' Ik grijnsde daar enkel bij en liep weer naat Zoë. Hier sloeg ik mijn armen weer rond haar. 'Ga jij even Teoh buiten werken met z'n vriendinnetje? Ik zorg wel dat de rest weggaat.' Hierbij liep ik naar Arthur. 'Ik wil niet onbeleefd doen, maar ik zou liefst stoppen met het feestje... Het is al laat.'