Huis van de fam. McKenzie

Dus ik had een discussie met mijn moeder over het feit dat Zoe het wel of niet erg vond dat ik in een boxershort rondliep. Ik wist wel dat mijn moeder me liever in een pyjamabroek zag. Zoe mocht dan wel bij me bloven slapen, maar ik moest een beetje meer stof rond mijn lichaam hebben. Moeders in hun ochtendglorie.
Weer liep ik dus naar boven en zette het dienblad op bed. Waarna ik in een oude zwarte joggingbroek kroop en mijn armen rond haar heensloeg. 'Wat zei je daarnet?' Ik grijnsde breed en kuste haar weer vol op haar lippen.

'Dat ik van je hou,' Zei ik met een zoete glimlach en spiekte over zijn schouder heen om te kijken wat er op het bed stond. Het zag er echt heerlijk uit, echt iets wat wij vroeger deden op zondag, toen mijn moeder er nog was. Mijn lippen streken zachtjes langs die van hem heen, terwijl ik mijn armen rond zijn schouders legde en met mijn vinger langs zijn nek streek.

Ik kuste haar lichtjes terug en streelde haar heupen naar haar onderrug. 'En die woordjes heb ik moeten missen?' Even grinnikte ik over de gedachten aan mijn moeder. 'Mam was echt kwaad dat ik met zo weinig kleding beneden stond. Het zou misschien jou niet comfortabel laten zijn. Dus vertel me eens, Starling: heb je een trauma opgelopen?' Plagend keek ik haar aan ennam haar mee naar het bed.

'Een ontzettend groot trauma.' Beaamde ik en keek hem aan. 'Nee, dat kan echt niet hoor - die boxer, vreselijk.' Spijtig schudde ik mijn hoofd en begon te lachen. 'Geloof me, als je met Teoh in een huis woont dan ben je wel wat gewend. Echt waar - die jongen komt om drie uur 's nachts rustig in z'n boxer mijn kamer binnen lopen om te zeggen dat ie geen zin heeft om te slapen.' Lachte ik en ging op het bed zitten.

'Wel dat ben ik van die kerel gewoon, maar zijn stiefzus blijf blijkbaar ook niet gespaard.' Ik liet me op het bed zakken en trok haar op mijn schoot. 'Wel, sorry hoor, vandaar de joggingbroek.' Ik haalde een grote pruillip tevoorschijn en kuste haar hierna zachtjes weer in haar hals. 'Heb je al een beetje honger of nog niet?'

'Joggingbroek, Boxer - het maakt mij niet uit.' Zei ik en genoot van zijn kusjes in mijn nek. 'Ontzettend honger om eerlijk te zijn.' Ik had altijd honger als ik wakker werd, eigenlijk had ik gewoon ieder moment van de dag honger. Ik kon altijd eten als ik dat wilde. 'En wat heeft de liefste Dan klaargemaakt?' Ik keek naar het dienblad en werd verlekkerd door de dingen die erop lagen.

'Ik heb niks gemaakt, maar wel wat lekkers gestolen.' Ik keek haar aan en glimlachte zachtjes naar haar en streek even over haar hoofd. Ik nam haar een glasje fruitsap en eenmaal ze het vast had tilde ik haar over naar het zachte bed waarna ik zelf een chocoladebroodje nam.

'Hmm, nou dat kan ook wel.' Lachte ik en nam een slokje van het fruitsapje dat ik aangereikt kreeg. Ik pakte een croissantje van het dienblad waar ik het glas weer op terug zette. Één hapje genomen begon ik te glimlachen. 'Dit is werkelijk waar heerlijk,' Zei ik met mijn mond nog half vol, waarna ik in de lach schoot en het restant doorslikte.

Ook ik moest lachen en streelde even haar bovenbeen. 'Dank u oprecht voor het compliment, mevrouw.' Ik at verder, maar bleef naar haar kijken aangeizen ik mijn ogen helemaal niet van haar af kon houden. 'Had je nog iets gepland vandaag?'

'Eigenlijk niet nee,' Ik dacht even na of dat ik iets had gepland, maar ik kon zo snel niets verzinnen. 'Dus als je zin hebt kunnen we wel ergens naartoe gaan?' Ik vond het wel een goed idee om weer eens samen ergens naartoe te gaan. Niet omdat er een feest was ofzo, maar gewoon gezellig met z'n tweeën naar de Mystic Grill, of simpelweg gewoon naar het bos.

'Mooi, ik ook niet. Het footballseizoen komt er weer aan en als ons team blijft winnen betekend dat veel trainen en wienig Zoe voor Danny.' Weer drukte ik een kusje op haar lippen. 'Dus vertel me eens wat we gaan doen.'

Ik trok een overdreven groot pruillipje en lachte even. 'Ik zit erover te denken om het cheerleaden weer op te pakken.' Ik keek hem met een glimlach aan en nam nog een hapje van het croissantje. 'Ik hoop dat ze me nog willen en anders kom ik je gewoon iedere wedstrijd aanmoedigen.' Ik drukte een kusje op zijn wang en dacht even na. 'De Mystic Grill, of naar het bos ofzo? Even lopen,'

'We kunnen ook beiden doen? Eerst lopen en dan naar de Mystic Falls. Maar wacht eens: jij wilt terug gaan cheerleaden?' Wow, dan zouden we ook weer eens als het perfecte stel gezien worden. Enkel zou ik het leuk vinden omdat ik meer zicht op haar had de hele tijd. 'Waarom zouden ze jou niet meer willen? Je bent echt goed in wat je doet. Altijd al geweest.'

'Prima idee,' Zei ik en dronk nog wat van het sap. 'Ik weet niet, ik ben er zo plots mee gestopt, misschien dat ze dachten dat ik het niet meer leuk vond ofzo.' Ik keek hem even aan en glimlachte. 'Maar dat komt vast wel goed,' Ik gaf hem een kus, waarna mijn lippen opkrulde tot een glimlach.

'Ik denk dat ze dat ergens ook wel weer snappen en anders word je toch gewoon mijn persoonlijke cheerleader? ' Ik grijnsde breed en keek haar aan. Ja, soms kon ik toch een beetje ondeugend zijn, hoewel het waarschijnlijk erg lief klonk, want zo was ik nu eenmaal. Even grijnsde ik waarbij ik haar terug kuste en haar croisant afnam.

'Geef me een D, een A, een N..' Lachte ik en keek mijn croissantje na die in zijn mond verdween. 'Nou, daar ging mijn croissantje,' Zei ik sipjes en snikte een keertje voor de grap. Ik kon nooit lang serieus blijven, dus al snel schoot ik weer in de lach. 'Zullen we dan maar even fatsoenlijk gaan aankleden, anders blijft er ook niet veel meer over van de dag.'

'Als we gaan lopen dan ben ik technisch gezien al aangekleed dus ga je gang zou ik zeggen. Ik wachttt.' Zachtjes grinnikte ik nog na van haar vorige woorden en kuste haar nog een keertje zacht waarna ik me verder op het eten stromde.

'Dus jij bent van plan om naar buiten te gaan in alleen een joggingsbroek?' Veronderstelde ik vragend en lachte even. Ik had er gisteren niet op gerekend dat ik hier zou blijven slapen, dus ik trok simpelweg dezelfde kleren aan als gisteren. Dat hij erbij stond maakte me toch niet uit, dus begon ik met omkleden. Shirt van Dan uit, eigen shirt weer aan. Ik hees mezelf in mijn simpele spijkerbroek en glimlachte.

Enkel had ik niet weggekeken. Nee, ik had niet verwacht dat ze dat zou doen en tada. Daar zag je opeens je vriendinnetje in ondergoed staan. Over onverwachts gesproken. Het tweede chocoladebroodje bleef in de lucht hangen waarna ik het op het bordje legde. 'Alsjeblieft, Zoë! Gedraag je een beetje!' Ik grijnsde en nam haar in mijn armen waarna ik een shirt aantrok. 'Je wou toch gaan lopen? Dat doe ik in jogging. Moeten we nog langs jou?'

'Jij ligt toch ook in je boxer naast mij?' Lachte ik en kuste hem zoet. 'Nee, we hoeven niet langs ons hoor - ik heb niets nodig en die spullen komen vanzelf wel een keertje thuis.' Ik wees naar de tas die achter me op de grond lag en glimlachte.

"Ik ben een jongen. Jongens sllapen halfnaakt als ze de puberende jaren hebben ontdekt. De tijd dat je leeft.' Ik nam een jeansbroek en schoon shirt mee. De hele dag in jogginbroek rondlopen was ook niets. 'Kom op, dan vertrekken we.' Mijn armen sloten zich om haar en ik kuste plagerig op haar wang.

bos ofso?

'Tuurlijk, geef de pubertijd maar weer de schuld.' Lachte ik en kuste hem. Ik grinnikte toen hij toch een jeans en een shirt meenam en sloeg mijn arm - net zoals hij deed - om hem heen. 'Let's go,' Beaamde ik en voelde hoe zijn lippen kort op mijn wang gedrukt werden.

- ik heb ook alvast gereageerd bij het noordelijke bos (:

N E W

Ik keek Zoë aan toen ik eindelijk geparkeerd stond en deed mijn gordel los. 'Zoë toch, lieve schat...' Ik streelde over haar hoofd waarna ik me vooroverboog om mijn neus even tegen die van haar te drukken.'Huilen kan geen kwaad. Ik ben je vriendje en je moet niets opkroppen. Wil je het erover hebben?' Ik was waardeloos in troosten. Echt waardeloos.

Ik keek hem aan en na zijn woorden kwamen de eerste tranen al. 'Teoh's vader had gebeld, en begrijp me niet verkeerd hoor - ik ben echt heel erg blij voor hem, maar ik baalde er gewoon zo vreselijk van. Ik wil m'n moeder gewoon terug..' Ik keek hem aan en legde mijn hoofd tegen zijn schouder. 'En toen werd hij boos, dus werd ik boos - en toen liep ik weg en na wat bekvechten zei hij dat ie wilde dat mijn pa nooit met zijn ma was getrouwd en toen zei ik dat ik dat ook niet wilde en dat ie maar veel plezier mocht hebben met z'n vader en toen was ik ineens een rotwijf en -' Ik staakte mijn zin om een keer te snikken.

Ik streelde over haar wang terwijl ik onhandig zat, maar haar zo tenminste kon zien. Mijn andere arm streelde over haar rug. Teoh had me helemaal niks gezegd. Iets waar ik best van schrok. ' En toen werd de ruzie waarschijnlijk nog erger? Ik ga nu even wat zeggen en je weet dat ik verschrikkelijk ben in troosten dus hou je vast.' Zacht zuchtte ik en zocht naar mijn woorden. 'Ik snap wel waar je frustratie van kwam... Je bent te moedig, sexy Starling... Je probeert een vrolijk te zijn en mensen een beetje buiten te sluiten van het feit dat je moeder verdwenen is. Zo gaan de wonden geen korsten krijgen, als je begrijpt wat ik bedoel... Ik ben er voor je. Dus als ik moet stoppen met vrolijk te doen en te knuffelen met jou voor een serieus gesprek dan zeg je me het op tijd. Teoh voelt zich half verloren. Ik denk dat hij met het idee zit dat hij niet weet wie hij is zonder vader. Dat het hem verschrikkelijk maakt dat zijn vader hem in de steek heeft gelaten, maar hij weet niet dat hij fantastisch is, dat hij mensen laat stralen. Jullie weten dat beide niet. Stoere vechters van me. Ik hou van jullie, beiden. Zoveel mensen houden van jullie. Teoh houdt van je, ook al zei hij voor een moment die nare dingen. Jij houdt van Teoh. Liefde en haat ligt te dicht bij elkaar.' Zacht drukte ik een kusje op zijn lippen. 'Sorry dat ik je onderbreek, maar dat wou ik erover zeggen.'