Huis van de fam. McKenzie

Ik voelde hoe haar lichaam tegen mijn borst kwam. 'Heb je nu geen BH aan?' Ik fronste waarna ik lachte. 'Oké, raar beeld bij het feit dat mijn beste vriendin geen BH aan heeft in mijn vest.' Ja, ik lag in een deuk waarna ik de comedy opzetten. 'Gaat het een beetje?'

Ik had vaak zat bij Dan geslapen of hij bij mij en ik droeg dan nooit een BH. Hoewel ik normaal gesproken dan niet een vest aan had, maar toch kon ik me er bij Dan niet echt druk om maken. Ik betrapte mezelf erop dat ik een lichte blos kreeg, maar dat had meer te maken met wat ik wou zeggen. 'Die ligt nog bij Teoh in de auto...' zei ik. Het zou niet eens raar zijn als hij nu dingen dacht die niet klopten. Ik keek hoe hij een comedy opzetten en kroop weer tegen hem aan waarna ik de chocolade melk nam en er een slok van nam. Mijn schouders gingen even op en neer toen hij vroeg of het een beetje ging. 'Misschien een beetje.' zei ik enkel.

'Maar jullie zijn niet tot het feit gekomen om werkelijk seks te hebben,' concludeerde ik. Anders zou Teoh wel echt een rottige klootzak zijn. Ook zover kwam het weer niet. 'Een beetje is al een begin.' Mijn hand streelde over haar rug, wreef haar meer warm. Enkel wist ik niet wat te zeggen tegen Alicia. Niet waarover ik moest beginnen.

'Nee,' zei ik. 'Mijn shirt en BH zijn niet tegelijk uit geweest, ik was niet van plan om voor het eerst seks te hebben in een pauze.' zei ik. Het was fijn om zo tegen hem aan te zitten. Ik probeerde ondertussen mijn gedachten naar de comedy te krijgen, maar hoewel het me lukte om er iets minder over te denken, lukte het me niet me echt te concentreren op wat er gebeurden. 'Ik weet niet wat ik nu moet Dan,' zei ik na een stilte.

'Misschien ben je beter af nu, Alicia.' zeiik na lang na te denken. 'Ik bedoel...' Weer wachtte ik. 'Je weet dat hij het niet gemakkelijk heeft. Hij heeft problemen. Misschien moet hij die oplossen eerst. Het was geweldig om jullie samen te zien, maar nu gaat jullie relatie niet werken. Niet als hij die problemen blijft hebben. Dus ik ga hem helpen. Proberen toch om van hem de alcohol af te helpen. Misschien zijn vader bellen. Ik heb geen idee... Ik voel me machteloos. Zowel bij jou als bij hem.' Ik zuchtte diep en gefrustreerd. Wat moest ik nu in godsnaam doen?

Ik zette mijn inmiddels lege kop weg en keek naar Dan. Bij zijn gefrustreerde zucht wreef ik zachtjes over zijn rug. Ergens twijfelde ik over ingaan tegen zijn woorden. Maar ik wist zelf ook dat ik amper kon helpen en waarmee ik kon helpen zou hij me misschien niet eens laten helpen. 'Ik wou dat hij me gewoon gelijk verteld had als er jets mis was.' zuchtte ik. Ik voelde me echt zo stom dat ik niets echt door had gehad en nergens echt naar had gevraagd. 'Ik heb niet een het leg gehad het uit te maken.' zei ik terwijl ik vluchtig een traan wegveegden, ik wou niet opnieuw huilen. Ik wist dat dit alles voor Dan ook niet bepaald makkelijk was. Hè makkelijkste was geweest als ik maanden geleden hem uit mijn hoofd had gezet omdat hij de beste vriend is van Dan. Maar ik had ondanks alles sommige momenten niet wikken missen. Ik wou hem helemaal niet missen. Ik wist het van mezelf en ik voelde me daardoor ronduit zielig.

Ik keek haar aan en streelde ook de tranen weg met mijn duim terwijl ik de film op pauze zette. De regen begon te druppelen op mijn dakvenster. Zacht drukte ik haar tegen me aan en wiegde ons troostend heen-en-weer. 'Misschien komt alles weer goed, Alicia. Neem nu de tijd om het te verwerken. Zullen we zo proberen te slapen?' Ik was echt verschrikkelijk slecht.

Zijn armen voelden zo heerlijk veilig en vertrouwd. Dat deden ze altijd. Even dacht ik terug aan de eerste knuffel die ik van hem herinnerden. Dat moet zijn geweest toen ik was gevallen door een losliggende steen met skeeleren. Ik knikte even bij zijn vraag. 'Zoë neemt het je niet kwalijk als ik met jou in een bed slaap toch?' vroeg ik. Ergens was ik jaloers op Dan en Zoë wiens relatie zoveel gemakkelijker leek, of Frances en Logan...

'Geen idee, maar ik breng zeker vier dagen per week in haar bed door of zij bij mij. Dus jaloers kan ze niet zijn. Je bent mijn beste vriendin, een zusje en dat weet zij ook.' Ik zette de TV uit en stopte Alicia in waarna ik terug bij haar ging liggen en mijn armen rond haar heensloeg.

'Hmm gezellig,' zei ik. Ik glimlachte oprecht toen hij me instopte. 'Je bent geweldig Dan.' zei ik waarna ik een kus op zijn slaap drukte. Ik nestelde me in zijn armen en ging gelijk iets anders liggen. 'Welterusten.' ik dacht niet dat ik veel aan slapen toe zou komen, maar hoopte toch dat Dan nog zou slapen.

'Als je niet kunt slapen dan zeg je het, oké?' Ik hoopte dat warme melk zijn wonderen zou doen. Ik knuffelde haar nog een keertje waarna ik mijn ogen sloot en heerlijk wegdroomde.

'Uhu,' zei ik, maar hij wist waarschijnlijk net zo goed als ik dat ik dat niet zou doen. Ik merkte hoe Daniël al vrij snel sliep terwijl ik probeerden na te denken over wat er was gebeurd, wat er nu ging gebeuren en wat ik in Godsnaam moest doen. Het duurde een poosje maar op een gegeven moment zakte ik toch weg in een lichte en onrustige slaap.

Al snel zag ik het huis van Daniel in zich komen en ik glimlachte. Een plek waar ik veilig was en waar ik niet hoefde na te denken over al die rare onzin die ik net allemaal had gehoord. Ik was aardig moe geworden van de afgelopen avond, maar liet dit niet merken aan Dan. Ik vond het altijd zo lullig om meteen als een blok in slaap te vallen, al wist ik zeker dat hij het toch wel doorhad.

Ik parkeerde de auto in mijn vak. Zo had je er drie aangezien de garage niet meer genoeg was. Weer stapte ik uit en wachtte tot Zoe er was. Bij de deur drukte ik haar hier zachtjes tegen om haar daarna gewillig te kussen. Volgens mij was dit wat ze nodig had: niet denken aan iets buiten ons. Als ik werkelijk nog de kriebels bij haar kon creeeren. Glimlachend keeek ik haar aan. 'Je bent moe hé?' Ik haalde de deur uit zijn slot terwijl ik met één arm haar vasthield.

'Zelfs al probeer ik het niet te laten zien, je ziet het toch.' zei ik lachend en knikte. 'Ik ben kapot.' gaf ik toe en glimlachte bij zijn kus. Ik vond het fijn om bij Daniël te zijn. Zijn ouders waren ontzettend aardig en ik wist dat ze altijd voor me klaar stonden als ik ze nodig had. Daarbij was het altijd ontzettend gezellig en ik voelde me er echt thuis.

Ik glimlachte terug en streelde even over haar wang. 'Ik ben jou Danny. Weet je nog?' grapte ik zachtjes. Even knipte ik het licht aan, deed mijn jasje uit en mijn schoenen. Mijn moeder en vader waren nog aan het helpen op de wedstrijd hadden ze me gestuurd. Ik had hen laten beloven om het niet te laat te maken. 'Kom op, dan kruipen we het bed in.' Hierbij liep ik naar boven en haalde een T-Shirt voor haar te voorschijn en startte met me uit te kleden. Ik was zelfs te moe om te gaan douche en dat wou al heel wat zeggen.

Dankbaar pakte ik het shirt aan en kleedde me om. Toen ik mijn "pyjama" aanhad, stortte ik me zowat het bed in en kroop onder de heerlijke warme dekens. Het fijnste vond ik nog dat alles hier naar Danny rook, iets wat me op mijn gemak liet voelen. Ik gaapte diep en glimlachte. 'Je bent inderdaad mijn Danny ja.' bevestigde ik zijn eerdere woorden.

Met boxershort kroop ik erbij en keek haar met een glimlachje aan. Ze was echt prachtig. Mijn Zoë. 'Helemaal van jou! En mag ik zeggen dat je er erg aantrekkelijk uitziet in die outfit?' Ik plaagde haar een beetje voor zoverre je dit plagen kon noemen.

Ik lachte. 'Ik ben ontzettend aantrekkelijk in dit oversized shirt met de Beatles erop. Ik weet het.' grapte ik enigszins mee en gaf hem nog een klein kusje. Het was een drukke en verwarde avond geweest en dat had me uitgeput. Ik was blij dat ik nu naast Dan kon liggen, in plaats van mijn eigen koude bed in mijn eentje. Als het bij Dan niet had gekund, was ik wel naar Ellie gestapt, want ik wist dat ik haar kon vertrouwen met al mijn geheimen.

'Kom eens hier, jij!' Ik glimlachte en nam haar in mijn armen. Zacht streelde ik haar haren, haar rug onder het shirt en tekende zelfs hartjes met mijn vinger. Alles er aan doe om het haar zo prettig mogelijk te maken. 'We zijn echt al lang samen hé? Wauw.' Ik wou haar zinnen op iets anders zetten. 'Ik ben je nog steeds niet beu,' plaagde ik haar zacht.

Ik knikte toen hij zei dat we al lang samen waren. 'Dat zijn we zeker, en gelukkig ben je me nog steeds niet beu.' lachte ik en kuste hem zachtjes. Ik ging met mijn gedachte langs alle gebeurtenissen van vanavond, toen me iets opviel. 'Waarom reageerde je zo rustig toen ik het je vertelde, van Eleanor en Teoh?' vroeg ik me ietwat verbaast af en keek hem aan. 'Wist je het al?' Ik fronste mijn wenkbrauwen en dacht na, dat zou het enige kunnen zijn waarom hij zo rustig zou blijven.

Ik schudde mijn hoofd. Zo zouden we daar og ruzie over krijgen. 'Ik ken iemand die dat een soort van is. Die heeft het me vertelt en het klinkt logisch voor Teoh zijn daad. En tsja... Eleanor zou anders erg zware maandstonden kunnen hebben. Twee keer per maand. Het is ook nog niet echt doorgedrongen.' Hierbij keek ik haar aan.

Verbaast keek ik hem aan. 'Wie?' vroeg ik vervolgens, nog verbaasder en ging rechtop zitten in bed. Nu was ik nieuwsgierig geworden en ik wilde dat hij eerlijk tegen me was. Als hij dit wist, dan - nee hij zou daarover vast niets hebben achtergehouden. Het was vast wat hij nu zei, daar vertrouwde ik hem wel in - al vond ik het toch raar.

Ik schudde mijn hoofd en ging goed liggen, nam haar in mijn armen en liet haar ook weer liggen. 'Zoe, dit is niet mijn geheim. Ik kan niet die persoon in een slecht daglicht plaatsen door jou het te vertellen. Ik kan enkel zeggen dat het geen weerwolf is of vampier, maar een heks. Een heks in zin van natuurelementen, denk ik. Aangezien het me vertelt is dat ik niet aan bezemstelen of toverstokken mocht denken.' Ik wist dat ze kon zien dat ik het er niet wou over hebben. 'Zoe, dit is niet goed voor ons! Je moet opeens zoveel verwerken....'

Ik zuchtte. 'Ik ben gewoon te moe om er tegenin te gaan..' zuchtte ik vermoeid en liet het maar voor hoe het was. Ik was moe en ik wist nog steeds niet precies hoe ik me voelde over dit alles. Ik wilde gewoon dat iemand me dit kon laten vergeten en dat ik gewoon weer zorgeloos verder kon leven. Tenminste, voor zover dat kon na m'n moeders verdwijning. 'Zullen we het over iets leuker hebben?' vroeg ik met een zwak glimlachje en nestelde me tegen hem aan. Ik voelde me zo veilig naast hem.