Huis van fam. Starling-Gard

'Wil je ook wat?' Zei ik, terwijl ik zijn veels te grote football vest - wat ik dus nog steeds had - aandeed. Mijn haar belandde in een staart en toen ik in de spiegel keek grinnikte ik even. Mijn make-up van gisteravond zat er nog steeds op en het zag er werkelijk waar niet uit. Ach - wat boeide het?

Even stond ik op en nam haar kin tussen twee vingers om deze te kussen en daarna kort te strelen. 'Ik heb best een beetje honger en een beetje dorst dus als je wat naar boven kunt smokkelen is dat toegestaan.' Hierna rolde ik weer op bed.

Ik lachte. 'Ik zal kijken wat ik voor menner kan regelen.' Ik gafhemnog snel een kus een verliet vervolgens de kamer. Eenaam beneden zat inderdaad Teoh's moeder op de bank. Ze merkt me vrij snel op en glimlachte naa me. Ik deed hetzelfde. 'Ik hoorde wat er gisteravond was gebeurt..' Zei ze spijtig en hierop knikte ik. 'Ja, het was een hele rare avond.' Op een of andere manier wist ik nooit waik moest zeggen i haar aanwezigheid. Ik pakte een glas, een pak sap, en wat croissantjes van de schaal en keek haar aan. 'Ik eet boven, oké?' Het was niet echt een vraag, meer een mededeling en zo verdween ik naar boven. Eenmaal bovrn opende ik de deur van de kamer en grinnikte ik even. 'Tada.'

Ik was opgestaan en bekeek Zoe haar kamer beter. Typisch meisjesachtog als je het mij vroeg. Eenmaal binnen keek ik naar wat ze in haar handen had. 'Je bent een engel.' Ik draaide me weer om en ging op het bed zitten.

Kort glimlachte ik en zette alles op het bed neer. Het zou te veel opvallen als ik twee bekers had meegenomen, maar delen was geen probleem. Kort gaf ik hem een kus op zijn lippen en schonk alvast wat te drinken in. Dit zette ik op het nachtkastje en ik nam een hap van een van de croissantjes. 'Jou engel,' Verbeterde ik hem en grinnikte.

Met een glimlach drukte ik een kusje tegen haar wangen. 'Mijn engel,' beaamde ik. 'Mijn Zoë Starling,' Ik bracht haar hand met het croisantje naar mijn mond en nam er een hapje van. Echter wou ik haar meer laten eten als ik aangezien, tsja, haar maag gromde het hardst en ik zou thuis me wel stiekem volproppen met chocoladebroodjes. 'Dus al bedacht wat we gaan doen?'

Ik beantwoordde zijn vraag met het meest voor de hand liggende antwoord. 'Iets.' Grinnikte ik en nam nog een hap van het croissantje. Op het bord lagen er nog twee, maar dit was veel leuker. 'Het is echt gemeen. Je weet dat ik niet kan kiezen.' Zei ik vervolgens op een zielige toon. 'Anders gaan we heel erg cliché naar de film - nee wacht, dat loopt alleen uit op kleffe middagen.' Grinnikte ik. 'Eh - tot zo ver ging mijn fantasie.'

'Hou je niet van een kleffe namiddag? En dan nog wel met mij?' Zacht kuste ik haar hals en streelde haar bovenbeen. 'Ik ben wel in voor een kleffe namiddag, maar niet in voor een film. Wel, dan is dit toch een goede oefening? Ga en kies.' Zacht drukte ik mijn lippen nog eens op die van haar en nam weer een hapje van het broodje om me daarna weer in de kussen te laten zakken.

'Natuurlijk hou ik wel van een kleffe namiddag.' Lachte ik. 'En zeker met jou, dat weet je.' Ook ik liet mezelf in het kussen zakken en glimlachte even. Toen ik het eerste croissantje weg had zette ik het bord aan de kant en gaf ik hem een kus. 'Oké, we kunnen naar het zwembad, of gewoon wat gaan eten. Of nee wacht - ik weet het, je gaat gezellig met me mee shoppen.' Ik grinnikte even en keek hem toen aan, 'Nee, dat zal ik je niet aandoen.'

Ik wreef over mijn ogen en stapte uit mijn bed, terwijl ik over mijn achterhoofd krabte. Mijn hoofd deed vreselijk veel pijn, dus wou ik nu een ei op gaan eten. Dat werkt toch tegen een kater? Of dat was een van mijn rare ideen. Ik kwam mijn kamer uitlopen en zag mijn moeder staan: ze had haar mond opengesperd en keek ongelovig de kamer van Zoe binnen. Ik liep naar ze toe en ging naast mijn moeder staan, haar open mond na-apend. 'Oooooh-oooooowh,' stamelde ik, terwijl ik quasi-geschrokken mijn hand voor mijn mond hield. 'Mam, ik zou zeggen, zet haar op water en brood.' Ik grinnikte even en keerde me naar mijn moeder. 'Mam, weet je nog dat je me betrapte met de dochter van de burgemeester, in een... niet opnieuw te noemen stand? Dit kan nooit erger zijn dan dat, dus we sluiten nu zachtjes de deur en laten ze alleen.'

Enkel keek ik in het gezicht van Mevrouw Gard. Het stond er niet bepaald charmant bij en ik zette dus ook maar mijn vriendelijkste glimlachje op. Ik lag dan ook in boxer op het bed van haar stiefdochter. 'Goedemorgen?' Gelukkig kwam Teoh de reddende engel spelen, maar ik wist dat mijn doodvonnis getekend was.

Toen Daniël opkeek, keek ik ook op en begon ik spontaan te lachen. 'Oké, sorry.' Grinnikte ik toen ik het hoofd van Mama Gard nog meer zag vertrekken. 'Het is niet wat je denkt, oké?' Ik grinnikte nog even wat na en stond toen op. Gelukkig had ik wel fatsoenlijke kleren aan, in tegenstelling tot Dan in z'n boxershort. 'Dus,' Zei ik uiteindelijk en keek even naar Teoh, daarna naar Dan en vervolgens naar Mama Gard.

Ik klopte even zachtjes op mijn moeders schouder. 'Ze zal het jullie wel vergeven. Ooit.' Ik keek even onschuldig weg, toen ze me een moordende blik gaf en hoorde hoe ze zuchtte. 'Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo grappig, Zoe. Ik wil eigenlijk je vaders mening hier ook over horen.' Ze riep Zoe's vader, die al snel aangelopen kwam. Ik mimede even sorry naar Zoe en Daniel en maakte plaats voor Zoe's vader.

Een heilig glimlachje verscheen op mijn gezicht toen mijn vader in beeld kwam. 'Hai Pap.' Lachte ik grapperig en keek hem even aan. Ik wist dat hij veel kon hebben, en jongens vond hij nooit zo erg - behalve als ik het voor hem achter hield en dat was precies wat ik heb gedaan. 'Je weet precies hoe ik hier over denk Zoë Starling, en je weet dat je er dit keer niet onderuit komt.' Kort keek ik even naar Daniël en weer terug naar m'n vader. 'Ja, maar je wettige echtgenote zat bij je, dus eigenlijk moet je mij de schuld niet geven. Je weet dat ze hem er meteen had uitgetrapt - en daar was ik bang voor.. En ik wacht licht dronken. Totaal onverantwoordelijk dus om mij de schuld te geven.' Ja, verklaren kon ik wel, ook al was het ontzettend oneerlijk dat ik Mama Gard de schuld hiervan gaf, maar ik moest toch wat.

Ik fronste licht geërgerd. 'Ik nam het voor jullie op, Zoe. Dus waag het nu niet om mijn moeder de schuld te geven.' Mijn moeder legde haar arm op mijn schouder om me te laten zwijgen, maar ik schudde hem zachtjes af en leunde tegen de muur aan. Ik werd echt nooit boos, maar wel als mensen dingen over mijn moeder zeiden. Ik had alleen haar nog.

Ik trok mijn wenkbrauw op naar Teoh en keek vervolgens naar mijn vader toe. Hij fronste ook, hij was tenslotte met haar getrouwd - wat ik overigens niet snapte, maar oké - en vond het waarschijnlijk niet erg leuk dat ik haar beledigde. 'Zoë Starling, jij gaat nu je excuses aanbieden aan je moeder -' Ik keek hem aan. 'Stiefmoeder,' Verbeterde ik hem. 'En daarna zullen we het er nog wel eens over hebben.' Mijn vader was, ondanks dat hij een politieagent was, best een milde man en kon veel door de vingers zien. Echter kon ik nu merken dat hij er echt niet blij mee was. 'Oké, sorry.' Zuchtte ik en ging weer op het best naast Dan zitten.

Ik keek het tafereel aan. 'Als iemand schuld betreft dan ben ik het en het spijt me zeer dat dit gebeurd is, maar tussen mij en Zoe is er niks gebeurd waar u zich zorgen om kunt maken.' Ik stond op en deed mijn broek weer aan. 'Ik heb dit voorgesteld; bij haar blijven slapen omdat... Gisteren is er iemand vermoord op het bal. Dat meisje had Zoe kunnen zijn. Voor jullie is ze een dochter en voor mij is ze een vriendin. Meer. Ze is het meisje waar ik echt vanslag doorgeraak. Nog nooit heeft iemand me laten voelen zoals dat. Verliefd ben ik geweest maar nog nooit zo. Als jullie hier niet mee akkoord gaan; ik bij Zoe dan snap ik dat. Geef haar geen schuld noch Teoh en reageer alles maar op mij af aangezien ik de enige ben die daar rzcht op heeft.' Enkel keek ik hen koeltjes aan. 'U kent me,' Ik keek naar de moeder van Teoh. 'Maar al te goed. En wij hebben elkaar kort ontmoet.' Ik keek naar de vader van Zoe. 'En dit is niet hoe ik jullie weer wou ontmoeten, maar ik kan tijd niet terugdraaien.'

'Ik zei toch dat ie eeb schat was.' Ik legde mijn armen om Dan's nek en gaf hem een kusje. Ik hoorde mijn vader wat brommen, waarna hij naar Mama Gard opkeek. Vervolgens keek hij weer naar mij, waarna ik licht begon te lachen. Nooit had ik er goed tegen gekund als hij me zo aankeek. 'Hij is inderdaad een keurige jongenman. De relatie met mijn dochte is het probleem niet en om dat slapen maak ik me niezoveel zorgen, het gaat mij om het feit dat Zoë tegen me gelogen heeft en dat weet ze zelf ook. Ach ik zal er nog wel even over nadenken, ik ben tenslotte zelf ook jong geweest.' 'Jup, heel lang gelden.' Plagend keek ik mijn vader aan en begon zacht te lachen. Als het om mijn vader ging, had hij ogeveer alle dingen wel naar zijn hoofd gehad qua woorden. Achij ko er tegen, dus zo erg was et niet.

Ik keek de vader van Zoe aan. 'Gisteren zou ze het niet kunnen vragen aangezien ze behoorlijk wat op had. Ik heb dus haar naar huisgebracht en ben naar boven geklommen als verrassing voor haar. Ze was al half aan het slapen,' Dit was plagend bedoeld waar ik hem met een grijns aankeek die geheel beleefd was. 'Het spijt me dan dat Zoe omwille van mij heeft gelogen en dat is zeker niet voor herhaling vatbaar . Beloofd.' Zacht streelde ik over een hand en gaf er een snel en klezin kusje op. Waarna ik haar even aankeek. 'Zal ik maar gaan?'

Mij vader keek Daniël aan en keek daarna naar mij. 'Zoë hier mag blij zijn met een jongen als jij.' Dat was het enige wat mijn vader zei. Vrij snel daarna beende hij weer weg en ik keek Dan even an. 'Opgelost?' Grinnikte ik verbaasten gaf hem nog een kus. 'Zie je nou, ik benniet de enige die vind dat jij et aller best vriendje in de wereld bent.' Ik lachte even en zette mijn lippen op de zijne. 'Als naar huis wilt, hou ik je niet tegen.' Zei ik tegen hem en keek hem aan.

Ik glimlachte en gaf haar terug een kusje. 'Natuurlijk wil ii niet naar huis daarbij moet ik zo nog even naar die bikkel daar.' Met een glimlach keek ik naar Teoh. 'Drie maanden samen dus ik moet de hele dag klef rond je nek hangen om je daar dood aan te laten irriteren.' Zachtjes grinnikte ik. In iedergeval zag ik er al een beetje netjes uit met een broek aan. Nog een blik werd gegund op Mevrouw Gard. 'Het spijt me echt, Mevrouw.' Zacht legde ik mijn hoofd tegen dat van Zoe en keek haar ook weer aan.

Mijn moeder liep naar het bed toe en gaf Daniel een kus en een knuffel. 'O Danny toch,' lachte ze en kneep even in zijn wang, iets dat ze al vanaf onze eerste ontmoeting deed. Ze was echt gek op hem, zo erg, dat elke keer als ik ruzie met haar had, dat ik dan schreeuwde dat ze Dan maar als kind moest nemen. 'Mag ik ook een kusje?' vroeg ik poeslief toen ze de kamer uit wou lopen, maar ze kneep even alleen in mijn wang en liep de trap af. 'Zoo,' mompelde ik. 'That was kind of embarrassing!'

'Het was beschamend voor mij, niet voor jou.' Lachte ik naar Teoh en gaf Daniël nog een klein kusje. 'Je moet niets, het mag natuurlijk wel. Maar ik zal je niet gevangen houden.' Grinnikte ik. 'Daarbij had je aan mijn stiefbroertje hier beloofd ook nog even met hem te socialisen, dus ga dat eerst maar eens doen.' Dan kon ik even mooi gaan douchen en me opfrissen, want nu leek ik ook net een zombie.

Ik knuffelde mevrouw Gard terug. Heerlijk hoe ik dat voor elkaar had kunnen krijgen. Eenmaal weg keek ik excuserend, maar vooral glimlachend naar Teoh. 'Kom hier dan geef ik jou een kusje, frote bink.' Zacht kuste ik Zoe snel terug. 'Dan doe ik nu wel even iets met Teoh. Ik zie je dan zo weer?' Ik kuste haar nog een keer en liep daarna naar zijn kamer. 'Come on sexy,' fluisterde ik op harde toon.

Ik keek even naar Zoe en glimlachte. 'Ik heb hem nu helemaal voor mezelf,' zei ik, terwijl ik met mijn wenkbrauwen wiebelden. Ik liep snel weg, voordat ik een kussen of iets ergers tegen mijn hoofd zou krijgen, en liep naar mijn kamer toe, waar ik op mijn bed plofte. 'Leuke nacht gehad, Danny?'