Huis van fam. Starling-Gard

'Hopelijk..' mompelde ik. 'Eens moet de eerste keer zijn.' Ik kneep even in haar schouder en wierp daarna weer een blik op Frances. 'Ik ga weer even naar Frances toe,' zei ik en keek even over Eleanors schouder heen. 'Ik geloof dat Teoh al naar je toekomt.' Ik glimlachte nog even naar haar en liep toen weer naar Frances toe, om haar te knuffelen. 'Waar kijk je naar?'

Ik hield nog steeds Alicia's hand vast toen ik zag dat Eleanor binnen was. Ik liep enthousiast naar haar toe. 'Hey Ellie,' glimlachte ik en nam een slok van mijn drankje. 'Leuk dat je bent gekomen.' Ik voelde dat die ongemakkelijkheid - in elk geval van mijn kant - nog niet tussen ons weg was, en ik had het zo gehoopt dat na het zingen alles weer goed was. Ik hoopte echt dat ze me weer als vriend kon zien.

'Oh yay. Gard.' Ironie was te bekennen in mijn stem. Op Teoh zat ik niet meer bepaald te wachten. Hij was een klef slaafje van Alicia. Minder leuk dus. Logan liep weg en Teoh stond bij me. 'Whatever. Ik dacht dat de regel was dat je nooit nee mocht zeggen tegen gratis dranken Zoe blijft mijn beste vriendin.' Beter gezegd: Teoh, loser, waarom zou ik niet komen? Hierbij keek ik enkel langs hem heen naar de drank. Enkel liep ik hem ook daadwerkelijk voorbij. Ik had dorst van dat eind lopen.

Ik fronste om haar woorden en liep achter haar aan. 'Waar slaat dat op, Eleanor?' Ik sloeg mijn armen over elkaar heen en leunde tegen de tafel aan. Ik deed hartstikke normaal en aardig, en zij moest zo rot doen? 'Heb ik iets stoms gedaan? Iets rottigs tegen je gezegd?' Dat deed ik nog weleens, zonder het te merken, maar ik kon zweren dat ik niets anders dan aardige dingen had gezegd. Ze had denk ik gewoon iets tegen me.

'Ga huilen bij je vriedninnetje. Die kan al even aangebrand reageren als jij.' Ik schonk mezelf wat in en dronk wat. 'Het zat me misschien dwars dat je me nooit echt gebeld had of duidelijkheid hebt geschept na Helloween. Het is maar een gedacht hoor Teoh, maar hey... Je bent een jongen. En ik ben maar Ellie.' Weer nam ik een slok en bleef tegen het aanrecht staan. Ik was degene die altijd van iedereen werd buiten gesloten en laten we nu niet zielig doen. Op het gala, op Helloween, op Valentijn. Soms had ik een beetje geluk gehad, maar dat was niet voor lang. 'Bespaar me het praatje dat je dronken was of dat je die jongn niet bent, want dat ben je niet. Nooit geweest.' Ik doelde op Alicia.

Ik beet op mijn lip en keek haar aan. 'Nou, weet je Eleanor, ik was verliefd op je voor en na Halloween oké? En ik wou het je vertellen, de dag daarna, en wat doe jij? Je zit me af te kutten, alsof ik je had verkracht of mishandeld, alleen maar door stomme roddels. Kijk Ellie, dat is waarom ik je niet meer gebeld had, omdat ik toch wist dat ik de Ellie van die avond niet meer zou krijgen.' Ik zette mijn glas op de tafel en liep naar de andere kamer toe.

Op het moment dat ik nog wat wilde zeggen tegen Elisa hoorde ik Teoh en Eleanor achter me bekvechten. 'Excuseer,' Zei ik met een luchtige ondertoon, draaide me om en liep richting Ellie en Teoh. Nog voor ik kon vragen, of horen, wat er aan de hand was - liep Teoh chagrijnig weg. Ik gokte dat het misschien maar beter was dat ik niets zei of vroeg.. De ervaringen die ik ermee had waren niet al te best, dus besloot ik wijs mijn mond te houden. Deze kans greep ik om naar Dan toe te lopen. 'Heb jij enig idee waar dat over ging?'

Even sperde ik mijn ogen open bij het horen van die woorden. Hij zei wat? Ik liep hem achterna en hield hem tegen door zijn arm vast te nemen. 'Ik... Dat had je wel kunnen krijgen. Maar ik heb problemen, Teoh. Netzoals jij. Die zorgen ervoor dat ik soms, vaak, anders kan reageren dan verwacht.' Voor kort ging ik door mijn haar en sloot mijn ogen. Nu was alles omzeep. Hierna liet ik hem weer los en liep naar buiten. Hun tuin in. Het was zo frustrerend om niemand het te kunenn vertellen.

Ik keek haar even na, en liep toen achter haar de tuin in. Ik had mijn handen in mijn zakken gestopt en ging naast haar staan. 'Wat voor problemen dan, Ellie?' Ik aarzelde even, maar legde toen mijn hand op haar schouder. 'En wat ik net zei, meende ik niet. Dat gedeelte dat ik ''die'' Ellie niet meer zou kunnen krijgen. Dat andere meende ik wel.' Ik glimlachte even verlegen en schopte tegen een steentje aan.

'Je bent gelukkig met Alicia nu... Dat had ik je waarschijnlijk niet kunnen geven.' Echter stak ik een sigaret op en besefte dat ik die woorden niet had mogen zeggen. 'Er is wat met me aan de hand Teoh, ik lijd aan iets zou je kunnen zeggen, maar ik praat er liever echt niet over. Misschien dat ik ooit wel zover ben om het iemand te vertellen. Enkel is het kut dat ik er alleen voorsta aangezien mijn vader nooit thuis is en me veracht. M'n moeder is niet bepaald dichtbij.' Of geeft om me. Hij had zijn vader niet meer, maar wel een liefhebbende moeder die haar taak serieus nam. Soms te serieus. 'Normaal ben ik trouwens die Ellie, niet dat ik iedereen ga zoenen als een halve gek, maar de laatste tijd kan ik haar niet meer zijn. Zo lijkt het toch.'

Ik knikte even, maar was nog steeds verward. Wat was er dan aan de hand met Eleanor? 'Ik hoop dat je iemand kunt vinden die voor je klaar kan staan en die je met je geheim kan vertrouwen,' zei ik gemeend en ging in het gras zitten. Ik pakte de sigaret uit haar mond en stopte hem even kort in de mijne. Na kort stopte ik hem weer tussen haar lippen. Ik wreef even over haar rug. 'Hopelijk kan je het vanavond even allemaal vergeten en een geweldige avond hebben. Je blijft toch wel slapen he?'

'Slapen?' vroeg ik met verbazing en onhandigheid doordat de sigaret net terug tussen mijn lippen was geperst. 'Ik wil er met niemand over praten, Teoh. Anders deed ik dat wel met jou. Hier en nu.' Ook ik had plaats genomen en keek even hem aan. 'Ik wil echt niet zien hoe Dan en Zoe het bond maken dus ik pas denk ik?'

Ik lachte om haar woorden en schudde mijn hoofd. 'Zij gaan vast in Zoe's kamer slapen. Zelf maak ik het ook niet bont met Alicia, die heeft daar denk ik nog geen behoefte aan. En het liefst wou ik de nacht gewoon doorhalen en niet slapen. Klinkt het al aantrekkelijk?' Ik grijnste en sloeg daarna even mijn ogen neer. 'Ik hoop dat je er dan zelf uitkomt, El.'

'Alicia en ik mogen elkaar niet. Dus ik denk dat ik gewoon beter in mijn eigen bed blijf vanacht.' Ik daarin tegen had wel vrij veel slaap nodig anders was ik zo goed als dood. 'Als je het niet vraagt dan weet je het niet. Nou ja, als je er niet over praat...' Ik nam een paar slokken van mijn drank waardoor deze op was en rookte nog een paar trekken. Nadekend over hoe oncomfortabel dit was. Ik was gewoon het kreng beter blijven uithangen. 'Volgens mij hield ik ook van jou. Dat is de enkele manier waarom ik zo reageerde en waarom ik nu nog steeds zo reageer. En niet enkel op jou, maar ook op Alicia.'

Ik had me simpel op de bank gezet aangezien ik niet veel beters had te doen. 'Oh Alicia! Kom je nog je zin afmaken?' Met een grijns klopte ik op de bank, maar al snel stond weer Zoë voor me waarbij ik over mijn schouder keek naar de twee die eindeloos leken ruzie te kunnen maken. 'Nee, maar dit is al de derde keer dat ik zoiets mag meemaken. Eleanor zal hem waarschijnlijk weer overstuur hebben gekregen. Is ze goed in. Sorry...'

Kort keek ik hem aan over zijn laatste opmerking, maar nam het hem ergens ook niet kwalijk. Ze mochten elkaar niet, dan kon ik dit soort dingen verwachten. Zelf besloot ik plaats te nemen op de stoel die naast de bank stond. Het begon weer goed, met een ruzie. Ach - Teoh kennende waren ze het nu vast wel aan het oplossen.

'Ach, Zoë... Die twee krijgen ruzie en ze leggen het zo bij. Ik en Teoh krijgen ruzie en we leggen het ook weer zo snel bij... Niemand kan die knapperd weerstaan en hijzelf kan niet boos blijven. Dus zo zijn ze weer vriendjes en komen ze naar binnen. Ben ik zeker van.' Hierna zuchtte ik nog een keer.

Ik knikte. 'Je hebt vast gelijk..' Zei ik bemoedigend en gaf hem snel een kus. Het was waar, niemand kon boos blijven op Teoh - alhoewel ik het toch aardig lang heb volgehouden laatst. Bijna een week, maar we hadden er beide spijt van. Het ging om iets heel lulligs, maar toch wilde ik het hem niet vergeven. Tja - ongesteldheid doet wat met je af en toe.

Ik nam naast Danny plaats toen hij begon over dat ik mijn zin nog moest afmaken, maar voor dat kon kwam Zoë erbij zitten om over Teoh en Eleanor te beginnen. Ik had het een beetje in de gaten gehouden, hoewel ik binnen al geen woord had meegekregen en vroeg me dan ook af waar ze ruzie over hadden. Toen Zoë zei dat Dan vast wel gelijk had keek ik even naar Dan en zei uit het niets alsnog wat ik had willen zeggen. 'Ik wou zeggen, dat wij heel snel moeten afspreken met z'n tweeën.' Er verscheen een glimlach op mijn gezicht.

'Hmm, gewoon het huis.' mompelde ik terwijl ik hem een knuffel terug gaf. Eigenlijk was mijn aandacht alweer gericht op de deur waardoor Teoh en Eleanor verdwenen waren. Ik wist dat ik me niet zou moeten bemoeien met andermans zaken, maar ik had al geprobeerd hun aura's te bekijken. En die toonden nogal tegenstrijdige emoties. Kort wierp ik een blik op Alicia, maar richtte me snel weer glimlachend op Logan.

'Je huis doet hier totaal niet voor onder hoor, Frankie. Veel gezelliger.' Ik drukte even mijn lippen op de hare en knuffelde haar, terwijl ik haar tegen me aan hield. 'Ben jij eigenlijk van plan om hier te blijven slapen?' Ik nestelde mijn gezicht even in haar nek en snoof haar heerlijke geur in. 'Na de volle maan, zullen we dan een keer bij mij eten, samen met mijn vader? Dan ben ik ook weer scherp en kan er niets gebeuren.'

Toen Zoë weg liep, liep ik naar de dranktafel om wat voor mezelf in te schenken. Ik volgde enkele flarden van gesprekken, maar was blijven hangen bij het gesprek tussen Eleanor en Teoh. Het was bijna grappig om het te volgen, mijn blik richtte ik ondertussen op de jongen waarvan ik dacht dat hij een weerwolf was. Tja, Zoë en Teoh hadden geen idee wat ze in huis gehaald hadden. Of ieder geval wisten ze het bij mij niet. De jongen had er toch nog redelijk open over gesproken dus Eleanor wist het ook, tenminste als ik het niet verkeerd inschatten.

Even stond ik op om haar een kusje te geven dat bemoedigend en geruststellend was. Hierna ging ik zitten en sloeg vriendschappelijk een arm rond Alicia. 'Moeten we absoluut nog eens doen, beste.' Met een glimlach keek ik haar aan. 'Dus wat heb je allemaal uitgespookt?'

Ik nam nog wat slokken van mijn drankje. 'Oké, het is wel jammer, maar ik snap het wel als je liever naar huis wilt gaan.' Ik glimlachte even en keek naar mijn drankje. Het was nogal awkward, maar niet onprettig. Zeker niet. Ik voelde dat mijn wangen rood werden bij haar laatste woorden. 'Het had allemaal zo anders kunnen lopen,' zuchtte ik.

Het kon nog steeds anders lopen. Ik ging voor hem zitten en boog lichtjes voorover om hem een kusje te geven op zijn wang. 'Dat had het, maar hoe zou het dan geweest zijn... Zo denken is niet goed, Teoh. Je hebt nu iemand die oprecht van je houdt en lief is, erg knap en vooral slim. Die avond op Helloween was ze echt zo jaloers. En dat snapte ik wel.' Dat verleden lag achter ons ook al zou ik willen dat het tot het heden behoorde, maar dat zou erg egoistisch zijn en daarbij... Ik wou geen leed veroorzaken. Voor een keertje niet.