Huis van fam. Starling-Gard

Ik haalde mijn schouders op. 'Ik snap het wel. Liefde laat je misschien domme dingen doen, maar die dingen zijn niets voor niets. Ik zou ook alles doen om je terug te krijgen, als ik je zou laten gaan. Ik denk dat Ellie Teoh heel erg leuk vindt.' Ik pakte mijn glas met drinken van de tafel en nam een slokje. 'Dus ik begrijp Ellie.'

Ik tilde mijn hoofd op en keek Logan met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Zelfs als de persoon met wie diegene nu samen is 3 meter verderop staat? Dat is gewoon onverstandig en misschien wel gemeen. Dat zou jij nooit doen.' Ik glimlachte naar hem en legde mijn hoofd weer op zijn schouder. 'Ze had gewoon na moeten denken voor ze dat deed.'

Ik krabde even op mijn hoofd. Ik was het niet met haar woorden eens, en de normale Logan zou er niet op ingaan, maar deze Logan wel. 'Ik denk dat ik dat zeker wel zou doen. Liefde is niet te stoppen, niet te onderdrukken. Daar denk je niet over na.' Ik keek haar aan en bestudeerde haar gezicht. 'Ik doe alles voor je. En ik zal je nooit in de steek laten. En als een persoon je nu zou zoenen, dan zou ik het natuurlijk niet goed vinden. Maar het is nou eenmaal liefde.' Ik wist dat ik onsamenhangende dingen zat te brabbelen, maar ik wou haar laten weten hoe ik erover dacht.

Fronzend keek ik weer op toen Logan er over door ging. Normaal ging hij hier nooit in mee en ondanks dat ik de volle maan in mijn achterhoofd hield, kon ik het niet laten om toch voor het laatste woord te gaan. 'Ze mogen dan wel zeggen dat liefde blind maakt, maar je kunt nog steeds rationeel blijven. Die andere persoon heeft er toch ook geen zak aan als je hem of haar gaat zoenen en zij dus in de problemen raken met hun huidige vriend of vriendin. Het is gewoon een matige streek. Het zorgt alleen maar voor heel veel problemen en ik vind het heel vervelend voor Alicia, want zij kan er niets aan doen.'

Ik keek enkel mijn beste vriendin aan en gooide mijn sigaret op de grond. Logan zijn aaitjes over mijn hoofd zorgde ervoor dat ik me nu tegen Zoe aanklamde en in het huilen uitbarste. 'Godverdomme. Ik haat mezelf echt voor goed als ik dat stel kapot heb gemaakt. Ik wist niet wat me bezette Zoe. Buiten gevoelens.

Ik bleef kort zitten, maar stond toen op om achter hem aan te gaan. Ik wist niet of ik er goed aan deed, maar ik wist niet wat ik anders zou moeten. Het deed me pijn om tranen bij hem te zien en automatisch zakte ik naast hem neer en ging ik met mijn hand over zijn wang, en liet mijn hand kort op zijn wang liggen. Ik voelde hoe er tranen over mijn eigen wangen liepen en ging naast hem tegen de muur aan zitten. Ik wou een paar dingen zeggen en een paar dingen weten. 'Tijdens halloween, ik geloof niet dat ik ooit eerder zo jaloers was. Ik had mezelf min of meer voorgenomen om je te vergeten, ik dacht dat er iets tussen jullie speelden. Ik had ook verwacht dat je haar zou meenemen naar het gala.' gaf ik toe. 'Teoh... Deze tranen, die zijn niet alleen vanwegen net. Ik ben bang dat ik je kwijt raak, en ik wil je niet kwijt.' Ik dwong mezelf hem aan te kijken. 'Ik ben verliefd geworden op die rotzak en eikel die jij zegt dat je bent, in mijn ogen ben je meer. Maar, ik wil liever dat jij gelukkig bent Teoh.' Bewust slikte ik en veegde ik mijn wangen droog. 'Die kus, had die betekenis voor jou?'

Ik had op de bank gezeten en niets gezegd. De mensen leken me niet eens echt op te merken, want deze groep kende elkaar duidelijk beter dan mij. Ik had meegeluisterd buiten, omdat ik een sigaret wou opsteken, maar ik nog niet zo asociaal was on dat binnen te doen, nouja als er een asbakken stonden en die zag ik hier niet staan. Ik had nu ook opgevangen dat Eleanor duidelijk een weerwolf was. Ik was iedereen daarna af gegaan, maar ik was duidelijk de enige vampier in het gezelschap. Heksen vond ik nog altijd moeilijk te herkennen omdat ze menselijk waren en naar mensen roken. Vampieren kon je er als vampierzijnde zo uitpikken. Ik voelde me niet gemakkelijk bij het idee dat het bijna volle maan was, maar wist dat ze tegen die tijd me niet zouden kunnen pakken. Ik nam de laatste slok van mijn drankje en stond op om een nieuwe te pakken. Het drama boeide me vrij weinig. Het was dom van Teoh en Eleanor om te kussen in de buurt van teoh zijn vriendin en als ik die vriendin van Teoh was was ik al veel eerder naar buiten gegaan zijn.

De armen van Eleanor klampte zich om mij heen, waarna ik haar dichter naar mij toe trok en over haar rug heen wreef. 'Die twee maken het wel goed met elkaar..' Hoopte ik, ik had werkelijk geen idee wat er zou gebeuren tussen die twee. Wat Alicia zou doen, ik zou het ook dondersgoed begrijpen als ze dit huis nu zou verlaten en nooit meer naar Teoh zou kijken, maar daar zag ik Alicia niet voor aan. Ze vond hem echt ontzettend leuk en dat zou ze niet zomaar laten gaan. 'Ellie, het is gebeurd en daar kan je niets aan veranderen, het was misschien niet de slimste zet - maar het was je gevoel..' Het waren hulpeloze woorden, dat wist ik zelf ook wel, maar wat moest ik anders?

Logan beschuldigde me van te veel oestrogeen aan te maken tegen de volle maan enZoe beschuldigde me ervan om Teoh te kussen net als Alicia binnenkwam. 'Ik had geen idee dat ze daar stond. Ik wil Teoh geen schuld betreffen, maar vanavond heeft hij wat dingen gezegd die opeens zoveel verduidelijkte. Ik weet niet hoe ik daar mee moet omgaan...' Ik liet Zoe los. Misschien kon ik beter weggaan. Nu. Ik wou niet zien hoe ze het gingen goedmaken en hoe iedereen opeens zijn kant ging verdedigen.

'Het is gebeurd Ellie, en ik weet dat je het deed uit je gevoel en niet om mensen te kwetsen.' Ik wist alleen niet zo zeker of de rest van de mensen dat ook wist. 'Kom hier,' Ik nam haar nogmaals in mijn armen en trok haar stevig tegen me aan. 'Als je maar niet vergeet dat ik van je blijf houden Ell, wat je dan ook mag doen in je leven,'

Maar niemand zou echt van me kunnen houden zoals ik wenste. 'Ik ben een halve hond, Zoe. Misschien is het wel beter als ik echt eens al die gevoelens blijf onderdrukken zoals ik eerder heb gedaan na Helloween.' Ik knuffelde haar enkel niet terug en zag uit naar een jaccuzi of warm bad. Geen zin in al deze shit.

'Dat maakt je niet slechter of beter dan elk ander mens hier.' Zei ik tegen haar en liet haar los toen ik merkte dat ze niets deed. 'Jij blijft nog steeds mijn beste vriendin. Voor mij is er niets veranderd en ook al ben je een "halve hond" zoals je dat zelf zegt, gevoelens onderdrukken is niet goed.' Ik keek haar recht in haar ogen aan.

Ik schudde mijn hoofd, want ik was het totaal niet met haar woorden eens. Ik wilde er opnieuw tegenin gaan, maar wou ook geen ruzie met haar. 'Bedankt, ik zou dus matige streken uithalen,' mompelde ik en stond op, terwijl ik over mijn achterhoofd wreef. 'Ik ga even naar een andere kamer, want ik wil geen ruzie met je. Zie je zo.' Ik liep naar de keuken en pakte een biertje, terwijl ik met een half oog naar Eleanor en Zoe buiten keek en ook naar Frances, die nog op de bank zat.

Ik wilde wat zeggen voor hij weg liep, maar ik wist niet wat en ik wilde niets uitlokken, dus bleef ik zwijgend achter in de bank. Met mijn armen over elkaar geslagen staarde ik naar het plafond, keek vervolgens even naar Elisa en Daniël en richtte mijn blik toen op mijn schoenen. Ik had ook gewoon mijn mond kunnen houden? Ik wilde niet dat hij zich achteraf schuldig moest voelen omdat ik hem zo ver had gekregen dat hij zich niet in kon houden. Zuchtend wachtte ik totdat Logan terug zou komen.

In de keuken hield ik mijn gezicht in mijn handen en zuchtte even diep. Ik had helemaal niet naar dit feest moeten gaan, want ik kon me echt nog maar net steeds beheersen. Ik liep weer naar de woonkamer toe en ging naast Frances zitten. 'Sorry Frankie dat ik zo raar doe,' mompelde ik en drukte een kus op haar slaap. Zachtjes streelde ik haar arm, terwijl ik mijn eigen over haar schouders had geslagen.

'Bedankt lieverd.' Ik drukte haar dicht tegen me aan, maar vroeg me af of ik echt wel een goede vriendin was en dat was ik al helemaal niet. Echt, misschien moest ik beter mijn best gaan doen. 'Ik ga zo naar huis denk ik. Nood aan een bad of een warme jacuzzi.'

'Ik snap best dat je even wat tijd nodig hebt voor jezelf, maar ik heb een goed idee. Wij gaan binnenkort een lekker ouderwets slaapfeestje houden. Gewoon met z'n tweeën, we verbannen de rest uit het huis. Gezellig op de bank met heel veel eten en een lekkere wame deken een film kijken, terwijl we onze nagels lakken en ga zo maar door.' Enthousiast keek ik haar aan en omhelsde haar voor de laatste keer stevig. 'Ik mis je echt Ellie,'

Ik glimlachte naar Logan toen hij weer terug kwam en naast mij plaats nam. 'Je hoeft je niet te verontschuldigen en ik moet er ook maar gewoon rekening mee houden.' Verontschuldigend keek ik hem aan en richtte me vervolgens op zijn hand. 'Zouden ze het erg vinden als we nu gewoon weg zouden gaan, ik geloof niet dat dit feestje nog een hoogtepunt zal krijgen.' Ik keek Logan vragend aan.

'Klinkt goed.' Ik glimlachte even oprecht. 'Meer als goed.' Zacht drukte ik een kusje op haar wang. 'Ik mis je ook, Zoe. Dat slaapfeestje gaat binnenkort echt wel door en daarvoor gaan we shoppen. Alleen gaan we dat binnen drie dagen pas kunnen regelen. Je weet wel... Hemellichamen kunnen blijkbaar irritant zijn.

Ik knikte begrijpend en omhelsde haar voor de laatste keer. 'Als ik iets voor je kan doen moet je het zeggen hè.' Ook dit had ik inmiddels een plekje kunnen geven. In het begin was het raar geweest, maar later realiseerde ik me dat ze nog precies hetzelfde was. Dat ze altijd mijn Ellie zou blijven, wat er dan ook met haar gebeurde tijdens volle maan.

Ik keek even op toen ze naast me kwam zitten en kreeg een nog grotere knoop in mijn maag door haar tranen. Ik drukte een kus op de hand die op mijn wang zat en haalde even diep adem. 'Ik wil je ook niet kwijt,' murmelde ik zachtjes. 'En die kus.. Die had natuurlijk betekenis. Elke kus die ik ooit heb gehad, heeft iets voor me betekend, zelfs diegene die ik me niet meer kan herinneren. Maar dat betekent niet dat deze iets voor me betekende als liefde. Ik kan hem gewoon nog niet helemaal plaatsen.' Eerlijk gaf ik het toe en veegde daarna de tranen van haar wangen af.

'Ga niet in de bossen rennen, lopen, wandelen of springen. Oké? Blijf lekker op de bank kleffen met Dan of popcorn gooien naar Teoh. Niet dat ik gewoon daar rondloop, maar je weet maar nooit... En neem niets persoonlijk van botte opmerkingen die ik misschien kan maken. Ik denk dat dat het zowat is.' Ik knuffelde haar stevig terug en liet haar toen met een grote grijns los. Ik kon er tenminste nog eens een grapje over maken.

'Ik zal binnen blijven,' Zei ik met een glimlach en schudde even lachend mijn hoofd. 'Een vos verliest nooit zijn streken, bij jou is meer van toepassing "Eleanor verliest nooit haar humor."' Kort keek ik haar aan. 'Ga je nog mee naar binnen?' Ik kon het antwoord ergens wel raden, maar bij Ellie wist je nooit zo goed wat je kon verwachten.

Ik haalde mijn schouders op. 'Ergens heb ik wel zin om mee te gaan, maar volgens mij barst dan echt wel de hel los. Weet je, ik dacht even dat hij echt signalen gaf. Misschien verlies ik niet mijn humor, maar wel mijn zicht.' Flauwtjes glimlachtje ik kort even en keek de andere kant op.

'Zal ik eerlijk zijn? Ik denk dat hij ergens diep van binnen nog iets voor je voelt en Teoh kennende kan hij dat heel slecht verbergen..' Al die tijd had ik het idee dat Teoh nog niet over zijn gevoelens voor Ellie heen was, misschien was dit niet waar - maar zo had ik het altijd gezien. Hij keek altijd naar haar met een klein vonkje verlangen in zijn blik.