Huis van fam. Lewis

Ik glimlachte bij de kus en keek haar daarna even kort aan. 'Nou, ehm - ze weet het dus nog niet...' Ik kuchte en draaide me op mijn rug. O god, ik moest het haar echt een keer gaan vertellen, maar mijn moeder zou echt helemaal gek worden. 'En ze weet het ook niet van mijn vader. Hij heeft nooit de reden verteld waarom hij geen kinderen wou hebben.'

Ik zei niets, mijn mond maakte alleen een 'o' vorm en ik keek Logan verbaasd aan. Ik kwam wat overeind en steunde op mijn onderarm. Dus eigenlijk had zijn moeder geen idee wat er hier allemaal aan de hand was en ik kon haar ook niet zeggen dat het niet erg was dat haar zoon een weerwolf was, omdat ik zelf een heks was. Ik fronste en opende mijn mond om iets verwijtends over zijn vader te zeggen, maar dat was niet mijn taak. 'En ze heeft zich nooit iets afgevraagd?' besloot ik uiteindelijk.

Ik keek hoe haar gezicht veranderde en keek daarna naar mijn kussen. Nee, mijn vader en ik hadden er goed aan gedaan om het haar niet te vertellen. Ik keek haar weer aan en stopte een pluk achter haar oor. Zuchtend liet ik mijn hand op haar wang liggen. 'Nee, we bellen of bezoeken haar alleen maar in het midden van de twee volle manen.'

'Hmm, oke.' zei ik onverschillig, om mijn afkeurende mening zo veel mogelijk voor me te houden. Het was toch wat al dat mythische gedoe, het sloeg echt alles. Ik zuchtte en liet mijn hoofd weer op de kussens zakken. Ik kon er maar niet over uit dat zijn moeder niets wist, ze had dus geen idee wat haar zoon was, wat het hele probleem was waarom dat Logan's vader haar niet zwanger wilde hebben. Ze moest vast woest zijn geweest. Ik ging wat dichter tegen Logan aanliggen en legde mijn hand tegen zijn borst aan. 'Wil je alsjeblieft nooit tegen me liegen, hoe erg het ook is wat je moet zeggen?' vroeg ik zachtjes.

Ik vroeg me af wat mijn vader als excuus had gebruikt tegen het hebben van een kind van mijn moeder. Mijn moeder was vast kwaad en teleurgesteld geweest. Geen wonder dat ze niet bij elkaar bleven na mijn geboorte. Ik legde liefdevol mijn arm om haar middel heen en keek haar aan. 'Lieve Frances, ik beloof dat ik nooit tegen je zal liegen.' Ik drukte mijn lippen op de hare. Ik zou haar nooit pijn doen.

'Oke.' fluisterde ik tevreden en gelukkig dat hij dat beloofde. 'Ik zal ook eerlijk zijn.' vertelde ik hem nadat hij me had gekust en ik glimlachte al vrolijker. 'Ik houd zo ongelooflijk veel van je.' zei ik zachtjes en keek hem verlegen aan. Logan was altijd degene die het zei en ik ging er wel op in, maar ik had het nooit uit mezelf gezegd en voor mij was dat al heel wat. Zeker als je een moeder had die mannen degradeerde tot uitschot en dat je dat maar al te graag overnam omdat je toch niet beter wist. Dat was nu heel anders.

'Super,' fluisterde ik ook tevreden terug en legde weer teder mijn hand op haar wang. Ik legde mijn voorhoofd tegen de hare bij haar woorden en glimlachte breed. 'Ik hou ook van jou, echt onwijs veel,' murmelde ik en drukte een kus op haar neus. Ik kon me echt niet bedenken dat we ooit uit elkaar zouden gaan - ik zou echt kapot zijn.

Zijn voorhoofd voelde warm aan tegen dat van mij en ik sloot verrukt mijn ogen. Dit kon eeuwig duren en ik zou niet één keer wensen dat het voorbij was. Na zijn kus drukte ik mijn neus zachtjes tegen die van hem aan. 'Heb ik je al eens verteld, dat toen ik je ontmoet had, ik een droom heb gehad, over jou en over eenn wolf?' Toen leek het slechts een raar iets, maar nadat ik Logan beter had leren kennen, begon het steeds logischer te worden.

Ik legde mijn hand op haar onderrug en sloot ook mijn ogen. Ik haalde even mijn wenkbrauwen. 'Nee? Maar dat toont wel aan hoe groot je krachten zijn, dat je het dus indirect eigenlijk al doorhad van me. Heb je zulke dromen ook weleens bij andere mensen gehad?' Zelf merkte ik nooit iets van mijn krachten in mijn mensengedaanten, alleen dat ik chagrijnig werd... Ik had ook helemaal niets aan dat wolf zijn.

'Oh, nou, ik had het niet direct door. Ik kan nogal ongelooflijk naïef zijn, dus ik bracht het niet echt in verband met elkaar.' Ik begon het pas een beetje door te krijgen toen ik steeds vaker gemengde gevoelens had bij zijn aanrakingen, enerzijds bedreigend, anderzijds liefdevol. 'Nee, eigenlijk niet. Mijn moeder beweert wel dat ik vroeger al last had van nachtmerries die soms iets van waarheid hadden, maar dat geloof ik niet. Maar van Liam en Tommy, daar krijg ik echt kippenvel van, alhoewel iedereen dat wel bij hen zal voelen.'

'Het is ook niet het eerste wat je bij een persoon denkt. Hey, dat is een wolf door mijn droom!' Ik lachte en legde mijn hand op haar wang. 'Tja, je had het bij mij wel aan het rechte eind. Misschien moet je voor de grap gewoon eens op je dromen gaan letten en kijken wat ze zeggen.' Ik hield mijn hoofd schuin en keek haar bedenkelijk aan. 'Zelf heb ik niet van zulke krachten, maar ook ik voel me niet fijn bij die gasten.'

'Nee, ik moet zeggen dat ik het ook niet verwacht had.' Ik glimlachte zwakjes en legde mijn hand op zijn hand die op mijn wang lag. 'Ik zou ze inderdaad beter moeten onthouden.' stelde ik en knikte. Ze hadden echt een vervelende energie om hen heen hangen die moeilijk was om te missen. Ik geeuwde weer eens en kriebelde met mijn voet tegen zijn voet aan. 'Zullen we maar eens gaan slapen? Ik ben doodop.'

Ik lachte en knikte. 'Nee, bij jou had ik het ook nooit verwacht. Eigenlijk ben ik best blij dat je me had betrapt bij mijn transformatie. Als dat niet was gebeurd, hoe zou het dan nu tussen ons zitten?' Ik probeerde haar met mijn voet te kietelen en legde mijn armen om haar heen. 'We gaan slapen,' stemde ik in.

'Ik heb geen idee, volgens mij wil ik daar niet eens over na denken, het is geweldig zo.' vertelde ik hem glimlachend en kuste hem enige tijd. 'Ja, we gaan slapen.' herhaalde ik en bewoog even wat om eenn goede houding aan te nemen. 'Welterusten, lieve geweldige Logan.' zei ik glimlachend en sloot mijn ogen na het dekbed nog wat opgetrokken te hebben.

Langzaam opende ik mijn ogen. Ik keek opzij en zag Frances in mijn armen liggen, nog slapend. Glimlachend streek ik over haar haren en probeerde haar vooral niet wakker te maken. Ik ging weer liggen en keek even naar het raam. Ik schatte dat het nog vroeg in de ochtend was.

Het had lange tijd geduurd voordat ik in slaap was gevallen. Ik wist niet waar het aan gelegen had, maar ik had dat wel eens vaker dat ik lange tijd wakker lag voordat ik eindelijk in slaap kwam. Dat resulteerde er in dat ik nu nog rustig verder sliep.

Met nog slaap in mezelf en het gevoel van Frances tegen me aan zorgde er voor dat ik snel weer in slaap viel. Na een tijdje werd ik weer wakker en hoorde vrouwelijke stemmen beneden. Haar oma en moeder waren dus al wakker. Geeuwend duwde ik mezelf omhoog en leunde tegen de muur aan. Zachtjes streek ik met mijn hand over haar hals. 'Frances?' fluisterde ik.

Langzaam opende ik mijn ogen bij het horen van mijn naam en draaide me om. Ik glimlachte slaperig naar Logan. 'Good morning.' Ik wierp een blik op mijn klok, het was niet heel laat. We hadden dus nog de hele dag, hoopte ik. 'Lekker geslapen?' vroeg ik waarna ik me even uitrekte en weer terug ging liggen om me vervolgens tegen hem aan te werken.

Ik glimlachte toen ze haar ogen opendeed en ging weer naast haar liggen. 'Goedemorgen,' zei ik opgewekt en drukte een kus op haar lippen. 'Prima geslapdn. Ik geloof dat jij heerlijk geslapen hebt, nietwaar?' Ik lachte, maar verstijfde even toen ik voetstappen op de trap hoorde. Met een kleine sprong zat ik op het andere bed en verfrunmelde de dekens alsof ik er geslapen had.

Ik streek door zijn haar en glimlachte nog steeds. 'Ik had wat problemen met in slaap komen, maar uiteindelijk heb ik heerlijk geslapen!' Ik kon mijn lachen niet inhouden toen Logan op het andere bed sprong en alles 'beslapen' maakte. Met mijn hand voor mijn mond om mijn gegiechel in te houden kwam mijn moeder de kamer binnen nadat ze even geklopt had. 'Goede morgen. Sorry, maar we hebben gekookte eitjes als jullie dat lekker vinden?' Ik zag haar blik wat afdwalenn van mijn bed naar dat van Logan, waarna ze zei dat we maar moesten komen als we zin hadden en verdween weer.

Ik moest ook mijn lach inhouden en knikte daarna naar Frances' moeder, die binnenkwam. Wat een timing, dacht ik bij mezelf. Toen ik zeker was dat alle voetstappen beneden waren, ging ik weer op Frances zitten. 'Dat waren mijn zogenaamde wolf bewegingen,' grinnikte ik en drukte een kus op haar Lippen. 'Pas als we zinnen hebben, hè? Ik lig hier nog wel lekker.'

Lachend sloeg ik mijn armen om hem heen toen Logan weer op mijn bed zat. 'Het is maar goed ook dat je die hebt en dat je er aan dacht dat matras klaar te leggen.' Grinnikend keek ik hem aan na de kus en knikte. 'Ja, prima hier toch?' Ik zou nog wel wat te horen krijgen van mama en oma over dit voorval, ik was benieuwd of ze ons door hadden. Maar mijn moeder was daar meestal nogal naïef in, terwijl mijn oma het al lang door zou hebben.

'Goed van me hè?' zei ik lacherig en plagend. Ik sloeg ook mijn armen om haar heen en trok me naar haar toe. Ik keek glimlachend aan en kroop weer onder de dekens. 'Véél beter,' zei ik nog steeds lachend. 'Frankie, ik heb toch het gevoel dat je oma en moeder ons door hebben. Ze delen toch een lijfstraffen uit hè?'

Ik trok de dekens weer tot mijn kin op en keek hem aan bij zijn vraag. 'Het ergste wat kan gebeuren is dat ze je zo het huis uit gooien.' vertelde ik hem grinnikend. 'Het zal vast wel mee vallen en als ze het al door hebben zijn ze zo sociaal om dat alleen op mij af te reageren. Ze gaan jou niet het huis uit jagen en anders krijgen ze met mij te maken.' Glimlachend drukte ik een kus op zijn lippen. 'Wat vindt je vader er eigenlijk van?'

Onder de dekens ging ik weer bij haar liggen en grinnikte. 'Aha, huisstraffen dus. Ik zie je moeder en oma zich niet op je afreageren. Als je gewoon vertelt dat we heel onschuldig bij elkaar liggen, vinden ze dat vast prima.' Na de kus dacht ik even na. 'Van ons? Dat vind hij heel erg leuk. Hij zegt altijd dat je hem doet denken aan mijn moeder, alleen die gedachte vind ik een beetje raar,' grinnikte ik.