Huis van fam. Lewis

'Nee, ik vind het goed en het is logisch natuurlijk.' Even bestudeerde ik zijn gezicht en knikte als reactie op zijn laatste vraag. Nadat ik een kus op zijn mond had gedrukt, klom ik over hem heen en liep naar het raam om de gordijnen open te schuiven. Ik geeuwde even en toen ik mijn haar in een staart wilde doen, viel het me op dat de vlecht er nog in zat. Glimlachend draaide ik me om. 'Wil je, je eerst nog even opfrissen, of meteen eten?'

Ik zuchtte even opgelucht. 'Gelukkig,' zei ik zachtjes en klom ook overeind. Ik schudde mijn hoofd en schoot in mijn broek en shirt. Misschien niet vreselijk hygiënisch, maar ik voelde me ook niet vies. Ik haalde een hand door mijn haar en zag in de spiegel dat het ermee door kon gaan. Ik wreef over mijn buik en grinnikte. 'Zullen we eerst maar gaan eten?'

Ik trok een sweater over mijn pyjama shirt aan om het niet koud te krijgen en sloeg mijn armen om Logan heen, die naar de spiegel gekeerd stond. Ik tikte op zijn buik en grinnikte. 'Da's goed, dan kunnen we met z'n vieren ontbijten.' Ik moest op mijn tenen staan om hem een kus in zijn nek te geven en liet hem daarna los om naar beneden te gaan.

Ik draaide me om bij onze omhelzing en drukte een kus op haar voorhoofd. 'Gezellig,' zei ik eerlijk, maar kon niet ontkennen dat ik het toch wel opnieuw spannend vond. Ik volgde Frances op de trap en liep de kamer binnen, lichtelijk schuldig dat ik me niet aan mijn afspraak had gehouden. 'Goedemorgen,' zei ik opgewekt, en ging aan de tafel zitten.

Ik volgde Logan's voorbeeld en wenste mam en oma glimlachend goedemorgen. Voor ik ging zitten pakte ik nog twee borden, messen en mokken uit de kast en la, ze hadden ons waarschijnlijk niet zo vroeg beneden verwacht. Ik nam naast Logan plaats en schonk voor mezelf al melk in. 'Jij ook?' vroeg ik Logan terwijl ik alvast wat toast pakte.

Ik keek even opgelaten naar haar oma en moeder en keek daarna Frances glimlachend aan. 'Ja, graag Frankie,' zei ik en pakte ook een stukje toast, om er aan te knabbelen. 'Heb je eigenlijk nog plannen voor vandaag ' vroeg ik benieuwd.

Ik schonk voor Logan in en vulde tevens de mok van oma die de hare bij had gezet. 'Plannen? Hmm, nee, ik wilde misschien aan de kostuums werken, verder niets.' antwoordde ik en keek naar Logan. 'Heb jij plannen voor mij?' vroeg ik grinnikend en nam een hap van mijn toast die besmeerd had met boter en bestrooid met suiker.

Ik keek Frances glimlachend aan toen ze mijn mok volschonk en ik leunde tegen de stoel aan. 'Voor de musical? Ik wist niet eens dat je daar aan mee helpt!' Ik nam een slokje van het drinken en glimlachte even verlegen. 'Misschien kunnen we iets samen doen, maar als je al druk bent, zal ik je natuurlijk niet storen.'

'Het was verplicht en uiteindelijk bleek het best te doen, met hulp van oma.' vertelde ik glimlachend met een blik op Cissy gericht. Ik at verder en grinnikte bij wat hij vervolgens zei. 'Er is altijd wel wat tijd vrij te maken hoor.' Ik zou al mijn plannen cancelen als Logan iets met me wilde gaan doen, ik kon me niet echt voorstellen dat er veel belangrijkere dingen waren.

Ik zuchtte even blij. 'Gelukkig hoef ik niet mee te doen. Ik ben nergens goed in dat toneel gerelateerd is.' Ik glimlachte naar haar oma. 'Dan zal het wel prachtig worden. En al helemaal als jij ze ook maakt,' zei ik, nu met mijn blik op Frances, en pakte haar hand vast. Ik dacht even na. 'Ga je mee naar het bos? Want ik weet dat je het daar fijn vindt.'

'Je hebt geluk dat je er onder uit bent gekomen dan, ik hoorde dat het eerst verplicht was voor iedereen om op z'n minst iets te doen.' Ik at het laatste beetje van mijn toast op en veegde mijn handen af, waarna Logan er één vast pakte. 'Oke.' Ik glimlachte blij en richtte me toen even op oma en mam. 'Wat zegt het weerbericht, gaat het nog regenen, anders moeten we misschien regenjassen meenemen?' Ik wist dat ze nooit de krant lazen, of uberhaupt het weer keken, maar ze hadden zo hun eigen manier om regen aan te voelen.

Ik at ook mijn laatste happen toast op en stond op. Ik haalde mijn schouders op bij het bericht dat het waarschijnlijk zou gaan regenen. 'Dat worden regenjassen, Frankie,' glimlachte ik. Ik twijfelde even, maar gaf haar oma en moeder toen allebei een kus op hun wang. 'Nog een fijne dag.' Daarna pakte ik Frances bij haar hand en nam haar mee naar de gang.

Lachend keek ik toe hoe Logan hen beide een kus gaf en liep vrolijk achter hem aan. Toen we uit het zicht waren, hield ik hem stil en kuste hem gelukkig. 'Logan, je bent te goed voor deze wereld, echt, je bent geweldig.' Stralend keek ik hem aan en gaf hem nog een knuffel waarna ik op zoek ging naar de regenjassen die ergens tussen de andere jassen zouden moeten hangen.

Even blij verbaasd kuste ik haar terug en glimlachte. 'Bedankt Frankie,' zei ik en pakte twee regenjassen, toen ik ze zag liggen. Het regende nog niet, dus ik liep naar buiten en legde ze in mijn kofferbak. Daarna pakte ik Frankie op en draaide haar rond, terwijl ik naar de auto liep. 'Nu ga ik weer rijden,' lachte ik plagerig.

Ik giechelde toen hij me optilde en ronddraaide, maar toen hij me weer neerzetten trok ik een pruillip. 'Ah, vooruit.' Ik liep naar de bijrijders kant en stapte alvast maar in, hij mocht rijden als hij dat graag wilde, ook al zat ik liever aan die kant. 'Dus waar gaan we precies naar toe?' vroeg ik terwijl ik de riem vastmaakte en naar Logan keek.

Ik ging aan de rijderskant zitten en startte de motor. Ik dacht even na en begon weg te rijden. 'Ik dacht aan het meer?' Ik keek haar nieuwsgierig aan, of ze het wel zou willen, en glimlachte. Ze was zo geweldig.

gone

new
Zachtjes stopte ik de auto op haar autorit en deed de motor uit. Ik stapte uit de auto en snoof even de lucht van de nacht in. Nog een halve maand, Logan, vijftien dagen. Snel liep ik weer naar Frances toe en glimlachte. 'Je weet toch wel dat ik van je hou, he?' zei ik. Een beetje verlegen keek ik daarna naar haar huis en wachtte tot ze de deur open zou doen.

Het was nog heel wat om met zo'n lange jurk de auto uit te stappen, het bleek moeilijker dan er in te komen. Ik glimlachte naar Logan toen ik het voor elkaar had gekregen zonder uit de auto te vallen. Ik knikte. 'Ik ook van jou.' Ik moest zachtjes lachen bij zijn verlegen blik. Hij bleef nog altijd Logan. Ik pakte de sleutel onder de mat vandaan en hield de deur voor hem open. 'Entree.'

Ik pakte kort haar hand vast en kneep er zachtjes in. Daarna liep ik naar binnen en hing mijn jas op en deed mijn schoenen uit. 'Eten of drinken we nog iets, of gaan we slapen?' Ik keek haar vragend aan en deed de muts af, die bij mijn pak hoorde. Hij kriebelde vreselijk. 'Je zag er vanavond mooi uit.'

Ik was al verder doorgelopen om in de bank te ploffen en frutselde met de gespjes van mijn schoenen. 'Hmm, ik moet eerst die schoenen uitkrijgen.' Een gesp schoot los en ik flopte de schoen uit waarna ik al snel ook de andere los kreeg. Ik keek naar mijn pijnlijke voeten en wierp toen een lachende blik op Logan. 'En dat voel ik nu ook.' Ik trok mijn benen op de bank en sloeg mijn armen eromheen, zodat ik mijn voeten kon bekijken. 'Ik geloof niet dat ik de trap nog op kom.' zei ik grinnikend.

Ik pakte een glas uit de kast, vulde deze met water en nam daar een slok van. Ik bekeek Frances en glimlachte. 'Zeggen ze niet altijd van wie moet wil zijn, moet pijn lijden? Want ook al zou je je oudste kleding aantrekken en een bad hairday hebben, dan zou je nog steeds prachtig zijn.' Ik zette het glas neer en liep lachend naar haar toe. 'Zal soldaat Logan je dan maar dragen?' Ik legde mijn armen onder haar en liep zo naar haar kamer toe.

'Ik hoef niet per se mooi te zijn, ik vind de complimentjes alleen geweldig.' zei ik met een overdreven glimlach terwijl ik een filmsterren pose aannam. 'De volgende keer trek ik dus ook echt mijn oude kloffie aan, dit is niks.' zei ik terwijl ik de mouwen van de jurk wat opstroopte toen ik toch echt door Logan opgetild werd en zo naar mijn kamer gedragen. 'Soldaat, liever prins op het witte paard met wel erg sterke armen.' Grinnikend sloeg ik mijn armen om zijn nek.

'Ik heb mijn oude kloffie aangedaan,' lachte ik en drukte mijn lippen op de hare. 'Bij het volgende feest zal ik me wel als prins verkleden. Al ben ik veel liever alleen met jou, ik ben toch niet zo'n feestbeest.' Met een plofje legde ik haar op haar bed, terwijl ik alvast mijn eigen bed pakte. 'Voor de schijn,' lachte ik zachtjes.

'Daar ben ik het geheel mee eens. Feestjes zijn tot op zekere hoogte leuk en jij bent altijd leuk.' Ik keek toe hoe hij het andere bed pakte en ging rechtop zitten. 'Ik was al bang dat ik het koud zou gaan krijgen vannacht.' merkte ik lachend op en stond op om naar de spiegel te lopen en alvast de speldjes uit mijn haar te halen. 'Maar, vertel eens over je vader.'

'Daar heb je gelijk in. Ik ben altijd leuk,' plaagde ik en maakte het bed klaar. Daarna keek ik ook naar haar in de spiegel. 'Heerlijk warm nachtje vanavond,' zei ik alweer plagend en keek daarna naar de grond. 'Ik ben paar weken geleden helemaal geflipt tegen hem en ik heb hem eens flink de waarheid verteld. Vanaf dat moment leek hij eindelijk weer mijn oude vader. Het was de dag voor de volle maan.'