Huis van fam. Lewis

Met de 2 mokken liep ik naar de keuken, maar bleef luisteren naar het gesprek. Als ik er bij was zouden ze niet zo snel iets gênants zeggen, maar als ik weg was. Vluchtig pakte ik een schoon glas, vulde deze met water en goot nog 3 mokken vol met thee. Met een dienblad in mijn handen kwam ik terug, om nog net mijn oma te horen zeggen; 'Sokjes en truitjes voor al mijn kleinkinderen.' Oogrollend zette ik het dienblad weg en ging maar op de grond bij Logan's voeten zitten, omdat er nergens anders plek was. 'De meeste worden sjaals en handschoenen en mutsen voor de verkoop op de markt.' antwoordde mam grinnikend.

Ik glimlachte bij de woorden van haar moeder en oma. Ze hadden werkelijk echt een leuke humor. Ik keek op toen Frances weer binnenkwam en bij mijn voeten kwam zitten. Ik streelde zachtjes haar haren en kietelde haar nek. Ik pakte het glas water en nam wat slokjes. 'Mijn vader helpt soms ook op de markt. Hij verkoopt vis.'

Grinnikend keek ik achterom toen Logan mij kietelde en pakte na hem mijn warme mok op. Ik blies het stoom voor me uit en lachte zachtjes toen Logan vertelde dat zijn vader vis verkocht. 'Wauw, dat had ik echt nooit gedacht.' Voorzichtig nam ik een slokje thee. 'Kennen jullie meneer Dallas, Logan's vader?' vroeg ik mijn moeder en oma. Ze hadden hem wel eens gezien op de markt, maar dat was het.

Ik grinnikte met haar mee. 'Hij vist heel erg graag en heeft daar nu ook zijn beroep van gemaakt.' Ik voelde dat ik rood werd, toen haar oma en moeder mijn vader dus ook kende. Hij zag er nou niet bepaald vriendelijk of vaderlijk uit. 'Wat grappig!' zei ik dus maar enthousiast en keek Frances even aan.

Gerustellend kietelde ik Logan's enkel, hij kon er niets aan doen hoe zijn vader over zou komen. 'Zijn vis is wel topkwaliteit en dat voor iemand die geen professional is, dat is geweldig.' vertelde Cissy en ik lachtte, als het maar over goed eten ging, dan kwam het wel goed. Ik nam nog een slok van mij thee die nu eindelijk fatsoenlijk drinkbaar was en zakte wat meer onderuit tegen Logan's been.

Ik voelde me wat meer gerust bij haar streling en glimlachte daarna. 'Dat is heel erg aardig. Ik denk dat hij het heel leuk vindt om dat te horen.' Ik dronk mijn water op en streelde zachtjes haar schouders. Ook erg dat ik werkelijk niet van haar af kom blijven, maar het voelde zo veilig en fijn om haar bij me te hebben. 'Als u op de markt staat kom ik wel een keertje langs, ik heb nog een heerlijke, warmte sjaal nodig.'

Logan had precies het goede gezegd. Oma klapte enthousiast in haar handen. 'Oh jongen, ik maak er graag persoonlijk eentje voor je, je hebt keuze uit kleur, lengte, pompons of geen tierelantijntjes?' Glimlachend dronk ik mijn mok leeg en zette deze op de salontafel. Ik was blij dat we de avond tenminste hier zouden afsluiten, het voelde hier zo veel beter dan bij Logan thuis en dat speet me heel erg.

Ik glimlachte blij en kneep even zachtjes in Frances' schouder. Samen met haar oma begon ik een sjaal te beschrijven. Ik hield veel van blauw, en allerlei versierseltjes waren prima. Het was heerlijk om hier te zijn, echt waar. Ik voelde dat alle spanning van me af viel en dat was echt te danken aan de vriendelijkheid van de drie vrouwen.

Terwijl oma en Logan diep in gesprek waren richtte ik me op mijn moeder. 'Mam, zou je het oké vinden als Logan misschien, natuurlijk op een apart matras, aan de andere kant van de kamer, zou blijven slapen?' Ik had het nog niet aan Logan gevraagd, maar eigenlijk verwachtte ik dat hij het geen probleem zou vinden. Mijn moeder daarentegen.. Ik keek haar hoopvol aan. Uiteindelijk zuchtte ze glimlachend en knikte, ik had haar anders waarschijnlijk toch wel kunnen overtuigen uiteindelijk.

Ik luisterde half naar het gesprek tussen Frances en haar moeder, maar richtte middenin hun gesprek toch mijn blik nieuwsgierig naar ze. Ik keek haar moeder ook hoopvol aan. 'En ik beloof dat ik niet uit het bed zal gaan of Frances.' Ik glimlachte naar Frances toen haar moeder ja zei. Ik pakte al haar haren vast en begon er een vlecht in te maken. Het was zo heerlijk zacht.

'Wij zijn ooit ook jong geweest.' hoorde ik mijn oma zeggen en vervolgens stond ze stijfjes op. 'Daar blijft helaas nu niets meer van over.' Moeizaam liep ze richting de trap. 'Jongen, ik zal morgen meteen aan jou sjaal beginnen!' Ik riep haar nog welterusten na toen ze de trap op verdween en keek toen naar mijn moeder die opstond om de mokken alvast in de vaatwasser te zetten en de rest van de keuken op te ruimen. Glimlachend draaide ik me naar Logan om. 'Moet je, je vader nog even bellen?'

'Dankuwel,' zei ik tegen beide vrouwen en wenste daarna haar oma een goede nacht. Ik keek hoe haar moeder opstond en naar de keuken liep, en daarna naar Frances. Ik schudde mijn hoofd. 'Die merkt het niet eens dat ik weg ben,' zei ik zachtjes. 'Dus ik stoor hem maar niet, voordat hij nu opeens een regel instelt dat ik 's avonds niet meer weg mag.'

Zwakjes glimlachte ik naar hem. 'Dat zal vast wel mee vallen.' Ik geloofde het zelf niet eens. 'Wil je al naar boven of niet?' vroeg ik terwijl ik ging verzitten en mijn hoofd weer tegen zijn knie aanlegde. Het was aangenaam om hem hier te hebben, het maakte mijn thuis nog meer mijn thuis, omdat hij er deel van uit maakte en ik me zo op mijn gemak bij hem voelde.

Ik schudde mijn hoofd en keek naar de klok. 'Nu ligt hij al lang en breed dronken op de bank, half in slaap en met het andere oog nog op de wedstrijd. Nee, die heeft even niets meer door.' Ik knikte en stond op, om daarna Frances omhoog te trekken. Ik gaapte even kort en wreef door mijn ogen. 'Kleine Logan is moe,' lachte ik.

Ik wist niet zo goed wat ik daar op moest zeggen en grinnikte toen hij me omhoog trok. 'Dan zullen we Logan maar eens naar bed gaan brengen.' Ik pakte zijn hand en voor ik hem mee de trap op nam riep ik nog een welterusten naar mijn moeder in de keuken. Vervolgens liep ik de trap op en mijn kamer in. Ik knipte het licht aan en sloot de gordijnen waarna ik me glimlachend naar Logan omdraaide.

Ik lachte en liet me door haar naar boven trekken. 'Prima idee,' zei ik en wenste haar moeder ook een goede nachtrust. Ik liep de trap op, naar Frances kamer toe. Eenmaal daaraangekomen plofte ik op haar bed en keek haar even glimlachend aan. 'Waar kan ik de matras vandaan halen?'

'Hier vandaan.' Ik bukte bij het bed en hield zijn voeten omhoog terwijl ik het matras onder het bed uit sjorde. Vervolgens legde ik het op een plek waar de vloer niet bezaaid was met boeken en haalde een kussen en dekbed uit mijn kast. Deze gooide ik op het matras. 'Zo, that's that.' Daarna stond ik daar enkele seconden twijfelend over wat ik nu moest doen, ik had nooit een vriendje gehad, nooit een jongen die bleef slapen, zelfs veel vriendinnen waren hier niet een nacht gebleven.

Ik keek hoe ze mijn bed klaarmaakte en glimlachte. Even keek ik naar de grond en wist niet wat te doen, ik geloof dat we het beide nogal lastig vonden. 'Ehm, waar is de badkamer?' vroeg ik dus maar. Ik trok alvast mijn shirt uit en keek haar even aan. 'Ik heb alleen geen pyjama bij me, is het goed als ik in mijn ondergoed slaap?'

'Op de gang, tweede deur rechts.' vertelde ik hem en speurde ondertussen mijn bed af naar mijn pyjama. Even keek ik om bij zijn vraag, maar zocht snel weer verder toen ik hem zonder shirt zag. 'Sure, je mag ook wel een van mijn schoolteam shirten lenen? Als je het koud hebt, ofzo.' Ik vond mijn pyjama tussen de dekens en keek toen weer op, plots verlegen en stom glimlachend.

Ik zag haar staan met haar pyjama en keerde me snel om. 'Ik ga wel even weg,' lachte ik en liep naar de badkamer toe. Ik keek even naar mezelf in de spiegel en probeerde me voor te stellen hoe ik eruit zou zien als ik een weerwolf was. Ik had mezelf nooit tijdens de transformatie gezien en eigenlijk was ik er wel blij om, maar ook nieuwsgierig. Ik liep weer terug en keek even stiekem om het hoekje, om te kijken of ze al was omgekleed.

Toen hij de kamer uit verdween staarde ik enkele tellen voor me uit en zocht toen naar een stiekje. Na er eentje gevonden te hebben bond ik het uiteinde van de vlecht die Logan er eerder in had gevlochten, vast. Daarna kleedde ik me snel om en gooide mijn kleren in de wasmand naast mijn bed. Na snel nog wat spullen aan de kant te schuiven of onder andere dingen te verstoppen, om een mindere zooi van mijn akmer te maken, ging ik op het bed zitten en wachtte op logan.

Toen ik zag dat ze klaar was, kwam ik glimlachend de kamer binnenlopen en ging naast haar op het bed zitten. Ik sloeg mijn arm om haar heen en begroef mijn gezicht in haar haren. 'Al een beetje moe?' murmelde ik. Zelf kon ik een gaap niet onderdrukken en grinnikte even. Ik trok speels aan haar vlecht en wond die om mijn vinger.

Ik knikte lichtjes en leunde tegen hem aan terwijl ik glimlachend toekeek hoe hij geeuwde en vervolgens met mijn vlecht speelde. Zachtjes liet ik mijn vinger over zijn schouder glijden en vond een blauwe plek, waar ik om heen streek. 'Weet je, die roadtrip, we kunnen dan je moeder opzoeken.' merkte ik op.

Ik glimlachte en streelde haar haren. 'Dat zou leuk zijn,' zei ik eerlijk en zag meteen mijn moeder weer voor me. Zorgzaam en lief, maar gebroken door verdriet dat ik weg was. Ik miste haar zo vreselijk. 'Dat zou echt, echt heel erg fijn zijn. Ze wil je heel graag zien.' Ik keek naar de plek waar haar vinger stopte en zag een blauwe plek, een van de vele. Had ik maar mijn shirt aangehouden.

'Gelukkig, want ik wil haar echt graag ontmoeten.' Terwijl ik dit zei, zag ik dat Logan zijn blik op de blauwe plek had gericht. Ik sloeg mijn armen om hem heen, opdat hij de blauwe plek niet meer zag en glimlachte toen naar hem. 'Dus, zullen we maar gaan slapen?' vroeg ik hem en keek hem vragend en waarschijnlijk slaperig aan, ik was moe van deze lange dag.