Huis van fam. Lewis

'Ik zal binnenkort wel eens met ze praten.' vertelde ik hem. Ik was dat al een tijdje van plan, ik wilde ook dat ze wisten dat Logan wist wat ik was. Natuurlijk zou ik ze neit vertellen wat Logan was, ik had geen idee hoe ze daar op zouden reageren. 'Oke, gelukkig.' zei ik zachtjes lachend en streek met mijn hand over zijn rug.

'Doe dat,' zei ik glimlachend en trok plagerig aan een pluk haar. 'Mijn vader weet al dat je van mij weet. Hij vond het niet zo'n groot probleem.' Ik legde mijn hand om haar middel en trok haar weer tegen me aan. Nu drukte ik mijn lippen weer op de hare, maar voor een langere tijd. We zouden zometeen weer beiden weggaan en ik wou haar nog even bij me hebben.

Ik was verbaasd dat Logan zijn vader dat al had verteld, maar tegelijkertijd was het logisch sinds zijn vader nu sympathieker was dan hij eerst leek te zijn. 'Maar niet over mij?' vroeg ik, maar was al weer afgeleid door zijn kus. Met mijn hand streek ik door zijn haar en drukte op mijn beurt mijn lippen op de zijnen.

Ik keek haar even lachend aan en schudde mijn hoofd. 'Ik heb alleen verteld dat ik smoorverliefd op jou ben,' glimlachte ik en streek over haar haren. Opnieuw kuste ik liefdevol haar lippen en nam toen afstand. 'Zullen we maar gaan eten met je moeder en oma? Straks wachten ze nog speciaal op ons of komen ze nog een keer naar boven.' Ik duwde mezelf omhoog en trok een shirt aan.

'Ik geloof dat ze dat al door hebben.' zei ik grinnikend. Licht teleurgesteld keek ik toe hoe hij afstand nam en zijn shirt weer aantrok. 'Ja, laten we dat maar doen.' Ik kwam ook overeind en bond mijn haar vluchtig vast. Ik trok de gordijnen open en zocht vervolgens wat sokken op om geen koude voeten te krijgen. 'You ready?' vroeg ik toen ik bij de deur stond.

'Ja, dat hebben ze vast door,' zei ik instemmend en trok daarna ook mijn broek aan. Ook deed ik mijn sokken aan en keek haar glimlachend aan. 'Ik ben klaar,' zei ik, terwijl ik haar volgde naar beneden. Eenmaal beneden zag ik haar oma en moeder. 'Goedemorgen,' zei ik, 'hebben jullie nog een leuke avond gehad?'

Beneden aangekomen glimlachte ik naar oma en mam. 'Goedemorgen.' herhaalde ik na Logan en nam plaats aan de tafel die al gedekt was. 'Ja, vertel eens, hóe laat hebben jullie het gemaakt?' Ik leunde met mijn ellebogen op de tafel en keek ze grijnzend aan. Ik had ze niet meer gehoord voor ik in slaap was gevallen, maar Logan en ik waren ook al wel vroeg vertrokken. 'Het was niet erg laat, een uur of 12. We hebben nog geholpen met opruimen.' vertelde mam.

Ik ging naast Frances aan tafel zitten en keek haar oma en moeder benieuwd aan. Van mijn vader wist ik dat hij meestal de hele nacht doorhaalde, maar ik wist niet hoe andere ouders dat deden. Ik legde mijn hand op Frances' rug, terwijl haar moeder sprak, en knikte. 'Ja, wij zijn net wat eerder vertrokken en ik denk dat we al lagen te slapen toen jullie thuis kwamen.'

Ik glimlachte even naar Logan toen hij zijn hand op mijn rug legde en knikte vervolgens. 'We waren al vroeg weg. Was het nog druk toen het afgelopen was?' Mijn oma schudde haar hoofd, veel mensen waren al naar huis voor het tot zijn eind was gekomen, maar dat maakte het opruimen makkelijker. Ik bedankt haar toen ze een gekookt eitje voor mijn neus zette en haalde opgewekt een dekseltje van de bovenkant. 'Je hebt een sympathieke vader, Logan.' merkte mijn moeder op toen ze glimlachend naar Logan keek.

Ik glimlachte terug en richtte me daarna weer op haar moeder en oma. De jongeren waren waarschijnlijk naar iemands huis gegaan om daar het feest voort te zetten of het was gebruikelijk in dit stadje dat iedereen netjes naar huis ging. Ik keek ook opgewekt op toen er een ei voor me werd gezet en lachte toen verbaasd, maar toch blij. 'Ja, dat is hij inderdaad de laatste tijd. Ik kan blij zijn met een vader als hem,' zei ik gemeend.

'Je kan merken van wie je het hebt gekregen.' voegde mijn oma nog grinnikend toe en ik keek even geschrokken op, maar ging snel met mijn ei verder toen ik me bedacht dat ze waarschijnlijk het aardig zijn bedoelde. Ik dipte mijn boterham in de zachte dooier en wierp even een blik op Logan. 'Is er nog wat gebeurd toen wij weg waren?' vroeg ik oma, omdat graag de nodige dingen over de bewoners van het dorp wist. Ik verbaasde me dan ook niet toen ze over een 'schandaal' begon, maar fronste toen ze het over Eleanor en meneer Ivers bleek te hebben.

Ik werd rood van het hartstikke lieve compliment van Frances' oma en keek naar haar op. 'Dankuwel,' zei ik nog steeds een beetje rood en keek daarna naar Frances, die een geschrokken blik had. Toen pas snapte ik hoe ik het ook anders had kunnen opvatten, maar gelukkig was dat niet bij mij opgekomen. Ik verstijfde kort toen ze het over Eleanor had met Arthur. Verdomme, die man toch...

'Het zal vast niets zijn. Dat meisje is echt niet zo naïef en meneer Ivers schijnt een genie te zijn, dus die zal ook niet zo stom zijn met een leerling aan te papper.' Onverschillig nam ik nog een hap van mijn brood dat oranje was door de zachte dooier en keek nog eens naar Logan. Mam en oma hadden het al weer over andere mensen die ze gezien hadden op het feest.

Ik lachte even bij het woord genie en Arthur samen, maar trok mijn gezicht al snel in de plooi. 'Nee, hij zal vast niet zo stom zijn,' zei ik en nam ook een hapje van mijn brood. Ik keek Frances even aan en glimlachte. 'Ik ga morgen kaarten voor de voorstelling kopen van school. Zal ik er ook eentje voor jou kopen, of moet jij tijdens de voorstelling achter de coulissen zijn?'

Ik glimlachte terug en schudde mijn hoofd. 'Ik moet inderdaad backstage helpen. Tenminste dat heb ik zelf voorgesteld, maar tussen de bedrijven door kom ik je wel even opzoeken.' vertelde ik hem glimlachend en nam een slok melk. Ik was ontzettend benieuwd hoe de voorstelling zou verlopen, hoewel ik zelf niet hoefde te spelen, was ik toch zenuwachtig voor de uitvoering. 'Had ik trouwens al verteld dat Zoë haar jurk mooi vond, ik had nooit gedacht dat ze dat zou zeggen, maar ze deed het echt.' Ik grinnikte trots en at verder.

'Misschien kan ik dan wel samen met je oma en moeder naar de voorstelling gaan?' vroeg ik glimlachend, terwijl ik even vragend naar haar oma en moeder keek. 'En tussen de bedrijven door... Daar ga ik je aan houden.' Ik kneep even in haar schouder. Ik wist dat dat veel voor haar betekende. 'Wat super! Want het is ook wel echt een prachtige jurk, Frankie. Hoe vond Teoh zijn beestenpak?'

Oma vond het een geweldig idee en mam knikte goedkeurend, met een glimlach op haar gezicht. Dat kwam dus wel goed. 'Ik zal tijd maken om je op te zoeken.' stelde ik glimlachend vast. 'Teoh heeft hem nog niet gepast. Het pak is nog niet helemaal af, er zit een hoop werk in, vooral het masker.' Dat herinnerde me er aan dat ik toch nog eens Teoh moest aanspreken om hem het kostuum te laten passen, het zou ook zo wat zijn als ik straks klaar was en het niet paste.

Ik keek glimlachend naar haar oma en moeder. 'Ik zal de kaartjes wel kopen,' stelde ik gerust en pakte daarna onder de tafel Frances' hand vast, pour er zachtjes in te knijpen. 'Dat pak komt wel goed. Ik zag hem hangen toen ik je kwam opzoeken en het zag er echt indrukwekkend uit. Ik zou bijna denken dat het een echt beest is, zometeen op dat podium.'

'Dankje, Logan, maar het is echt nog niet af.' Ik nam mijn laatste hap boterham en streek over zijn hand. Ik kon een glimlach niet onderdrukken en streek met mijn vrije hand een lok haar uit mijn gezicht. 'Heb je iets met je vader afgesproken, wanneer je thuis moet zijn?' vroeg ik nieuwsgierig. Een extra dag met Logan was altijd leuk.

Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, hij werkt vandaag, dus ik mocht doen wat ik wou. We kunnen wel iets leuks gaan doen?' Ik at de laatste happen van de boterham en dronk ook mijn drankje op. Heerlijk, een volle maag. 'Of heb jij al dingen gepland, want dan spreken we wel een andere keer af.' Ik keek haar afwachtend aan.

Ik was opgestaan om alvast mijn bord en mok op te ruimen. 'Nee, ik hoopte al dat jij niets zou doen.' zei ik glimlachend en pakte toen ook zijn spullen om ze in het afwasmachine te stoppen. Ik zag mijn moeder om ons lachen en rolde met mijn ogen. 'Laten we vooral niet hier blijven.' zei ik grinnikend.

Ik leunde achterover op mijn stoel en geeuwde kort. 'Zullen we anders iets gaan doen in de stad? Of naar het bos toe?' Het maakte mij niet zoveel uit, als ik maar bij haar was. De aankomende dagen zou dat weer niet kunnen. Ik pakte de laatste spullen van de tafel en zette die ook in de afwasmachine.