Huis van de fam. McKenzie

'Dat lukt me wel,' mompelde ik zachtjes en drukte mijn lippen op die van haar. Alweer. Waarna ik mijn armen rond haar lichaam nestelde. 'Ik haat het echt als we ruzie hebben. Maar dan ook echt.' Hierna staarde ik naar het plafond.

'Ik ook.' Zei ik zachtjes en sloot mijn ogen. Zo lagen we een tijdje, maar ergens vond ik het wel fijn dat het even stil was. Toen ik m'n ogen opende keek ik hem voor een enkele seconde aan.

Enkel drukte ik een kusje tegen haar wang. 'Ik hou van je, Zoë. Echt zoveel...' Ik wist niet meer wat zeggen op dit moment. Ik haatte ruzies, ik haatte het met haar en met Teoh of met Alicia. Het was gewoon dat ik van hen hield en soms leken ze dat helemaal te vergeten terwijl ik het hen zovaak vertelde.

'Ik hou ook van jou.' Zei ik uiteindelijk maar en trok hem, door hem te omhelzen, dichter tegen me aan. 'En ik wil je voor geen goud kwijt.' Ik gaf hem een klein glimlachje en drukte een kusje op zijn lippen.

'Ik ook jou niet en dan wel niet voor duizend groene skittles.' Ik glimlachte en drukte terug een kusje op haar lippen. Nog steeds ergens in de roes van gisterenavond. Het was gewoon magisch geweest. Heerlijk. Zacht drukte ik een kusje in haar hals en streelde langs haar bovenbeen. 'Dus wat gaan we doen vandaag?' Heerlijk niksdoen zei me ook wel iets.

Ik begon te lachen bij zijn opmerking. 'Duizend maar? Ik dacht dat ik wel iets meer waard was.' Zei ik voor de grap en keek hem aan bij zijn vraag. 'Ik weet niet, zin om naar huis te gaan heb ik niet echt, dus ik kan nog wel hier blijven vandaag.. Toch?'

'Als je duizend groene skittles soms bij hebt.' Ik grijnsde breed en keek haar aan. 'Nee, maar van die dingen krijg je buikpijn en genoeg. Iets wat ik van jou al helemaal niet krijg.' Hierbij knuffelde ik haar even goed en trok haar op me om zo door haar haren te strelen. 'Nee, ik vind het helemaal niet erg.'

'Mooi dat je geen genoeg van me kunt krijgen.' Grinnikte ik en drukte een kusje op zijn voorhoofd. 'Mooi zo, dan blijf ik hier nog eventjes.' Zei ik met een glimlach rond mijn mond en lachte even toen hij me bovenop zich trok.

Zacht tikte ik op haar billen en keek haar met een grote grijns aan. 'Mooi zo. Dus ik stel voor dat we hier lekker blijven liggen vandaag? Lekker niks doen?' Hierna grijnsde ik erg breed en keek haar aan.

'Mmm, hier de hele dag liggen klinkt goed.' Ik kon echt niet lang boos op mensen blijven. Nou ja, misschien op Teoh dit keer wel - maar ik durfde er eigenlijk wel om te wedden dat het niet langer dan een week zou duren voordat ik mijn excuses aan zou bieden. Nou ja - als hij dat tenminste ook deed dan.

'Verder film kijken en maken,' grapte ik zachtjes en streelde door haar haren. 'Met Teoh en jou is het binnen de korste keren weer gefikst. Daar wed ik zelfs voor.' Ik glimlachte; soms sprak haar gezicht boekdelen.

Ik grinnikte even. 'Jij gedachtelezer.' Zei ik grappend en kwam overeind. Nog nooit had ik zijn kamer echt goed bekeken, maar ik vond het leuk: Er hing een hele muur vol met foto's, inclusief een paar van ons, maar ook van de rest van zijn familie en vrienden. Ik begon even te lachen bij de foto van Teoh. 'Hij moet ook altijd een rare kop trekken hè.' Zei ik lachend.

De muur was vooral volgeplakt met mij en Teoh of Teoh. Ook prestaties van het voetbalteam, familie en wat leuke kliekjes. Ook ik lachte. Ja, ik en Teoh hadden een paar knotsgekke foto's. 'Die van ons zijn om eerlijk te zijn mijn favorieten.' Ik wees naar een in het bijzonder waarbij we tegen elkaar aanstonden en slechts elkaar aanstaarde bij een zonsondergang. Kylan had hem gemaakt toen we het niet door hadden. Soms leek mijn broer niet waardeloos.

Ik glimlachte bij de aanblik van de foto die hij aanwees en knikte. 'Hij is inderdaad prachtig.' Stemde ik mee in. Ik sloeg mijn armen gelukzalig om hem heen en keek nog naar de foto's. 'Deze is ook leuk.' Ik wees naar een andere foto waar we allebei lachend op stonden. Heel spontaan genomen, maar daarom zo ontzettend leuk. 'En deze is echt ongelofelijk schattig!' Ik wees naar een foto van hem en Kylan toen ze klein waren. 'Ah, in de zandbak.' Lachte ik.

'Nee!' Ik deed mijn handen dramatisch over haar ogen. 'Kylan is echt een klootzak, maar op een of andere manier is hij veel knapper en best ook slim. Niet slimmer.' De broers McKenzie leken op elkaar; een feit waar zelfs ik niet onderuit kwam.

'Hij is niet knapper!' Riep ik protesterend en drukte mijn lippen zachtjes op die van hem. Natuurlijk was ik het in die zin niet met hem eens, maar dat was natuurlijk ook niet zo raar. 'En af en toe is ie best aardig. Tenminste - als ik er ben wel.'

'Komt omdat hij jaloers is... Kylan heeft en had altijd alles beter dan mij. Enkel beschouw ik je niet als een object of prijs. Hij vindt je dan ook aardig... Gelukkig is het kleine serpent hier niet zo vaak.' Met een grijns drukte ik mijn lippen liefkozend op die van haar en streelde met mijn hand langs haar wang om zo naar haar haren te strelen.

Ik grinnikte even. Ik wist dat hij niet erg goed omging met zijn broer, maar tegen mij was Kylan altijd vriendelijk. Ik snapte wel waarom Dan af en toe geïrriteerd ervan raakte: Ja, hij zat contant te flirten, maar ik ging er niet op in. Een glimlach streek over mijn lippen en ik legde mijn hoofd op zijn schouder.

Ik sloeg een arm rond haar middel en streelde zachtjes haar heup. Mijn gedachten dwaalde naar gisterennacht af. Onze nacht. Mijn lippen vonden mijn of meer haar kruin waar deze ze kuste. Zoe betekende werkelijk zoveel voor me. Ze betekende alles.

Ik glimlachte naar hem en maakte me los uit zijn greep. 'Ik denk dat ik dit,' Ik wees naar mijn haren, 'Maar even ga fatsoeneren, want het is nu net een vogelnest.' Lachte ik. Al snel toverde ik een borstel uit mijn tas en haalde deze door mijn haren heen.

new
'Ik weet het,' murmelde ik en staarde uit het raam. Ik knikte om zijn laatste opmerking. Ik was doodop en voelde me vreselijk. Eenmaal bij zijn huis stapte ik uit de auto en wachtte voor de deur tot hij hem open zou maken. 'Zijn je ouders of broer er ook? Of nog bij het feest?' Ja, ik kwam al bijna mijn hele leven bij hem thuis, dus ik kon het heel goed met zijn gezin vinden.

Ik knikte. Kylan zal daar wel nog lang blijven. Hij was weer eens hier in Mystic Falls waardoor het zo onrustig was. 'Ze zullen straks wel thuis komen. Maar ruimen meestal ook mee op. En let niet op welke geluiden je straks ook mag horen... Kylan is thuis en op deze dag maakt hij het altijd bond.' Hierbij liep ik dus naar binnen en ging naar mijn kamer om me uit te kleden.

Ik lachte en schudde even mijn hoofd. 'Ja, ik denk dat we zometeen echt wat gaan horen, ja.' Ik volgde hem naar zijn kamer en deed ook mijn shirt uit. Daarna haalde ik diep adem en glimlachte. 'Sorry voor de rare dingen die ik vanavond deed. Het was niet mijn bedoeling. En ik vind het echt leuk om weer iets met je te doen.'

'Dat vind ik ook Teoh'tje.' Hierbij grijnsde ik naar hem en nam een joggingbroek voor hem uit de kast. Hierbij ook het 'logeer'bed onder mijn bed vandaan. Ik stond in eem pyjama broek. 'Dus zin om wat hoofden er vanaf te knallen of in een film? Of wat anders?' Ik hield Call Of Duty omhoog en in de andere hand Push.

Ik nam de pyjamabroek aan en deed mijn eigen broek uit, om daarin te stoppen. 'DIe broek van mijn kostuum knelde niet normaal erg, het zal me niet verbazen als ik onvruchtbaar ben geworden of allemaal een size is gekrompen daaronder.' Ik trok een pijnlijk hoofd, maar grijnste daarna. 'Call of duty!' Op de een of andere manier wou ik me zo graag afreageren op iets.